Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document C2004/284/37

Υπόθεση Τ-287/04: Προσφυγή των Lorte, Sociedad Limitada, Oleo Unión, Federación Empresarial de Organizaciones de Productores de Aceite de Oliva, και Unaproliva, Unión de Organizaciones de Productores de Aceite de Oliva, κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

ΕΕ C 284 της 20.11.2004, p. 17–18 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

20.11.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 284/17

Προσφυγή των Lorte, Sociedad Limitada, Oleo Unión, Federación Empresarial de Organizaciones de Productores de Aceite de Oliva, και Unaproliva, Unión de Organizaciones de Productores de Aceite de Oliva, κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση Τ-287/04)

(2004/C 284/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Οι Lorte, Sociedad Limitada, με έδρα την Eστέπα, Oleo Unión, Federación Empresarial de Organizaciones de Productores de Aceite de Oliva, με έδρα τη Σεβίλλη, και Unaproliva, Unión de organizaciones de productores de Aceite de Oliva, με έδρα τη Χαέν (Ισπανία), εκπροσωπούμενες από τον δικηγόρο Rafael Illescas Ortiz, μέλος του δικηγορικού συλλόγου της Μαδρίτης, άσκησαν στις 13 Ιουλίου 2004 προσφυγή ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

—

να δεχθεί την προσφυγή ακυρώσεως των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 864/2004 και (ΕΚ) αριθ. 865/2004 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004 και, ειδικότερα, όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 864/2004, να ακυρώσει τις εξής διατάξεις:

i)

Άρθρο 1, παράγραφος 7, κατά το μέρος που προσθέτει νέο εδάφιο στην παράγραφο 1 του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003·

ii)

Άρθρο 1, παράγραφος 11, κατά το μέρος που προσθέτει νέο εδάφιο στην παράγραφο 2 του άρθρου 44 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 (ΕΕ L 270 της 21ης Οκτωβρίου 2003)·

iii)

Άρθρο 1, παράγραφος 20, κατά το μέρος που, με την εισαγωγή νέου κεφαλαίου 10 β —«Ενίσχυση για τους ελαιώνες»— στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1872/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 (ΕΕ L 270 της 21ης Οκτωβρίου 2003), προσθέτει σε αυτό νέο άρθρο 110 θ και ειδικότερα το εδάφιο β) του εν λόγω νέου άρθρου 110 θ·

iv)

Παράρτημα, κατά το μέρος που τροποποιεί το παράρτημα VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 (ΕΕ L 270 της 21ης Οκτωβρίου 2003) προσθέτοντας σε αυτό τέσσερις νέες σειρές και, ειδικότερα, τη δεύτερη από τις εν λόγω σειρές που αναφέρεται στο ελαιόλαδο παραπέμπoντας στο άρθρο 5 του κανονισμού αριθ. 36/66/ΕΟΚ —Ενίσχυση στην παραγωγή ελαιολάδου—, το οποίο καθορίζει ως εθνική εγγυημένη ποσότητα (ΕΕΠ) για την Ισπανία την ποσότητα των 760 027 τόνων·

—

όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 865/2004, ζητείται η ακύρωση της εξής διατάξεως:

—

του άρθρου 22, κατά το μέρος που καταργεί την παράγραφο 1 του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1638/98, όσον αφορά αποκλειστικά το πρώτο και δεύτερο εδάφιό του και μόνο στο μέτρο που τα εν λόγω εδάφια εισάγουν βασικά κριτήρια για τον καθορισμό της στηρίξεως εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών που καθιερώνει το νέο καθεστώς βασιζόμενο στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ.1782/2003.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι προσβαλλόμενοι κανονισμοί εισήγαγαν στην κοινή γεωργική πολιτική ένα νέο σύστημα ενισχύσεων προς τους παραγωγούς ελαιολάδου και επιτραπέζιας ελιάς, καθώς και νέα κοινή οργάνωση της αγοράς για τα εν λόγω προϊόντα, μεταξύ άλλων, καταργώντας ρητώς τον ιστορικό κανονισμό αριθ.136/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 1966, περί δημιουργίας κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των λιπαρών ουσιών. Αντίθετα με τον καθιερωμένο μηχανισμό ενισχύσεως προς την παραγωγή, το νέο σύστημα που εισάγεται με τους προσβαλλόμενους κανονισμούς βασίζεται στην αποσύνδεση από την απευθείας ενίσχυση προς τον παραγωγό και στην εισαγωγή καθεστώτος ενιαίας ενισχύσεως, το οποίο συνεπάγεται για τον κλάδο του ελαιολάδου, από το 2006, τη μετάβαση από την πολιτική στηρίξεως των τιμών και της παραγωγής σε μια νέα πολιτική στηρίξεως εισοδήματος του ελαιοπαραγωγού.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η εν λόγω μεταρρύθμιση δεν στηρίζεται σε σωστή πληροφόρηση και ανάλυση του κλάδου, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι η ποσότητα των 760 027 τόνων ελαιολάδου, αρχικώς εθνική εγγυημένη ποσότητα (ΕΕΠ), διατηρήθηκε και στο νέο καθεστώς ενισχύσεων, ως βασικό κριτήριο για την ποσοτικοποίηση των νέων ενισχύσεων που υποκαθιστούν την καταργηθείσα ενίσχυση προς την παραγωγή.

Προς στήριξη των ισχυρισμών τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν τα εξής:

—

Παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Υποστηρίζεται, συναφώς, αφενός, ότι στους θιγόμενους παραγωγούς δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι εξαπατήθηκαν, διότι, βασιζόμενοι στις προσδοκίες που τους δημιούργησε η κοινή οργάνωση της νυν μεταρρυθμιζόμενης αγοράς, και δεδομένων των περιορισμών του κλάδου, προέβησαν σε επενδύσεις με πολύ μακροπρόθεσμη πρόβλεψη αποδόσεως και, αφετέρου, ότι οι περίοδοι αναφοράς για τις νέες ενισχύσεις (1999/2000 έως 2002/2003) συμπίπτουν με περιόδους κατά τις οποίες οι ελαιοκαλλιεργητές που φύτευσαν το 1998 δεν είχαν σημαντική παραγωγή.

—

Κατάχρηση εξουσίας. Ειδικότερα, γίνεται, συναφώς, επίκληση της δεσμεύσεως της Επιτροπής και του Συμβουλίου το 1998, η οποία επαναλήφθηκε το 2001, ότι θα συγκέντρωναν αξιόπιστα πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τον κλάδο του ελαιολάδου προτού προβούν στη μεταρρύθμισή του, καθώς και ότι θα λάμβαναν υπόψη την εξέλιξη της παραγωγής και τις δυνατότητες των ελαιώνων στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Εντούτοις, υποστηρίζουν οι προσφεύγουσες, η ίδια η Επιτροπή έχει ήδη παράσχει αξιόπιστα πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με την παραγωγή ελαιολάδου στην Ισπανία στο Consejo Oleícola Internacional και, κατά συνέπεια, ούτε η Επιτροπή ούτε το Συμβούλιο μπορούν να επικαλεστούν σχετικώς άγνοια.

—

Παράβαση της κατ' άρθρο 253 της συνθήκης ΕΚ υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

—

Παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ κοινοτικών παραγωγών, ως ειδικότερης εκφράσεως της αρχής του άρθρου 12, παράγραφος 1, της συνθήκης ΕΚ.
Top