91998E2638

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-2638/98

υποβολή: Brigitte Langenhagen (PPE) προς την Επιτροπή

(1 Σεπτεμβρίου 1998)

Θέμα: Ερμηνεία και εφαρμογή της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ

Ο στόχος της κατασκευής σιδηροδρομικών γραμμών (για τροχιοδρόμους και σιδηροδρόμους μαγνητικής αιώρησης υψηλής ταχύτητας), για να επιτευχθεί η μείωση των ρυπαινουσών εκπομπών της εναέριας και χερσαίας συγκοινωνίας με στροφή προς τις μεταφορές με σιδηροδρόμους, λαμβάνεται υπόψη στις θετικές συνέπειες πρωταρχικής σημασίας για το περιβάλλον, στις οποίες αναφέρεται το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ(1) (Οδηγία πανίδας- χλωρίδας-βιοτόπων).

Η πρακτική εφαρμογή της Οδηγίας του Συμβουλίου 92/43/ΕΟΚ της 21ης Μαΐου 1992 σχετικά με τη διατήρηση των φυσικών βιοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, που ονομάζεται οδηγία πανίδας- χλωρίδας-βιοτόπων, συναντά αμφιβολίες ως προς την εφαρμογή από τα κράτη μέλη. Σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 6 της οδηγίας αυτής, μεταξύ των επιβεβλημένων λόγων δημοσίου συμφέροντος μεγάλης σημασίας, συμπεριλαμβάνονται και εκτιμήσεις σχετικές με τις θετικές συνέπειες υψίστης σημασίας για το περιβάλλον. Αναφορικά με αυτό, αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία ιδιαίτερα από πλευράς προστασίας του περιβάλλοντος στην κατασκευή σιδηροδρόμων. Μεταξύ των ουσιωδών στόχων του σχεδίου είναι η στροφή της χερσαίας και εναέριας συγκοινωνίας προς τη σιδηροτροχιά με στόχο τη μείωση των ρυπαινουσών εκπομπών που προκαλούν τα αεροσκάφη και τα αυτοκίνητα (CO2, CO, ΝΟx, υδρογονάνθρακες, βενζόλιο). Για το λόγο αυτό διατυπώνεται η ερώτηση αυτή προς την Επιτροπή, από τη οποία ζητείται απάντηση.

Απάντηση της κας Bjerregaard εξ ονόματος της Επιτροπής

(1 η Οκτωβρίου 1998)

Με το άρθρο 6, παράγραφοι 3 και 4 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ σχετικά με τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας(2), επιδιώκεται ο στόχος να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη τα ζητήματα προστασίας της φύσης σε κάθε νέο σχέδιο ή πρόγραμμα που μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε περιοχή Natura 2000.

Αν προκύπτει ότι κάποιο σχέδιο θίγει την ακεραιότητα της περιοχής, οι εθνικές αρχές μπορούν να εγκρίνουν την εκτέλεσή του μόνο αν αποδειχθεί ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις (στον τομέα των σιδηροδρομικών υποδομών αυτό σημαίνει ότι ο μελετητής οφείλει να προτείνει εναλλακτικές χαράξεις και να παρουσιάζει με πειστικό τρόπο την αδυναμία εκτέλεσής τους), και το σχέδιο ή το πρόγραμμα εξυπηρετεί τα μέγιστα το κοινό συμφέρον και αν προβλέπονται αντισταθμιστικά μέτρα, η δε Επιτροπή ενημερώνεται σχετικά.

Όταν η θιγόμενη περιοχή περιλαμβάνει κάποιον τύπο φυσικού οικοτόπου ή κάποιο είδος που προστατευόνται, απαιτείται μια ακόμη πρόσθετη προϋπόθεση που περιγράφεται στο άρθρο 6, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο. Το μέγιστο συμφέρον που δικαιολογεί την εκτέλεση του σχεδίου δεν μπορεί να αφορά παρά μόνο θέματα που συνδέονται με την ανθρώπινη υγεία, τη δημόσια ασφάλεια ή πρωταρχικές επωφελείς συνέπειες για το περιβάλλον ή ακόμη, μετά από γνωμοδότηση της Επιτροπής, άλλους επιτακτικούς λόγους σημαντικού δημοσίου συμφέροντος.

Η πρόσθετη αυτή προϋπόθεση δεν μπορεί ωστόσο να προβάλεται παρά μόνο αν όλες οι προηγούμενες υποχρεώσεις έχουν τηρηθεί από το κράτος μέλος.

Οι σιδηροδρομικές μεταφορές, συγκρινόμενες με άλλους τρόπους μεταφοράς, οδικό ή αεροπορικό, παρουσιάζουν πλεονεκτήματα αναμφισβήτητα για το περιβάλλον. Ωστόσο η Επιτροπή αμφιβάλλει αν για τις σιδηροδρομικές μεταφορές είναι δυνατόν να προβληθούν "μόνον επιχειρήματα σχετικά με θετικές συνέπειες πρωταρχικής σημασίας για το περιβάλλον", όπως αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Τελικά δεν μπορεί να δοθεί οριστική απάντηση, παρά μόνο κατά περίπτωση στα πλαίσια των εκάστοτε ειδικών προγραμμάτων.

(1) ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σελ. 7.

(2) ΕΕ L 206 της 22.7.1992.