91999E1573

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1573/99

υποβολή: Hiltrud Breyer (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(1 Σεπτεμβρίου 1999)

Θέμα: Aνυπαρξία οριακών τιμών για διοξίνη και PCB

Λαμβανομένωνπόψη του σκανδάλου της διοξίνης στο Βέλγιο και της διαπίστωσης που περιλαμβάνεται στην πέμπτη αιτιολογική σκέψη της απόφασης της Επιτροπής, της 3ης Ιουνίου 1999, ότι δηλαδή δεν έχουν θεσπισθεί ανώτατες οριακές τιμές όσον αφορά τη μόλυνση με διοξίνη για τα βασικά είδη διατροφής και τα τρόφιμα καθώς και ότι δεν έχουν καθορισθεί ανώτατες οριακές τιμές για τη διοξίνη σε διεθνές, κοινοτικό ή εθνικό επίπεδο, η βουλευτής ερωτά:

1. Γιατί έχει αμελήσει η Επιτροπή να καθορίσει οριακές τιμές για PCB, διοξίνη και άλλες χλωριούχες ενώσεις;

2. Πότε θα επανορθώσει η Επιτροπή αυτή την αμέλεια;

3. Πότε ακριβώς αναμένεται ηποβολή πρότασης κανονισμού ή οδηγίας σχετικά με τις προαναφερθείσες οριακές τιμές;

4. Έχουν αναληφθεί από την Επιτροπή πρωτοβουλίες για την ίδρυση ανεξάρτητου, αμερόληπτου κεντρικού φορέα ελέγχου των τροφίμων σε επίπεδο ΕΕ;

5. Αληθεύει ότι σε επίπεδο ΕΕ δενπάρχουν, ούτε για τα ζωικά ούτε για τα φυτικά προϊόντα, νομοθετικές ή άλλες διατάξεις οι οποίες να προβλέπουν ανώτατες οριακές τιμές για PCB;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Οκτωβρίου 1999)

Δενφίσταται, έως σήμερα, αναγνωρισμένο διεθνές πρότυπο για τον καθορισμό των ανωτάτων ορίων διοξινών και πολυχλωριωμένων διφαινυλίων (PCB) ανάλογα με τις κατηγορίες τροφίμων. Οι μελέτες για το εν λόγω θέμα παραμένουν ανακριβείς. Παρά το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη, βασιζόμενα στις απόψεις επιστημόνων τους, έχουν ήδη καθορίσει όρια για κάποιες κατηγορίες τροφίμων, τα όρια αυτά δεν συγκλίνουν πάντα.

Στο πλαίσιο της «κρίσης των διοξινών» που ξέσπασε στα τέλη Μα ου 1999 στο Βέλγιο, η Επιτροπή αναγκάστηκε να λάβει έκτακτα μέτρα, μεταξύ των οποίων, τον καθορισμό ανωτάτων ορίων PCB για την παραγωγή προϊόντων ζωικής προέλευσης. Ως εκ τούτου, η απόφαση της Επιτροπής 1999/449 της 9ης Ιουλίου 1999(1) επιβάλλει ανώτατα όρια PCB για το γάλα και τα γαλακτομικά προϊόντα, καθώς και για τα πουλερικά. Επιπρόσθετα, η απόφαση της Επιτροπής 1999/551/ΕE της 6ης Μαΐου 1999(2) που τροποποιεί την απόφαση 1999/449/ΕE, καθορίζει ανώτατα προσωρινά όρια για το βόειο και χοίρειο κρέας, καθώς και για τα παράγωγα προϊόντα τους. Τα όρια αυτά ισχύουν αποκλειστικά στο πλαίσιο της μόλυνσης που παρατηρήθηκε στο Βέλγιο, δεδομένου ότι η μορφή της μόλυνσης από διοξίνες ή PCB ενδέχεται να ποικίλλει ανάλογα με τις περιπτώσεις. Η Επιτροπή προέβη στη λήψη μέτρων, λαμβάνονταςπόψη τα όρια που ενδέχεται να έχουν επιβάλει ορισμένα κράτη μέλη. Η Επιτροπή έχει ήδη ζητήσει από τις ευρωπαϊκές επιστημονικές επιτροπές να λάβουν θέση επί του θέματος, προκειμένου να έχει στη διάθεσή της μια ευρωπαϊκή γνώμη που να της επιτρέπει, εφόσον παραστεί ανάγκη να προβλέψει την εφαρμογή κοινοτικών ορίων για τα PCB.

