9.10.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 251/2

1.

Mπορεί το κράτος μέλος να ασκήσει κατά ενιαίο και μοναδικό τρόπο το —κατά το άρθρο 13, μέρος Γ, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (στο εξής απλώς: η οδηγία)— δικαίωμά του να χορηγήσει στους υποκειμένους στον φόρο την ευχέρεια, παρά την επιβαλλόμενη κατά το άρθρο 13, μέρος B, στοιχείο β), της οδηγίας φορολογική απαλλαγή για τη μίσθωση ακινήτων, να επιλέξουν τη φορολόγηση, ή μπορεί το κράτος μέλος να προβεί συναφώς σε διαφοροποίηση ανάλογα με το είδος των πράξεων ή την κατηγορία των υποκειμένων στον φόρο;

2.

Παρέχει το άρθρο 13, μέρος B, στοιχείο β), σε συνδυασμό με το μέρος Γ, στοιχείο α), της οδηγίας, τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να θεσπίσουν ρύθμιση όπως αυτή του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο 14, του UStG του 1994 σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, σημείο 16, του UStG του 1994, κατά την οποία η ευχέρεια της επιλογής φορολογήσεως πράξεων σχετικών με τη μίσθωση περιορίζεται υπό την έννοια ότι οι αθλητικές ενώσεις κοινωφελούς σκοπού αποκλείονται από την ευχέρεια επιλογής;

3.

Παρέχει το άρθρο 13, μέρος B, στοιχείο β), σε συνδυασμό με το μέρος Γ, στοιχείο α), της οδηγίας, τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να θεσπίσουν ρύθμιση όπως αυτή του άρθρου 2, παράγραφος 5, σημείο 2, του UStG του 1994, σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο 1, της Liebhabereiverordnung όπως ισχύει στην BGBl υπ' αριθ. 33/1993, κατά την οποία η ευχέρεια της επιλογής φορολογήσεως πράξεων σχετικών με τη μίσθωση δεν υφίσταται εάν από τη μίσθωση δεν προκύπτει, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, συνολικό κέρδος ή πλεόνασμα των συνολικών εσόδων και η μίσθωση αφορά ακίνητο το οποίο είναι κατάλληλο να χρησιμοποιηθεί ως ιδιωτική κατοικία;