92002E2189

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-2189/02

υποβολή: Daniel Varela Suanzes-Carpegna (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Ιουλίου 2002)

Θέμα: Επαναπρογραμματισμός του ΧΜΠΑ

Στις προτάσεις της για τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) τις οποίες ενέκρινε το Σώμα των Επιτρόπων στις 28.5.2002, η Επιτροπή προτείνει την κατάργηση των ενισχύσεων για

την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του αλιευτικού στόλου, για τις μεικτές επιχειρήσεις και για την εξαγωγή πλοίων. Η εν λόγω πρόταση προϋποθέτει τον επαναπρογραμματισμό των κεφαλαίων που προορίζονται για τους στόχους αυτούς στα έγγραφα προγραμματισμού. Τα έγγραφα αυτά αποτελούν προϊόν προηγηθείσας συμφωνίας, όπου σε πολλές περιπτώσεις αυτή επετεύχθη μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Επιτροπή και ταπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

1. Θα μπορούσε η Επιτροπή να ανακοινώσει σε τι ποσό ανέρχονται τα κεφάλαια του προς επαναπρογραμματισμό ΧΜΠΑ, παρέχοντας συγκεκριμένα στοιχεία ανά κράτος μέλος, και ποιοι είναι οι άλλοι στόχοι που θα χρηματοδοτηθούν από το ποσό αυτό·

2. Θα μπορούσε να ανακοινώσει η Επιτροπή ποιο είναι το κοινοτικό ποσό που θα προστεθεί στα ήδη προγραμματισθέντα κεφάλαια ΧΜΠΑ και θα καλύψει το εν λόγω μέτρο επαναπρογραμματισμού, παρέχοντας συγκεκριμένα στοιχεία ανά κράτος μέλος·

3. Θα μπορούσε να αναφέρει η Επιτροπή ποιο είναι το είδος των κοινωνικοοικονομικών μέτρων που προτίθεται να λάβει για το θέμα αυτό καθώς και το κόστος τους, παρέχοντας συγκεκριμένα στοιχεία ανά κράτος μέλος·

Κοινή απάντησητου κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπήςστις γραπτές ερωτήσεις P-2184/02, E-2189/02 και E-2190/02

(17 Σεπτεμβρίου 2002)

Οι νομικές βάσεις των προτάσεων της Επιτροπής σχετικά με τις τροποποιήσεις και τις λεπτομέρειες και τους όρους των διαρθρωτικών δράσεων της Κοινότητας στον τομέα της αλιείας καθώς και το επείγον κοινοτικό μέτρο σχετικά με τη διάλυση αλιευτικών σκαφών κατά τη διάρκεια περιόδου 2003-2006 έχουν ως εξής.

Το άρθρο 1.4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1263/1999(1) ορίζει ότι το Συμβούλιο καθορίζει τους τομείς παρέμβασης των διαρθρωτικών δράσεων στον τομέα της αλιείας, τηςδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης και εμπορίας των προϊόντων τους.

Το άρθρο 2.3 του ιδίου κανονισμού καθορίζει έναν πίνακα επιλέξιμων τομέων για τις δράσεις που αναλαμβάνονται με χρηματοδοτική συμμετοχή του Χρηματοδοτικού Μέσου Προσανατολισμού της Αλιείας (ΧΜΠΑ). Ωστόσο, προβλέπει στην τελευταία παράγραφό του ότι το Συμβούλιο μπορεί να προσαρμόσει τον πίνακα αυτό των μέτρων σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4, το οποίο προβλέπει ότι το Συμβούλιο αποφασίζει κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 37 της συνθήκης ΕΚ.

Η πρόταση της Επιτροπής(2) για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2792/1999(3) συμφωνεί από νομικής απόψεως προς τα ανωτέρω.

