—

η Kawasaki Motors Europe NV, εκπροσωπούμενη από τους J. A. H. Hollebeek, M. van der Knaap και E. van Doornik, advocaten,

—

η Ολλανδική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις M. Bulterman και B. Koopman,

—

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους J.‑F. Brakeland και A. Caeiros,

1

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά το κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 1051/2009 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία (ΕΕ 2009, L 290, σ. 56).

2

Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Kawasaki Motors Europe NV (στο εξής: KME) και του Inspecteur van de Belastingdienst/Douane (επιθεωρητή εφοριών και τελωνείων, Κάτω Χώρες) (στο εξής: Inspecteur) όσον αφορά τρεις δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες που χορήγησε αυτός για ελαφρά τετράτροχα οχήματα παντός εδάφους που έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιούνται ως ελκυστήρες.

3

Κατά τα άρθρα 9, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, πρώτη περίπτωση, και 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 1987, L 256, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 254/2000 του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2000 (ΕΕ 2000, L 28, σ. 16) (στο εξής: κανονισμός 2658/87), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επικουρούμενη από την επιτροπή τελωνειακού κώδικα, θεσπίζει τα μέτρα για την εφαρμογή της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, η οποία αποτελεί το παράρτημα I του κανονισμού 2658/87, όσον αφορά την κατάταξη των εμπορευμάτων. Ο κανονισμός 1051/2009 εκδόθηκε βάσει της πρώτης από τις διατάξεις αυτές.

4

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 948/2009 της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009 (ΕΕ 2009, L 287, σ. 1) (στο εξής: ΣΟ), περιλαμβάνει στο πρώτο μέρος της, τίτλος I, τμήμα A, ένα σύνολο γενικών κανόνων για την ερμηνεία της εν λόγω ονοματολογίας (στο εξής: γενικοί κανόνες). Το τμήμα αυτό ορίζει τα εξής:

«Η κατάταξη των εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις παρακάτω αρχές:

[...]

[...]

5

Στο δεύτερο μέρος της ΣΟ, επιγραφόμενο «Πίνακας δασμών», το κεφάλαιο 87 αφορά τα «Αυτοκίνητα οχήματα, ελκυστήρες, ποδήλατα και άλλα οχήματα για χερσαίες μεταφορές, τα μέρη και εξαρτήματά τους». Κατά τη σημείωση 2 του κεφαλαίου αυτού, «[ω]ς “ελκυστήρες” […] εννοούνται τα οχήματα με κινητήρα, που είναι κατασκευασμένα κυρίως για να τραβούν ή να σπρώχνουν άλλα μηχανήματα, οχήματα ή φορτία, έστω και αν φέρουν ορισμένες δευτερεύουσες διατάξεις που επιτρέπουν τη μεταφορά, σε σχέση με την κύρια χρήση τους, εργαλείων, σπόρων, λιπασμάτων κ.λπ.».

6

Η κλάση 8701, η οποία περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο 87, έχει ως εξής:

7

Ο συντελεστής των εισαγωγικών δασμών που έχει εφαρμογή στη δασμολογική διάκριση 8701 90 90 είναι της τάξεως του 7 %, ενώ οι συσκευές που εμπίπτουν στις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 50 απαλλάσσονται από τους δασμούς.

8

Ο κανονισμός 1051/2009 τέθηκε σε ισχύ στις 26 Νοεμβρίου 2009. Ο κανονισμός αυτός κατατάσσει τις δύο συσκευές, σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο παράρτημά του.

9

Οι συσκευές αυτές, οι οποίες περιγράφονται αμφότερες ως «καινούργιο τετράτροχο όχημα (αποκαλούμενο “όχημα παντός εδάφους”) με εμβολοφόρο κινητήρα εσωτερικής καύσεως με σπινθηριστή αναφλέξεως, ισχύος περίπου 15 kW και ξηρού βάρους περίπου 310 kg», κατατάσσονται, αντιστοίχως, στις διακρίσεις 8701 90 11 και 8701 90 90 της ΣΟ.

10

Κατά τις διευκρινίσεις που παρατίθενται μετά την περιγραφή τους, τα δύο αυτά οχήματα έχουν κοινά τα εξής χαρακτηριστικά:

11

Αντιθέτως, σύμφωνα με τις εν λόγω διευκρινίσεις, μόνο το πρώτο όχημα είναι εξοπλισμένο με «μόνιμα προσδεδεμένο βαρούλκο κατάλληλο για την έλξη κορμών δένδρων». Επισημαίνεται ότι το «όχημα [αυτό] έχει κατασκευασθεί ουσιαστικά για την επιτέλεση δασοκομικών εργασιών».

