92002E0027

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-0027/02

υποβολή: Francesco Speroni (NI) προς την Επιτροπή

(15 Ιανουαρίου 2002)

Θέμα: Ανακριβείς δηλώσεις για το ευρώ

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής σύμφωνα με ορισμένα μέσα ενημέρωσης όπως ο τηλεοπτικός σταθμός RAI, φαίνεται ότι εξεθείασε τη σταθερότητα του ευρώ επ' ευκαιρία της κυκλοφορίας του ως πραγματικό νόμισμα, τονίζοντας ότι στάθηκε αμετακίνητο παρά τις επανειλημμένες οικονομικές-δημοσιονομικές κρίσεις σε διαφόρους τομείς.

Εάν ωστόσο συγκριθούν οι ισοτιμίες του ευρώ αφ' ότου εμφανίσθηκε στις χρηματαγορές, είναι καταφανές ότιποτιμήθηκε σημαντικά έναντι πολλών νομισμάτων όπως το δολάριο ΗΠΑ, η βρετανική στερλίνα και, το ελβετικό φράγκο.

Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν πράγματι με τη μορφή που προεβλήθησαν και εάν ναι, γιατί ο Πρόεδροςπεστήριξε κάτι το αναληθές·

Απάντηση του κυρίου Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Απριλίου 2002)

Ο Πρόεδρος έχει επανειλλημένα δηλώσει ότι, από την εισαγωγή του την 1η Ιανουαρίου 2002, έχει αποδειχθεί ότι το ευρώ αποτελεί παράγοντα σταθερότητας σε καιρούς αβεβαιότητας. Όπως τόνισε στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο στις 11 Δεκεμβρίου 2001: Ας φανταστούμε μόνο ποιος θα ήταν ο αντίκτυπος της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 αν δεν είχαμε το ευρώ. Είναι αναμφισβήτητο ότι θα είχαμε αντιμετωπίσει μεγάλη αστάθεια των συναλλαγματικών ισοτιμιών στην Ευρώπη, με συνέπειες δραματικές για την ενιαία αγορά, και για την ανάπτυξη και την απασχόληση σε ολόκληρη την Ένωση, όπως είχε συμβεί στην αρχή της δεκαετίας του '90, όταν τα ευρωπαϊκά νομίσματα είχαν αντιμετωπίσει μεγάλη αστάθεια.

Το ευρώ έχει επίσης εξασφαλίσει, για τους ευρωπαίους πολίτες, σταθερότητα των τιμών. Κατά μέσον όρο, κατά τη διάρκεια της περιόδου 1999-2001, οι τιμές στην κατανάλωση στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκαν κατά λιγότερο από 2 % ετησίως. Η κατάσταση αυτή είναι κατά πολύ ικανοποιητικότερη από αυτήν που επικρατούσε κατά τη διάρκεια της περιόδου 1990-1998, όταν η αύξηση των τιμών στην κατανάλωση σε αυτή τη ζώνη ήταν 3,5 % ετησίως. Το ευρώ ευνόησε τη σταθερότητα των τιμών, ιδίως σε κράτη μέλη όπως η Ιταλία, στην οποία μέχρι το 1995 ο πληθωρισμόςπερέβαινε κατά πολύ το 5 %. Χάρη στη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών που πραγματοποιήθηκε κατά το στάδιο της προετοιμασίας για το ευρώ, σήμερα ο πληθωρισμός στην Ιταλία έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό.