1

Οι προσφεύγουσες, SolarWorld AG, Brandoni solare SpA και Solaria Energia y Medio Ambiente, SA, είναι Ευρωπαίοι παραγωγοί φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων.

2

Μια ένωση Ευρωπαίων παραγωγών φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων, η EU ProSun, υπέβαλε στην Επιτροπή, στις 25 Ιουλίου 2012, καταγγελία σχετικά με πρακτικές ντάμπινγκ αφορώσες τις εισαγωγές των προϊόντων αυτών από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

3

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση περί ενάρξεως διαδικασίας αντιντάμπινγ σχετικά με τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες και πλακίδια) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ C 269, σ. 5).

4

Οι προσφεύγουσες συνεργάστηκαν κατά τη διαδικασία αυτή.

5

Στις 8 Νοεμβρίου 2012, η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση περί ενάρξεως διαδικασίας κατά των επιδοτήσεων σχετικά με τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες και πλακίδια) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ C 340, σ. 13).

6

Στις 4 Ιουνίου 2013, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) 513/2013, για την επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες και πλακίδια) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 182/2013 για την καταγραφή των εν λόγω εισαγωγών καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 152, σ. 5).

7

Η προσφυγή ακυρώσεως κατά του κανονισμού 513/2013 απορρίφθηκε με διάταξη της 14ης Απριλίου 2015, SolarWorld και Solsonica κατά Επιτροπής (T‑393/13, EU:T:2015:211), κατά της οποίας εκκρεμεί αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου (C‑312/15 P).

8

Με επιστολή που απηύθυνε στην Επιτροπή στις 27 Ιουλίου 2013, το Εμπορικό Επιμελητήριο της Κίνας για τις Εισαγωγές και της Εξαγωγές Μηχανημάτων και Ηλεκτρονικών Προϊόντων (στο εξής: CCCME) υπέβαλε, στο πλαίσιο της έρευνας αντιντάμπινγκ, προσφορά κοινής αναλήψεως δεσμεύσεως πλειόνων Κινέζων παραγωγών-εξαγωγέων. Ουσιαστικά, πρότεινε, εξ ονόματος των ανωτέρω καθώς και ιδίω ονόματι, την εφαρμογή ελαχίστων τιμών κατά την εισαγωγή για τις φωτοβολταϊκές συστοιχίες και κάθε ένα από τα βασικά συστατικά στοιχεία τους (κυψέλες και πλακίδια) μέχρις ενός ορισμένου ετήσιου επιπέδου εισαγωγών (στο εξής: ΕΤΕ).

9

Στις 29 Ιουλίου 2013, δημοσιεύθηκε δήλωση του αρμόδιου για θέματα εμπορίου μέλους της Επιτροπής (memo/13/730), σχετικά με τη φιλική διευθέτηση που είχε επιτευχθεί στην υπόθεση των ηλιακών επίπεδων συλλεκτών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κίνας.

10

Κατόπιν της δημοσιοποιήσεως από την Επιτροπή ενός μη εμπιστευτικού κειμένου της προτάσεως αναλήψεως δεσμεύσεως στις 29 Ιουλίου 2013, η EU ProSun διατύπωσε, την 1η Αυγούστου 2013, τις παρατηρήσεις της επί της προτάσεως αυτής.

11

Στις 2 Αυγούστου 2013, η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση 2013/423/ΕΕ, για την αποδοχή ανάληψης υποχρέωσης που προτάθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες και πλακίδια) καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 209, σ. 26), από ομάδα συνεργασθέντων στη διαδικασία Κινέζων παραγωγών‑εξαγωγέων, σε συνεννόηση με το CCCME, οι οποίοι απαριθμούνται στο παράρτημα της εν λόγω αποφάσεως.

12

Στις αιτιολογικές σκέψεις 5 και 6 της αποφάσεως 2013/423 αναφέρεται ότι οι απαριθμούμενοι στο παράρτημα Κινέζοι παραγωγοί-εξαγωγείς δεσμεύθηκαν να τηρούν τις ΕΤΕ για τις φωτοβολταϊκές συστοιχίες και για κάθε ένα από τα βασικά συστατικά στοιχεία τους (κυψέλες και πλακίδια) και ότι προσφέρθηκαν να διασφαλίσουν ότι ο όγκος των εισαγωγών που θα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της δεσμεύσεως θα καθοριζόταν σε ετήσιο επίπεδο αντιστοιχούν, χονδρικώς, στις επιδόσεις τους στην αγορά κατά τον χρόνο διατυπώσεως της προτάσεως. Επιπλέον, από την αιτιολογική σκέψη 8 της αποφάσεως 2013/423 προκύπτει ότι θα εισπράττεται προσωρινός δασμός αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών που υπερβαίνουν το εν λόγω ετήσιο επίπεδο.

