–

η Ingredion Germany GmbH, εκπροσωπούμενη από τους D. Lang και L. Borchardt, Rechtsanwälte,

–

η Bundesrepublik Deutschland, εκπροσωπούμενη από τις J. Steegmann και H. Barth,

–

η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον D. Klebs,

–

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αρχικώς εκπροσωπούμενη από τον J.-F. Brakeland και την A. Becker, και στη συνέχεια από την A. Becker και τον B. De Meester,

1

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 130, σ. 1).

2

Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Ingredion Germany GmbH και της Bundesrepublik Deutschland (Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας), εκπροσωπούμενης από την Umweltbundesamt (Oμοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, Γερμανία), σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας που πρέπει να εφαρμόζεται για τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου (στο εξής: δικαιωμάτων εκπομπής) σε νεοεισερχόμενο ο οποίος διαθέτει υποεγκατάσταση δείκτη αναφοράς καυσίμου.

3

Η οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 275, σ. 32), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009 (ΕΕ 2009, L 140, σ. 63) (στο εξής: οδηγία 2003/87), θέσπισε ένα σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σύστημα αυτό ετέθη σε λειτουργία την 1η Ιανουαρίου 2005 στο σύνολο των κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ). Κατά το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, η τρίτη περίοδος εμπορίας εκτείνεται σε 8 έτη, από το 2013 έως το 2020 (στο εξής: τρίτη περίοδος εμπορίας).

4

Οι αιτιολογικές σκέψεις 5 και 7 της οδηγίας 2003/87 έχουν ως εξής:

[…]

5

Το άρθρο 3 της οδηγίας 2003/87, με τίτλο «Ορισμοί», προβλέπει τα εξής:

«Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

[…]

[…]».

6

Το άρθρο 10 της οδηγίας 2003/87, με τίτλο «Πλειστηριασμός δικαιωμάτων», προβλέπει, στην παράγραφο 1, τα εξής:

«Από το 2013 και μετά, τα κράτη μέλη θέτουν σε πλειστηριασμό όλα τα δικαιώματα τα οποία δεν κατανέμονται δωρεάν σύμφωνα με το άρθρο 10α και 10γ. […]»

7

Κατά το άρθρο 10α της εν λόγω οδηγίας, με τίτλο «Μεταβατικοί κοινοτικοί κανόνες για εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή»:

«1.   Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010, η Επιτροπή πρέπει να υιοθετήσει πλήρως εναρμονισμένα μέτρα εφαρμογής που θα ισχύουν σε ολόκληρη την Κοινότητα για την κατανομή των δικαιωμάτων […]

[…]

Τα μέτρα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο καθορίζουν, στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό, κοινοτικής εμβέλειας εκ των προτέρων δείκτες αναφοράς, ούτως ώστε να διασφαλίσουν ότι η κατανομή πραγματοποιείται κατά τρόπο που παρέχει κίνητρα για μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και τεχνικές αποδοτικές, λαμβάνοντας υπόψη τις αποδοτικότερες τεχνικές, υποκατάστατα, εναλλακτικές διαδικασίες παραγωγής, υψηλής απόδοσης συμπαραγωγή ενεργείας, αποδοτική ανάκτηση ενεργείας από απαέρια, χρήση βιομάζας και δέσμευση και αποθήκευση CO2, όπου διατίθενται τέτοιου είδους εγκαταστάσεις, καθώς και ότι δεν παρέχουν κίνητρα για αύξηση των εκπομπών. Δεν πραγματοποιείται δωρεάν κατανομή σε κανέναν παραγωγό ηλεκτρικής ενεργείας, εκτός από τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο άρθρο 10γ και για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από απαέρια.

[…]

2.   Κατά τον προσδιορισμό των αρχών για τον καθορισμό των εκ των προτέρων δεικτών αναφοράς σε μεμονωμένους κλάδους ή επιμέρους κλάδους, ως σημείο αφετηρίας λαμβάνεται η μέση επίδοση των 10 % αποδοτικότερων εγκαταστάσεων σε έναν κλάδο ή επιμέρους κλάδο στην Κοινότητα κατά την περίοδο 2007-2008. Η Επιτροπή διαβουλεύεται με τους συναφείς φορείς, συμπεριλαμβανομένων των ενδιαφερομένων τομέων και υποτομέων.

Οι κανονισμοί σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 15, θεσπίζουν εναρμονισμένους κανόνες εποπτείας, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης των σχετιζόμενων με την παραγωγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με σκοπό τον εκ των προτέρων καθορισμό δεικτών αναφοράς.

[…]

7.   Ποσοστό πέντε επί τοις εκατό της κοινοτικής ποσότητας δικαιωμάτων που καθορίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 9α κατά την περίοδο 2013 έως 2020 διατηρείται ως απόθεμα για νεοεισερχόμενους, ως η μέγιστη ποσότητα που μπορεί να κατανεμηθεί στους νεοεισερχόμενους σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζονται δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. Τα δικαιώματα στο εν λόγω κοινοτικής εμβέλειας απόθεμα που δεν χορηγούνται στους νεοεισερχόμενους ούτε χρησιμοποιούνται κατά τις παραγράφους 8, 9 ή 10 του παρόντος άρθρου κατά την περίοδο 2013 έως 2020, εκπλειστηριάζονται από τα κράτη μέλη, τα οποία λαμβάνουν υπόψη το επίπεδο ωφέλειας που αποκόμισαν εγκαταστάσεις των κρατών μελών από το απόθεμα αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 και, όσον αφορά τις διαδικασίες και τη χρονική συγκυρία, το άρθρο 10 παράγραφος 4 και τις σχετικές εκτελεστικές διατάξεις.

[…]

Το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2010, η Επιτροπή θα έχει εγκρίνει εναρμονισμένους κανόνες για την εφαρμογή του ορισμού του “νεοεισερχόμενου”, ιδίως σε σχέση με τον ορισμό των “σημαντικών επεκτάσεων”.

[…]

11.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 10β, η ποσότητα των δωρεάν κατανεμητέων δικαιωμάτων δυνάμει των παραγράφων 4 έως 7 του παρόντος άρθρου για το 2013 αντιστοιχεί σε 80 % της ποσότητας που καθορίζεται σύμφωνα με τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Στη συνέχεια, η δωρεάν κατανομή μειώνεται ισόποσα ετησίως έως ότου φτάσει στο 30 % το 2020 με στόχο να καταστεί μηδενική το 2027.

[…]»

8

Οι αιτιολογικές σκέψεις 8, 15 και 23 της οδηγίας 2009/29 έχουν ως εξής:

[…]

[…]

9

Οι αιτιολογικές σκέψεις 12, 16, 35 και 36 της αποφάσεως 2011/278 έχουν ως εξής:

[…]

[…]

10

Το άρθρο 3 της ως άνω αποφάσεως, με τίτλο «Ορισμοί», προβλέπει τα εξής:

«Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

[…]

[…]».

