Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/093/14

Υπόθεση C-35/05: Αίτηση του Corte Suprema di Cassazione για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, υποβληθείσα με διάταξη της 23ης Ιουνίου 2004/10ης Νοεμβρίου 2004 στα πλαίσια της εκκρεμούς ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου δίκης μεταξύ Reemtsma Cigarettenfabriken Gmbh και Υπουργείου των Οικονομικών

ΕΕ C 93 της 16.4.2005, p. 8–8 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

16.4.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 93/8


Αίτηση του Corte Suprema di Cassazione για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, υποβληθείσα με διάταξη της 23ης Ιουνίου 2004/10ης Νοεμβρίου 2004 στα πλαίσια της εκκρεμούς ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου δίκης μεταξύ Reemtsma Cigarettenfabriken Gmbh και Υπουργείου των Οικονομικών

(Υπόθεση C-35/05)

(2005/C 93/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Με διάταξη της 23ης Ιουνίου 2004/10ης Νοεμβρίου 2004, η οποία περιήλθε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 31 Ιανουαρίου 2005, το Corte Suprema di Cassazione υπέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στο πλαίσιο της δίκης που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ Reemtsma Cigarettenfabriken Gmbh και Υπουργείου των Οικονομικών, τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

Ερωτάται:

1.

αν τα άρθρα 2 και 5 της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, καθ' ο μέρος εξαρτούν την επιστροφή φόρου στον μη διαμένοντα [στην Ιταλία] αποδέκτη αγαθού ή υπηρεσίας από τη χρησιμοποίηση των αγαθών και υπηρεσιών για τη διενέργεια πράξεων υποκειμένων στον φόρο, έχουν την έννοια ότι είναι επιστρεπτέος ακόμη και ο μη οφειλόμενος και εσφαλμένως καταλογισθείς δια μετακυλίσεως και καταβληθείς στο Δημόσιο Ταμείο ΦΠΑ· σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, αν αντίκειται προς τις προαναφερθείσες διατάξεις της οδηγίας εθνική κανονιστική ρύθμιση αποκλείουσα την επιστροφή φόρου του μη διαμένοντος αποδέκτη αγαθού/υπηρεσίας ενόψει του μη εκπεστέου χαρακτήρα του καταλογισθέντος και καταβληθέντος, αν και μη οφειλομένου, φόρου·

2.

αν, εν γένει, μπορεί να συναχθεί από την ομοιόμορφη κοινοτική ρύθμιση η ιδιότητα του οφειλέτη φόρου έναντι του Δημόσιου Ταμείου του αποδέκτη αγαθού/υπηρεσίας· αν συμβιβάζεται με την εν λόγω ρύθμιση, και ειδικότερα με τις αρχές περί ουδετερότητας του ΦΠΑ, αποτελεσματικότητας και απαγορεύσεως των διακρίσεων, η μη αναγνώριση, στα πλαίσια του εσωτερικού δικαίου, του δικαιώματος του αποδέκτη αγαθού/υπηρεσίας, ο οποίος είναι υποκείμενος στον ΦΠΑ και τον οποίο η εθνική νομοθεσία θεωρεί ως αποδέκτη των υποχρεώσεων τιμολογήσεως και καταβολής του φόρου, προς επιστροφή από το Δημόσιο Ταμείο σε περίπτωση καταλογισμού και καταβολής μη οφειλόμενου φόρου· αν αντίκειται προς τις αρχές της αποτελεσματικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, στην περίπτωση της επιστροφής ΦΠΑ καταβληθέντος κατά παράβαση του κοινοτικού δικαίου, εθνική ρύθμιση –όπως προκύπτει από την ερμηνεία που της αποδίδουν τα εθνικά εργαστήρια– παρέχουσα στον αποδέκτη αγαθού/υπηρεσίας την ευχέρεια να στρέφεται ενδίκως μόνο κατά του παραδίδοντος αγαθό/παρέχοντος υπηρεσία και όχι κατά του Δημοσίου Ταμείου, μολονότι στην εθνική έννομη τάξη υφίσταται παρεμφερής περίπτωση, η οποία συνίσταται στην υποκατάσταση στο πεδίο των αμέσων φόρων, όπου αμφότεροι οι υποκείμενοι στον φόρο (υποκαθιστάμενος και υποκαθιστών) νομιμοποιούνται να απαιτούν την επιστροφή από το Δημόσιο Ταμείο.


(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 111.


Top