—

να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 της Επιτροπής αντιβαίνει στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 και στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 και, ως εκ τούτου, πάσχει πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο·

—

να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 έχει εκδοθεί κατά κατάχρηση εξουσίας·

—

να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 και η επιστημονική του βάση, η γνώμη της EFSA της 22ας Νοεμβρίου 2017, πάσχουν πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως·

—

να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου·

—

να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας·

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/468 της Επιτροπής, της 18ης Μαρτίου 2021, για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά είδη φυτών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο. Συναφώς, οι προσφεύγοντες επικαλούνται το γεγονός ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 (1), το οποίο απαιτεί να έχει εντοπιστεί κίνδυνος, καθόσον κατατάσσει στο μέρος A του παραρτήματος III του εν λόγω κανονισμού τις οικείες ουσίες και τα οικεία παρασκευάσματα, παρά το γεγονός ότι υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα, και καθόσον κατατάσσει στο μέρος Γ του παραρτήματος III προϊόντα τα οποία δεν είναι ουσίες, ενώ παραβιάζει και το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 (2), για τον λόγο ότι στηρίζεται σε ατελή και μη σύμφωνη με τις σχετικές απαιτήσεις αξιολόγηση των κινδύνων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας, για τον λόγο ότι υπάρχουν πολλές ακριβείς, εύλογες και συγκλίνουσες ενδείξεις, οι οποίες καταδεικνύουν ότι ο σκοπός της προστασίας της υγείας των καταναλωτών, τον οποίο προβάλλει η Επιτροπή, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός έχει ως αποτέλεσμα, ιδίως, να επιφυλάσσεται το δικαίωμα χρήσης παρασκευασμάτων και ουσιών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου (στο εξής: HAD) μόνο στα φαρμακευτικά προϊόντα του μέρους A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, ενώ δεν είναι αυτός ο επιδιωκόμενος σκοπός.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως. Κατά τους προσφεύγοντες, η γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), της 22ας Νοεμβρίου 2017, επί της οποίας βασίζεται ο προσβαλλόμενος κανονισμός, πάσχει πολλαπλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, κατά το μέτρο που η EFSA αξιολόγησε τον κίνδυνο γονιδιακής τοξικότητας και καρκινογόνου δράσεως των HAD χωρίς να τηρήσει ούτε τις δικές της μεθοδολογίες αξιολόγησης του κινδύνου ούτε και τις σχετικές μεθόδους του ΟΟΣΑ, εξάγοντας μάλιστα συμπεράσματα τα οποία έρχονται σε αντίθεση με αυτά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός πάσχει επομένως πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, διότι, αφενός, η Επιτροπή ενέταξε ουσίες και παρασκευάσματα στο μέρος A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, ενώ από τη γνώμη της EFSA, της 22ας Νοεμβρίου 2017, προδήλως προκύπτει ότι υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα, αφετέρου, δεν εφάρμοσε την αρχή ALARA στα μέτρα διαχείρισης του κινδύνου και, τέλος, δεν έλαβε υπόψη της την εξέλιξη των επιστημονικών γνώσεων μετά την έκδοση της γνώμης της EFSA της 22ας Νοεμβρίου 2017.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, για τον λόγο ότι η διατύπωση του προσβαλλόμενου κανονισμού στερείται συνοχής κατά το μέτρο που, αφενός, κάνει αναφορά στον όρο «παρασκευάσματα», του οποίου, ωστόσο, η έννοια δεν ορίζεται σε κανένα κείμενο, αφετέρου, εμφανίζει ταυτοχρόνως ορισμένες ουσίες HAD ως απαγορευμένες και ως επιτρεπόμενες, αλλά υπό διερεύνηση, και, τέλος, η Standing Committee on Plants, Animals, Food and Feed (μόνιμη επιτροπή φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών), έπρεπε να είχε συμβάλει με τις διευκρινίσεις της στο κείμενο.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός κατατάσσει ουσίες στο μέρος A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, χωρίς να θέτει οιοδήποτε όριο, με αποτέλεσμα αυτές να απαγορεύονται, ενώ η απαγόρευσή τους δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της προστασίας της δημόσιας υγείας.