1

Με την αίτηση αναιρέσεως, η Xellia Pharmaceuticals ApS (στο εξής: Xellia) και η Alpharma LLC ζητούν την αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 8ης Σεπτεμβρίου 2016, Xellia Pharmaceuticals και Alpharma κατά Επιτροπής (T-471/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2016:460), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή τους περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2013) 3803 τελικό της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2013, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 [ΣΛΕΕ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση AT/39226 – Lundbeck) (στο εξής: επίμαχη απόφαση), και το αίτημά τους περί μειώσεως του ύψους του επιβληθέντος με την απόφαση αυτή προστίμου.

2

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 28 Ιουλίου 2017, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας ζήτησε να παρέμβει στην υπόθεση C-611/16 P προς υποστήριξη των αιτημάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3

Κατόπιν της επιδόσεως της αιτήσεως παρεμβάσεως του Ηνωμένου Βασιλείου στους διαδίκους από τον Γραμματέα του Δικαστηρίου, συμφώνως προς το άρθρο 131, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1, οι Xellia και Alpharma υπέβαλαν τις παρατηρήσεις τους επ’ αυτής της αιτήσεως, άνευ ουδεμίας μνείας περί υπάρξεως εμπιστευτικών στοιχείων ή εγγράφων των οποίων η διαβίβαση σε αυτό το κράτος μέλος θα μπορούσε να τους προκαλέσει βλάβη.

4

Με δικόγραφο που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 17 Αυγούστου 2017, οι Xellia και Alpharma υποστήριξαν ότι η αίτηση παρεμβάσεως του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, καθότι υποβληθείσα μετά τη λήξη της προθεσμίας του άρθρου 190, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, καθώς και ως αναιτιολόγητη. Υποστήριξαν επίσης ότι το γεγονός ότι αυτό το κράτος μέλος δεν κατέθεσε εμπροθέσμως την αίτησή του παρεμβάσεως ούτε την αιτιολόγησε δεν επιτρέπει στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου να εκτιμήσει τους λόγους οι οποίοι δικαιολογούν την αποδοχή αυτής της εκπρόθεσμης παρεμβάσεως και να διασφαλίσει ότι το εν λόγω κράτος μέλος δεν θα επιδιώξει κάποιο δικονομικό πλεονέκτημα. Τόνισαν ότι μια τέτοια αίτηση προσβάλλει τα δικονομικά τους δικαιώματα καθώς οι λόγοι στους οποίους αυτή η αίτηση στηρίζεται δεν τους έχουν κοινοποιηθεί, οπότε δεν θα είναι σε θέση ούτε να αμφισβητήσουν τους λόγους αυτούς ούτε τα επιχειρήματα που το Ηνωμένο Βασίλειο ενδέχεται να προβάλει κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση.

5

Συναφώς, πρέπει, κατ’ αρχάς, να υπομνησθεί ότι, συμφώνως προς το άρθρο 129, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1, η αίτηση παρεμβάσεως που κατατίθεται μετά τη λήξη της προθεσμίας του άρθρου 190, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού, το οποίο έχει εφαρμογή στις αναιρέσεις, και πριν από την απόφαση περί ενάρξεως της προφορικής διαδικασίας, όπως εν προκειμένω, μπορεί να ληφθεί υπόψη.

6

Η εκπρόθεσμη κατάθεση της αιτήσεως παρεμβάσεως στερεί απλώς από τον παρεμβαίνοντα την ευχέρεια να καταθέσει υπόμνημα παρεμβάσεως, όπως προβλέπει το άρθρο 132, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1, παρέχοντάς του ωστόσο τη δυνατότητα να υποβάλει τις παρατηρήσεις του κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, εφόσον διεξαχθεί τέτοια συζήτηση.

7

Πρέπει εν συνεχεία να επισημανθεί ότι, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 40, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κράτη μέλη δύνανται να παρεμβαίνουν στις διαφορές που φέρονται ενώπιον του Δικαστηρίου χωρίς να χρειάζεται να αιτιολογούν την ύπαρξη συμφέροντος για την επίλυση της εκκρεμούσας ενώπιόν του διαφοράς.