11

Το άρθρο 6 της εν λόγω αποφάσεως, με τίτλο «Διαίρεση σε υποεγκαταστάσεις», προβλέπει τα εξής:

«1.   Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, τα κράτη μέλη διαιρούν κάθε εγκατάσταση που είναι επιλέξιμη για δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής βάσει του άρθρου 10α της οδηγίας [2003/87] σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες υποεγκαταστάσεις, όπως απαιτείται:

[…]»

12

Το κεφάλαιο II της ίδιας αποφάσεως, με τίτλο «Κατεστημένες εγκαταστάσεις», περιλαμβάνει τα άρθρα 5 έως 14.

13

Το άρθρο 7 της αποφάσεως 2011/278, με τίτλο «Συλλογή δεδομένων βάσης», προβλέπει, στην παράγραφο 3, τα εξής:

«Τα κράτη μέλη απαιτούν από τον φορέα εκμετάλλευσης να υποβάλλει την αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα κάθε υποεγκατάστασης δείκτη αναφοράς προϊόντος, προσδιοριζόμενη ως εξής:

14

Κατά το άρθρο 9 της αποφάσεως αυτής, με τίτλο «Ιστορικό επίπεδο δραστηριότητας»:

«1.   Για τις κατεστημένες εγκαταστάσεις, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τα ιστορικά επίπεδα δραστηριότητας κάθε εγκατάστασης για την περίοδο αναφοράς από την 1η Ιανουαρίου 2005 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 ή, εάν είναι υψηλότερα, για την περίοδο αναφοράς από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, βάσει των δεδομένων που έχουν συλλεχθεί σύμφωνα με το άρθρο 7.

2.   Το ιστορικό επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με προϊόν παραπέμπει, για κάθε προϊόν για το οποίο καθορίστηκε δείκτης αναφοράς προϊόντος που αναφέρεται στο παράρτημα I, στη διάμεσο της ετήσιας ιστορικής παραγωγής του συγκεκριμένου προϊόντος στην οικεία εγκατάσταση κατά την περίοδο αναφοράς.

3.   Το ιστορικό επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με θερμότητα παραπέμπει στη διάμεσο της ετήσιας ιστορικής εισαγωγής από εγκατάσταση ή άλλη οντότητα κατά την περίοδο αναφοράς υπαγόμενη στο σύστημα της Ένωσης ή παραγωγής, ή και των δύο, μετρήσιμης θερμότητας που είτε καταναλώνεται εντός των ορίων της εγκατάστασης για την παραγωγή προϊόντων, για την παραγωγή άλλης μηχανικής ενέργειας πλην της χρησιμοποιούμενης για ηλεκτροπαραγωγή, και για θέρμανση ή ψύξη, με εξαίρεση την κατανάλωση για ηλεκτροπαραγωγή, είτε εξάγεται σε εγκατάσταση ή άλλη οντότητα μη υπαγόμενη στο σύστημα της Ένωσης, εξαιρουμένων των εξαγωγών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εκφρασμένη σε terajoule ανά έτος.

4.   Το ιστορικό επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με καύσιμο παραπέμπει στη διάμεσο της ετήσιας ιστορικής κατανάλωσης καυσίμων για την παραγωγή μη μετρήσιμης θερμότητας η οποία καταναλώνεται για την παραγωγή προϊόντων, για την παραγωγή άλλης μηχανικής ενέργειας πλην της χρησιμοποιούμενης για ηλεκτροπαραγωγή, και για θέρμανση ή ψύξη, με εξαίρεση την κατανάλωση για ηλεκτροπαραγωγή, συμπεριλαμβανομένων των πυρσών ασφαλείας, κατά την περίοδο αναφοράς, εκφρασμένη σε terajoule ανά έτος.

[…]

6.   Για τους σκοπούς του προσδιορισμού των διάμεσων τιμών που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως 5, λαμβάνονται υπόψη μόνο τα ημερολογιακά έτη κατά τα οποία η εγκατάσταση λειτούργησε μία τουλάχιστον ημέρα.

Εάν η εγκατάσταση λειτούργησε λιγότερο από δύο ημερολογιακά έτη κατά τη διάρκεια της αντιστοίχου περιόδου αναφοράς, τα ιστορικά επίπεδα δραστηριότητας υπολογίζονται βάσει του γινομένου της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας κάθε υποεγκατάστασης, καθοριζόμενης σύμφωνα με τη μεθοδολογία του άρθρου 7 παράγραφος 3, επί τον σχετικό συντελεστή χρήσης παραγωγικής ικανότητας που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2.»

15

Το άρθρο 10 της εν λόγω αποφάσεως, με τίτλο «Κατανομή σε επίπεδο εγκατάστασης», προβλέπει τα εξής:

«1.   Βάσει των δεδομένων που έχουν συλλεχθεί σύμφωνα με το άρθρο 7, τα κράτη μέλη υπολογίζουν, για κάθε έτος, τον αριθμό των δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν, από το 2013 και έπειτα, σε κάθε κατεστημένη εγκατάσταση στην επικράτειά τους σύμφωνα με τις παραγράφους 2 έως 8.

2.   Για τον υπολογισμό αυτό, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν πρώτα τον προκαταρκτικό ετήσιο αριθμό δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν για κάθε υποεγκατάσταση χωριστά ως εξής:

[…]»

16

Το κεφάλαιο IV της αποφάσεως 2011/278, με τίτλο «Νεοεισερχόμενοι και παύση λειτουργίας εγκαταστάσεων», περιλαμβάνει τα άρθρα 17 έως 24.

17

Το άρθρο 17 της αποφάσεως αυτής, με τίτλο «Αίτηση για δωρεάν κατανομή», προβλέπει τα εξής:

«1.   Κατόπιν αίτησης νεοεισερχόμενου, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν βάσει των παρόντων κανόνων την ποσότητα δικαιωμάτων που πρόκειται να κατανεμηθούν δωρεάν μετά την έναρξη κανονικής λειτουργίας της οικείας εγκατάστασης και τον προσδιορισμό της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής της ικανότητας.

2.   Τα κράτη μέλη αποδέχονται μόνον αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στην αρμόδια αρχή εντός έτους από την έναρξη κανονικής λειτουργίας της σχετικής εγκατάστασης ή υποεγκατάστασης.

3.   Τα κράτη μέλη διαιρούν τη σχετική εγκατάσταση σε υποεγκαταστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 6 της παρούσας απόφασης και απαιτούν από τον φορέα εκμετάλλευσης να συνυποβάλει στην αρμόδια αρχή με την αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 όλες τις πληροφορίες και δεδομένα που αφορούν κάθε παράμετρο του παραρτήματος V για κάθε υποεγκατάσταση χωριστά. Εάν είναι αναγκαίο, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τον φορέα εκμετάλλευσης να υποβάλει πιο αναλυτικά δεδομένα.

