Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/006/86

Υπόθεση T-437/04: Προσφυγή του Holger Standertskjöld-Nordenstam κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε την 1η Νοεμβρίου 2004

ΕΕ C 6 της 8.1.2005, p. 44–44 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

8.1.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 6/44


Προσφυγή του Holger Standertskjöld-Nordenstam κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε την 1η Νοεμβρίου 2004

(Υπόθεση T-437/04)

(2005/C 6/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Holger Standertskjöld-Nordenstam, κάτοικος Waterloo(Βέλγιο), εκπροσωπούμενος από τον Thierry Demaseure, δικηγόρο, άσκησε την 1η Νοεμβρίου 2004 προσφυγή ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής περί μη εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος στον πίνακα των πλέον άξιων υπαλλήλων για προαγωγή στον βαθμό A/3 κατά το έτος προαγωγών «δεύτερης σειράς» 2003, που δημοσιεύθηκε στις διοικητικές πληροφορίες υπ' αριθ. 84-2003 της 19ης Δεκεμβρίου 2003·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων προτάθηκε, από τη γενική διεύθυνση στην οποία υπάγεται, για προαγωγή στον βαθμό A3 κατά το έτος προαγωγών 2003. Η συμβουλευτική επιτροπή διορισμών κατήρτισε πίνακα δεκατεσσάρων υπαλλήλων που ήσαν πλέον άξιοι για προαγωγή. Ο ως άνω πίνακας δεν περιελάμβανε τον προσφεύγοντα, καθόσον αυτός είχε καταταχθεί στη δέκατη πέμπτη θέση. Εν συνεχεία, η ΑΔΑ αποφάσισε να προσθέσει στον ανωτέρω πίνακα τα ονόματα δύο μελών ιδιαιτέρου γραφείου. Επί της βάσεως αυτής, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, ότι η επίδικη απόφαση παραβαίνει το άρθρο 45 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΚΥΚ), δεδομένου ότι τα προσόντα των δύο αυτών μελών ιδιαιτέρου γραφείου δεν συγκρίθηκαν με εκείνα των λοιπών υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένου του προσφεύγοντος.

Επιπλέον, ο προσφεύγων προβάλλει έναν δεύτερο λόγο ακυρώσεως, που αντλείται από την προβαλλόμενη παράβαση του άρθρου 4.2 της αποφάσεως της Επιτροπής της 19ης Ιουλίου 1988. Στο πλαίσιο αυτό, ο προσφεύγων προβάλλει ότι οι επίμαχες προαγωγές έλαβαν χώρα χωρίς προηγούμενη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής διορισμών και ότι ο πίνακας των πλέον άξιων υπαλλήλων έπρεπε να περιλαμβάνει αριθμό ονομάτων υπαλλήλων που να υπερβαίνει κατά 50 % τις δυνατότητες προαγωγής και όχι, όπως εν προκειμένω, αριθμό ονομάτων ίσο προς τον αριθμό διαθεσίμων θέσεων.

Τέλος, ο προσφεύγων επικαλείται την παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.


Top