13

Ο κανονισμός (ΕΕ) 748/2013 της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2013, για την τροποποίηση του κανονισμού 513/2013 (ΕΕ L 209, σ. 1), εκδόθηκε προκειμένου να ληφθεί υπόψη η απόφαση 2013/423. Μεταξύ άλλων τροποποιήσεων, ο κανονισμός πρόσθεσε στον κανονισμό 513/2013 το άρθρο 6, που προβλέπει ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι εισαγωγές που διασαφίζονται για τη θέση ορισμένων προϊόντων σε ελεύθερη κυκλοφορία και οι οποίες έχουν τιμολογηθεί από εταιρίες των οποίων οι αναλήψεις δεσμεύσεως έχουν γίνει δεκτές εκ μέρους της Επιτροπής και οι οποίες απαριθμούνταν στο παράρτημα της αποφάσεως 2013/423/ΕΕ απαλλάσσονται από τον προσωρινό δασμό αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με το άρθρο 1 του κανονισμού 513/2013.

14

Με επιστολή της 25ης Σεπτεμβρίου 2013, καταρχάς, το CCCME, ιδίω ονόματι καθώς και ως εκπρόσωπος των παραγωγών-εξαγωγέων των οποίων η αρχική ανάληψη δεσμεύσεως είχε γίνει δεκτή, ζήτησε από την Επιτροπή να δεχθεί τους όρους αυτής της δεσμεύσεως και προς τον σκοπό της εξαλείψεως των επιζήμιων συνεπειών των εισαγωγών που αποτελούσαν αντικείμενο επιδοτήσεων. Περαιτέρω, ζήτησε από την Επιτροπή, ως εκπρόσωπος ορισμένων πρόσθετων παραγωγών-εξαγωγέων, να τους περιλάβει στον κατάλογο των επιχειρήσεων των οποίων η πρόταση αναλήψεως δεσμεύσεως είχε γίνει δεκτή. Τέλος, πληροφόρησε την Επιτροπή ότι ζητούσε αναθεώρηση της δεσμεύσεως, ούτως ώστε να ληφθεί υπόψη η εξαίρεση των πλακιδίων από το πεδίο της έρευνας.

15

Με έγγραφο της 24ης Οκτωβρίου 2013, η Επιτροπή ενημέρωσε την EU ProSun ότι είχαν τεθεί στη διάθεσή της, στον μη εμπιστευτικό φάκελο, σχέδιο αποφάσεως περί επιβεβαιώσεως της αποδοχής της προταθείσας αναλήψεως δεσμεύσεως στο πλαίσιο των διαδικασιών κατά των πρακτικών ντάμπινγκ και των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (κυψελών) καταγωγής ή προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, καθώς και μη εμπιστευτικό κείμενο της τροποποιημένης προτάσεως αναλήψεως δεσμεύσεως. Η EU ProSun κλήθηκε να υποβάλει τις τυχόν παρατηρήσεις της εντός προθεσμίας δέκα ημερών. Εξάλλου, η Επιτροπή απάντησε στις παρατηρήσεις τις οποίες η EU ProSun διατύπωσε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Μεταξύ άλλων, την πληροφόρησε ότι οι υπηρεσίες της είχαν χρησιμοποιήσει «διάφορες μεθοδολογίες, πηγές και δείκτες» προκειμένου να εξακριβώσουν κατά πόσον η τροποποιημένη δέσμευση παρείχε την ίδια προστασία με αυτή των δασμών αντιντάμπινγκ κατ’ αξίαν.

16

Η Επιτροπή εξέδωσε την εκτελεστική απόφαση 2013/707/ΕΕ, της 4ης Δεκεμβρίου 2013, για την επιβεβαίωση της αποδοχής αναλήψεως δεσμεύσεως που προτάθηκε στο πλαίσιο των διαδικασιών κατά του ντάμπινγκ και των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (κυψελών) καταγωγής ή προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κατά την περίοδο εφαρμογής των οριστικών μέτρων (ΕΕ L 325, σ. 214).

17

Από την αιτιολογική σκέψη 4 της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/707 προκύπτει ότι, κατόπιν της θεσπίσεως των προσωρινών μέτρων αντιντάμπινγκ, η Επιτροπή συνέχισε την έρευνα σχετικά με το ντάμπινγκ, τη ζημία και το συμφέρον της Ένωσης, καθώς και την παράλληλη διαδικασία κατά των επιδοτήσεων, και ότι τα πλακίδια εξαιρέθηκαν από το πεδίο αμφοτέρων των ερευνών και, συνεπώς, από το πεδίο εφαρμογής των οριστικών μέτρων.

18

Κατά την αιτιολογική σκέψη 5 της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/707, η έρευνα αντιντάμπινγκ επιβεβαίωσε τα προσωρινά συμπεράσματα περί ζημιογόνου ντάμπινγκ.

19

Από τις αιτιολογικές σκέψεις 7 έως 10 της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/707 προκύπτει ότι, κατόπιν της κοινοποιήσεως των τελικών πορισμάτων της έρευνας αντιντάμπινγκ και της έρευνας κατά των επιδοτήσεων, οι Κινέζοι παραγωγοί‑εξαγωγείς, από κοινού με το CCCME, υπέβαλαν κοινοποίηση για την τροποποίηση της αρχικής τους προτάσεως για ανάληψη δεσμεύσεως. Αυτή η τροποποίηση της αναλήψεως δεσμεύσεως αφορούσε την εξαίρεση των πλακιδίων από το πεδίο της έρευνας, τη συμμετοχή ορισμένων πρόσθετων παραγωγών‑εξαγωγέων στην εν λόγω ανάληψη δεσμεύσεως και την επέκταση των όρων της δεσμεύσεως με στόχο την εξάλειψη και τυχόν ζημιογόνων συνεπειών των επιδοτούμενων εισαγωγών.

20

Η προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως 2013/423 και της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/707 απορρίφθηκε με διάταξη της 14ης Ιανουαρίου 2015, SolarWorld κ.λπ. κατά Επιτροπής (T‑507/13, Συλλογή, EU:T:2015:23), κατά της οποίας εκκρεμεί αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου (υπόθεση C‑142/15 P).

21

Τα οριστικά συμπεράσματα της έρευνας περιλαμβάνονται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 325, σ. 1, στο εξής: οριστικός κανονισμός).

22

Κατά το άρθρο 1 του οριστικού κανονισμού, επιβάλλεται οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών ή φωτοβολταϊκών πάνελ κρυσταλλικού πυριτίου και κυψελών του τύπου που χρησιμοποιείται σε φωτοβολταϊκές συστοιχίες ή φωτοβολταϊκά πάνελ κρυσταλλικού πυριτίου που εμπίπτουν σε ορισμένους κωδικούς της τελωνειακής ονοματολογίας, καταγωγής ή προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

23

Κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, του οριστικού κανονισμού, που έχει εφαρμογή σε ορισμένα προϊόντα των οποίων τα στοιχεία αναφοράς καθορίζονται σε συνάρτηση με την τελωνειακή ονοματολογία και τα οποία έχουν τιμολογηθεί από εταιρίες των οποίων η Επιτροπή έχει κάνει δεκτές τις αναλήψεις δεσμεύσεως, οι δε επωνυμίες τους περιλαμβάνονται στο παράρτημα της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/707, οι εισαγωγές που διασαφίζονται για θέση των προϊόντων αυτών σε ελεύθερη κυκλοφορία απαλλάσσονται, υπό ορισμένους όρους, από τον δασμό αντιντάμπινγκ που επιβάλλεται με το άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού.

24

Το άρθρο 3, παράγραφος 2, του οριστικού κανονισμού προβλέπει ότι τελωνειακή οφειλή γεννάται κατά την αποδοχή της διασαφήσεως για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία όταν διαπιστώνεται ότι δεν πληρούνται ένας ή περισσότεροι από τους όρους του άρθρου 3, παράγραφος 1, ή όταν η Επιτροπή ανακαλεί την αποδοχή της αναλήψεως δεσμεύσεως.

25

Με δικόγραφο που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 28 Φεβρουαρίου 2014, οι προσφεύγουσες άσκησαν την υπό κρίση προσφυγή.

26

Με χωριστό δικόγραφο, που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 31 Μαρτίου 2014, οι προσφεύγουσες υπέβαλαν, δυνάμει του άρθρου 278 ΣΛΕΕ και των άρθρων 104 επ. του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαΐου 1991, αίτηση αναστολής εκτελέσεως του άρθρου 3 του οριστικού κανονισμού, έως ότου το Γενικό Δικαστήριο αποφανθεί επί της ουσίας της υπό κρίση προσφυγής.

27

Με διάταξη της 23ης Μαΐου 2014, SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου (T‑141/14 R, EU:T:2014:281), ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου απέρριψε την αίτηση αναστολής εκτελέσεως λόγω ελλείψεως επείγοντος.

28

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 15 Απριλίου 2014, η Επιτροπή ζήτησε να παρέμβει υπέρ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Συμβούλιο και οι προσφεύγουσες υπέβαλαν τις γραπτές παρατηρήσεις τους, αντιστοίχως, στις 30 Απριλίου και στις 15 Μαΐου 2014.

29

Με διάταξη του προέδρου του πέμπτου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014, επιτράπηκε στην Επιτροπή να παρέμβει.

30

Με δικόγραφο που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 20 Ιουνίου 2014, οι Canadian Solar Manufacturing (Changshu), Inc., Canadian Solar Manufacturing (Luoyang), Inc., Csi Cells Co. Ltd, Csi Solar Power (China), Inc. (στο εξής αποκαλούμενες συλλήβδην: Canadian Solar) και η Canadian Solar EMEA GmbH ζήτησαν να παρέμβουν υπέρ του Συμβουλίου. Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και οι προσφεύγουσες υπέβαλαν τις γραπτές παρατηρήσεις τους, αντιστοίχως, στις 17 Ιουλίου, στις 22 Ιουλίου και στις 8 Αυγούστου 2014.

31

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 20 Ιουνίου 2014, το CCCME ζήτησε να παρέμβει υπέρ του Συμβουλίου. Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και οι προσφεύγουσες υπέβαλαν τις γραπτές παρατηρήσεις τους, αντιστοίχως, στις 17 Ιουλίου, στις 22 Ιουλίου και στις 8 Αυγούστου 2014.

32

Με δύο διατάξεις του προέδρου του πέμπτου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2014, επιτράπηκε στην Canadian Solar και στο CCCME να παρέμβουν, ενώ η αίτηση παρεμβάσεως της Canadian Solar EMEA GmbH απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι η εταιρία αυτή δεν απέδειξε ότι είχε συμφέρον στη λύση της διαφοράς.

33

Με δικόγραφα που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 8 Αυγούστου και στις 6 Νοεμβρίου 2014, οι προσφεύγουσες ζήτησαν την εμπιστευτική μεταχείριση, έναντι της Canadian Solar και του CCCME, ορισμένων στοιχείων που περιέχονται στο δικόγραφο της προσφυγής και στα παραρτήματά του καθώς και στο υπόμνημα αντικρούσεως, την απάντηση και την ανταπάντηση. Το CCCME δήλωσε ότι δεν έχει αντίρρηση ως προς αυτό. Η Canadian Solar δεν διατύπωσε συναφώς παρατηρήσεις.

34

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 22 Σεπτεμβρίου 2015, το Συμβούλιο ζήτησε να συνεκδικαστεί η υπό κρίση προσφυγή με την υπόθεση T‑142/14, SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου προς διευκόλυνση της προφορικής διαδικασίας και προς έκδοση κοινής αποφάσεως που τερματίζει τη δίκη. Οι προσφεύγουσες υπέβαλαν τις γραπτές παρατηρήσεις τους επί του αιτήματος αυτού στις 13 Οκτωβρίου 2015.

35

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 23 Νοεμβρίου 2015, η Canadian Solar δήλωσε ότι αποσύρει την παρέμβασή της στην παρούσα υπόθεση. Με επιστολές που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου αντιστοίχως στις 7 και 9 Δεκεμβρίου 2015, η Επιτροπή και το Συμβούλιο δήλωσαν ότι δεν επιθυμούσαν να διατυπώσουν παρατηρήσεις σχετικά με την απόσυρση της παρεμβάσεως της Canadian Solar. Ούτε οι προσφεύγουσες ούτε το CCCME διατύπωσαν παρατηρήσεις.

36

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

37

Το Συμβούλιο ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

38

Η Επιτροπή ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

39

Το CCCME ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

40

Η Canadian Solar ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

41

Δυνάμει του άρθρου 129 του Κανονισμού Διαδικασίας, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί οποτεδήποτε, αυτεπαγγέλτως, κατόπιν προτάσεως του εισηγητή δικαστή και αφού ακούσει τους κύριους διαδίκους, να αποφανθεί με αιτιολογημένη διάταξη επί των λόγων απαραδέκτου δημοσίας τάξεως.

42

Εν προκειμένω, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι έχει επαρκώς διαφωτιστεί από τα στοιχεία της δικογραφίας και ότι πρέπει, συνεπώς, να αποφανθεί χωρίς να συνεχίσει τη διαδικασία.

43

Χωρίς να διατυπώνει ένσταση απαραδέκτου, το Συμβούλιο, υποστηριζόμενο από τους παρεμβαίνοντες, προβάλλει δύο λόγους απαραδέκτου της προσφυγής. Αφενός, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη διάταξη δεν μπορεί να αποσπαστεί από τον οριστικό κανονισμό. Αφετέρου, υποστηρίζει ότι οι προσφεύγουσες δεν νομιμοποιούνται προς άσκηση της προσφυγής κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, καθόσον η πράξη δεν τις αφορά ούτε άμεσα ούτε ατομικά και δεν μπορούν να επικαλεστούν την περίπτωση του τελευταίου τμήματος του τετάρτου εδαφίου του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προς θεμελίωση της ενεργητικής νομιμοποιήσεώς τους.

44

Προκαταρκτικώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση μόνον της προσβαλλομένης διατάξεως, ήτοι του άρθρου 3 του οριστικού κανονισμού. Η προσβαλλόμενη διάταξη προβλέπει, στην παράγραφο 1, ότι το Συμβούλιο απαλλάσσει, υπό ορισμένους όρους, από τον δασμό αντιντάμπινγκ που επιβάλλεται με το άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων των οποίων τα στοιχεία αναφοράς καθορίζονται σε συνάρτηση με την τελωνειακή ονοματολογία και τα οποία έχουν τιμολογηθεί από εταιρίες των οποίων η Επιτροπή έχει κάνει δεκτές τις αναλήψεις δεσμεύσεως, οι δε επωνυμίες τους περιλαμβάνονται στο παράρτημα της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/707.

