91997E2906(01)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-2906/97 υποβολή: Elly Plooij-van Gorsel (ELDR) προς την Επιτροπή (3 Σεπτεμβρίου 1997)

Θέμα: Συμπληρωματική φορολόγηση των εξόδων για λόγους ασθενείας των πολιτών της ΕΕ στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης

1. Γνωρίζει η Επιτροπή ότι η Πολιτεία της Νέας Υόρκης επιβάλλει στους επισκέπτες της (τουρίστες), που προέρχονται εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπληρωματικό φόρο 32% επί των ιατρικών εξόδων για τη χρηματοδότηση των ιατρικών δαπανών των μειονεκτούντων αμερικανών πολιτών (οι οποίοι δεν είναι ασφαλισμένοι);

2. Πρόκειται, κατά την άποψη της Επιτροπής, για άδικη διακριτική μεταχείριση έναντι των ξένων πολιτών σε σχέση με τους αμερικανούς πολίτες;

3. Δεν θεωρεί ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητη επιβάρυνση των δαπανών, και, ως εκ τούτου, σοβαρά οικονομικά προβλήματα στους πολίτες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας στις ΗΠΑ; Οι ασφάλειες για ασθένεια και οι ταξιδιωτικές ασφάλειες δεν καλύπτουν αυτά τα συμπληρωματικά έξοδα και οι πολίτες της ΕΕ αναγκάζονται να συνάπτουν συμπληρωματικές ασφάλειες ή να διακινδυνεύουν κατά απαράδεκτο τρόπο.

4. Αυτή η πρακτική δεν είναι αντίθετη με τις συμφωνίες που έχουν συναφθεί μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ (για παράδειγμα στο πλαίσιο του ΠΟΕ);

5. Τί σκοπεύει να κάνει η Επιτροπή προς αντιμετώπιση της κατάστασης;

Συμπληρωματική απάντηση του Sir Leon Brittan εξ ονόματος της Επιτροπής (15 Δεκεμβρίου 1997)

Πέραν της απάντησής της της 19ης Σεπτεμβρίου 1997 ((ΕΕ C 60 της 25.2.1998, σελ. 140. )), η Επιτροπή είναι τώρα σε θέση να παράσχει τις εξής πρόσθετες πληροφορίες.

Τα στοιχεία που έχει λάβει μέχρι σήμερα η Επιτροπή, δεν επιβεβαιώνουν ότι η πολιτεία της Νέας Υόρκης επιβάλλει συμπληρωματική επιβάρυνση ίση με 32% επί των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης που πραγματοποιούνται από επισκέπτες (τουρίστες) που προέρχονται από χώρες εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, ως μέσο κάλυψης των δαπανών υγείας των φτωχών (ανασφάλιστων) αμερικανών πολιτών.

Από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι τα νοσοκομεία, τα ιατρικά ιδρύματα και τα εργαστήρια επιβάλλουν πρόσθετη επιβάρυνση 12% τόσο στους αμερικανούς όσο και στους μη αμερικανούς πολίτες που δεν ανήκουν στο «management care group» που συνιστά λιγότερο δαπανηρή μορφή ασφάλισης ασθένειας, η οποία όμως περιορίζει το δικαίωμα επιλογής γιατρών και επιβάλλει ανώτατο όριο για τις αποδιδόμενες δαπάνες. Τα χρήματα αυτά αποτελούν συμπλήρωμα ενός κεντρικού ταμείου που συμβάλλει στην κάλυψη των ιατρικών εξόδων των ανασφάλιστων.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το θέμα αυτό εμπίπτει περισσότερο στην αρμοδιότητα των κρατών μελών παρά της Επιτροπής.