1)

Στην έννομη σχέση που γεννάται στο πλαίσιο σύμβασης επιχορήγησης, έχουν την εξουσία οι αρχές και οι ενδιάμεσοι φορείς των κρατών μελών που είναι αρμόδιοι για τη διεξαγωγή διαδικασίας λόγω παρατυπίας, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό, να εξετάσουν άμεσα στη σχετική διαδικασία, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 (1) –ιδίως, στο πλαίσιο του μηχανισμού ελέγχου που ρυθμίζεται στα άρθρα του 60, 70 και 98–, κάθε παράβαση από την οποία προκύπτει ή ενδέχεται να προκύψει ζημία για τα οικονομικά συμφέροντα του προϋπολογισμού της Ένωσης, και υποχρεούνται οι εν λόγω αρχές και ενδιάμεσοι φορείς να εφαρμόζουν, εφόσον απαιτείται, δημοσιονομική διόρθωση;

2)

Εγγυάται την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, με την προσήκουσα αποτελεσματικότητα, εθνική δικονομική ρύθμιση, ή η νομολογία που την ερμηνεύει, η οποία, σε περίπτωση σύμβασης επιχορήγησης, παρέχει τη δυνατότητα διαπίστωσης παράβασης της εν λόγω σύμβασης συνιστάμενης σε παράβαση της νομοθεσίας περί σύναψης δημόσιων συμβάσεων (παρατυπία) και τη δυνατότητα άσκησης οποιασδήποτε αξίωσης αστικού δικαίου βασισμένης στην εν λόγω παράβαση μόνο όταν το τμήμα προσφυγών ή δικαστήριο –επιλαμβανόμενο της προσφυγής που ασκήθηκε κατά της απόφασης του τμήματος προσφυγών– αναγνωρίσουν κατά τρόπο απρόσβλητο την παράβαση;

3)

Εάν η παράβαση της νομοθεσίας περί σύναψης δημόσιων συμβάσεων συνεπάγεται παρατυπία, πλην όμως δεν κινήθηκε διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών, δύναται το δικαστήριο που επιλαμβάνεται των αξιώσεων αστικού δικαίου σχετικά με την εκτέλεση της σύμβασης επιχορήγησης να διαπιστώσει την παρατυπία στη σύναψη της δημόσιας σύμβασης όταν εξετάζει την παράβαση της σύμβασης;