12

Σύμφωνα με την αιτιολογία που περιλαμβάνεται στο εν λόγω παράρτημα, οι κατατάξεις αυτές υπαγορεύονται από τους γενικούς κανόνες 1 και 6, από τη σημείωση 2 του κεφαλαίου 87 του δεύτερου μέρους της ΣΟ και από το γράμμα της κλάσεως 8701 και της διακρίσεως 8701 90, καθώς και από τις οκταψήφιες διακρίσεις που αντιστοιχούν στην κατάταξη του κάθε οχήματος.

13

Στην αιτιολογία και για τα δύο οχήματα περιλαμβάνονται επίσης και οι εξής διαπιστώσεις:

14

Ωστόσο, στο προτελευταίο εδάφιο της αιτιολογίας για την κατάταξη του κάθε οχήματος γίνεται η εξής διαφοροποίηση:

15

Κατά την ημερομηνία εκδόσεως του κανονισμού 1051/2009, στις 3 Νοεμβρίου 2009, οι επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2008, C 133, σ. 1) είχαν ως εξής όσον αφορά τις σχετικές διακρίσεις:

16

Η διαφορά της κύριας δίκης αφορά τη δασμολογική κατάταξη τριών μοντέλων οχημάτων παντός εδάφους (KVF‑360 4x4, KVF‑650 4x4 και KVF‑750 4x4) της μάρκας Kawasaki. Τα μοντέλα αυτά παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

17

Στις 28 Απριλίου 2010, η KME ζήτησε δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες για τα εν λόγω τρία μοντέλα οχημάτων παντός εδάφους, αιτούμενη την κατάταξή τους στις διακρίσεις 8701 90 11, 8701 90 20 και 8701 90 25 της ΣΟ, αντιστοίχως, οι οποίες αφορούν τους γεωργικούς ελκυστήρες και τους ελκυστήρες δασών, προτείνοντας την κατάταξη σε διαφορετική διάκριση ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα του κάθε μοντέλου.

18

Οι δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες εκδόθηκαν στις 11 Μαΐου 2010 και όλα τα μοντέλα κατατάχθηκαν στη διάκριση 8701 90 90.

19

Αφού άσκησε διοικητική προσφυγή η οποία δεν ευδοκίμησε, η KME άσκησε ένδικη προσφυγή κατά των αποφάσεων που περιείχαν τις εν λόγω δασμολογικές πληροφορίες, της δε υποθέσεως αυτής επιλήφθηκε σε δεύτερο βαθμό το Gerechtshof Amsterdam (εφετείο Άμστερνταμ).

20

Το ως άνω δικαστήριο εκθέτει ότι η υπόθεση στο πλαίσιο της οποίας ανέκυψε η διαφορά της κύριας δίκης ανατρέχει στο 1992, όταν η αρμόδια διοικητική αρχή αποφάσισε να κατατάξει ανάλογα ή πανομοιότυπα με τα επίμαχα στην παρούσα διαφορά οχήματα στη διάκριση 8703 21 10 της ΣΟ, θεωρώντας τα ως οχήματα που κατασκευάστηκαν για τη μεταφορά ανθρώπων. Ωστόσο, το δικαστήριο που ήταν τότε αρμόδιο να αποφαίνεται επί διαφορών δασμολογικής κατατάξεως έκρινε την κατάταξη αυτή εσφαλμένη και θεώρησε ότι τα συγκεκριμένα οχήματα έπρεπε να καταταγούν στη διάκριση 8701 90 11, που αντιστοιχούσε σε καινούργιους, τροχοφόρους γεωργικούς ελκυστήρες και ελκυστήρες δασών με κινητήρα ισχύος που δεν υπερβαίνει τα 18 kW. Εκδόθηκαν δασμολογικές πληροφορίες σύμφωνες με την απόφαση αυτή.

21

Μετά τη λήξη ισχύος των πληροφοριών αυτών, η KME υπέβαλε νέες αιτήσεις παροχής υποχρεωτικών δασμολογικών πληροφοριών για οχήματα του ιδίου τύπου, μεταξύ των οποίων το μοντέλο οχήματος παντός εδάφους KVF‑650 4x4, το οποίο είναι ένα από τα τρία επίμαχα στην κύρια δίκη μοντέλα. Ο Inspecteur, με τις δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες που εξέδωσε κατόπιν των ως άνω αιτήσεων, κατέταξε τα εν λόγω οχήματα στη διάκριση 8703 21 10 της ΣΟ, για «επιβατικά αυτοκίνητα και άλλα αυτοκίνητα οχήματα που είναι κατασκευασμένα κυρίως για τη μεταφορά προσώπων, με κυλινδρισμό που δεν υπερβαίνει τα 1000 cm3». Η κατάταξη αυτή έγινε σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 2518/98 της Επιτροπής, της 23ης Νοεμβρίου 1998, για κατάταξη εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία (ΕΕ 1998, L 315, σ. 3).

