1)

Έχει το άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (στο εξής: οδηγία 2004/83/ΕΚ) την έννοια ότι ένας μισθωτός, ο οποίος, κατά τον χρόνο παύσης της εργασίας του, έχει φθάσει στην ηλικία που ορίζεται από το δίκαιο του κράτους απασχολήσεως για την απόκτηση δικαιωμάτων σε σύνταξη γήρατος, πρέπει να εργάστηκε τουλάχιστον τους προηγούμενους δώδεκα μήνες και να έχει διαμείνει στο κράτος απασχολήσεως συνεχώς για περισσότερα από τρία έτη προκειμένου να αποκτήσει δικαίωμα μόνιμης διαμονής πριν από τη συμπλήρωση χρονικού διαστήματος πέντε ετών;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Έχει το άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ την έννοια ότι οι εργαζόμενοι απολαύουν δικαιώματος μόνιμης διαμονής εάν αρχίσουν να ασκούν δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος σε χρόνο κατά τον οποίο είναι προβλέψιμο ότι μπορούν να ασκήσουν τη δραστηριότητά τους μόνο για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα έως τη συμπλήρωση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδοτήσεως και ότι, πάντως μετά την παύση της δραστηριότητας, θα είναι αναγκασμένοι να προσφύγουν στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας του κράτους μέλους υποδοχής;