91998E2719

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-2719/98

υποβολή: Leonie van Bladel (UPE) προς το Συμβούλιο

(1 Σεπτεμβρίου 1998)

Θέμα: Περιορισμός του αριθμού μελισσοκόμων στην Ευρώπη λόγω γήρατος

1. Γνωρίζει το Συμβούλιο Υπουργών ότι η ομάδα των ερασιτεχνών μελισσοκόμων στην Ευρώπη αγγίζει πλέον το γήρας και ότι λόγω αυτού τίθενται σε κίνδυνο οι πληθυσμοί μελισσών;

2. Γνωρίζει το Συμβούλιο ότι η μελισσοκομία αντιμετωπίζει διαρθρωτικά προβλήματα μεταξύ άλλων διότι κατά τα τελευταία έτη ο αριθμός των ενδιαφερομένων περιοχών περιορίζεται και ότι για τον λόγο αυτό υποστηρίζεται ότι ανά εκτάριο δεν μπορούν πλέον να διατηρηθούν περισσότερες από τέσσερις κυψέλες;

3. Γνωρίζει το Συμβούλιο ότι εντός 15ετίας ο αριθμός πληθυσμών κυψελών έχει μειωθεί κατά ένα τρίτο ενώ η ζήτηση για μέλι αυξάνει;

4. Αντιλαμβάνεται το Συμβούλιο ότι οι πληθυσμοί κυψέλης προτιμούνται από πολλούς κηπουρούς για την επικονίαση οπωρολαχανικων;

5. Ποιες δυνατότητες διαθέτει το Συμβούλιο προκειμένου να αντιμετωπίσει το ζήτημα των μελισσοκόμων οι οποίοι εγγίζουν το γήρας;

6. Προτίθεται το Συμβούλιο μέσω ενημερωτικών προγραμμάτων σε σχολεία να στρέψει το ενδιαφέρον των νέων στη μελισσοκομία;

7. Έχει κάποιες δυνατότητες το Συμβούλιο προκειμένου να υποστηρίξει οικονομικά το κόστος της διατήρησης κυψελών;

Απάντηση

(22 Οκτωβρίου 1998)

Το Συμβούλιο γνωρίζει καλώς τα ειδικά προβλήματα που αναφέρει ο αξιότιμος κ. βουλευτής. Δεν του έχουν υποβληθεί, πάντως, προτάσεις από την Επιτροπή γιά τα συγκεκριμένα σημεία τα οποία αναφέρει στην ερώτησή του.

Το Συμβούλιο υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει προς το παρόν κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα της μελισσοκομίας. Κατά συνέπεια τα μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν είναι πιό περιορισμένα από άλλους γεωργικούς τομείς που απολαύουν κάποιου συστήματος κοινής οργάνωσης αγοράς.

Για το σκοπό αυτό, το Συμβούλιο, μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξέδωσε στις 25 Ιουνίου 1997 τον κανονισμό (ΕΚ) 1221/97 περί των γενικών κανόνων εφαρμογής για ενέργειες βελτίωσης της παραγωγής και της εμπορίας του μελιού(1). Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού αυτού καθορίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) 2300/97 της Επιτροπής(2).

Ο προαναφερόμενος κανονισμός του Συμβουλίου έχει ως στόχο τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας του μελιού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω της συγχρηματοδότησης δράσεων που βασίζονται σε εθνικά προγράμματα.

Οι δράσεις που μπορούν να περιληφθούν στα προγράμματα αυτά είναι οι ακόλουθες:

α) παροχή τεχνικής βοήθειας προς τους μελισσοκόμους και τις μονάδες παραγωγής μελιού των ενώσεων παραγωγών, με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και συλλογής μελιού,

β) καταπολέμηση της βαρρόας και των συναφών ασθενειών, καθώς και βελτίωση των συνθηκών στα μελίσσια,

γ) εξορθολογισμός της διαχείμανσης,

δ) μέτρα στήριξης των εργαστηρίων ανάλυσης των φυσικών και χημικών χαρακτηριστικών του μελιού,

ε) συνεργασία με ειδικευμένους οργανισμούς εκτέλεσης των προγραμμάτων εφαρμοσμένης έρευνας που αφορούν την ποιοτική βελτίωση του μελιού.

Προκειμένου να τύχουν της συγχρηματοδότησης, τα κράτη μέλη πρέπει να πραγματοποιήσουν μελέτη για τη διάρθρωση του τομέα της μελισσοκομίας στην επικράτειά τους, όσον αφορά τόσο την παραγωγή όσο και την εμπορία. Η Κοινότητα συμμετέχει στη χρηματοδότηση των εθνικών προγραμμάτων μέχρι το 50 % των δαπανών που διενεργούν τα κράτη μέλη.

Η Επιτροπή προβλέπεται να υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ανά τριετία, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού.

Στο παρόν στάδιο, το Συμβούλιο εκτιμά ότι η προαναφερόμενη ρύθμιση αντιπροσωπεύει μια ισορροπημένη λύση ανάμεσα στους δημοσιονομικούς περιορισμούς και τις πλέον επείγουσες ανάγκες στον τομέα της μελισσοκομίας.

(1) ΕΕ L 173 της 1.7.1997, σελ. 1.

(2) ΕΕ L 319 της 21.11.1997, σελ. 4.