1)

Αντιτίθενται το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3, ΣΕΕ, τα άρθρα 9, 45, 126, 145, 146, 147, 151, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 15, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα άρθρα 3 και 5 του Ευρωπαϊκού Πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων σε εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 1, παράγραφος 489, του νόμου αριθ. 147/2013, κατά το μέτρο που η διάταξη αυτή παρακινεί τις ιταλικές δημόσιες αρχές να προτιμούν, κατά την πρόσληψη ή την ανάθεση καθηκόντων, μόνον εργαζομένους που είναι ήδη δικαιούχοι συντάξεως που χορηγείται από ιταλικούς δημόσιους οργανισμούς κοινωνικής ασφαλίσεως;

2)

Αντιτίθενται τα άρθρα 106, παράγραφος 1, και 107 ΣΛΕΕ σε εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 1, παράγραφος 489, του νόμου αριθ. 147/2013, η οποία επιτρέπει στις ιταλικές δημόσιες αρχές που ασκούν οικονομική δραστηριότητα, υπόκεινται δε συναφώς στα άρθρα 101 και επόμενα ΣΛΕΕ, να απασχολούν πρόσωπα τα οποία έχουν δεχτεί να παραιτηθούν, εν όλω ή εν μέρει, από την αντίστοιχη αμοιβή, επιτυγχάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο εξοικονόμηση κόστους πρόσφορη να προσδώσει πλεονέκτημα στην οικεία αρχή κατά τον ανταγωνισμό με άλλους οικονομικούς φορείς;

3)

Αντιτίθενται τα άρθρα 2, 3, 6 ΣΕΕ, τα άρθρα 126 και 151, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 15, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα άρθρα 3 και 7, στοιχείο α', του Ευρωπαϊκού Πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων σε εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 1, παράγραφος 489, του νόμου αριθ. 147/2013, η οποία, υπό τις προβλεπόμενες σε αυτήν προϋποθέσεις, δέχεται ότι εργαζόμενος μπορεί εγκύρως να παραιτηθεί, εν όλω ή εν μέρει, από την αμοιβή, μολονότι η εν λόγω παραίτηση έχει αποκλειστικό σκοπό να μην απολεσθεί η εργασία;

4)

Αντιτίθενται τα άρθρα 2, 3 και 6 ΣΕΕ, τα άρθρα 14, 15, παράγραφος 1, 126 και 151, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 31, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα άρθρα 5, 6 και 10 του Ευρωπαϊκού Πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων σε εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 1, παράγραφος 489, του νόμου αριθ. 147/2013, η οποία, υπό τις προβλεπόμενες σε αυτήν προϋποθέσεις, επιτρέπει σε εργαζόμενο να παρέχει την εργασία του σε ιταλική δημόσια αρχή, παραιτούμενος, εν όλω ή εν μέρει, από την αντίστοιχη αμοιβή, έστω και αν, δεδομένης της παραιτήσεως αυτής, δεν επέρχεται καμία αλλαγή στην οργάνωση της εργασίας ούτε σε σχέση με το ωράριο εργασίας ούτε σε σχέση με την ποσότητα και ποιότητα της ζητούμενης εργασίας και των ευθυνών που απορρέουν εξ αυτής και, ως εκ τούτου, έστω και αν με την παραίτηση από μέρος της αμοιβής επέρχεται σημαντική μεταβολή στον αμφοτεροβαρή χαρακτήρα της σχέσεως της εργασίας, τόσο από την άποψη της αναλογικότητας μεταξύ της αμοιβής και της ποιότητας και ποσότητας της εργασίας όσο και διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο ο εργαζόμενος καταλήγει να υποχρεώνεται να εργάζεται υπό μη ικανοποιητικές εργασιακές συνθήκες, οι οποίες προδιαθέτουν για μικρότερη προσπάθεια εργασίας και συνεπάγονται λιγότερο αποτελεσματική διοικητική δράση;

5)

Αντιτίθενται τα άρθρα 2, 3 και 6 ΣΕΕ, τα άρθρα 126 και 151, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 15, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 6 του Ευρωπαϊκού Πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων στο άρθρο 1, παράγραφος 489, του νόμου αριθ. 147/2013 σε συνδυασμό με το άρθρο 23 ter, παράγραφος 1, της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 201/2011, που μετατράπηκε στον νόμο αριθ. 214/2011, κατά το μέτρο που οι εν λόγω διατάξεις επιτρέπουν/επιβάλλουν σε ιταλική δημόσια αρχή, ακόμη και εκκρεμούσης της σχέσεως εργασίας ή συνεργασίας, να μειώσει την οφειλόμενη στον εργαζόμενο αμοιβή ανάλογα με τη μεταβολή του ανώτατου μισθολογικού ορίου στο οποίο παραπέμπει το ανωτέρω άρθρο 23 ter, παράγραφος 1, της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 201/2011, που μετατράπηκε στον νόμο αριθ. 214/2011, ήτοι συνεπεία ενός μη προβλέψιμου γεγονότος και, εν πάση περιπτώσει, κατ’ εφαρμογήν μηχανισμού που δεν γίνεται εύκολα κατανοητός και παρά τις πληροφορίες που παρέχονται στον εργαζόμενο κατά την έναρξη της εργασιακής σχέσεως;

6)

Αντιτίθενται τα άρθρα 2, 3 και 6 ΣΕΕ, τα άρθρα 8 και 126 ΣΛΕΕ, τα άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 10 και 15 του Ευρωπαϊκού Πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων σε εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 1, παράγραφος 489, του νόμου αριθ. 147/2013, η οποία, υπό τις προβλεπόμενες σε αυτήν προϋποθέσεις, υποχρεώνει τις ιταλικές δημόσιες αρχές να μειώσουν τις αμοιβές των υπαλλήλων και των συνεργατών τους οι οποίοι είναι δικαιούχοι συντάξεως χορηγούμενης από δημόσιο οργανισμό κοινωνικής ασφαλίσεως, τιμωρώντας τους εν λόγω εργαζομένους για τον λόγο ότι διαθέτουν και άλλους οικονομικούς πόρους, αποθαρρύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την παράταση του εργασιακού βίου, την ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία και την απόκτηση και αύξηση των ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων, τα οποία πάντως συνιστούν πλούτο και οικονομικό πόρο για το έθνος;