Εξάλλου, το άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999(4) προβλέπει ότι οι ενέργειες που χρηματοδοτούνται από τα Ταμεία [] πρέπει να είναι σύμφωνες προς τις διατάξεις της συνθήκης και των πράξεων που θεσπίζονται δυνάμει αυτής, καθώς και προς τις κοινοτικές πολιτικές και δράσεις []. Για το σκοπό αυτό, το άρθρο 3.1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 ορίζει ότι προγραμματισμός του ΧΜΠΑ πρέπει να είναι σύμφωνος προς τους στόχους της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και προς τα πολυετή προγράμματα προσανατολισμού για τους αλιευτικούς στόλους και ότι μπορεί για το σκοπό αυτό να αναθεωρείται σε περίπτωση ανάγκης και, ιδίως, κατά τη λήξη κάθε περιόδου εφαρμογής των πολυετών προγραμμάτων προσανατολισμού. Η περίοδος εφαρμογής της απόφασης του Συμβουλίου αριθ. 97/413/ΕΚ(5) σχετικά με τα σχέδια αυτά θα λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 2002. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω άρθρου 3, οι πληροφορίες σχετικά με μία περίοδο προγραμματισμού οι οποίες δεν καλύπτονται ήδη από πολυετές πρόγραμμα προσανατολισμού πρέπει να θεωρούνται ως καθαρά ενδεικτικές.

Εναπόκειται κατά συνέπεια στην Επιτροπή να προτείνει κατάλληλα μέτρα για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2003, δεδομένου ότι από την ημερομηνία αυτή δεν θαπάρχουν πλέον πολυετή προγράμματα προσανατολισμού. Ελλείψει τέτοιων διατάξεων, ο προγραμματισμός του ΧΜΠΑ δεν θα είναι προσαρμοσμένος.

Κατά συνέπεια, δυνάμει του άρθρου 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, τα επιχειρησιακά προγράμματα και τα ενιαία έγγραφα προγραμματισμού θα μπορούν να τροποποιηθούν προκειμένου να συνεχίσουν να είναι συμβατά με τις τροποποιήσεις που προτείνονται από τον κανονισμό του ΧΜΠΑ, εφόσον εγκρίνονται από το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα μπορούσε, κατά συνέπεια, να αναλάβει την πρωτοβουλία να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ζητήσουν τροποποίηση των κοινοτικών πλαισίων στήριξής τους, των επιχειρησιακών προγραμμάτων τους και των ενιαίων εγγράφων προγραμματισμού τους, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 34.3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, όπως φαίνεται από σχετική πρόθεσή της στο κεφάλαιο 3.7 της ανακοίνωσής της για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής(6). Επιπροσθέτως, το άρθρο 14.2 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει την προσαρμογή τους κατόπιν πρωτοβουλίας του (οικείου) κράτους μέλους ή της Επιτροπής κατόπιν συμφωνίας με το εν λόγω κράτος μέλος μετά από ενδιάμεση αξιολόγηση την οποία προβλέπει το άρθρο 42 του εν λόγω κανονισμού, η οποία πρέπει να περατωθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2003.

Οπωσδήποτε όμως, ο προβλεπόμενος επαναπρογραμματισμός δεν θα τροποποιούσε σε καμία περίπτωση τα ποσά που έχουν χορηγηθεί σε κάθε κράτος μέλος ούτε τα ποσοστά παρέμβασης που έχουν ήδη καθοριστεί και θα ήταν σύμφωνος κατά συνέπεια με τις αρχές της συνοχής. Αντιθέτως, η προστασία των αποθεμάτων που απειλούνται μεπερεκμετάλλευση θα συνέβαλε στην εξασφάλιση της συνέχειας των αλιευτικών δραστηριοτήτων των αλιέων που εξαρτώνται περισσότερο από αυτές και κυρίως εκείνων των περιοχών που εξαρτώνται περισσότερο από την αλιεία.

