1)

Πρέπει να θεωρηθεί ότι οι εφαρμοστέοι κανόνες του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απορρέουν από το άρθρο 13, παράγραφος 1, και από το άρθρο 23, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου,] της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (1), έχουν την έννοια ότι παρέχουν στους ιδιώτες, σε περίπτωση κατάφωρης παραβάσεως από κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διατάξεις αυτές, δικαίωμα λήψης αποζημιώσεως από το οικείο κράτος μέλος για τις βλάβες της υγείας τους όταν υφίσταται άμεσος και βέβαιος αιτιώδης σύνδεσμος με την υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα;

2)

Αν υποτεθεί ότι οι προαναφερθείσες διατάξεις μπορούν πράγματι να θεμελιώσουν τέτοιο δικαίωμα αποζημιώσεως για τις βλάβες υγείας, από ποιες προϋποθέσεις εξαρτάται η θεμελίωση του εν λόγω δικαιώματος, ιδίως σε σχέση με την ημερομηνία κατά την οποία πρέπει να θεωρηθεί ότι υφίσταται η καταλογιστέα στο οικείο κράτος μέλος παράβαση;