45

Επιβάλλεται να εξεταστεί όλως ιδιαιτέρως ο πρώτος προβαλλόμενος λόγος απαραδέκτου, δηλαδή το αδιαχώριστο της προσβαλλομένης διατάξεως από την υπόλοιπη πράξη.

46

Το Συμβούλιο, υποστηριζόμενο από την Επιτροπή και το CCCME, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη διάταξη αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του όλου οριστικού κανονισμού και δεν μπορεί να διαχωριστεί από αυτό, καθόσον η ακύρωσή της θα μεταβάλει αυτή καθαυτήν την ουσία του κανονισμού. Ο οριστικός κανονισμός στηρίζεται στο οικονομικό αποτέλεσμα του συνδυασμού των ληφθέντων μέτρων. Αν οι δασμοί αντιντάμπινγκ επεκτείνονταν στο σύνολο των εισαγωγών, το μέτρο θα ήταν αισθητά διαφορετικό από το θεσπισθέν, ενώ δεν είναι βέβαιο ότι θα είχε εκδοθεί κανονισμός επιβάλλων δασμούς αντιντάμπινγκ σε όλες τις εισαγωγές. Με την ανταπάντησή του, το Συμβούλιο προσάπτει στις προσφεύγουσες ότι δεν έλαβαν υπόψη ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης διατάξεως θα αύξανε ουσιωδώς τον αριθμό των εισαγωγών επί των οποίων θα εισπράττονταν δασμοί αντιντάμπινγκ, μεταβάλλοντας έτσι τη μερική επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ σε πλήρη επιβολή, πράγμα που θα κατέληγε σε ουσιώδη τροποποίηση του οριστικού κανονισμού.

47

Οι προσφεύγουσες εκτιμούν ότι όλα τα άρθρα του οριστικού κανονισμού μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς την προσβαλλόμενη διάταξη και δεν είναι αμφίσημα, γεγονός που καθιστά ανώφελη την ερμηνεία τους σε συνάρτηση προς τις αιτιολογικές σκέψεις του εν λόγω κανονισμού. Τονίζουν ότι κανένα στοιχείο του οριστικού κανονισμού δεν εξαρτά την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ από την προσβαλλόμενη διάταξη, οπότε το ζήτημα της εφαρμογής των ΕΤΕ σε ορισμένο επίπεδο εισαγωγών δεν είναι κρίσιμο προς καθορισμό του κατά πόσον η διάταξη αυτή μπορεί να αποσπαστεί από τον κανονισμό. Οι προσφεύγουσες είναι επίσης της γνώμης ότι η βούληση των Κινέζων παραγωγών-εξαγωγέων δεν ασκεί επιρροή επί του ζητήματος αυτού καθόσον, αντιθέτως, η επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ δεν εξαρτάται από το κατά πόσο συμφωνούν οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί-εξαγωγείς, ενώ η δέσμευση που αναλαμβάνουν εξαρτάται από την αποδοχή της εκ μέρους της Επιτροπής. Επισημαίνουν ότι η αναληφθείσα δέσμευση δεν υπήρξε προϋπόθεση της εκδόσεως του οριστικού κανονισμού.

48

Από τη νομολογία προκύπτει ότι η μερική ακύρωση πράξεως της Ένωσης είναι δυνατή μόνον εφόσον τα στοιχεία των οποίων ζητείται η ακύρωση μπορούν να αποσπαστούν από την υπόλοιπη πράξη (αποφάσεις της 10ης Δεκεμβρίου 2002, Επιτροπή κατά Συμβουλίου, C‑29/99, Συλλογή, EU:C:2002:734, σκέψη 45· της 30ής Σεπτεμβρίου 2003, Γερμανία κατά Επιτροπής, C‑239/01, Συλλογή, EU:C:2003:514, σκέψη 33, και της 24ης Μαΐου 2005, Γαλλία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, C‑244/03, Συλλογή, EU:C:2005:299, σκέψη 12).

49

Ομοίως, το Δικαστήριο έχει κρίνει επανειλημμένως ότι η ανωτέρω επιταγή περί δυνατότητας διαχωρισμού δεν πληρούται όταν η μερική ακύρωση μιας πράξεως θα είχε ως αποτέλεσμα να μεταβληθεί η ουσία της πράξεως (προμνησθείσα στη σκέψη 48 απόφαση Γαλλία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, EU:C:2005:299, σκέψη 13· βλ., επίσης, υπό το πνεύμα αυτό, προμνησθείσες στη σκέψη 48 αποφάσεις Επιτροπή κατά Συμβουλίου, EU:C:2002:734, σκέψη 46, και Γερμανία κατά Επιτροπής, EU:C:2003:514, σκέψη 34).