Εάν οι προτάσεις της Επιτροπής εγκρίνονταν όπως είχαν από το Συμβούλιο, τα ποσά του ΧΜΠΑ που θα ήταν αναγκαία για τον επαναπρογραμματισμό θα ήταν εκείνα τα οποία τα κράτη μέλη δεν είχαν ακόμη χρησιμοποιήσει για μέτρα τα οποία θα καθίσταντο μη επιλέξιμα, δηλαδή για την κατασκευή νέων σκαφών, την εξαγωγή σκαφών προς τρίτες χώρες, την ίδρυση μικτών αλιευτικών επιχειρήσεων και τον εκσυγχρονισμό σκαφών ο οποίος δεν αφορούσε ούτε την ασφάλεια ούτε τηνγιεινή.

Η Επιτροπή δεν μπορεί να προσδιορίσει ποιά θα ήταν τα ποσά που θα είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από τα κράτη μέλη για μέτρα τα οποία θα καθίσταντο μη επιλέξιμα, δεδομένου ότι αυτά εξαρτώνται από τις αποφάσεις του Συμβουλίου, από την ημερομηνία έγκρισής τους και από τα ποσά που έχουν ήδη απορροφηθεί από κάθε κράτος μέλος. Δεν θα μπορούσε παρά να δώσει μόνο ενδείξεις σχετικά με τα αρχικώς προγραμματισθέντα ποσά του ΧΜΠΑ για κάθε κράτος μέλος για τα μέτρα τα οποία θα καθίσταντο μη επιλέξιμα σύμφωνα με τις προτάσεις της.

Επιπλέον, μπορεί ορισμένα κράτη μέλη να προτιμήσουν να επωφεληθούν από την ευκαιρία του επαναπρογραμματισμού αυτού προκειμένου να προγραμματίσουν, κατόπιν δικής τους πρωτοβουλίας, άλλα μέτρα που θα καθίσταντο επιλέξιμα, διαφορετικά από εκείνα που είχαν αρχικά προβλέψει.

Όπως αναφέρθηκε στο κεφάλαιο 3.7 (Η κοινωνική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής) στην ανακοίνωση της επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής(7), η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να προβλέψει τον τρόπο με τον οποίο κάθε κράτος μέλος έχει την πρόθεση να πραγματοποιήσει τις μειώσεις αλιευτικής προσπάθειας που προβλέπονται από τα πολυετή σχέδια διαχείρισης των αποθεμάτων, εφόσον αυτά θα εγκριθούν από το Συμβούλιο. Μην μπορώντας να προβλέψει τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη θα κατανείμουν τις αντίστοιχες μειώσεις αλιευτικής προσπάθειας μεταξύ των προσωρινών διακοπών και των οριστικών διακοπών των αλιευτικών δραστηριοτήτων, δεν μπορεί συνεπώς να εκτιμήσει ποιές θα είναι οι αντίστοιχες ανάγκες επαναπρογραμματισμού ούτε ποιές θα είναι οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις των μειώσεων αυτών.

Ωστόσο όμως, για σκοπούς καθαρά δημοσιονομικούς, η Επιτροπή εκτίμησε με βάση μια μαξιμαλιστικήπόθεση, ποιές θα μπορούσαν να είναι οι αναγκαίες συμπληρωματικές δημοσιονομικές ανάγκες σε κοινοτικό επίπεδο. Προκειμένου να πραγματοποιήσει την εκτίμηση αυτή, η Επιτροπή θεώρησε ότι τα αρχικά και μη εισέτι χρησιμοποιηθέντα ποσά ανά κάθε κράτος μέλος για τα μέτρα στήριξης της εξαγωγής σκαφών ή της ίδρυσης μικτών αλιευτικών επιχειρήσεων θα μπορούσαν να διατεθούν για την οριστική απόσυρση που στηρίζεται από το ειδικό μέσο διάλυσης σκαφών. Όσον αφορά τα αρχικά προγραμματισθέντα ποσά για κάθε κράτος μέλος, τα οποία δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή νέων σκαφών, η Επιτροπή θεώρησε ότι το ίδιο αυτό κράτος μέλος θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για μέτρα άμβλυνσης των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων από την απόσυρση των σκαφών του εν λόγω κράτους μέλους.