22

Στο πλαίσιο της δικαστικής διαδικασίας που κίνησε η KME σχετικά με τις εν λόγω δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες, το Gerechtshof Amsterdam (εφετείο Άμστερνταμ) υπέβαλε ερώτημα προς το Δικαστήριο ως προς το κύρος του κανονισμού αυτού καθώς και, ενδεχομένως, ως προς τις διακρίσεις στις οποίες θα έπρεπε να καταταγούν τα συγκεκριμένα οχήματα.

23

Με την απόφαση της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), το Δικαστήριο έκρινε ανίσχυρο τον κανονισμό 2518/98. Στο σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως αυτής, έκρινε ότι τα καινούργια οχήματα παντός εδάφους με τέσσερις τροχούς τα οποία διαθέτουν μία θέση, μηχανισμό διευθύνσεως τύπου Άκερμαν ο οποίος ελέγχεται από τιμόνι, διάταξη ζεύξεως και τεχνικά χαρακτηριστικά που καθιστούν δυνατή την ώθηση φορτίου βάρους τουλάχιστον διπλάσιου του βάρους τους πρέπει να καταταγούν στη διάκριση 8701 90 της ΣΟ και ότι η τελική κατάταξη των εν λόγω οχημάτων έπρεπε να γίνει στις αντίστοιχες διακρίσεις ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα τους.

24

Κατόπιν της αποφάσεως αυτής, ο Inspecteur εξέδωσε, στις 12 Ιανουαρίου 2009, νέες δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες κατατάσσοντας τα συγκεκριμένα οχήματα στις διακρίσεις 8701 90 11 ή 8701 90 20 της ΣΟ, ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα τους.

25

Ωστόσο, ο Inspecteur γνωστοποίησε, στις 3 Δεκεμβρίου 2009, ότι οι πληροφορίες αυτές έπαυσαν να ισχύουν ως αποτέλεσμα της ενάρξεως ισχύος του κανονισμού 1051/2009 και, βάσει του κανονισμού αυτού, εξέδωσε τις επίμαχες στην κύρια δίκη δεσμευτικές δασμολογικές πληροφορίες, κατατάσσοντας τα συγκεκριμένα οχήματα στη διάκριση 8701 90 90 της ΣΟ.

26

Όπως και οι διάδικοι της κύριας δίκης, το αιτούν δικαστήριο θεωρεί ότι, αν και δεν είναι πανομοιότυπα, το όχημα που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009 και τα επίμαχα στην κύρια δίκη είναι παρεμφερή και ότι, επομένως, ο κανονισμός αυτός έχει κατ’ αναλογίαν εφαρμογή στα οχήματα αυτά, σύμφωνα με την απόφαση της 4ης Μαρτίου 2004, Krings (C‑130/02, EU:C:2004:122).

27

Το ως άνω δικαστήριο αμφιβάλλει εντούτοις για το κύρος του κανονισμού αυτού, στο μέτρο που βάσει αυτού τα εν λόγω οχήματα πρέπει να καταταγούν στη διάκριση 8701 90 90 της ΣΟ, διότι δεν διαθέτουν δυναμοδότη ισχύος ούτε υδραυλική διάταξη ανυψώσεως ή βαρούλκο.

28

Το εν λόγω δικαστήριο θεωρεί ότι το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο κύριας δίκης που αφορούσε, μεταξύ άλλων, μοντέλο οχήματος πανομοιότυπο με ένα από τα επίμαχα στην υπό κρίση κύρια δίκη, δηλαδή το μοντέλο KVF‑650 4x4, μπορεί να ερμηνευθεί μόνον υπό την έννοια αυτή ότι το Δικαστήριο χαρακτήρισε τα οχήματα αυτά ως «γεωργικούς ελκυστήρες και ελκυστήρες δασών», διότι μόνο για αυτή την κατηγορία ελκυστήρων προβλέπονται, στη διάκριση 8701 90 της ΣΟ, ειδικότερες δασμολογικές διακρίσεις ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα (οκταψήφιες διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 39).

29

Εξάλλου, το Gerechtshof Amsterdam (εφετείο Άμστερνταμ) επισημαίνει ότι στις επεξηγηματικές σημειώσεις σχετικά με τις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 50, στις οποίες παραπέμπει η αιτιολογία του σημείου 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009, ως προς το κύρος του οποίου ερωτάται το Δικαστήριο, αναφέρεται, βεβαίως, ότι ιδιαίτερο γνώρισμα των δασικών ελκυστήρων είναι η ύπαρξη βαρούλκου, αλλά, όσον αφορά τους γεωργικούς ελκυστήρες, αναφέρεται ότι αυτοί είναι «συνήθως» εξοπλισμένοι με υδραυλική διάταξη ανυψώσεως και με δυναμοδότη, οπότε δεν αποκλείεται να καταταγούν ως γεωργικοί ελκυστήρες οχήματα παντός εδάφους όπως τα επίμαχα στην κύρια δίκη που δεν είναι εξοπλισμένα με υδραυλική διάταξη ανυψώσεως ή με δυναμοδότη.