50

Το Δικαστήριο έχει επίσης κρίνει ότι το ζήτημα αν η μερική ακύρωση θα μετέβαλλε την ουσία της προσβαλλομένης πράξεως αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο και όχι υποκειμενικό κριτήριο που συνδέεται με την πολιτική βούληση της αρχής η οποία εξέδωσε την εν λόγω πράξη (προμνησθείσες στη σκέψη 48 αποφάσεις Γερμανία κατά Επιτροπής, EU:C:2003:514, σκέψη 37, και Γαλλία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, EU:C:2005:299, σκέψη 14, και απόφαση της 30ής Μαρτίου 2006, Ισπανία κατά Συμβουλίου, C‑36/04, Συλλογή, EU:C:2006:209, σκέψη 14).

51

Επιπλέον, η εξακρίβωση της δυνατότητας διαχωρισμού των διατάξεων των οποίων ζητείται η ακύρωση προϋποθέτει την εξέταση του περιεχομένου των εν λόγω διατάξεων, προκειμένου να εκτιμηθεί αν η ακύρωσή τους μεταβάλλει το πνεύμα και την ουσία της πράξεως στην οποία είναι ενταγμένες (βλ., υπό το πνεύμα αυτό, απόφαση της 29ης Μαρτίου 2012, Επιτροπή κατά Εσθονίας, C‑505/09 P, Συλλογή, EU:C:2012:179, σκέψη 112, και διάταξη της 11ης Δεκεμβρίου 2014, Carbunión κατά Συμβουλίου, C‑99/14 P, EU:C:2014:2446, σκέψη 30).

52

Υπό το φως αυτών ακριβώς των σκέψεων πρέπει να καθοριστεί κατά πόσον η προσβαλλόμενη διάταξη μπορεί να αποσπαστεί από τον υπόλοιπο οριστικό κανονισμό και να αποτελέσει, ως εκ τούτου, το αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως.

53

Πρώτον, διαπιστώνεται ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή συμφωνούν με τις προσφεύγουσες ως προς τα αποτελέσματα που θα είχε η ακύρωση της προσβαλλομένης διατάξεως για τον οριστικό κανονισμό. Η ακύρωση αυτή θα κατέληγε στην εφαρμογή των δασμών αντιντάμπινγκ επί όλων των εισαγωγών προϊόντων προερχομένων από τους Κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς οι οποίοι πρότειναν την ανάληψη δεσμεύσεως που έγινε δεκτή με την εκτελεστική απόφαση 2013/707. Το άρθρο 2 της προτάσεως αναλήψεως δεσμεύσεως της 27ης Ιουλίου 2013, την οποία υπέβαλε το CCCME, προβλέπει το καθορισμό των ΕΤΕ για τις συστοιχίες και τις κυψέλες έως ορισμένο ετήσιο επίπεδο, το δε άρθρο 2.2 διευκρινίζει ότι οι πωλήσεις του συγκεκριμένου προϊόντος εντός της Ένωσης που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της αναλήψεως δεσμεύσεως υπόκεινται στον δασμό αντιντάμπινγκ. Το άρθρο 1, παράγραφος 2, του οριστικού κανονισμού καθορίζει τους ειδικούς συντελεστές του δασμού αντιντάμπινγκ για κατονομαζόμενους Κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς, το σύνολο σχεδόν των οποίων έχει αναλάβει τη δέσμευση που έγινε δεκτή, καθώς και διαφορετικούς συντελεστές για τρεις μη προσδιοριζόμενες κατηγορίες εταιριών.

54

Δεύτερον, διαπιστώνεται ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης διατάξεως θα συνεπαγόταν τροποποίηση των αποτελεσμάτων του οριστικού κανονισμού, καθόσον οι εισαγωγές του συγκεκριμένου προϊόντος προελεύσεως των Κινέζων παραγωγών-εξαγωγέων που ανέλαβαν τη δέσμευση δεν απαλλάσσονται πλέον, εντός ορισμένων ετησίων ορίων, από τους δασμούς αντιντάμπινγκ που προβλέπει το άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού. Αν γινόταν δεκτό το αίτημα ακυρώσεως της προσβαλλομένης διατάξεως, από την εξέταση του περιεχομένου της εν λόγω διατάξεως προκύπτει ότι θα μεταβάλλονταν το ίδιο το πνεύμα και αυτή καθαυτήν η ουσία του οριστικού κανονισμού (βλ., υπό το πνεύμα αυτό, προμνησθείσα στη σκέψη 51 απόφαση Επιτροπή κατά Εσθονίας, EU:C:2012:179, σκέψη 112, και προμνησθείσα στη σκέψη 51 διάταξη Carbunión κατά Συμβουλίου, EU:C:2014:2446, σκέψη 30).