Στη βάση αυτή, η Επιτροπή εκτίμησε ότι 272 εκατ. ευρώ κατάνώτατο όριο θα μπορούσαν να είναι αναγκαία για τα ειδικά μέσα παρέμβασηςπέρ του στόλου και 88 εκατ. ευρώ κατάνώτατο όριο για τις συνοδευτικές κοινωνικοοικονομικές παρεμβάσεις. Η Επιτροπή πρόβλεψε ότι εάν τα μέτρα εφαρμογής των μειώσεων της αλιευτικής προσπάθειας που συνδέονται με την έγκριση πολυετών σχεδίων διαχείρισης καθιστούσαν απαραίτητα τη δημοσιονομική κάλυψη των αναγκών αυτών, 32εκατ. ευρώ κατάνώτατο όριο από το ειδικό μέσο ευελιξίας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για το 2003 και για ταπόλοιπα, το κράτος μέλος θα μπορούσε να προβεί σε επαναπρογραμματισμό των Διαρθρωτικών Ταμείων ανάλογα με άλλες προτεραιότητες της περιφερειακής πολιτικής του καθώς και της πολιτικής συνοχής.

Δεδομένου ότι δεν πρόκειται παρά μόνο για εκτίμηση των συμπληρωματικών αναγκών που θα προέκυπταν ενδεχομένως από αποφάσεις που πρόκειται ακόμη να ληφθούν σε επίπεδο κάθε κράτους μέλους, είναι σαφές ότι δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί καμία κατανομή συμπληρωματικών πιστώσεων ανά κράτος μέλος, έστω και αν φαίνεται ότι οι ανάγκες, από απόψεως συμπληρωματικής στήριξης, θα αφορούσαν κυρίως τις χώρες της Βορείου Ευρώπης.

Τέλος, όσον αφορά τα κοινωνικοοικονομικά μέτρα άμβλυνσης των επιπτώσεων θα εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να αποφασίσει στο πλαίσιο του επαναπρογραμματισμού του για τα ποσά που επιθυμεί να χορηγήσει στα ήδη προβλεπόμενα μέτρα από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2792/1999, και ενδεχομένως οποιαδήποτε άλλα μέτρα του τύπου αυτού τα οποία θα μπορούσαν να θεσπιστούν από το Συμβούλιο στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης των προτάσεων της Επιτροπής.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1263/1999 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1999 περί του Χρηματοδοτικού Μέσου Προσανατολισμού της Αλιείας (ΧΜΠΑ).

(2) COM(2002)187 τελικό.

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 1999 για τον καθορισμό των λεπτομερειών και των όρων των διαρθρωτικών δράσεων της Κοινότητας στον τομέα της αλιείας.

(4) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1999 περί γενικών διατάξεων των Διαρθρωτικών Ταμείων.

(5) Απόφαση του Συμβουλίου αριθ. 97/413/ΕΚ της 26ης Ιουνίου 1997 σχετικά με τους στόχους και τις λεπτομέρειες αναδιάρθρωσης του κοινοτικού τομέα αλιείας από 1ης Ιανουαρίου 1997 έως 31 Δεκεμβρίου 2001 με στόχο την επίτευξη βιώσιμης ισορροπίας μεταξύ των πόρων και της εκμετάλλευσής τους, ΕΕ L 175 της 3.7.1997. Απόφαση που τροποποιήθηκε με την απόφαση αριθ. 2002/70/ΕΚ της 28ης Ιουνίου 2002, ΕΕ L 31 της 1.2.2002.

(6) COM(2002)181 τελικό.

(7) COM(2002)181 τελικό.