30

Στο πλαίσιο αυτό, το Gerechtshof Amsterdam (εφετείο Άμστερνταμ) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το εξής προδικαστικό ερώτημα:

«Είναι έγκυρος ο κανονισμός 1051/2009 [...];»

31

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το προδικαστικό ερώτημα είναι απαράδεκτο, διότι ο κανονισμός 1051/2009, ως προς το κύρος του οποίου ζητείται να αποφανθεί το Δικαστήριο, δεν ασκεί επιρροή για την έκβαση της διαφοράς της κύριας δίκης. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την απόφαση περί παραπομπής, τα επίμαχα στην υπό κρίση διαφορά οχήματα δεν είναι πανομοιότυπα, αλλά μόνον παρόμοια με το όχημα που διαλαμβάνεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού αυτού, οπότε ο εν λόγω κανονισμός δεν έχει άμεσες νομικές συνέπειες στην κατάταξη των επίμαχων στην κύρια δίκη οχημάτων.

32

Συναφώς, το αιτούν δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως την απόφαση της 4ης Μαρτίου 2004, Krings (C‑130/02, EU:C:2004:122). Συγκεκριμένα, από την απόφαση αυτή δεν προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η κατ’ αναλογίαν εφαρμογή ενός κανονισμού περί δασμολογικής κατατάξεως σε προϊόντα παρόμοια με εκείνα που αφορά ο κανονισμός αυτός, δεδομένου ότι η εν λόγω απόφαση παρέπεμψε στον εν λόγω κανονισμό περισσότερο ως πηγή εμπνεύσεως για την προώθηση της συνεπούς ερμηνείας της ΣΟ και της ίσης μεταχειρίσεως των επιχειρηματιών.

33

Περαιτέρω, το ως άνω δικαστήριο δεν εξήγησε για ποιον λόγο τα επίμαχα στην κύρια δίκη οχήματα είναι παρόμοια με το όχημα που διαλαμβάνεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009.

34

Η ένσταση αυτή απαραδέκτου πρέπει να απορριφθεί.

35

Συναφώς, πρέπει να τονιστεί, εισαγωγικά, ότι το αιτούν δικαστήριο χρησιμοποίησε ακριβώς τον ίδιο όρο που χρησιμοποιήθηκε στη σκέψη 35 της αποφάσεως της 4ης Μαρτίου 2004, Krings (C‑130/02, EU:C:2004:122), όπως αποδόθηκε στα ολλανδικά, δηλαδή το επίθετο «vergelijkbaar», στο οποίο αντιστοιχούν το επίθετο «analogues» στη γαλλική απόδοση της αποφάσεως αυτής και το ρήμα «entsprechen» στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα, που ήταν η γλώσσα της προδικαστικής διαδικασίας στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε η ως άνω απόφαση του Δικαστηρίου.

36

Κατά τα λοιπά, αφενός, το αιτούν δικαστήριο δεν περιορίστηκε απλώς στη διαπίστωση ότι τα επίμαχα στην κύρια δίκη προϊόντα είναι ανάλογα με εκείνο που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009, πράγμα που συνιστά εκτίμηση πραγματικών περιστατικών η οποία εμπίπτει στην αποκλειστική του αρμοδιότητα, αλλά παρέθεσε, επιπλέον, ακριβή περιγραφή των εν λόγω προϊόντων, η οποία αντιστοιχεί, κατ’ ουσίαν, στην περιγραφή που περιλαμβάνεται στο εν λόγω παράρτημα όσον αφορά το προϊόν που περιγράφεται στο σημείο του 2. Ως εκ τούτου, από τις περιγραφές που παρατίθενται στις σκέψεις 9 έως 11 και στη σκέψη 16 της παρούσας αποφάσεως προκύπτει ότι τα επίμαχα στην κύρια δίκη οχήματα είναι ανάλογα με εκείνο που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του εν λόγω κανονισμού. Κατ’ ουσίαν, το εν λόγω δικαστήριο διαπίστωσε ότι όλα αυτά τα οχήματα έχουν όλα τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά για να θεωρηθούν «ελκυστήρες» κατά την έννοια της κλάσεως 8701 της ΣΟ και ότι δεν διαθέτουν δυναμοδότη ισχύος ούτε υδραυλική διάταξη ανυψώσεως ή βαρούλκο.

37

Έτσι, το αιτούν δικαστήριο τήρησε τις επιταγές του άρθρου 94, στοιχεία αʹ και γʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, εκθέτοντας στην απόφαση περί παραπομπής τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, όπως τα διαπίστωσε, από τα οποία μπορούν να γίνουν αντιληπτοί οι λόγοι που οδήγησαν στο ερώτημα περί του κύρους του συγκεκριμένου μέρους του εν λόγω κανονισμού.

