This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2004/118/43
Judgment of the Court (Grand Chamber) of 28 April 2004 in Case C-373/02 (reference for a preliminary ruling from the Oberster Gerichtshof): Sakir Öztürk v Pensionsversicherungsanstalt der Arbeiter) (Article 9 of the EEC-Turkey Association Agreement — Article 3 of Decision No 3/80 — Principle of equal treatment — Article 45(1) of Regulation (EEC) No 1408/71 — Social security for migrant workers — Retirement pension — Early pension in the event of unemployment — Condition whereby the worker must have received unemployment benefits in the Member State concerned)
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως), της 28ης Απριλίου 2004, στην υπόθεση C-373/02 (αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως του Oberster Gerichtshof): Sakir Öztürk κατά Pensionsversicherungsanstalt der Arbeiter (Άρθρο 9 της Συμφωνίας Συνδέσεως ΕΟΚ–Τουρκίας — Άρθρο 3 της αποφάσεως αριθ. 3/80 — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Άρθρο 45 παράγραφος 1 του κανονισμού (EOK) αριθ. 1408/71 — Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων — Σύνταξη γήρατος — Πρόωρη συνταξιοδότηση σε περίπτωση ανεργίας — Προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος πρέπει να έχει λάβει παροχές ανεργίας στο οικείο κράτος μέλος)
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως), της 28ης Απριλίου 2004, στην υπόθεση C-373/02 (αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως του Oberster Gerichtshof): Sakir Öztürk κατά Pensionsversicherungsanstalt der Arbeiter (Άρθρο 9 της Συμφωνίας Συνδέσεως ΕΟΚ–Τουρκίας — Άρθρο 3 της αποφάσεως αριθ. 3/80 — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Άρθρο 45 παράγραφος 1 του κανονισμού (EOK) αριθ. 1408/71 — Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων — Σύνταξη γήρατος — Πρόωρη συνταξιοδότηση σε περίπτωση ανεργίας — Προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος πρέπει να έχει λάβει παροχές ανεργίας στο οικείο κράτος μέλος)
ΕΕ C 118 της 30.4.2004, p. 25–25
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)
|
30.4.2004 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 118/25 |
ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΟΥ
(τμήμα μείζονος συνθέσεως)
της 28ης Απριλίου 2004
στην υπόθεση C-373/02 (αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως του Oberster Gerichtshof): Sakir Öztürk κατά Pensionsversicherungsanstalt der Arbeiter (1)
(Άρθρο 9 της Συμφωνίας Συνδέσεως ΕΟΚ–Τουρκίας - Άρθρο 3 της αποφάσεως αριθ. 3/80 - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως - Άρθρο 45 παράγραφος 1 του κανονισμού (EOK) αριθ. 1408/71 - Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων - Σύνταξη γήρατος - Πρόωρη συνταξιοδότηση σε περίπτωση ανεργίας - Προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος πρέπει να έχει λάβει παροχές ανεργίας στο οικείο κράτος μέλος)
(2004/C 118/43)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Στην υπόθεση C-373/02, που έχει ως αντικείμενο αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 234 ΕΚ, με την οποία ζητείται, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ Sakir Öztürk και Pensionsversicherungsanstalt der Arbeiter, η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς την ερμηνεία του άρθρου 9 της Συμφωνίας περί Συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, η οποία υπεγράφη στις 12 Σεπτεμβρίου 1963 στην Άγκυρα από τη Δημοκρατία της Τουρκίας, αφενός, καθώς και από τα κράτη μέλη της ΕΟΚ και από την Κοινότητα, αφετέρου, και η οποία συνήφθη, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με την απόφαση 64/732/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1963 (ΕΕ ειδ. έκδ. 11/001, σ. 48), και του άρθρου 45 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996 (ΕΕ L 28, 1997, σ. 1), το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως), συγκείμενο από τους Β. Σκουρή, Πρόεδρο, P. Jann, C. W. A. Timmermans, C. Gulmann και J. N. Cunha Rodrigues, προέδρους τμημάτων, και από τους J.-P. Puissochet, R. Schintgen (εισηγητή), F. Macken, N. Colneric, S. von Bahr και K. Lenaerts, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: D. Ruiz-Jarabo Colomer, γραμματέας: R. Grass, εξέδωσε στις 28 Απριλίου 2004 απόφαση με το ακόλουθο διατακτικό:
Το άρθρο 3 παράγραφος 1 της αποφάσεως αριθ. 3/80 του Συμβουλίου Συνδέσεως, της 19ης Σεπτεμβρίου 1980, περί της εφαρμογής των καθεστώτων κοινωνικής ασφαλίσεως των κρατών μελών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στους Τούρκους εργαζομένους και στα μέλη των οικογενειών τους, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι απαγορεύει την εφαρμογή νομοθεσίας κράτους μέλους η οποία εξαρτά τη θεμελίωση του δικαιώματος λήψεως πρόωρης συντάξεως γήρατος λόγω ανεργίας από την προϋπόθεση να έχει λάβει ο ενδιαφερόμενος, κατά τη διάρκεια ορισμένης περιόδου πριν από την υποβολή της αιτήσεως για τη χορήγηση συντάξεως, παροχές ανεργίας μόνον από το εν λόγω κράτος μέλος.