4.   Για τις εγκαταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 3 στοιχείο η) της οδηγίας [2003/87], εξαιρουμένων εκείνων στις οποίες πραγματοποιήθηκε σημαντική επέκταση μετά τις 30 Ιουνίου 2011, τα κράτη μέλη απαιτούν από τον φορέα εκμετάλλευσης να προσδιορίσει την αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα κάθε υποεγκατάστασης με τη μέθοδο που καθορίζεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3, χρησιμοποιώντας ως σημείο αναφοράς τη συνεχή περίοδο ενενήντα ημερών βάσει της οποίας καθορίζεται η έναρξη κανονικής λειτουργίας. Τα κράτη μέλη εγκρίνουν την εν λόγω αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα κάθε υποεγκατάστασης πριν από τον υπολογισμό των κατανεμητέων στην εγκατάσταση δικαιωμάτων.

[…]»

18

Το άρθρο 18 της εν λόγω αποφάσεως, με τίτλο «Επίπεδα δραστηριότητας», προβλέπει τα εξής:

«1.   Για τις εγκαταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 3 στοιχείο η) της οδηγίας [2003/87], εξαιρουμένων εκείνων στις οποίες πραγματοποιήθηκε σημαντική επέκταση μετά τις 30 Ιουνίου 2011, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τα επίπεδα δραστηριότητας κάθε εγκατάστασης ως εξής:

2.   Ο συντελεστής τυπικής χρήσης παραγωγικής ικανότητας, που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α), καθορίζεται και δημοσιεύεται από την Επιτροπή βάσει της συλλογής δεδομένων από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 7 της παρούσας απόφασης. Για κάθε δείκτη αναφοράς προϊόντος που καθορίζεται στο παράρτημα I, είναι το ογδοηκοστό εκατοστημόριο των συντελεστών μέσης ετήσιας χρήσης παραγωγικής ικανότητας όλων των εγκαταστάσεων που παράγουν το εκάστοτε προϊόν. Ο συντελεστής μέσης ετήσιας χρήσης παραγωγικής ικανότητας κάθε εγκατάστασης που παράγει το εκάστοτε προϊόν αντιστοιχεί στο πηλίκο της μέσης ετήσιας παραγωγής κατά την περίοδο 2005‑2008 διά της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας.

Ο σχετικός συντελεστής χρήσης παραγωγικής ικανότητας, που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχεία β) έως δ), καθορίζεται από τα κράτη μέλη βάσει δεόντως τεκμηριωμένων και ανεξάρτητα ελεγμένων πληροφοριών σχετικά με τη σκοπούμενη κανονική λειτουργία, συντήρηση, συνήθη κύκλο παραγωγής και ενεργειακά αποδοτικές τεχνικές της εγκατάστασης και με την τυπική χρήση παραγωγικής ικανότητας στον συγκεκριμένο τομέα, σε σύγκριση με ειδικές κατά κλάδο πληροφορίες.

[…]»

19

Το άρθρο 19 της ίδιας αποφάσεως, με τίτλο «Κατανομή σε νεοεισερχόμενους», προβλέπει τα εξής:

«1.   Για τους σκοπούς της κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής σε νεοεισερχόμενους, με εξαίρεση τις κατανομές στις εγκαταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 3 στοιχείο η) τρίτη περίπτωση της οδηγίας [2003/87], τα κράτη μέλη υπολογίζουν τον προκαταρκτικό ετήσιο αριθμό δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν από την έναρξη της κανονικής λειτουργίας της εγκατάστασης για κάθε υποεγκατάσταση χωριστά, ως εξής:

Στον υπολογισμό του προκαταρκτικού ετήσιου αριθμού δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, το άρθρο 10 παράγραφοι 4 έως 6 και 8, και τα άρθρα 11, 12, 13 και 14 της παρούσας απόφασης.

[…]

4.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, χωρίς καθυστέρηση, την προκαταρκτική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν. Τα δικαιώματα εκπομπής από το απόθεμα για τους νεοεισερχόμενους, το οποίο δημιουργείται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α παράγραφος 7 της οδηγίας [2003/87], κατανέμονται με σειρά προτεραιότητας ανάλογα με την ημερομηνία λήψης της εν λόγω κοινοποίησης.

Η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει την προκαταρκτική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν για τη συγκεκριμένη εγκατάσταση. Εάν η Επιτροπή δεν απορρίψει την εν λόγω προκαταρκτική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν, το οικείο κράτος μέλος προσδιορίζει την τελική συνολική ετήσια ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν.

[…]»

20

Η απόφαση 2013/447/ΕΕ της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τον συντελεστή τυπικής χρήσης παραγωγικής ικανότητας σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 της απόφασης 2011/278/ΕΕ (ΕΕ 2013, L 240, σ. 23), απαριθμεί, στο παράρτημά της, τους συντελεστές τυπικής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας που εφαρμόζονται κατά την τρίτη περίοδο εμπορίας για τον καθορισμό του επιπέδου δραστηριότητας των νεοεισερχομένων που εμπίπτουν σε δείκτη αναφοράς προϊόντος.

21

Το άρθρο 9, παράγραφος 1, του Treibhausgas-Emissionshandelsgesetz (νόμου περί εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου), της 21ης Ιουλίου 2011 (BGBl. 2011 I, σ. 1475, στο εξής: TEHG), προβλέπει τα εξής:

«Στους φορείς εκμεταλλεύσεως εγκαταστάσεων κατανέμονται δωρεάν δικαιώματα εκπομπής σύμφωνα με τις αρχές που διατυπώνονται στο άρθρο 10α, παράγραφοι 1 έως 5, παράγραφος 7, και παράγραφοι 11 έως 20, της οδηγίας [2003/87] όπως ισχύει […], και στην απόφαση [2011/278].»

22

Κατά το άρθρο 34, παράγραφος 1, του TEHG, ως είχε τη 18η Ιανουαρίου 2019 (BGBl. 2019 I, σ. 37):

«Τα άρθρα 1 έως 36 ως είχαν έως τις 24 Ιανουαρίου 2019 εξακολουθούν να εφαρμόζονται για την [τρίτη περίοδο εμπορίας] αερίων θερμοκηπίου από δραστηριότητες που απαριθμούνται στο παράρτημα 1. […]»

23

Το άρθρο 2 της Verordnung über die Zuteilung von Treibhausgas-Emissionsberechtigungen in der Handelsperiode 2013 bis 2020 (κανονιστικής πράξεως περί κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου για την περίοδο εμπορίας 2013 έως 2020), της 26ης Σεπτεμβρίου 2011 (BGBl. 2011 I, σ. 1921, στο εξής: ZuV 2020), με τίτλο «Ορισμοί», προβλέπει τα εξής:

«Για τους σκοπούς της παρούσας κανονιστικής πράξεως, συμπληρωματικώς προς τους ορισμούς που περιλαμβάνονται στο άρθρο 3 του [TEHG], ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

[…]