Επιπλέον, όσον αφορά τις οριακές τιμές περιεκτικότητας των διοξινών στα τρόφιμα, η Επιτροπή δρομολόγησε τον Ιούνιο 1998 εμπεριστατωμένη μελέτη σχετικά με το επίπεδο της μόλυνσης των τροφίμων σε διάφορα κράτη μέλη. Η ως άνω μελέτη εγγράφεται στο πρόγραμμα επιστημονικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών (SCOOP). Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της εν λόγω μελέτης, τα οποία θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα στο κοινό λίαν συντόμως, καθώς και εκείνα των εργασιών που διεξάγονται στο πλαίσιο του Κοινού Κέντρου Ερευνών (Ινστιτούτολικών και μετρήσεων αναφοράς) θα συμβάλουν στην καλύτερη αξιολόγηση του κινδύνου και θα αποτελέσουν τη βάση για περαιτέρω σκέψεις.

Εν τω μεταξύ, η Επιτροπή εξακολουθεί να στηρίζεται στην επιστημονική αξιολόγηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο οποίος συνέστησε την τήρηση της ανεκτής ημερήσιας πρόσληψης (ΑΗΠ) για τις διοξίνες από 1 έως 4 πικογραμμάρια την ημέρα ανά κιλό σωματικού βάρους. Παράλληλα, ο ΠΟΥ αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί ο θόρυβος που εξακολουθεί ναφίσταται γύρω από τις διοξίνες στις βιομηχανοποιημένες χώρες.

Τα προγράμματα παρακολούθησης που εκπονήθηκαν στα κράτη μέλη, αποσκοπούσαν κυρίως στην αποφυγή της πώλησης γάλατος και μολυσμένων γαλακτομικών προϊόντων έως το 1999. Από το 2000 και μετά, η Επιτροπή θα ζητήσει την επέκταση της παρακολούθησης αυτής στα κρεατικά και ψαρικά. Τα αποτελέσματα των εν λόγω προγραμμάτων παρακολούθησης θα συμβάλουν στη διαμόρφωση συγκεκριμένης εικόνας για την κατάσταση που επικρατεί επί του παρόντος στην Ευρώπη.

Στο πλαίσιο του ισχύοντος κοινοτικού δικαίου και εξαιρουμένων των περιεκτικοτήτων που καθορίζονται στις αποφάσεις της Επιτροπής σχετικά με την ιδιάζουσα περίπτωση της κρίσης των διοξινών στο Βέλγιο, στην οδηγία 1999/29/ΕΕ του Συμβουλίου της 22 Μαΐου 1999 σχετικά με τις ανεπιθύμητες ουσίες και προϊόντα στη διατροφή των ζώων, παράρτημα I παράγραφος β σημείο 21(3), αναφέρεται μια μέγιστη περιεκτικότητα διοξινών για τον πολτό των εσπεριδοειδών. Εξάλλου, τελείπό συζήτηση πρόταση με την οποία καθορίζονται τα όρια περιεκτικότητας PCB στις πρώτες ύλες και στα τελικά προϊόντα που προορίζονται για τη διατροφή των ζώων.

Τέλος, η Επιτροπή εξετάζει το ενδεχόμενο ίδρυσης ανεξάρτητου ευρωπαϊκού οργανισμού για τη διατροφή. Οι προβλεπόμενες προτάσεις σχετικά με τον ως άνω οργανισμό θα περιληφθούν, πριν το τέλος του έτους, στη Λευκή Βίβλο όπου προτείνεται σχέδιο δράσης για την επισιτιστική ασφάλεια.

(1) ΕΕ L 175 της 10.7.1999.

(2) ΕΕ L 209 της 7.8.1999.

(3) ΕΕ L 115 της 4.5.1999.