38

Αφετέρου, αρκεί η παρατήρηση ότι, με την απόφαση της 4ης Μαρτίου 2004, Krings (C‑130/02, EU:C:2004:122), μολονότι η απόφαση περί παραπομπής αφορούσε προϊόντα που δεν ήταν πανομοιότυπα, αλλά απλώς ανάλογα με εκείνα που περιγράφονταν στο σχετικό τμήμα του παραρτήματος του κανονισμού περί δασμολογικής κατατάξεως ως προς το κύρος του οποίου κλήθηκε να αποφανθεί το Δικαστήριο (βλ. σκέψεις 34 και 35 της αποφάσεως αυτής), εντούτοις το Δικαστήριο αποφάνθηκε επί του κύρους του εν λόγω κανονισμού (βλ. σημείο 1 του διατακτικού της εν λόγω αποφάσεως).

39

Πράγματι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, μολονότι ένας κανονισμός περί δασμολογικής κατατάξεως δεν έχει απευθείας εφαρμογή επί των προϊόντων που δεν είναι πανομοιότυπα, αλλά απλώς ανάλογα με το προϊόν που αφορά ο κανονισμός αυτός, ο εν λόγω κανονισμός έχει κατ’ αναλογίαν εφαρμογή στα προϊόντα αυτά (βλ. υπό την έννοια αυτή, μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 4ης Μαρτίου 2004, Krings, C‑130/02, EU:C:2004:122, σκέψεις 34 και 35, καθώς και της 13ης Ιουλίου 2006, Anagram International, C‑14/05, EU:C:2006:465, σκέψεις 31 έως 33). Επομένως, όταν το εθνικό δικαστήριο αμφιβάλλει για το κύρος κανονισμού περί δασμολογικής κατατάξεως τον οποίο πρέπει να εφαρμόσει κατ’ αναλογία σε προϊόντα αρκούντως ανάλογα με τα προϊόντα που αφορά ο εν λόγω κανονισμός, κρίνεται δικαιολογημένο να υποβάλει προς το Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως προκειμένου να εκτιμηθεί το κύρος του (βλ. υπό την έννοια αυτή, μεταξύ άλλων, απόφαση της 19ης Φεβρουαρίου 2009, Kamino International Logistics, C‑376/07, EU:C:2009:105, σκέψη 69).

40

Κατά συνέπεια, πρέπει να δοθεί απάντηση στο προδικαστικό ερώτημα.

41

Πρέπει να υπομνησθεί ότι, στο σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), το Δικαστήριο έκρινε ότι «[τ]α καινούργια οχήματα παντός εδάφους με τέσσερις τροχούς τα οποία διαθέτουν μία θέση, μηχανισμό διευθύνσεως τύπου Άκερμαν, ο οποίος ελέγχεται από τιμόνι, διάταξη ζεύξεως και τεχνικά χαρακτηριστικά που καθιστούν δυνατή την ώθηση φορτίου βάρους τουλάχιστον διπλάσιου του βάρους τους πρέπει να καταταγούν στη διάκριση 8701 90 της ονοματολογίας αυτής. Απόκειται στο Gerechtshof te Amsterdam [(Εφετείο Άμστερνταμ)] να κατατάξει τα εν λόγω οχήματα στις διακρίσεις ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα τους».

42

Η διάκριση 8701 90 της ΣΟ, στην οποία υπάγονται οι ελκυστήρες εξαιρουμένων των χειροδηγούμενων ελκυστήρων, των οδικών ελκυστήρων για ημιρυμουλκούμενα και των ελκυστήρων με ερπύστριες, οι οποίοι εμπίπτουν στις διακρίσεις 8701 10 έως 8701 30, αφορά δύο κατηγορίες ελκυστήρων, δηλαδή:

43

Οι λοιποί ελκυστήρες υπάγονται σε μία οκταψήφια διάκριση, τη διάκριση 8701 90 90.

44

Αντιθέτως, οι γεωργικοί ελκυστήρες και οι ελκυστήρες δασών εμπίπτουν σε διάφορες οκταψήφιες διακρίσεις. Κατ’ αρχάς, διακρίνονται αναλόγως του αν είναι μεταχειρισμένοι, οπότε εμπίπτουν στη διάκριση 8701 90 50, ή καινούργιοι. Ακολούθως, οι καινούργιοι γεωργικοί ελκυστήρες και ελκυστήρες δασών κατανέμονται σε έξι οκταψήφιες διακρίσεις ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα τους, δηλαδή στις διακρίσεις 8701 90 11, 8701 90 20, 8701 90 25, 8701 90 31, 8701 90 35 και 8701 90 39.

45

Η διάκριση 8701 90 της ΣΟ περιλαμβάνει μόνον τις οκταψήφιες διακρίσεις που παρατίθενται στις δύο προηγούμενες σκέψεις της παρούσας αποφάσεως.