2. Έναρξη κανονικής λειτουργίας

η πρώτη ημέρα συνεχούς περιόδου ενενήντα ημερών ή, εάν ο συνήθης κύκλος παραγωγής στον οικείο τομέα δεν προβλέπει συνεχή παραγωγή, η πρώτη ημέρα περιόδου ενενήντα ημερών, υποδιαιρούμενης σε ειδικούς κατά τομέα κύκλους παραγωγής, κατά την οποία η εγκατάσταση λειτουργεί σε ποσοστό τουλάχιστον 40 % της παραγωγικής ικανότητας για την οποία έχει σχεδιαστεί, λαμβανομένων υπόψη, όπου ενδείκνυται, των ειδικών συνθηκών λειτουργίας της εγκαταστάσεως·

[…]

10. Νέες εγκαταστάσεις

Όλοι οι νεοεισερχόμενοι σύμφωνα με το άρθρο 3, στοιχείο ηʹ, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας [2003/87]·

[…]

27. Στοιχείο κατανομής με τιμές εκπομπής καυσίμου

συνδυασμός των εισερχόμενων και εξερχόμενων ρευμάτων αέρα και αντίστοιχων εκπομπών, που δεν καλύπτονται από τα στοιχεία κατανομής που προβλέπονται στα σημεία 28 ή 30, σε περιπτώσεις παραγωγής μη μετρήσιμης θερμότητας με καύση καυσίμου, στον βαθμό που η μη μετρήσιμη θερμότητα:

εξαιρείται από αμφότερες τις ανωτέρω περιπτώσεις η μη μετρήσιμη θερμότητα που καταναλώνεται ή εξάγεται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας·

[…]».

24

Το άρθρο 16 της ZuV 2020, με τίτλο «Αίτηση για δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής», προβλέπει τα εξής:

«(1)   Οι αιτήσεις για δωρεάν κατανομή σε νεοεισερχομένους υποβάλλονται εντός ενός έτους από την έναρξη της κανονικής λειτουργίας της εγκαταστάσεως και, στην περίπτωση σημαντικών επεκτάσεων της παραγωγικής ικανότητας, εντός ενός έτους από την έναρξη της μεταβληθείσας λειτουργίας.

[…]

(4)   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4, η αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα των νέων εγκαταστάσεων αντιστοιχεί, για κάθε στοιχείο κατανομής, στον μέσο όρο των δύο υψηλότερων μηνιαίων ποσοτήτων παραγωγής εντός της συνεχούς περιόδου 90 ημερών, βάσει της οποίας προσδιορίζεται η έναρξη της κανονικής λειτουργίας, με αναγωγή σε ένα ημερολογιακό έτος.

[…]»

25

Το άρθρο 17 της ZuV 2020, με τίτλο «Επίπεδα δραστηριότητας νεοεισερχομένων», προβλέπει τα εξής:

«(1)   Για τα στοιχεία κατανομής των νέων εγκαταστάσεων που θα καθοριστούν σύμφωνα με το άρθρο 3, τα σχετικά επίπεδα δραστηριότητας που είναι κρίσιμα για την κατανομή των δικαιωμάτων καθορίζονται ως εξής:

[…]

3. το επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με το καύσιμο για ένα στοιχείο κατανομής με τιμές εκπομπής καυσίμου είναι το γινόμενο της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας του συναφούς στοιχείου κατανομής επί τον σχετικό συντελεστή χρήσης παραγωγικής ικανότητας·

[…]

(2)   Ο σχετικός συντελεστής χρήσης παραγωγικής ικανότητας που αναφέρεται στην παράγραφο 1, σημεία 2 έως 4, καθορίζεται με βάση τα στοιχεία που παρέχει ο αιτών σχετικά με:

1. την πραγματική λειτουργία του στοιχείου κατανομής μέχρι την υποβολή της αιτήσεως και τη σκοπούμενη λειτουργία της εγκαταστάσεως ή του στοιχείου κατανομής, την προγραμματισμένη περίοδο συντηρήσεως και τους κύκλους παραγωγής,

2. τη χρήση τεχνικών αποδοτικών ως προς την ενέργεια και τα αέρια θερμοκηπίου που μπορούν να επηρεάσουν τον σχετικό συντελεστή χρήσης παραγωγικής ικανότητας της εγκαταστάσεως,

3. την τυπική χρήση παραγωγικής ικανότητας στους συγκεκριμένους τομείς.

[…]»

26

Το άρθρο 18 της ZuV 2020, με τίτλο «Κατανομή στους νεοεισερχομένους», προβλέπει τα εξής:

«(1)   Για την κατανομή των δικαιωμάτων των νέων εγκαταστάσεων, η αρμόδια αρχή υπολογίζει τον προκαταρκτικό ετήσιο αριθμό δικαιωμάτων που πρόκειται να κατανεμηθούν δωρεάν από την έναρξη της κανονικής λειτουργίας της εγκατάστασης για τα υπόλοιπα έτη της περιόδου 2013 έως 2020 ως ακολούθως και χωριστά για κάθε στοιχείο κατανομής:

[…]

3.   για κάθε στοιχείο κατανομής με τιμές εκπομπής καυσίμου, ο προκαταρκτικός ετήσιος αριθμός δικαιωμάτων που πρόκειται να κατανεμηθούν δωρεάν ισούται με το γινόμενο της τιμής εκπομπής καυσίμου επί το επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με το καύσιμο· […]».

27

Η Ingredion Germany εκμεταλλεύεται στο Αμβούργο (Γερμανία) εγκατάσταση παραγωγής αμυλούχων προϊόντων. Η εγκατάσταση περιλαμβάνει νεοκατασκευασθείσες υποεγκαταστάσεις θερμάνσεως του αέρα και παραγωγής ατμού. Στην εγκατάσταση χρησιμοποιείται ατμός και φυσικό αέριο για την παραγωγή της θερμότητας που απαιτείται για την παραγωγή αμύλου.

28

Στις 8 Αυγούστου 2014, στο πλαίσιο της τρίτης περιόδου εμπορίας, η Ingredion Germany υπέβαλε στην Deutsche Emissionshandelsstelle (γερμανική υπηρεσία εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής, στο εξής: DEHSt) αίτηση δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής για τη νέα εγκατάσταση, συνιστάμενη, αφενός, σε κατανομή αναλόγως των τιμών εκπομπής θερμότητας και, αφετέρου, σε κατανομή αναλόγως των τιμών εκπομπής καυσίμου.

29

Όσον αφορά τις τιμές εκπομπής καυσίμου, η DEHSt έλαβε αρχικώς υπόψη ως βάση, σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχε προσκομίσει η Ingredion Germany, συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας ύψους 109 %. Ειδικότερα, η αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα καθορίστηκε με βάση τον όγκο παραγωγής εντός 90 ημερών από την έναρξη της κανονικής λειτουργίας, σε χρονικό σημείο κατά το οποίο η εγκατάσταση δεν είχε ακόμη επιτύχει τη σκοπούμενη παραγωγική ικανότητα. Για τον λόγο αυτόν, κατά την περίοδο αναφοράς, από τις 15 Αυγούστου 2013 έως τις 20 Ιουνίου 2014, η πραγματική χρήση παραγωγικής ικανότητας υπερέβαινε το 100 % της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας.

30

Με απόφαση της 1ης Σεπτεμβρίου 2015, η DEHSt χορήγησε δωρεάν στην Ingredion Germany 124908 δικαιώματα εκπομπής για την τρίτη περίοδο εμπορίας. Κατά την αιτιολογία της εν λόγω αποφάσεως, η DEHSt είχε αρχικώς κοινοποιήσει στην Επιτροπή την ποσότητα των κατανεμηθέντων δικαιωμάτων εφαρμόζοντας συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας ύψους 109 %. Εντούτοις, με την από 24 Μαρτίου 2015 απόφασή της [C(2015) 1733 τελικό], η Επιτροπή είχε απορρίψει την εφαρμογή συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας ύψους 100 % και άνω για τρεις άλλες γερμανικές εγκαταστάσεις. Ως εκ τούτου, η DEHSt έπρεπε πλέον να λάβει υπόψη ως βάση συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας ύψους 99,9 %.

31

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2015, η Ingredion Germany άσκησε ανακοπή κατά της αποφάσεως της DEHSt της 1ης Σεπτεμβρίου 2015, η οποία απορρίφθηκε με απόφαση της 7ης Ιουλίου 2017.

32

Με την προσφυγή που άσκησε στις 9 Αυγούστου 2017 ενώπιον του Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικού πρωτοδικείου Βερολίνου, Γερμανία), η Ingredion Germany ενέμεινε στην αίτησή της περί δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής για νεοεισερχομένους.

33

Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι η επίλυση της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιόν του εξαρτάται από το αν, βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278, ο εφαρμοστέος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας περιορίζεται σε τιμή κατώτερη του 100 % προκειμένου να γίνει η εν λόγω κατανομή.

34

Συναφώς, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι στη διάταξη αυτή δεν προβλέπεται ενδεχόμενος περιορισμός της τιμής του εφαρμοστέου συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας. Στην προκειμένη περίπτωση, ο υψηλότερος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας προκύπτει, κατά το αιτούν δικαστήριο, από δεόντως τεκμηριωμένα και ανεξάρτητα ελεγμένα στοιχεία, τα οποία αφορούν όχι μόνο τη σκοπούμενη κανονική λειτουργία, αλλά και την πραγματική λειτουργία της εγκαταστάσεως έως την υποβολή της αιτήσεως. Κατά το αιτούν δικαστήριο, αντιθέτως προς τις κατεστημένες εγκαταστάσεις, ο προσδιορισμός της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας για τους νεοεισερχομένους γίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 4, της αποφάσεως 2011/278, χρησιμοποιώντας ως βάση αναφοράς περίοδο 90 ημερών από την έναρξη της κανονικής λειτουργίας και όχι περίοδο τεσσάρων ετών, η οποία προβλέπεται, κατ’ αρχήν, στο άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως αυτής, οπότε θα μπορούσε να είναι συχνότερο το φαινόμενο η σκοπούμενη κανονική λειτουργία να μην έχει ακόμα επιτευχθεί κατά τη διάρκεια της εν λόγω ενενηκονθήμερης προθεσμίας.

35

Ωστόσο, το αιτούν δικαστήριο σημειώνει, επίσης, ότι το άρθρο 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της ανωτέρω αποφάσεως αναφέρεται επίσης στην τυπική χρήση της παραγωγικής ικανότητας στον συγκεκριμένο τομέα, η οποία είναι, κατά κανόνα, κατώτερη του 100 %. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως 2011/278, στους νεοεισερχομένους οι οποίοι διαθέτουν υποεγκαταστάσεις δείκτη αναφοράς προϊόντος εφαρμόζεται συντελεστής τυπικής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας του οποίου η τιμή, όπως καθορίζεται στην απόφαση 2013/447, είναι πάντα κατώτερη του 100 %.

36

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικό πρωτοδικείο Βερολίνου) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Έχει το άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, και παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως [2011/278], σε συνδυασμό με [τα άρθρα] 3, στοιχείο ηʹ, και 10α της οδηγίας [2003/87], την έννοια ότι, για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά, ο εφαρμοστέος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας για το επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με το καύσιμο περιορίζεται σε τιμή κατώτερη του 100 %;»

37

Με το προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 έχει την έννοια ότι, προς τον σκοπό της δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής στους νεοεισερχομένους, ο εφαρμοστέος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας περιορίζεται σε τιμή κατώτερη του 100 %.

38

Συναφώς, υπενθυμίζεται, κατ’ αρχάς, ότι σκοπός της οδηγίας 2003/87 είναι η θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής το οποίο αποσκοπεί στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα σε τέτοιο επίπεδο ώστε να εμποδίζεται κάθε ανθρωπογενής διατάραξη του κλιματικού συστήματος και του οποίου ο τελικός σκοπός είναι η προστασία του περιβάλλοντος (απόφαση της 20ής Ιουνίου 2019, ExxonMobil Production Deutschland, C‑682/17, EU:C:2019:518, σκέψη 62 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

39

Το σύστημα αυτό στηρίζεται σε μια οικονομικού χαρακτήρα λογική, η οποία παρακινεί κάθε μετέχοντα σε αυτό να εκπέμπει ποσότητα αερίων θερμοκηπίου μικρότερη από εκείνη που αντιστοιχεί στα δικαιώματα που του είχαν αρχικώς χορηγηθεί, προκειμένου να μεταβιβάσει το πλεόνασμα σε άλλον μετέχοντα, ο οποίος έχει παραγάγει ποσότητα εκπομπών υπερβαίνουσα τα χορηγηθέντα σε αυτόν δικαιώματα (απόφαση της 20ής Ιουνίου 2019, ExxonMobil Production Deutschland, C‑682/17, EU:C:2019:518, σκέψη 63 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

40

Η οδηγία 2003/87 αποσκοπούσε, συγκεκριμένα, στη μείωση, έως το 2020, των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της Ένωσης κατά τουλάχιστον 20 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, κατά τρόπο οικονομικώς αποδοτικό (πρβλ. απόφαση της 20ής Ιουνίου 2019, ExxonMobil Production Deutschland, C‑682/17, EU:C:2019:518, σκέψη 64 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

41

Προς τούτο, το άρθρο 10α της εν λόγω οδηγίας 2003/87 προβλέπει για τις εγκαταστάσεις σε ορισμένους τομείς δραστηριότητας τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής, των οποίων η ποσότητα, σύμφωνα με την παράγραφο 11 της διάταξης αυτής, μειώνεται σταδιακά κατά την περίοδο εμπορίας που εκτείνεται από το 2013 έως το 2020, με στόχο να καταστεί μηδενική το 2027 (απόφαση της 20ής Ιουνίου 2019, ExxonMobil Production Deutschland, C‑682/17, EU:C:2019:518, σκέψη 65 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

42

Όπως προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το άρθρο 10, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας και από την αιτιολογική σκέψη 15 της οδηγίας 2009/29, η κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής, με απώτερο σκοπό τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, πρέπει να φτάσει σταδιακά να διενεργείται αποκλειστικά με βάση την αρχή του πλειστηριασμού, την οποία ο νομοθέτης της Ένωσης θεωρεί εν γένει ως το αποδοτικότερο από οικονομική άποψη σύστημα (απόφαση της 20ής Ιουνίου 2019, ExxonMobil Production Deutschland, C‑682/17, EU:C:2019:518, σκέψη 66).

