1)

Είναι σύμφωνη προς το δίκαιο της Ένωσης η νομοθεσία που θεσπίζεται με τη διάταξη του Υπουργού Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης αρ. 22/2010, της 16ης Μαρτίου, με τη διάταξη του Υπουργού Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης αρ. 34/2010, της 9ης Απριλίου, με τη διάταξη του Υπουργού Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης αρ. 25/2011, της 7ης Απριλίου, και με τη διάταξη του Υπουργού Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης αρ. 22/2011, της 25ης Μαρτίου, σύμφωνα με την οποίαν η αίτηση αγροτικής ενισχύσεως απορρίπτεται βάσει αποκλειστικά και μόνον ενός συνόλου κριτηρίων τα οποία αφορούν τον λεγόμενο «νόμιμο χρήστη της γης», τα οποία διέπονται από την εθνική νομοθεσία, καθώς και με βάση τη μη προσκόμιση του λεγόμενου «πιστοποιητικού χρήσεως της γης», που απορρέει από τα κριτήρια αυτά, έστω και αν ο παραγωγός της Ένωσης πληροί τα λοιπά κριτήρια τα οποία αφορούν την αίτηση ενισχύσεως και είναι, συγκεκριμένα, σε θέση να αποδείξει ότι οι δηλωθείσες εκτάσεις βρίσκονται στη διάθεσή του, δηλαδή ότι τις διαχειρίζεται και τις εκμεταλλεύεται;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, επιβάλλει το δίκαιο της Ένωσης στον οργανισμό πληρωμών του κράτους μέλους να λαμβάνει υπόψη, κατά την εξέταση της αιτήσεως ενισχύσεως, άλλα μέσα προκειμένου να αποδειχθεί ότι πληρούται η προϋπόθεση να «βρίσκονται [τα αγροτεμάχια] στη διάθεση του γεωργού», όπως προβλέπει το άρθρο 124 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου (1);

3)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: ποιες έννομες συνέπειες έχει ή πώς πρέπει να ερμηνευθεί ή να εκτιμηθεί, από την άποψη του δικαίου της Ένωσης, στην ενιαία αίτηση η «δήλωση του γεωργού ότι γνωρίζει τους όρους που ισχύουν για τα εν λόγω καθεστώτα ενίσχυσης», η οποία απαιτείται βάσει του άρθρου 12, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΚ) 1122/2009 της Επιτροπής (2), σε σχέση με μια ειδική περιοριστική διάταξη του κράτους μέλους όπως είναι αυτή του συνόλου των κριτηρίων που αφορούν τον «νόμιμο χρήστη της γης»;

4)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα: ποιες έννομες συνέπειες έχει ή πώς πρέπει να ερμηνευθεί ή να εκτιμηθεί, από την άποψη του δικαίου της Ένωσης, στην ενιαία αίτηση μια επιβαλλόμενη από το κράτος μέλος υποχρέωση να πληρούνται στο σύνολό τους τα κριτήρια που αφορούν τον «νόμιμο κάτοχο της γης», να πληρούνται, δηλαδή, οι διοικητικές προϋποθέσεις που συνδέονται με αυτή την ειδική περιοριστική διάταξη του κράτους μέλους;