Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CN0213

Υπόθεση C-213/19: Προσφυγή της 7ης Μαρτίου 2019 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

ΕΕ C 164 της 13.5.2019, p. 38–39 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

13.5.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 164/38


Προσφυγή της 7ης Μαρτίου 2019 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-213/19)

(2019/C 164/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, F. Clotuche-Duvieusart)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να διαπιστώσει ότι:

1.

μην εγγράφοντας στους λογαριασμούς τα ορθά ποσά τελωνειακών δασμών και μην αποδίδοντας το ορθό ποσό των παραδοσιακών ιδίων πόρων και των βάσει ΦΠΑ ιδίων πόρων που αφορούσαν συγκεκριμένες εισαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και υποδημάτων από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 8 της απόφασης 2014/335 του Συμβουλίου (1), από τα άρθρα 2 και 8 της απόφασης 2007/436 του Συμβουλίου (2), από τα άρθρα 2, 6, 9, 10, 12 και 13 του κανονισμού 609/2014 του Συμβουλίου (3), από τα άρθρα 2, 6, 9, 10, 11 και 17 του κανονισμού 1150/2000 του Συμβουλίου (4), από το άρθρο 2 του κανονισμού 1553/89 του Συμβουλίου (5), καθώς και από το άρθρο 105, παράγραφος 3, του κανονισμού 952/2013 του Συμβουλίου (6) και από το άρθρο 220, παράγραφος 1, του κανονισμού 2913/92 του Συμβουλίου (7)·

συνεπεία της μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών του βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 3, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, των άρθρων 325 και 310, παράγραφος 6, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των άρθρων 3 και 46 του κανονισμού 952/2013, του άρθρου 13 του κανονισμού 2913/92 του Συμβουλίου, του άρθρου 248, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93 της Επιτροπής (8), του άρθρου 244 του εκτελεστικού κανονισμού 2015/2447 της Επιτροπής (9) και των άρθρων 2, παράγραφος 1, στοιχεία β' και δ', 83, 85 έως 87 και 143, παράγραφοι 1, στοιχείο δ', και 2, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου (10)·

Οι αντίστοιχες απώλειες παραδοσιακών ιδίων πόρων από τον προϋπολογισμό της Ένωσης (αφαιρουμένου του κόστους είσπραξης) ανέρχονται σε:

496.025.324,30 ευρώ το 2017 (έως και 11 Οκτωβρίου 2017)·

646.809.443,80 ευρώ το 2016·

535.290.329,16 ευρώ το 2015·

480.098.912,45 ευρώ το 2014·

325.230.822,55 ευρώ το 2013·

173.404.943,81 ευρώ το 2012·

22.777.312,79 ευρώ το 2011.

2.

μην παρέχοντας τις πλήρεις πληροφορίες οι οποίες ζητήθηκαν από τις υπηρεσίες της Επιτροπής και είναι αναγκαίες για τον υπολογισμό του ποσού των απωλειών παραδοσιακών ιδίων πόρων και μην παρέχοντας, όπως ζητήθηκε, το περιεχόμενο της νομικής εκτίμησης του νομικού τμήματος της φορολογικής και τελωνειακής αρχής του Ηνωμένου Βασιλείου ή την αιτιολογία της απόφασης που οδήγησε στην ακύρωση των βεβαιωμένων τελωνειακών οφειλών, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 3, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το άρθρο 2, παράγραφοι 2 και 3, στοιχείο δ', του κανονισμού 608/2014 (11) του Συμβουλίου· και

να καταδικάσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις περί του κινδύνου απάτης από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης και από την Επιτροπή, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν εφάρμοσε, έως τις 12 Οκτωβρίου 2017, στον τελωνειακό έλεγχο προσεγγίσεις βάσει κινδύνου, προκειμένου να αποτρέψει να τεθούν σε ελεύθερη κυκλοφορία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμπορεύματα για τα οποία είχε δηλωθεί χαμηλότερη δασμολογητέα αξία (ειδικότερα, υποδήματα και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα που εξήχθησαν από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας). Ως αποτέλεσμα της αδράνειας αυτής παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έλαβε τα βάσει κινδύνου μέτρα που απαιτούνται από τη νομοθεσία της Ένωσης περί τελωνείων και ιδίων πόρων. Η μη λήψη κατάλληλων μέτρων επηρέασε επίσης την ορθή εφαρμογή των κανόνων της Ένωσης περί ΦΠΑ. Ο προϋπολογισμός της Ένωσης υπέστη ιδιαιτέρως μεγάλη ζημία εξαιτίας της παραβίασης του δικαίου της Ένωσης από το Ηνωμένο Βασίλειο και εξαιτίας των εντεύθεν επιπέδων των εισαγωγών, στο εν λόγω κράτος μέλος, εμπορευμάτων για τα οποία δηλώθηκε χαμηλότερη δασμολογητέα αξία. Λόγω της μη συμμόρφωσης του Ηνωμένου Βασιλείου με τις συστάσεις της Επιτροπής, σε αντίθεση με άλλα κράτη μέλη, το Ηνωμένο Βασίλειο προσέλκυσε μεγαλύτερο ποσοστό εμπορίου αγαθών για τα οποία δηλώθηκε χαμηλότερη δασμολογητέα αξία. Επίσης, η εν λόγω ιδιαιτέρως υψηλή ζημία επηρέασε δραστικά τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ των κρατών μελών, δεδομένου ότι έπρεπε να αντισταθμιστεί με αντίστοιχα υψηλότερες συνεισφορές επί του ΑΕΕ από τα άλλα κράτη μέλη προς την Ένωση.


(1)  Απόφαση 2014/335/ΕΕ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2014, για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2014, L 168, σ. 105).

(2)  Απόφαση 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 7ης Ιουνίου 2007, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2007, L 163, σ. 17).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 609/2014 του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2014, για τις μεθόδους και τη διαδικασία απόδοσης των παραδοσιακών ιδίων πόρων και των ιδίων πόρων που βασίζονται στον ΦΠΑ και το ΑΕΕ και για τα μέτρα αντιμετώπισης των ταμειακών αναγκών (Αναδιατύπωση) (ΕΕ 2014, L 168, σ. 39).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1150/2000 του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2000, για την εφαρμογή της απόφασης 94/728/ΕΚ, Ευρατόμ για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων (ΕΕ 2000, L 130, σ. 1).

(5)  Κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) 1553/89 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 1989, για το ομοιόμορφο οριστικό καθεστώς είσπραξης των ιδίων πόρων που προέρχονται από τον φόρο επί της προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 1989, L 155, σ. 9).

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2013, L 269, σ. 1).

(7)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 1992, L 302, σ. 1).

(8)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 1993, L 253, σ. 1).

(9)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/2447 της Επιτροπής, της 24ης Νοεμβρίου 2015, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2015, L 343, σ. 558).

(10)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

(11)  Κανονισμός (EE, Ευρατόμ) 608/2014 του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2014, σχετικά με τη θέσπιση εκτελεστικών μέτρων για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2014, L 168, σ. 29).


Top