43

Σύμφωνα με το άρθρο 10α, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/87, η Επιτροπή θέσπισε, με την απόφαση 2011/278, τους εναρμονισμένους ενωσιακούς κανόνες για τη δωρεάν χορήγηση δικαιωμάτων εκπομπής. Από την παράγραφο 2 του άρθρου αυτού προκύπτει ότι η Επιτροπή καθορίζει, στο πλαίσιο αυτό, δείκτες αναφοράς για κάθε κλάδο ή επιμέρους κλάδο.

44

Στο πλαίσιο αυτό, το άρθρο 19, παράγραφος 1, της αποφάσεως αυτής προβλέπει ότι, για τους νεοεισερχομένους, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 3, στοιχείο ηʹ, της οδηγίας 2003/87 και με εξαίρεση αυτούς που αναφέρονται στην τρίτη περίπτωση της διατάξεως αυτής, τα κράτη μέλη υπολογίζουν τον προκαταρκτικό ετήσιο αριθμό δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν πολλαπλασιάζοντας την τιμή των συγκεκριμένων δεικτών αναφοράς με το επίπεδο δραστηριότητας κάθε υποεγκαταστάσεως. Προς τούτο, τα κράτη μέλη οφείλουν, κατά το άρθρο 6 της αποφάσεως αυτής, να διακρίνουν τις υποεγκαταστάσεις ανάλογα με τη δραστηριότητά τους, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν πρέπει να προσδιοριστεί «δείκτης αναφοράς προϊόντος», «δείκτης αναφοράς θερμότητας» ή «δείκτης αναφοράς καυσίμου» ή και κάποιος άλλος ειδικός συντελεστής για τις «υποεγκαταστάσεις εκπομπών διεργασίας».

45

Συναφώς, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως 2011/278, το επίπεδο δραστηριότητας που σχετίζεται με το καύσιμο, το οποίο είναι κρίσιμο στο πλαίσιο της υποθέσεως της κύριας δίκης, αντιστοιχεί, όπως ακριβώς προβλέπεται για τη θερμότητα και τις εκπομπές διεργασίας, δυνάμει της παραγράφου 1, στοιχεία βʹ και δʹ, του άρθρου αυτού, στην αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα της οικείας εγκαταστάσεως πολλαπλασιαζόμενη με τον εφαρμοστέο συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας.

46

Ως εκ τούτου, προκειμένου να εκτιμηθεί η έκταση του δικαιώματος των νεοεισερχομένων να λάβουν δωρεάν δικαιώματα εκπομπής, πρέπει να εξεταστεί αν ο εν λόγω συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας περιορίζεται σε τιμή κατώτερη του 100 %.

47

Συναφώς, επισημαίνεται ότι το άρθρο 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 διευκρινίζει τις λεπτομέρειες σχετικά με τον καθορισμό του εν λόγω συντελεστή και τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προς τον σκοπό αυτόν.

48

Η διάταξη αυτή προβλέπει ότι τα κράτη μέλη καθορίζουν τον εφαρμοστέο συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας βάσει πληροφοριών δεόντως τεκμηριωμένων και ανεξάρτητα ελεγμένων πληροφοριών σχετικά με τη σκοπούμενη κανονική λειτουργία, τη συντήρηση, τον συνήθη κύκλο παραγωγής και τις ενεργειακά αποδοτικές τεχνικές της εγκαταστάσεως, καθώς και με την τυπική χρήση παραγωγικής ικανότητας στον συγκεκριμένο τομέα, σε σύγκριση με ειδικές κατά κλάδο πληροφορίες. Εντούτοις, διαπιστώνεται ότι η εν λόγω διάταξη δεν περιέχει διευκρινίσεις ως προς την τιμή, αυτή καθεαυτήν, του εν λόγω συντελεστή.

49

Ως εκ τούτου, από το γράμμα του άρθρου 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 δεν προκύπτει κανένα κρίσιμο στοιχείο βάσει του οποίου να μπορεί να επιλυθεί το ζήτημα του ενδεχόμενου περιορισμού του εν λόγω συντελεστή σε τιμή κατώτερη του 100 %.

50

Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να ληφθούν υπόψη, κατά πάγια νομολογία, η όλη οικονομία της οδηγίας 2003/87 και της αποφάσεως 2011/278, καθώς και οι σκοποί που αυτές επιδιώκουν (απόφαση της 18ης Ιανουαρίου 2018, INEOS, C‑58/17, EU:C:2018:19, σκέψη 35 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

51

Όσον αφορά, πρώτον, την όλη οικονομία της ανωτέρω οδηγίας και της ανωτέρω αποφάσεως, οι διατάξεις περί δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής σε νεοεισερχόμενο, όπως η προσφεύγουσα της κύριας δίκης, ο οποίος διαθέτει υποεγκατάσταση δείκτη αναφοράς καυσίμου, μπορούν να συγκριθούν με τις διατάξεις που εφαρμόζονται, αφενός, στις κατεστημένες εγκαταστάσεις και, αφετέρου, στους νεοεισερχομένους που διαθέτουν υποεγκαταστάσεις άλλου δείκτη αναφοράς.

52

Κατ’ αρχάς, όσον αφορά τις κατεστημένες εγκαταστάσεις, οι οποίες ορίζονται στο άρθρο 3, στοιχείο αʹ, της ανωτέρω αποφάσεως, σημειώνεται ότι η αιτιολογική σκέψη 16 της ίδιας αποφάσεως αναφέρει ότι τα δικαιώματα εκπομπής που τους χορηγούνται θα πρέπει να βασίζονται σε ιστορικά δεδομένα παραγωγής σε συνάρτηση με περίοδο αναφοράς η οποία να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική των κύκλων της βιομηχανίας, να καλύπτει κατάλληλη περίοδο για την οποία υπάρχουν δεδομένα καλής ποιότητας και να μειώνει τον αντίκτυπο ειδικών περιστάσεων, όπως την προσωρινή παύση λειτουργίας.

53

Επομένως, διαπιστώνεται ότι η αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα των κατεστημένων εγκαταστάσεων δεν αποτελεί, κατ’ αρχήν, στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του προκαταρκτικού ετήσιου αριθμού δικαιωμάτων εκπομπής που τους κατανέμονται δωρεάν.