46

Από τη διαπίστωση αυτή προκύπτει ότι το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), αφορά αποκλειστικά τις οκταψήφιες διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 39 της ΣΟ, στις οποίες υπάγονται οι καινούργιοι γεωργικοί ελκυστήρες και ελκυστήρες δασών, το δε Δικαστήριο ερμήνευσε τις διακρίσεις αυτές υπό την έννοια αυτή ότι πρέπει να θεωρηθούν ως κρίσιμες για τη δασμολογική κατάταξη οχημάτων όπως αυτά που περιγράφονται στο εν λόγω σημείο 2 και ότι η οικεία διάκριση μεταξύ αυτών πρέπει να επιλέγεται ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα του προς κατάταξη οχήματος. Επομένως, η διάκριση 8701 90 90, στην οποία υπάγονται οι λοιποί ελκυστήρες, δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την κατάταξη των οχημάτων αυτών.

47

Επιβάλλεται η διαπίστωση, εξάλλου, ότι το όχημα που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009 είναι ανάλογο με τα επίμαχα στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), λαμβανομένης υπόψη της περιγραφής που παρατίθεται στις σκέψεις 26 έως 31 της αποφάσεως εκείνης. Η διαπίστωση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι ένα από τα μοντέλα περί των οποίων επρόκειτο στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η ως άνω απόφαση, δηλαδή το μοντέλο KVF‑650 4x4, αποτελεί αντικείμενο και της παρούσας υποθέσεως της κύριας δίκης. Όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 36 της παρούσας αποφάσεως, τα οχήματα περί των οποίων πρόκειται στην κύρια δίκη είναι, άνευ διακρίσεως, ανάλογα με εκείνο που περιγράφεται στο σημείο 2 του εν λόγω παραρτήματος.

48

Επομένως, από τις διαπιστώσεις των σκέψεων 46 και 47 της παρούσας αποφάσεως, προκύπτει ότι ο κανονισμός 1051/2009, καθόσον κατατάσσει το όχημα που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματός του στη διάκριση 8701 90 90 της ΣΟ και όχι σε μία από τις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 39 του παραρτήματος αυτού, ανάλογα με την ισχύ του κινητήρα του εν λόγω οχήματος, δεν συμβιβάζεται με το περιεχόμενο των ως άνω διακρίσεων όπως προκύπτει από το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259).

49

Οι αντιρρήσεις που προβάλλει η Επιτροπή δεν αίρουν τη διαπίστωση περί του ανισχύρου του κανονισμού που απορρέει από την εν λόγω ασυμβατότητα.

50

Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση, πρώτον, ότι, στο σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), το Δικαστήριο ερμήνευσε απλώς τις οκταψήφιες διακρίσεις που εμπίπτουν στη διάκριση 8701 90 της ΣΟ σε σχέση με τα χαρακτηριστικά των οχημάτων που περιέγραψε το αιτούν δικαστήριο, όπως το ζήτησε αυτό με το δεύτερο ερώτημά του, καλώντας το αιτούν δικαστήριο να προβεί στην κατάταξη των εν λόγω οχημάτων.

51

Δεύτερον, δεν μπορεί να γίνει δεκτή η θέση της Επιτροπής ότι το καθοριστικό κριτήριο για την κατάταξη του οχήματος που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009 στη διάκριση 8701 90 90, δηλαδή η «κατάταξη ως γεωργικού ή δασικού ελκυστήρα αποκλείεται, επειδή το όχημα δεν διαθέτει ούτε δυναμοδότη ισχύος ούτε υδραυλική διάταξη ανύψωσης ή βαρούλκο», απορρέει από τις επεξηγηματικές σημειώσεις της ΣΟ, καθόσον αυτές διευκρινίζουν, όσον αφορά τις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 50, ότι οι «γεωργικοί ελκυστήρες είναι συνήθως εξοπλισμένοι με υδραυλική διάταξη που επιτρέπει την ανύψωση ή το χαμήλωμα γεωργικών μηχανών [βολοκόπων (σβαρνών), αρότρων κ.λπ.], με δυναμοδότη, ο οποίος επιτρέπει τη χρησιμοποίηση της ισχύος του κινητήρα για τη λειτουργία άλλων μηχανών ή εργαλείων, και με διάταξη ζεύξης για ρυμουλκούμενα οχήματα» και ότι «οι δασοκομικοί ελκυστήρες χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη μόνιμου βαρούλκου που επιτρέπει τη μεταφορά της ξυλείας».

52

Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, αυτές οι επεξηγηματικές σημειώσεις είναι χρήσιμες διότι συμβάλλουν σημαντικά στην ερμηνεία του περιεχομένου των διαφόρων δασμολογικών κλάσεων, δεν έχουν όμως δεσμευτική νομική ισχύ (βλ. υπό την έννοια αυτή, μεταξύ άλλων, απόφαση της 17ης Ιουλίου 2014, Sysmex Europe, C‑480/13, EU:C:2014:2097, σκέψη 30 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