8

Ως εκ τούτου, εν πάση περιπτώσει, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν υποχρεούτο να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους ζήτησε να παρέμβει στην υπό κρίση διαφορά, ακόμη και στην περίπτωση που η αίτηση παρεμβάσεως κατατίθεται μετά τη λήξη της προθεσμίας του άρθρου 190, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας.

9

Τέλος, ως προς τους ισχυρισμούς της Xellia και της Alpharma περί προσβολής των δικονομικών δικαιωμάτων τους λόγω της αδυναμίας τους να προβλέψουν το περιεχόμενο της επιχειρηματολογίας την οποία ενδέχεται να προβάλει το Ηνωμένο Βασίλειο κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, εφόσον διεξαχθεί τέτοια συζήτηση, αρκεί να επισημανθεί, διά παν ενδεχόμενο, ότι οι παρατηρήσεις του παρεμβαίνοντος δεν μπορούν, συμφώνως προς το άρθρο 129, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1, να έχουν άλλο περιεχόμενο από τη στήριξη, εν όλω ή εν μέρει, των αιτημάτων ενός εκ των κυρίων διάδικων, ήτοι εν προκειμένω των αιτημάτων της Επιτροπής.

10

Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η παρέμβαση του Ηνωμένου Βασιλείου συμφώνως προς το άρθρο 40, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προς το άρθρο 131, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1.

11

Εντούτοις, λαμβανομένου υπόψη ότι η αίτηση παρεμβάσεως του Ηνωμένου Βασιλείου υποβλήθηκε μετά τη λήξη της προθεσμίας του άρθρου 190, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στις αναιρέσεις, και πριν από την απόφαση περί ενάρξεως της προφορικής διαδικασίας, πρέπει, συμφώνως προς το άρθρο 40, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προς το άρθρο 129, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1, να επιτραπεί σε αυτό το κράτος μέλος να υποβάλει τις παρατηρήσεις του αποκλειστικώς κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, εφόσον διεξαχθεί τέτοια συζήτηση.

12

Περαιτέρω, υπενθυμίζεται ότι, με τη διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Ιουλίου 2017, Lundbeck κατά Επιτροπής (C-591/16 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2017:532), έχει ήδη τύχει εμπιστευτικής μεταχειρίσεως έναντι του Ηνωμένου Βασιλείου, κατόπιν αιτήσεως της αναιρεσείουσας στην υπόθεση αυτή και της Επιτροπής, το εμπιστευτικό κείμενο της επίμαχης αποφάσεως, το οποίο περιλαμβάνεται επίσης στο παράρτημα 2 του δικογράφου της αιτήσεως αναιρέσεως της Xellia και της Alpharma.

13

Λαμβανομένης υπόψη της εν λόγω διατάξεως, πρέπει να αποφασισθεί αυτεπαγγέλτως, υπό τις περιστάσεις της υπό κρίση υποθέσεως και ελλείψει σχετικού αιτήματος εκ μέρους των διαδίκων, ιδίως δε της Επιτροπής, ότι, σε αυτό το στάδιο της παρούσας διαδικασίας, μόνον η δημόσια μορφή της εν λόγω αποφάσεως, που δημοσιεύθηκε από την Επιτροπή στην ιστοσελίδα της στις 19 Ιανουαρίου 2015, θα διαβιβασθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, συμφώνως προς το άρθρο 131, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο έχει εφαρμογή στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου του 190, παράγραφος 1.

14

Κατά το άρθρο 137 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, το οποίο εφαρμόζεται στην αναιρετική διαδικασία δυνάμει του άρθρου 184, παράγραφος 1, του ίδιου Κανονισμού, το Δικαστήριο αποφασίζει για τα έξοδα με την απόφαση ή τη διάταξη που περατώνει τη δίκη.

15

Ως εκ τούτου, πρέπει να επιφυλαχθεί όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα τα οποία συνδέονται με την παρέμβαση του Ηνωμένου Βασιλείου.

Για τους λόγους αυτούς, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου διατάσσει: