11.9.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 300/10

I.

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2017 στην υπόθεση T-15/16, σχετικά με διαδικασία έκπτωσης από το δικαίωμα επί του υπ’ αριθ. 001273119 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Cystus»·

II.

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 30ής Οκτωβρίου 2015, στην υπόθεση R 2839/2014-1, σχετικά με διαδικασία έκπτωσης από το δικαίωμα επί του υπ’ αριθ. 001273119 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Cystus»·

III.

να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων, της 12ης Σεπτεμβρίου 2014, στη διαδικασία 8374 C για την κήρυξη ακυρότητας, στο μέτρο που κρίθηκε ότι ο δικαιούχος του υπ’ αριθ. 001273119 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Cystus» εκπίπτει από το δικαίωμά του επί αυτού όσον αφορά τα προϊόντα «συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση» της κλάσης 30·

IV.

να απορρίψει το αίτημα το οποίο προέβαλε η LR Health & Beauty Systems GmbH ενώπιον τόσο του τμήματος ακυρώσεων όσο και του τμήματος προσφυγών για κήρυξη της ακυρότητας του υπ’ αριθ. 001273119 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Cystus», στο μέτρο που το αίτημα αφορούσε τα προϊόντα «συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση» της κλάσης 30·

V.

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

—

Πρώτον, ότι δεν διευκρινίστηκε επακριβώς στο σκεπτικό της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ποιες από τις απαιτήσεις της διάταξης αυτής πρέπει να εξετάζονται ατομικά και μεμονωμένα (χρήση ως σήμα, ύπαρξη ουσιαστικής χρήσης ή χρήση σε σχέση με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προστατεύονται δυνάμει της καταχώρισης).

—

Δεύτερον, ότι δεν εξετάστηκε αν τα προϊόντα «Cystus» καλύπτονται από τον ορισμό τον οποίο δίνει για τα συμπληρώματα διατροφής το άρθρο 2, στοιχείο α, της σχετικής οδηγίας.

—

Τρίτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν χαρακτήρισε, ως όφειλε, τα προϊόντα «Cystus» σε σχέση με τα οποία έχει χρησιμοποιηθεί το επίμαχο σήμα.

—

Τέταρτον, ότι παραμορφώθηκαν τα πραγματικά περιστατικά στο πλαίσιο της εκτίμησης του ζητήματος αν τα προϊόντα «Cystus» αποτελούν συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση και ότι εσφαλμένως κρίθηκε, κατόπιν της εκτίμησης αυτής, ότι το σήμα δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε σχέση με συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση.

—

Πέμπτον, ότι δεν ελέγχθηκε χωριστά το ζήτημα κατά πόσον οι «παστίλιες» οι οποίες κυκλοφορούσαν στο εμπόριο υπό το σήμα αποτελούν συμπληρώματα διατροφής (για μη ιατρική χρήση).

—

Πρώτον, από το σκεπτικό της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης δεν προκύπτει, κατά την άποψή του, για ποιον λόγο τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία αυτός επικαλέστηκε δεν έπεισαν το Γενικό Δικαστήριο ότι το σήμα είχε χρησιμοποιηθεί σε σχέση με συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση.

—

Δεύτερον, δεν αρκεί, κατά την άποψή του, προς αιτιολόγηση της κρίσης ότι το σήμα δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε σχέση με συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση, η διαπίστωση ότι ορισμένες ενδείξεις δεν συνηγορούσαν υπέρ αυτού του χαρακτηρισμού χωρίς να αποσαφηνιστεί σε σχέση με ποια ακριβώς προϊόντα το σήμα χρησιμοποιήθηκε με άλλον τρόπο.

—

Τρίτον, δεν ελέγχθηκε χωριστά το ζήτημα κατά πόσον οι «παστίλιες» οι οποίες κυκλοφορούσαν στο εμπόριο υπό το σήμα αποτελούν συμπληρώματα διατροφής (για μη ιατρική χρήση), ούτε αιτιολογήθηκε η απουσία τέτοιου ελέγχου.

—

Πρώτον, ότι δεν ερμήνευσε ορθώς το άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του ΚΣΕΕ, αφού δεν ήλεγξε αν το σήμα, είτε υπό τη μορφή που είχε καταχωριστεί είτε υπό άλλη μορφή χωρίς όμως αποφασιστική επιρροή επί του διακριτικού χαρακτήρα [άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του ΚΣΕΕ], είχε χρησιμοποιηθεί σε σχέση με συμπληρώματα διατροφής για μη ιατρική χρήση.

—

Δεύτερον, ότι κακώς χαρακτήρισε το σήμα ως περιγραφική ένδειξη υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του ΚΣΕΕ, με το σκεπτικό ότι ο αναιρεσείων στερείται de facto κάθε δυνατότητας να χρησιμοποιήσει το σημείο με μη περιγραφικό τρόπο ως σήμα για τα προϊόντα του «Cystus», τα οποία έχουν ως βάση το φυτό Cistus Incanus, μολονότι στο πλαίσιο της εξέτασης δυνάμει του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του ΚΣΕΕ, το ίδιο το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε να έχει λάβει κατ’ ανάγκην ως δεδομένο ότι το σήμα είχε τουλάχιστον μετρίου βαθμού διακριτικό χαρακτήρα.

—

Πρώτον, υπάρχει αντίφαση στον βαθμό που, αφενός, διαπιστώθηκε ότι η χρήση του γράμματος «y»αντί για το γράμμα «i» δεν αρκεί για να αποδειχθεί ότι έγινε ουσιαστική χρήση του επίμαχου σήματος ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αφετέρου, κρίθηκε ότι, εξ αυτού του λόγου, δεν συνέτρεχε απόλυτος λόγος απαραδέκτου κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του ΚΣΕΕ.

—

Δεύτερον, η αιτιολογία είναι ανεπαρκής, στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο δεν εξηγεί για ποιον λόγο η συγκεκριμένη μορφή υπό την οποία χρησιμοποιήθηκε το σήμα δεν πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του ΚΣΕΕ.