55

Πράγματι, η προσβαλλόμενη διάταξη χορηγεί, μέχρις ορισμένου ποσοτικού ορίου, απαλλαγή από τους δασμούς αντιντάμπινγκ στις κατονομαζόμενες επιχειρήσεις, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως των όρων που η ίδια προβλέπει. Η ακύρωση της προσβαλλομένης διατάξεως θα είχε ως συνέπεια, με την κατάργηση της απαλλαγής από τους δασμούς που ισχύει εντός του ποσοτικού αυτού ορίου, να προσδώσει ευρύτερη έκταση στο πεδίο εφαρμογής των δασμών αντιντάμπινγκ από εκείνη που απορρέει από την εφαρμογή του οριστικού κανονισμού όπως αυτός θεσπίστηκε από το Συμβούλιο, καθόσον, στην περίπτωση αυτή, θα επιβάλλονταν οι εν λόγω δασμοί επί όλων των εισαγωγών του συγκεκριμένου προϊόντος προελεύσεως Κίνας, ενώ, αν εφαρμοστεί ο εν λόγω κανονισμός στο σύνολό του, οι δασμοί αυτοί πλήττουν μόνον τις εισαγωγές προϊόντων προερχομένων από Κινέζους εξαγωγείς που δεν έχουν αναλάβει τη δέσμευση που έκανε δεκτή η Επιτροπή με την εκτελεστική απόφαση 2013/707, εισαγωγές που αντιστοιχούν, κατά τους διαδίκους, στο 30 % των συνολικών εισαγωγών του συγκεκριμένου προϊόντος. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα συνιστούσε μεταβολή της ουσίας της πράξεως στην οποία εντάσσεται η διάταξη της οποίας ζητείται η ακύρωση, εν προκειμένω του οριστικού κανονισμού.

56

Σε ορισμένο βαθμό, οι συνέπειες της ακυρώσεως της προσβαλλομένης διατάξεως μπορούν να συγκριθούν με τις συνέπειες τις οποίες ο δικαστής της Ένωσης έλαβε υπόψη του για να κρίνει ότι κάποιες διατάξεις των οποίων ζητήθηκε η ακύρωση δεν μπορούσαν να αποσπαστούν από τις υπόλοιπες διατάξεις των πράξεων στις οποίες ήταν ενταγμένες.

57

Πρώτον, πρόκειται για την περίπτωση στην οποία το Δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτη προσφυγή βάλλουσα κατά των διατάξεων οδηγίας περί ολοσχερούς απαγορεύσεως της διαφημίσεως των προϊόντων καπνού, με την αιτιολογία ότι η ακύρωση θα είχε ως αποτέλεσμα να μεταβάλει μια γενική απαγόρευση σε μερική απαγόρευση (απόφαση της 5ης Οκτωβρίου 2000, Γερμανία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, C‑376/98, Συλλογή, EU:C:2000:544, σκέψη 117). Δεύτερον, πρόκειται για την περίπτωση στην οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτη προσφυγή βάλλουσα κατά της εγγραφής, στο παράρτημα οδηγίας, μιας τοποθεσίας ως τόπου κοινοτικής σημασίας, στο μέτρο που η εγγραφή αυτή επέκτεινε την τοποθεσία αυτή στα χωρικά ύδατα του Γιβραλτάρ, με την αιτιολογία ότι η ακύρωση θα απαιτούσε την τροποποίηση της εκτάσεως του τόπου κοινοτικής σημασίας και, ως εκ τούτου, θα μετάβαλλε την ουσία της αποφάσεως περί εγγραφής (διάταξη της 24ης Μαΐου 2011, Government of Gibraltar κατά Επιτροπής, T‑176/09, EU:T:2011:239, σκέψεις 38 έως 41, επικυρωθείσα με διάταξη της 12ης Ιουλίου 2012, Government of Gibraltar κατά Επιτροπής, C‑407/11 P, EU:C:2012:464, σκέψεις 30 έως 35). Τρίτον, πρόκειται για την περίπτωση στην οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτη προσφυγή βάλλουσα κατά των διατάξεων οδηγίας περί εγγραφής μιας δραστικής ουσίας στο παράρτημα της οδηγίας για τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, με την αιτιολογία ότι η ακύρωση θα είχε ως αποτέλεσμα να μεταβάλει μια εγγραφή της ουσίας περιορισμένης διάρκειας και για ορισμένες μόνο καλλιέργειες σε εγγραφή απεριόριστη σε διάρκεια και για όλες τις καλλιέργειες, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έλαβε υπόψη του τους σκοπούς του καθεστώτος εγκρίσεως της κυκλοφορίας φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, δεδομένου ότι οι αμφισβητηθέντες περιορισμοί συνιστούσαν επιτακτικές και ουσιώδεις προϋποθέσεις της εγγραφής της ουσίας στο εν λόγω παράρτημα [απόφαση της 12ης Απριλίου 2013, Du Pont de Nemours (France) κ.λπ. κατά Επιτροπής, T‑31/07, EU:T:2013:167, σκέψη 85]. Τέταρτον, πρόκειται για την περίπτωση στην οποία το Δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτη προσφυγή βάλλουσα κατά των διατάξεων αποφάσεως στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων, με την αιτιολογία ότι η ακύρωση θα είχε ως αποτέλεσμα να μεταβάλει την περιορισμένη χρονικώς αποδοχή μιας ενισχύσεως υπέρ επιχειρήσεων σε αποδοχή απεριόριστης διάρκειας (προμνησθείσα στη σκέψη 51 διάταξη Carbunión κατά Συμβουλίου, EU:C:2014:2446, σκέψη 31). Οι καταστάσεις που θα είχαν προκύψει από την ακύρωση των προσβληθεισών στις διάφορες αυτές υποθέσεις διατάξεων είναι παρεμφερείς με αυτή στην οποία θα οδηγούσε η ακύρωση της νυν προσβαλλομένης διατάξεως.

