EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62021CN0299

Υπόθεση C-299/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Μαΐου 2021 ο EM κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2021 στην υπόθεση T-599/19, EM κατά Κοινοβουλίου

ΕΕ C 431 της 25.10.2021, p. 6–6 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.10.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 431/6


Αναίρεση που άσκησε στις 7 Μαΐου 2021 ο EM κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2021 στην υπόθεση T-599/19, EM κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-299/21 P)

(2021/C 431/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: EM (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση της 3ης Μαρτίου 2021, EM κατά Κοινοβουλίου (T-599/19)·

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως που προέβαλε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ο αναιρεσείων είχε επικαλεστεί παράβαση των άρθρων 1 και 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και των άρθρων 12 και 12α, παράγραφος 3, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράβαση του καθήκοντος αρωγής και κατάχρηση εξουσίας. Επί του πρώτου λόγου ακυρώσεως, ο οποίος περιλαμβάνει τρία σκέλη, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε στις σκέψεις 42 έως 131 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως που προέβαλε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ο αναιρεσείων είχε επικαλεστεί παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, παράβαση του καθήκοντος μέριμνας και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως. Επί του λόγου αυτού ακυρώσεως, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε στις σκέψεις 142 έως 159 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει έναν μόνο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος στηρίζεται σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, τα οποία είχαν ως συνέπεια την ανεπαρκή και ασαφή κατά νόμον αιτιολόγηση. Κατά τον αναιρεσείοντα, το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε infra petita. Στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων βάλλει ιδίως κατά των σκέψεων 51 έως 57, 66 έως 69, 100 έως 103, 109, 126 έως 131, 145 και 146, 148 και 149, 170 και 171 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.


Top