6.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 178/5

—

να αναιρέσει τα ακόλουθα τμήματα της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-112/13:

1.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το σκεπτικό του σχετικά με το δεύτερο σκέλος του πρώτου λόγου, όπως εκτίθεται στις σκέψεις 37-44. Το δεύτερο σκέλος αφορά τη χρήση του σήματος για το σύνολο των προϊόντων για τα οποία είχε καταχωρισθεί. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι η εμπορική χρήση πλάκας σοκολάτας αποτελούμενης από τέσσερις τραπεζοειδείς ράβδους μπορούσε να καταχωρισθεί ως γλύκισμα ή μπισκότο.

2.

To Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το σκεπτικό του σχετικά με το πρώτο σκέλος του πρώτου λόγου, όπως εκτίθεται στις σκέψεις 58-64. Το πρώτο μέλος αφορά τη χρήση του σήματος υπό τη μορφή με την οποία είχε καταχωρισθεί. Η Mondelez υποστηρίζει ότι το σήμα δεν έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου υπό τη μορφή με την οποία καταχωρίσθηκε. Το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένα νομικά κριτήρια καθόσον: i) δεν προσέδωσε επαρκή βαρύτητα στη διαπίστωσή του ότι η πλάκα ήταν σχήμα που έρχεται κατευθείαν στο νου για τα επίμαχα αγαθά, και (ii) βασίστηκε σε έναν «αυθόρμητο και άμεσο συσχετισμό» μεταξύ του σχήματος με τη λέξη KIT KAT, αντιθέτως προς τα κριθέντα στην υπόθεση C-215/14.

3.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το σκεπτικό του σχετικά με το τρίτο σκέλος του πρώτου λόγου, όπως εκτίθεται στις σκέψεις 78-111. Το τρίτο σκέλος αφορά την έλλειψη χρήσεως του σήματος ως ενδεικτική προελεύσεως και τα σχετικώς προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία. Το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένο νομικό κριτήριο καθόσον βασίστηκε στις διαπιστώσεις περί αναγνωρίσεως ή συσχετισμού. Η ορθή προσέγγιση συνίσταται στο να διερευνηθεί εάν το ενδιαφερόμενο κοινό αντιλαμβάνεται τα οικεία προϊόντα ή τις οικείες υπηρεσίες που αφορά αποκλειστικώς το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, εν αντιθέσει προς οποιοδήποτε άλλο σήμα το οποίο μπορεί επίσης να είναι παρόν στην αγορά, ως προερχόμενα από συγκεκριμένη επιχείρηση, σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-215/14.

4.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το σκεπτικό του σχετικά με το τέταρτο σκέλος του πρώτου λόγου, όπως εκτίθεται στις σκέψεις 144-169 και στο τμήμα της σκέψεως 177, όπου αναφέρονται τα εξής: «Μολονότι αποδείχθηκε ότι το αμφισβητούμενο σήμα είχε αποκτήσεις διακριτικό χαρακτήρα λόγω χρήσεως στη Δανία, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στις Κάτω Χώρες, στην Αυστρία, στη Φινλανδία, στη Σουηδία και στο Ηνωμένο Βασίλειο». Το τέταρτο σκέλος αφορά την έλλειψη αποδείξεως διακριτικού χαρακτήρα λόγω χρήσεως του σήματος στο σύνολο της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Γενικό Δικαστήριο ορθώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Nestlé δεν είχε αποδείξει ότι το σήμα είχε αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα σε ολόκληρη την ΕΕ και η Mondelez δεν βάλλει κατά της εν λόγω κρίσεως. Ωστόσο, η Mondelez δεν δέχεται ότι η Nestlé απέδειξε, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ότι το σήμα είχε αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα, για τα προϊόντα για τα οποία είχε καταχωρισθεί, σε 10 κράτη μέλη της Ένωσης ή σε οποιοδήποτε. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον εφάρμοσε εσφαλμένο νομικό κριτήριο για καθένα από τα οικεία κράτη μέλη, δεδομένου ότι ούτε η αναγνώριση, ούτε η απόδοση, ούτε ο συσχετισμός συνεπάγονται ότι οι ενδιαφερόμενοι καταναλωτές αντιλαμβάνονται το σήμα ως δηλωτικό προελεύσεως, όπως επιτάσσει το κριτήριο που έχει θέσει το Δικαστήριο στην απόφαση C-215/14.