53

Συναφώς, πρέπει να τονιστεί, αφενός, ότι τα εδάφια των επεξηγηματικών σημειώσεων της ΣΟ στα οποία παραπέμπει η Επιτροπή δεν έχουν απόλυτο χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, ως προς την ύπαρξη υδραυλικής διατάξεως που επιτρέπει την ανύψωση ή το χαμήλωμα γεωργικών μηχανών και δυναμοδότη ο οποίος επιτρέπει τη χρησιμοποίηση της ισχύος του κινητήρα για τη λειτουργία άλλων μηχανών ή εργαλείων, όσον αφορά τους γεωργικούς ελκυστήρες, εκτίθεται απλώς ότι οι εν λόγω ελκυστήρες είναι «συνήθως» εξοπλισμένοι με αυτά. Όμως, όπως επισημαίνει το αιτούν δικαστήριο, από τη διατύπωση αυτή προκύπτει ότι η απουσία των στοιχείων αυτών δεν αρκεί για να χαρακτηριστούν οι ελκυστήρες ως μη γεωργικοί. Η εξήγηση που έδωσε η Επιτροπή, κατά την οποία η εν λόγω διατύπωση αντιστοιχεί σε αντιστροφή του βάρους αποδείξεως του προορισμού του οχήματος, δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Συγκεκριμένα, από τις εν λόγω επεξηγηματικές σημειώσεις δεν προκύπτει τέτοιο περιεχόμενο, γεγονός που ενισχύεται εξάλλου από την απουσία, στην αιτιολογία της κατατάξεως που επιχειρείται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009, διαπιστώσεως περί του ότι τα λοιπά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου οχήματος δεν αποδεικνύουν τον γεωργικό προορισμό του.

54

Αφετέρου, σύμφωνα με τον γενικό κανόνα 1, η κατάταξη καθορίζεται νόμιμα σύμφωνα με το κείμενο των κλάσεων και των σημειώσεων των τμημάτων ή των κεφαλαίων, καθώς και των λοιπών γενικών κανόνων, εφόσον αυτοί δεν είναι αντίθετοι προς το κείμενο των εν λόγω κλάσεων και σημειώσεων. Ο γενικός κανόνας 6 ορίζει ότι η κατάταξη των εμπορευμάτων στις διακρίσεις μιας και της αυτής κλάσεως καθορίζεται νόμιμα σύμφωνα με το κείμενο των εν λόγω διακρίσεων και των σημειώσεων των διακρίσεων αυτών καθώς και, κατ’ αναλογίαν, σύμφωνα με τους λοιπούς γενικούς κανόνες. Τέλος, από τον γενικό κανόνα 3, στοιχείο αʹ, προκύπτει ότι, όταν εμπορεύματα πρέπει, εκ πρώτης όψεως, να καταταγούν σε δύο κλάσεις, η περισσότερο εξειδικευμένη κλάση πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι των κλάσεων με γενικότερο περιεχόμενο.

55

Εν προκειμένω, δεν αμφισβητείται ότι τα οχήματα επαγγελματικής χρήσεως, όπως αυτά του σημείου 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009 πρέπει να χαρακτηριστούν ως «ελκυστήρες» κατά την έννοια της διακρίσεως 8701 90, η οποία αφορά αποκλειστικά οχήματα επαγγελματικής χρήσεως. Η βασική διαφοροποίηση που γίνεται στη διάκριση αυτή βασίζεται στον γεωργικό, δασικό ή άλλο προορισμό των συγκεκριμένων ελκυστήρων.

56

Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, ο προορισμός του προϊόντος μπορεί να αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο για την κατάταξη, εφόσον είναι συμφυής με το εν λόγω προϊόν, ο συμφυής δε αυτός χαρακτήρας πρέπει να μπορεί να εκτιμηθεί με γνώμονα τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά και τις αντικειμενικές ιδιότητες του προϊόντος αυτού (απόφαση της 17ης Ιουλίου 2014, Sysmex Europe, C‑480/13, EU:C:2014:2097, σκέψη 31 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

57

Περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου του γενικού κανόνα 3, στοιχείο αʹ, εφόσον ο ελκυστήρας έχει τέτοιου είδους αντικειμενικά χαρακτηριστικά, πρέπει να καταταγεί στην περισσότερο εξειδικευμένη κλάση.

58

Εν προκειμένω, και όπως προκύπτει από τις επεξηγηματικές σημειώσεις της ΣΟ, ο γεωργικός ή δασικός προορισμός των ελκυστήρων μπορεί να προκύπτει από τον σχεδιασμό τους ή από την ύπαρξη διατάξεων ή εξοπλισμού που προορίζονται για χρήση στο πλαίσιο γεωργικών ή φυτοκομικών εκμεταλλεύσεων, χωρίς να χρειάζεται να συνδεθεί a priori ο προορισμός αυτός με την ύπαρξη ορισμένου εξοπλισμού ή διατάξεων που απαριθμούνται περιοριστικά.

