—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Απριλίου 2021 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση) με την οποία η Επιτροπή, επιβεβαιώνοντας την προηγούμενη απορριπτική απόφαση της 3ης Μαρτίου 2021, απέρριψε την αίτηση του προσφεύγοντος περί προσβάσεως στην τελική έκθεση, συνοδευόμενη από τα παραρτήματά της, την οποία κατήρτισε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) κατόπιν της έρευνας OC/2019/0766·

—

να διατάξει την Επιτροπή να προσκομίσει την έκθεση της OLAF με τα παραρτήματά της, και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη ερμηνεία των συνεπειών που απορρέουν από την πρόσβαση στην έκθεση της OLAF.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί καθόσον η πρόσβαση στην έκθεση της OLAF δεν θα μπορούσε, δεδομένων του άρθρου 10, παράγραφος 1, και του άρθρου 2, παράγραφος 4, του κανονισμού 1049/2001 (1), να εμπίπτει στην έννοια της «δημοσιοποίησης».

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η καθής παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001, όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία, σύμφωνα με την οποία όταν ο αποδέκτης της έκθεσης της OLAF προτίθεται να εκδώσει βλαπτικές για τους ενδιαφερόμενους πράξεις, οι ενδιαφερόμενοι δικαιούνται να αποκτήσουν πρόσβαση στην επίμαχη έκθεση.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 1049/2001 και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι ο προσφεύγων ουδέποτε ζήτησε τη μεταφορά δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα φυσικών προσώπων και για τον λόγο αυτό τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που ενδεχομένως περιλαμβάνονται στην έκθεση μπορούν να τύχουν προστασίας διά της συνήθους διαδικασίας απαλοιφής των δεδομένων.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι η καθής δεν εξακρίβωσε όντως αν, στην πράξη, θα μπορούσε να παρασχεθεί μερική πρόσβαση.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η καθής ουδόλως αιτιολόγησε τη δυνατότητα εφαρμογής της εξαίρεσης την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένος αποκλεισμός του δημοσίου συμφέροντος προς γνωστοποίηση.

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η καθής εσφαλμένως εξέλαβε τα δικαιώματα άμυνας ως απλό συμφέρον ενός εμπλεκόμενου μέρους, καθόσον δεν συνεκτίμησε ότι το δικαίωμα άμυνας αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του κράτους δικαίου και, ως τέτοιο, διασφαλίζει και εγγυάται την ασφάλεια και την προστασία του κοινωνικού συνόλου και όχι αποκλειστικώς ενός μεμονωμένου ατόμου.