91999E0512

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0512/99

υποβολή: Eolo Parodi (PPE) και Guido Viceconte (PPE) προς την Επιτροπή

(8 Μαρτίου 1999)

Θέμα: Αεροπορική σύνδεση με τα νησιά Pantelleria και Lampedusa

Από τις 25 Οκτωβρίου 1998 η Alitalia δεν πραγματοποιεί πλέον την αεροπορική σύνδεση της Σικελίας με την Pantelleria και την Lampedusa, δύο νησιά που βρίσκονται πιο κοντά στην Αφρική απ' ό,τι στη Σικελία και τα οποία, εκ των πραγμάτων, περιθωριοποιούνται ακόμη περισσότερο σε σχέση με την Ιταλία και την Ευρώπη.

Μετά την εγκατάλειψη των δύο σταθμών αυτών από την Alitalia, η σύνδεση με τα νησιά αυτά εξασφαλίζεται από την Air Sicilia, η οποία, υπό μονοπωλιακό καθεστώς, πωλεί τα εισητήρια μετ' επιστροφής από τη Σικελία στην τιμή των 300.000 λιρών Ιταλίας, μολονότι, σύμφωνα με μελέτες της αγοράς, το πραγματικό κόστος ενός ταξιδίου με επιστροφή από την Pantelleria στη Σικελία και με πληρότητα αεροσκάφους της τάξης του 70 % ανέρχεται σε 100.000 λίρες Ιταλίας ανά επιβάτη.

Το δυσανάλογο κόστος της πτήσης, η μείωση της προσφοράς και το περιορισμένο δίκτυο πωλήσεων της Air Sicilia (σήμερα είναι αδύνατον ουσιαστικά να γίνουν κρατήσεις με τα παραδοσιακά συστήματα ΙΑΤΑ) οδήγησαν σε μείωση των επιβατών κατά 2.500 από τις 25 Οκτωβρίου έως σήμερα, ενώ για το τρέχον έτος προβλέπεται σημαντική πτώση της ζήτησης της τάξης των 30.000 επιβατών επί συνόλου 200.000 επιβατών που μεταφέρονται ετησίως. Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει:

1. κατά πόσον θεωρεί ότι οι τιμές που εφαρμόζει ο σημερινός αερομεταφορέας (Air Sicilia) είναι δικαιολογημένες ή, αντίθετα, εάν έχουν σοβαρές συνέπειες στην οικονομία των δύο νησιών από άποψη απασχόλησης, υπονομεύοντας την τουριστική τους ανάπτυξη;

2. δεδομένων της περιφερειακής θέσης των δύο νησιών και του κοινωνικού χαρακτήρα της σύνδεσης αυτής, κατά πόσον θα πρέπει να εξασφαλισθούν οι πτήσεις από και προς τη Σικελία σε συγκρατημένες τιμές;

3. για ποιους λόγους, αφού επείσθησαν οι αρχές της Pantelleria να συστήσουν εταιρεία για τη διαχείριση του αεροδρομίου της Pantelleria, η Alitalia - καθώς εξάλλου και η ίδια η Air Sicilia - δεν έκανε ποτέ χρήση των υπηρεσιών του, πράγμα που θα είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του κόστους των πτήσεων;

4. τι σκοπεύει να πράξει η Ευρώπη για τους κατοίκους των δύο αυτών νησιών, την ύπαρξη των οποίων η Ιταλία φαίνεται να έχει λησμονήσει;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Απριλίου 1999)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2408/92 του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1992(1) για την πρόσβαση των κοινοτικών αερομεταφορέων σε δρομολόγια ενδοκοινοτικών αεροπορικών γραμμών, επιτρέπει την επιβολή υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας σε ορισμένες γραμμές προς περιφερειακά αεροδρόμια. Σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διατάξεις, εναπόκειται στα κράτη μέλη, και όχι στην Επιτροπή, να αποφασίζουν, κατά περίπτωσιν, την επιβολή ή μη υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας σε γραμμές που θεωρούνται ως ζωτικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη μιας περιφέρειας. Απαραίτητη προς τούτο προϋπόθεση είναι η εξασφάλιση παροχής αεροπορικών υπηρεσιών στη γραμμή αυτή, σύμφωνα με ορισμένα πρότυπα τα οποία οι αεροπορικές εταιρείες δεν θα προσυπέγραφαν βάσει εμπορικών και μόνον κριτηρίων.

Εάν οι αρχές το κρίνουν σκόπιμο, ο εν λόγω μηχανισμός μπορεί να περιλαμβάνει την επιβολή ορίων τιμής, ώστε να εξασφαλιστεί το προσιτό των ναύλων για όλους τους επιβάτες, ειδικότερα δε για την προαγωγή του τουρισμού και της οικονομικής ανάπτυξης της περί ής ο λόγος περιφέρειας.

Η Επιτροπή γνωρίζει ότι οι ιταλικές αρχές εξετάζουν ενδεχόμενα μέσα διευκόλυνσης της παροχής υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών σε περιφερειακές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των νησίδων της Σικελίας. Οι βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας επιλογές της συνίστανται στην επιβολή, εκ μέρους των ιταλικών αρχών, υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας στις συγκεκριμένες γραμμές, όπως προαναφέρθηκε, ή στην υιοθέτηση μιας - μη διακριτικής - μορφής κοινωνικής βοήθειας προς τους κατοίκους των εν λόγω νησίδων.

(1) ΕΕ L 240 της 24.8.1992.