59

Όπως προκύπτει από την περιγραφή των τύπων οχημάτων που παρατίθεται στην απόφαση της 27ης Απριλίου 2006, Kawasaki Motors Europe (C‑15/05, EU:C:2006:259), η οποία αντιστοιχεί κατ’ ουσίαν στην περιγραφή του οχήματος που παρατίθεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009, τα οχήματα που αφορά η απόφαση αυτή χαρακτηρίζονται, εκτός από τη σημαντική ικανότητα έλξης φορτίου, από την ειδική κατασκευή τους, ιδίως όσον αφορά τον κινητήρα, τα ελαστικά και την ανάρτηση, που παρέχουν τη δυνατότητα ελιγμών σε φυσικά δύσβατα εδάφη σε συνδυασμό με εξαρτήματα που μπορούν να προσδεθούν μέσω διαφόρων διατάξεων συνδέσεως ή ζεύξεως. Όλα τα ανωτέρω χαρακτηριστικά είναι γενικά, αντικειμενικά και ορατά.

60

Τρίτον, δεν ασκεί επιρροή το ότι, όπως αναφέρει η Επιτροπή, ελκυστήρες που έχουν σαφή γεωργικό ή δασικό προορισμό μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ψυχαγωγία. Συγκεκριμένα, πρέπει να υπομνησθεί ότι, εφόσον το αντικειμενικό χαρακτηριστικό ενός προϊόντος μπορεί να επαληθεύεται κατά τον χρόνο του εκτελωνισμού, το γεγονός ότι μια άλλη χρήση του εν λόγω προϊόντος είναι επίσης νοητή δεν μπορεί να αποκλείσει τον νομικό του χαρακτηρισμό. Για τη δασμολογική του κατάταξη, δεν είναι αναγκαίο το προϊόν αυτό να προορίζεται μόνον ή αποκλειστικά για τη χρήση που αντιστοιχεί στο εν λόγω αντικειμενικό χαρακτηριστικό. Αρκεί η χρήση αυτή να συνιστά τον κύριο προορισμό του (απόφαση της 13ης Ιουλίου 2006, Anagram International, C‑14/05, EU:C:2006:465, σκέψη 26). Εν πάση περιπτώσει, η αντίρρηση αυτή δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατάταξη των συγκεκριμένων τύπων οχήματος στη διάκριση 8701 90 90, η οποία, όπως όλες οι διακρίσεις της κλάσεως 8701 της ΣΟ, αφορά οχήματα επαγγελματικής χρήσεως.

61

Τέταρτον και τελευταίο, η κατάταξη στις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 50 οχημάτων όπως αυτό που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009 δεν μπορεί να συνεπάγεται ερμηνεία της διακρίσεως 8701 90 90 κατά τρόπο που να την καθιστά κενή περιεχομένου. Αρκεί, συναφώς, η διαπίστωση ότι οι επεξηγηματικές σημειώσεις της ΣΟ σχετικά με την τελευταία αυτή διάκριση αναφέρουν ως παραδείγματα οχημάτων που εμπίπτουν σ’ αυτήν τους ελκυστήρες για δημόσια έργα και τους μονοαξονικούς ελκυστήρες για αρθρωτά αυτοκίνητα οχήματα.

62

Από το σύνολο των ανωτέρω σκέψεων προκύπτει ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας τον κανονισμό 1051/2009 και στο μέτρο που με αυτόν κατατάσσεται το όχημα που περιγράφεται στο σημείο 2 του παραρτήματός του στη διάκριση 8701 90 90 της ΣΟ, και όχι σε εκείνη από τις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 39 που αντιστοιχεί στην ισχύ του κινητήρα του οχήματος αυτού, τροποποίησε, περιορίζοντάς το, το πεδίο εφαρμογής των διακρίσεων αυτών και, ως εκ τούτου, ενήργησε καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων που της απονέμει το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2658/87 (βλ. υπό την έννοια αυτή, μεταξύ άλλων, απόφαση της 4ης Μαρτίου 2004, Krings, C‑130/02, EU:C:2004:122, σκέψη 26).

63

Στο υποβληθέν ερώτημα πρέπει, επομένως, να δοθεί η απάντηση ότι το σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού 1051/2009 είναι ανίσχυρο, καθόσον κατατάσσει το περιγραφόμενο σ’ αυτό όχημα στη διάκριση 8701 90 90 της ΣΟ, και όχι σε εκείνη από τις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 39 της ΣΟ που αντιστοιχεί στην ισχύ του κινητήρα του οχήματος αυτού.

64

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) αποφαίνεται:

Το σημείο 2 του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) 1051/2009 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία, είναι ανίσχυρο, καθόσον κατατάσσει το περιγραφόμενο σ’ αυτό όχημα στη διάκριση 8701 90 90 της εν λόγω Συνδυασμένης Ονοματολογίας, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 948/2009 της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, και όχι σε εκείνη από τις διακρίσεις 8701 90 11 έως 8701 90 39 της ως άνω Συνδυασμένης Ονοματολογίας που αντιστοιχεί στην ισχύ του κινητήρα του οχήματος αυτού.