—

να ακυρώσει τις αποφάσεις της 7ης Ιουνίου 2021 και της 10ης Ιανουαρίου 2022, άλλως να τις κηρύξει ανίσχυρες·

—

να αναγνωρίσει στην προσφεύγουσα το δικαίωμα σε σύνταξη επιζώντος όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 79, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

να αναγνωρίσει στον [confidentiel] (1) το δικαίωμα σε σύνταξη ορφανού όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ. Άλλως, και εφόσον είναι αναγκαίο, να χορηγήσει στον [confidentiel] τη σύνταξη ορφανού η οποία προβλέπεται στο άρθρο 80, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας των άρθρων 18 και 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ) που προκύπτει από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή των άρθρων 18 και 20 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως λόγω μη συνεκτίμησης της ιδιαίτερης κατάστασης της προσφεύγουσας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 2 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ εξαιτίας διακρίσεως λόγω αναπηρίας.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή του άρθρου 2 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, παράβαση του καθήκοντος μέριμνας της διοικήσεως.