54

Συγκεκριμένα, κατά το άρθρο 10, παράγραφοι 1 και 2, της αποφάσεως 2011/278, ο υπολογισμός αυτός γίνεται διά του πολλαπλασιασμού του δείκτη αναφοράς που εφαρμόζεται στην οικεία υποεγκατάσταση με το ιστορικό επίπεδο δραστηριότητας της τελευταίας.

55

Συναφώς, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9, παράγραφος 1, της αποφάσεως αυτής, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τα ιστορικά επίπεδα δραστηριότητας κάθε εγκαταστάσεως για την περίοδο αναφοράς από την 1η Ιανουαρίου 2005 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008 ή, αν τα επίπεδα αυτά είναι υψηλότερα, για την περίοδο αναφοράς από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010.

56

Εξάλλου, οι παράγραφοι 2 έως 5 του άρθρου αυτού διευκρινίζουν ότι το ιστορικό επίπεδο δραστηριότητας αντιστοιχεί στη διάμεσο ενός δείκτη αναφοράς, ο οποίος όσον αφορά τα καύσιμα, συνίσταται, σύμφωνα με την παράγραφο 4, του εν λόγω άρθρου, στην ετήσια ιστορική κατανάλωση καυσίμων για την παραγωγή μη μετρήσιμης θερμότητας η οποία καταναλώνεται για ορισμένες δραστηριότητες τις οποίες αφορά η διάταξη αυτή κατά την περίοδο αναφοράς.

57

Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, λαμβανομένου υπόψη του εφαρμοστέου επ’ αυτών καθεστώτος, η δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής στις κατεστημένες εγκαταστάσεις πραγματοποιείται βάσει δεδομένων αντιπροσωπευτικών της πραγματικής λειτουργίας των εγκαταστάσεων αυτών.

58

Αντιθέτως, από την αιτιολογική σκέψη 16 της αποφάσεως 2011/278 προκύπτει επίσης ότι το καθεστώς αυτό δεν εκτείνεται στους νεοεισερχομένους, για τους οποίους προβλέπεται ρητώς ότι η δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής υπόκειται σε διαφορετικό τρόπο υπολογισμού.

59

Συναφώς, όπως υπομνήσθηκε στις σκέψεις 44 και 45 της παρούσας αποφάσεως, η κατανομή αυτή στους νεοεισερχομένους γίνεται βάσει της αρχικής εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας των οικείων εγκαταστάσεων.

60

Ειδικότερα, σημειώνεται ότι αυτή η αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα προσδιορίζεται, κατά το άρθρο 17, παράγραφος 4, της αποφάσεως αυτής, σύμφωνα με τη μέθοδο που καθορίζεται στο άρθρο 7, παράγραφος 3, το οποίο προβλέπει ότι, κατ’ αρχήν, η εν λόγω αρχική παραγωγική ικανότητα αντιστοιχεί στον μέσο όρο των δύο υψηλότερων μηνιαίων όγκων παραγωγής κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου, χρησιμοποιώντας ως σημείο αναφοράς τη συνεχή περίοδο των 90 ημερών που χρησιμεύει ως βάση για τον προσδιορισμό της ενάρξεως της κανονικής λειτουργίας.

61

Εξάλλου, η «έναρξη κανονικής λειτουργίας» ορίζεται στο άρθρο 3, στοιχείο ιδʹ, της ανωτέρω αποφάσεως ως η εξακριβωμένη και εγκεκριμένη πρώτη ημέρα συνεχούς περιόδου ενενήντα ημερών ή, εάν ο συνήθης κύκλος παραγωγής στον οικείο τομέα δεν προβλέπει συνεχή παραγωγή, η πρώτη ημέρα περιόδου ενενήντα ημερών, υποδιαιρούμενης σε ειδικούς κατά τομέα κύκλους παραγωγής, κατά την οποία η εγκατάσταση λειτουργεί σε ποσοστό τουλάχιστον 40 % της παραγωγικής ικανότητας που εξυπηρετεί ο εξοπλισμός βάσει του σχεδιασμού του, λαμβανομένων υπόψη, όπου ενδείκνυται, των ειδικών συνθηκών λειτουργίας της εγκαταστάσεως.

62

Όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 54 των προτάσεών του, τόσο από τη σύντομη διάρκεια της περιόδου αναφοράς όσο και από το χαμηλό επίπεδο του ορίου παραγωγικής ικανότητας που υιοθετήθηκαν, προκύπτει αναμφίβολα ότι επελέγη σαφώς να μην εξαρτηθεί η δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής στους νεοεισερχομένους από δεδομένα κατ’ ανάγκην αντιπροσωπευτικά της πραγματικής λειτουργίας των οικείων εγκαταστάσεων.

63

Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η γενική αρχή της ίσης μεταχείρισης, ως γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, επιβάλλει να μην επιφυλάσσεται σε παρόμοιες καταστάσεις διαφορετική μεταχείριση, ούτε σε διαφορετικές καταστάσεις όμοια μεταχείριση, εκτός εάν η διαφοροποίηση δικαιολογείται αντικειμενικώς (απόφαση της 20ής Ιουνίου 2019, ExxonMobil Production Deutschland, C‑682/17, EU:C:2019:518, σκέψη 90 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

64

Συναφώς, λαμβανομένων υπόψη των ειδικότερων περιστάσεων, θεσπίστηκαν δύο διαφορετικά συστήματα δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής, αφενός, στις κατεστημένες εγκαταστάσεις, και, αφετέρου, στους νεοεισερχομένους.

65

Ως εκ τούτου, όπως παρατήρησε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 60 των προτάσεών του, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο εφαρμοστέος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας αποσκοπεί, ενδεχομένως ανερχόμενος σε τιμή μεγαλύτερη του 100 %, στο να διασφαλίσει ότι, όπως ακριβώς ισχύει για τις κατεστημένες εγκαταστάσεις, η δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής στους νεοεισερχομένους γίνεται βάσει δεδομένων που αντικατοπτρίζουν την πραγματική χρήση της παραγωγικής ικανότητας της οικείας εγκαταστάσεως.

66

Εν συνεχεία, για την ερμηνεία του άρθρου 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 υπό το πρίσμα της όλης οικονομίας της οδηγίας 2003/87 και της αποφάσεως αυτής, πρέπει να εκτιμηθεί η κατάσταση ενός νεοεισερχομένου ο οποίος διαθέτει, όπως η Ingredion Germany, υποεγκατάσταση δείκτη αναφοράς καυσίμου, υπό το πρίσμα της καταστάσεως στην οποία βρίσκονται οι νεοεισερχόμενοι που διαθέτουν υποεγκαταστάσεις οι οποίες εμπίπτουν σε άλλους δείκτες αναφοράς.

67

Όπως υπομνήσθηκε στη σκέψη 44 της παρούσας αποφάσεως, για τον υπολογισμό του προκαταρκτικού ετήσιου αριθμού δικαιωμάτων εκπομπής που κατανέμονται δωρεάν στους νεοεισερχομένους, πρέπει να διαπιστωθεί αν οι οικείες υποεγκαταστάσεις εμπίπτουν σε δείκτη αναφοράς προϊόντος, σε δείκτη αναφοράς θερμότητας ή σε δείκτη αναφοράς καυσίμου ή, ακόμη, αν πρόκειται για υποεγκαταστάσεις εκπομπών διεργασίας.

