This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0095
Case C-95/19: Request for a preliminary ruling from the Corte suprema di cassazione (Italy) lodged on 6 February 2019 — Agenzia delle Dogane v Silcompa SpA
Υπόθεση C-95/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 6 Φεβρουαρίου 2019 — Agenzia delle Dogane κατά Silcompa SpA
Υπόθεση C-95/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 6 Φεβρουαρίου 2019 — Agenzia delle Dogane κατά Silcompa SpA
ΕΕ C 182 της 27.5.2019, p. 11–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
27.5.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 182/11 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 6 Φεβρουαρίου 2019 — Agenzia delle Dogane κατά Silcompa SpA
(Υπόθεση C-95/19)
(2019/C 182/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Corte suprema di cassazione
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Agenzia delle Dogane
Αναιρεσίβλητη: Silcompa SpA
Προδικαστικό ερώτημα
Έχει η διάταξη του άρθρου 12, παράγραφος 3, της οδηγίας 76/308/ΕΟΚ του Συμβουλίου, για την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με ορισμένες εισφορές, δασμούς, φόρους και άλλα μέτρα (1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/44/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, όσον αφορά το άρθρο 20 της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (3), την έννοια ότι, στο πλαίσιο της δίκης που κινήθηκε κατά των πράξεων εκτέλεσης, δύναται να εξεταστεί, και, ενδεχομένως, σε ποιον βαθμό, η προϋπόθεση του τόπου (πραγματικής διάθεσης στην κατανάλωση), στον οποίο η παρατυπία ή η παράβαση πράγματι διαπράχθηκε, όταν, όπως στην υπό κρίση υπόθεση, η ίδια αξίωση, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά στις ίδιες πράξεις εξαγωγής, επιδιώκεται αυτοτελώς δικαστικά έναντι του φορολογουμένου από το αιτούν κράτος και από το αρμόδιο κράτος, και όταν ενώπιον του τελευταίου εκκρεμούν συγχρόνως τόσο η δίκη σχετικά με την εσωτερική αξίωση όσο και η αφορώσα τη δραστηριότητα είσπραξης υπέρ του άλλου κράτους, λαμβανομένου υπόψη ότι μια τέτοια διαπίστωση αντιτίθεται στην αίτηση συνδρομής και, κατά συνέπεια, σε όλες τις πράξεις εκτέλεσης;
(1) Οδηγία 76/308/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 1976, περί της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων που προκύπτουν από ενέργειες οι οποίες αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδοτήσεως του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων καθώς και από γεωργικές εισφορές και δασμούς (ΕΕ ειδ. έκδ. 02/002, σ. 126).
(2) Οδηγία 2001/44/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουνίου 2001, που τροποποιεί την οδηγία 76/308/ΕΟΚ για την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων που προκύπτουν από ενέργειες οι οποίες αποτελούν μέρος του συστήματος χρηματοδοτήσεως του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, καθώς και από γεωργικές εισφορές και τελωνειακούς δασμούς και από το φόρο προστιθέμενης αξίας και ορισμένους ειδικούς φόρους κατανάλωσης (ΕΕ 2001, L 175, σ. 17).
(3) Οδηγία 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (ΕΕ 1992, L 76, σ. 1).