1)

Έχει η αναφερόμενη στο άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006 (1)«έδρα λειτουργίας του εργοδότη, την οποία έχει κανονικά ως βάση ο οδηγός» την έννοια του συγκεκριμένου χώρου όπου ο οδηγός έχει τη βάση του, ήτοι της εγκαταστάσεως ή του χώρου σταθμεύσεως της επιχειρήσεως οδικών επιβατικών μεταφορών, ή άλλου γεωγραφικού σημείου που ορίζεται ως τόπος αφετηρίας του δρομολογίου, από τον οποίον ο οδηγός ξεκινά τακτικά την εργασία του και στον οποίον επιστρέφει μετά το πέρας αυτής στο πλαίσιο της συνήθους ασκήσεως των καθηκόντων του, χωρίς να ακολουθεί ιδιαίτερες οδηγίες του εργοδότη;

2)

Προκειμένου να εκτιμηθεί το κατά πόσον ένας συγκεκριμένος χώρος αποτελεί «έδρα λειτουργίας του εργοδότη την οποία έχει κανονικά ως βάση ο οδηγός», κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006, ασκεί επιρροή το αν ο χώρος αυτός διαθέτει κατάλληλες υποδομές (π.χ. εγκαταστάσεις υγιεινής και ευεξίας, χώρους αναπαύσεως);

3)

Έχει σημασία για την εκτίμηση του κατά πόσον ορισμένοι χώροι αποτελούν έδρα λειτουργίας του εργοδότη, την οποία έχουν κανονικά ως βάση οι οδηγοί, κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006, το γεγονός ότι η χωροθέτηση των συγκεκριμένων χώρων είναι ευνοϊκή για τους εργαζομένους (οδηγούς), καθώς βρίσκονται, σε κάθε περίπτωση, πλησιέστερα στην κατοικία τους από ό,τι οι καταχωρημένες στο εμπορικό μητρώο εγκαταστάσεις και υποκαταστήματα της εταιρείας, έτσι ώστε ο χρόνος μετακινήσεως των οδηγών να είναι συντομότερος από εκείνον που θα απαιτούνταν αν ξεκινούσαν και ολοκλήρωναν την εργασία τους στις εν λόγω εγκαταστάσεις ή υποκαταστήματα;

4)

Σε περίπτωση που η έννοια της «έδρας λειτουργίας του εργοδότη, την οποία έχει κανονικά ως βάση ο οδηγός», όπως αναφέρεται στο άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 561/2006 δεν μπορεί να οριστεί ως ο συγκεκριμένος χώρος τον οποίον έχει ως βάση ο οδηγός, δηλαδή οι εγκαταστάσεις ή ο χώρος σταθμεύσεως της επιχειρήσεως οδικών επιβατικών μεταφορών, ή άλλο γεωγραφικό σημείο που ορίζεται ως ο τόπος αφετηρίας του δρομολογίου, από τον οποίον ο οδηγός ξεκινά τακτικά την εργασία του και στο οποίον επιστρέφει μετά το τέλος αυτής, στο πλαίσιο της κανονικής ασκήσεως των καθηκόντων του και χωρίς να ακολουθεί ιδιαίτερες οδηγίες του εργοδότη του, μπορεί να θεωρηθεί ότι ο ορισμός της έννοιας αυτής που περιλαμβάνεται στον κανονισμό 561/2006 αποτελεί διάταξη αφορώσα τους όρους εργασίας, στο πλαίσιο της οποίας οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι του κλάδου μπορούν να θεσπίσουν, είτε με συλλογικές διαπραγματεύσεις είτε με άλλο τρόπο, ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους εργαζομένους, λαμβανομένης υπόψη της αιτιολογικής σκέψεως 5 του κανονισμού 561/2006;