68

Συναφώς, το Δικαστήριο έχει επισημάνει ότι οι περιεχόμενοι στο άρθρο 3 της αποφάσεως 2011/278 ορισμοί των υποεγκαταστάσεων δείκτη αναφοράς προϊόντος, δείκτη αναφοράς θερμότητας, δείκτη αναφοράς καυσίμου και των υποεγκαταστάσεων εκπομπών διεργασίας αλληλοαποκλείονται (απόφαση της 18ης Ιανουαρίου 2018, INEOS, C‑58/17, EU:C:2018:19, σκέψη 29 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

69

Όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 12 της ανωτέρω αποφάσεως, μόνο σε περίπτωση κατά την οποία δεν είναι εφικτός ο υπολογισμός δείκτη αναφοράς προϊόντος, υπάρχουν όμως εκπομπές αερίων θερμοκηπίου επιλέξιμες για δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής, πρέπει τα δικαιώματα αυτά να κατανέμονται βάσει τριών εφεδρικών προσεγγίσεων, κατά τη διαμορφωθείσα ιεραρχική κατάταξη, για τη μεγιστοποίηση των μειώσεων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της εξοικονομήσεως ενέργειας τουλάχιστον για ορισμένα μέρη των σχετικών διεργασιών παραγωγής (απόφαση της 18ης Ιανουαρίου 2018, INEOS, C‑58/17, EU:C:2018:19, σκέψη 30 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

70

Στο πλαίσιο της δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής σε νεοεισερχομένους, και ειδικότερα όσον αφορά τον προσδιορισμό του επιπέδου δραστηριότητας των οικείων εγκαταστάσεων, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ, αφενός, των υποεγκαταστάσεων δείκτη αναφοράς προϊόντος και, αφετέρου, των εγκαταστάσεων δείκτη αναφοράς θερμότητας, δείκτη αναφοράς καυσίμου ή εκπομπών διεργασίας.

71

Συγκεκριμένα, ενώ, όσον αφορά τις τελευταίες, όπως προκύπτει από το άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχεία βʹ έως δʹ, της αποφάσεως 2011/278, ο προσδιορισμός του επιπέδου δραστηριότητας εξαρτάται από τον εφαρμοστέο συντελεστή χρήσεως παραγωγικής ικανότητας, τούτο δεν ισχύει για τους νεοεισερχομένους που διαθέτουν εγκατάσταση δείκτη αναφοράς προϊόντος. Όσον αφορά τους νεοεισερχομένους, το άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως αυτής προβλέπει ότι το επίπεδο της δραστηριότητας που σχετίζεται με το προϊόν είναι το γινόμενο της αρχικής εγκατεστημένης ικανότητας της εγκαταστάσεως να παράγει το συγκεκριμένο προϊόν επί τον συντελεστή τυπικής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας.

72

Όπως προκύπτει από το άρθρο 18, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, της εν λόγω αποφάσεως, ο συντελεστής τυπικής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας καθορίζεται και δημοσιεύεται από την Επιτροπή. Συναφώς, διαπιστώνεται ότι, όπως καθορίστηκε με την απόφαση 2013/447 για την τρίτη περίοδο εμπορίας, η τιμή του εν λόγω συντελεστή τυπικής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας είναι κατώτερη του 100 % για καθέναν από τους δείκτες αναφοράς προϊόντος.

73

Ως εκ τούτου, η ερμηνεία του άρθρου 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 υπό το πρίσμα των διατάξεων σχετικά με τον προσδιορισμό του επιπέδου δραστηριότητας των νεοεισερχομένων που διαθέτουν εγκαταστάσεις δείκτη αναφοράς προϊόντος αποκλείει ερμηνεία κατά την οποία η τιμή του εφαρμοστέου συντελεστή χρήσεως της παραγωγικής ικανότητας δύναται να είναι ανώτερη ή ίση του 100 %.

74

Πράγματι, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στα σημεία 43 έως 46 των προτάσεών του, δεν μπορεί να γίνει δεκτή ερμηνεία της διατάξεως αυτής κατά την οποία, όταν η εφαρμογή δείκτη αναφοράς προϊόντος, ο οποίος προβλέπεται, κατ’ αρχήν, από την απόφαση αυτή, αποδεικνύεται αδύνατη, η εφαρμογή, ως εναλλακτική επιλογή αναφοράς, ενός άλλου δείκτη αναφοράς, μπορεί να οδηγήσει, όσον αφορά τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής, σε ευνοϊκότερη μεταχείριση των νεοεισερχομένων που διαθέτουν υποεγκαταστάσεις δείκτη αναφοράς θερμότητας, καυσίμου ή εκπομπών διεργασιών, εις βάρος των νεοεισερχομένων που διαθέτουν υποεγκαταστάσεις δείκτη αναφοράς προϊόντος.

75

Υπέρ των εκτιμήσεων αυτών συνηγορούν οι σκοποί που επιδιώκει ο νομοθέτης της Ένωσης.

76

Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι, αν και ο κύριος σκοπός της οδηγίας 2003/87, όπως προαναφέρθηκε στη σκέψη 38 της παρούσας αποφάσεως, είναι να μειωθούν ουσιωδώς οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, αυτός πρέπει να επιτευχθεί τηρουμένης μιας σειράς επιμέρους σκοπών. Όπως εκτίθεται στις αιτιολογικές σκέψεις 5 και 7 της οδηγίας αυτής, οι ως άνω επιμέρους σκοποί είναι, ιδίως, η διασφάλιση της οικονομικής αναπτύξεως και της απασχολήσεως, καθώς και η προστασία της ακεραιότητας της εσωτερικής αγοράς και των όρων του ανταγωνισμού (απόφαση της 22ας Ιουνίου 2016, DK Recycling und Roheisen κατά Επιτροπής, C‑540/14 P, EU:C:2016:469, σκέψη 49 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

77

Η ύπαρξη, όμως, μη αντικειμενικώς δικαιολογημένης άνισης μεταχειρίσεως μεταξύ των κατηγοριών νεοεισερχομένων που μνημονεύθηκαν στη σκέψη 74 της παρούσας αποφάσεως θα ήταν ικανή να εμποδίσει την επίτευξη των επιμέρους ως άνω σκοπών.

78

Κατόπιν του συνόλου των προεκτεθέντων, στο υποβληθέν προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 έχει την έννοια ότι, για τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής σε νεοεισερχομένους, ο εφαρμοστέος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας περιορίζεται σε τιμή κατώτερη του 100 %.

79

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σε αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) αποφασίζει:

Το άρθρο 18, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι, για τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής σε νεοεισερχομένους, ο εφαρμοστέος συντελεστής χρήσεως παραγωγικής ικανότητας περιορίζεται σε τιμή κατώτερη του 100 %.