Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CN0079

    Υπόθεση C-79/19 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Φεβρουαρίου 2019 η Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 22 Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-508/15, Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

    ΕΕ C 131 της 8.4.2019, p. 26–27 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    8.4.2019   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 131/26


    Αναίρεση που άσκησε την 1η Φεβρουαρίου 2019 η Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 22 Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-508/15, Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

    (Υπόθεση C-79/19 P)

    (2019/C 131/32)

    Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωπος: R. Krasuckaitė)

    Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

    Αιτήματα

    Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-508/15 (1) (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση), στο μέτρο που, με την απόφαση αυτή, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/1119 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 22ας Ιουνίου 2015

    να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/1119 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 22ας Ιουνίου 2015 (2) ή να αναπέμψει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο Γενικό Δικαστήριο προς επανεξέταση·

    να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Η Δημοκρατία της Λιθουανίας ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση Τ-508/15 στηριζόμενη στην ακόλουθη νομική βάση:

    (1)

    Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας, με τη σκέψη 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι η παρέκκλιση του άρθρου 33ιγ, παράγραφος 1, του κανονισμού 1257/1999 (3) αφορά μόνον την ηλικία των προσώπων που μεταβιβάζουν την εκμετάλλευση, καθώς η διάταξη αυτή συνδέεται σαφώς με τη γαλακτοκομική ποσόστωση ως αποδεικτικό στοιχείο της εμπορικής γεωργικής παραγωγής.

    (2)

    Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε επίσης τα πραγματικά περιστατικά με τις σκέψεις 74 έως 79 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Λιθουανίας δεν απέδειξε ότι η κατοχή γαλακτοκομικής ποσοστώσεως σήμαινε ότι ο αιτών ασχολούνταν με την εμπορική γεωργική παραγωγή, συμπέρασμα το οποίο, κατ’ ουσίαν, δεν αντιστοιχούσε στα έγγραφα της δικογραφίας που υποβλήθηκε ενώπιόν του.


    (1)  Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2018, Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, T-508/15 (ΕU:T:2018:828).

    (2)  (ΕΕ 2015, L 182, σ. 39).

    (3)  Κανονισμός (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών (ΕΕ 1999, L 160, σ. 80).


    Top