58

Πράγματι, αν ο δικαστής της Ένωσης είχε ακυρώσει τις τότε προσβληθείσες διατάξεις, θα είχε οδηγηθεί να μεταβάλει το πεδίο εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονταν στις πράξεις οι οποίες περιείχαν τις διατάξεις που αποτελούσαν το αντικείμενο των προσφυγών ακυρώσεως. Εξ αυτού συνήγαγε ότι οι τροποποιήσεις που θα συνεπαγόταν η ακύρωση των τότε προσβληθεισών διατάξεων θα έθιγαν την ουσία των πράξεων που τις περιείχαν.

59

Συνεπώς, λαμβανομένης υπόψη της μεταβολής της ουσίας του οριστικού κανονισμού την οποία θα συνεπαγόταν η ακύρωση της νυν προσβαλλομένης διατάξεως, που θα καταργούσε την απαλλαγή από τους δασμούς αντιντάμπινγκ για τις εισαγωγές προϊόντων προερχομένων από τους Κινέζους παραγωγούς‑εισαγωγείς που είχαν αναλάβει τη δέσμευση η οποία έγινε δεκτή από την Επιτροπή, η προσβαλλόμενη διάταξη δεν μπορεί να αποσπαστεί από τον υπόλοιπο κανονισμό.

60

Τρίτον, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι τα επιχειρήματα των προσφευγουσών, που εκτίθενται ανωτέρω στη σκέψη 47, δεν είναι ικανά να θέσουν εν αμφιβόλω το συμπέρασμα περί αδυναμίας διαχωρισμού της προσβαλλομένης διατάξεως από την υπόλοιπη πράξη. Πράγματι, το ζήτημα αν όλα τα άρθρα του οριστικού κανονισμού μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς την προσβαλλόμενη διάταξη δεν ασκεί επιρροή στην εκτίμηση του περιεχομένου της μεταβολής που θα επέλθει στον εν λόγω κανονισμό σε περίπτωση ακυρώσεως της διατάξεως αυτής, εκτίμηση η οποία επιβάλλεται προς καθορισμό του αν μεταβάλλεται η ουσία της νομικής πράξεως που περιέχει τις διατάξεις των οποίων ζητείται η ακύρωση. Το αυτό ισχύει και ως προς το ότι τα άρθρα του οριστικού κανονισμού δεν είναι αμφίσημα, πράγμα που καθιστά ανώφελη την ερμηνεία τους σε συνάρτηση προς τις αιτιολογικές σκέψεις, καθόσον κανένα στοιχείο του οριστικού κανονισμού δεν εξαρτά την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ από την προσβαλλόμενη διάταξη, η δε αναληφθείσα δέσμευση δεν αποτελούσε προϋπόθεση της εκδόσεως του οριστικού κανονισμού. Κανένα από τα επιχειρήματα αυτά δεν είναι ικανό να ανατρέψει το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ανωτέρω το Γενικό Δικαστήριο στη σκέψη 55, από την οποία προκύπτει ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης διατάξεως θα είχε ως συνέπεια να προσδώσει ευρύτερη έκταση στο πεδίο εφαρμογής των δασμών αντιντάμπινγκ που θεσπίζονται με το άρθρο 1, παράγραφος 2, του οριστικού κανονισμού σε σχέση προς αυτή που προκύπτει από την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού όπως αυτός θεσπίστηκε από το Συμβούλιο, πράγμα που θα συνιστούσε, αναμφισβήτητα, μεταβολή της ουσίας του οριστικού κανονισμού.

61

Συνεπώς, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, καθόσον η προσβαλλόμενη διάταξη δεν μπορεί να αποσπαστεί από τον οριστικό κανονισμό. Ως εκ τούτου, δεν αναγκαίο να αποφανθεί το Γενικό Δικαστήριο ούτε επί του αιτήματος συνεκδικάσεως της υπό κρίση προσφυγής με την υπόθεση T‑507/13, SolarWorld κ.λπ. κατά Επιτροπής, και με την υπόθεση T‑142/14, SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου, ούτε επί του αιτήματος λήψεως μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας προκειμένου να εξεταστεί αν η παρέμβαση της Canadian Solar παραμένει παραδεκτή.

62

Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι οι προσφεύγουσες ηττήθηκαν, πρέπει, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του Συμβουλίου, να καταδικαστούν στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

63

Κατά το άρθρο 136, παράγραφοι 1 και 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο παραιτούμενος διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον ο αντίδικος διατύπωσε σχετικό αίτημα με τις παρατηρήσεις του επί της παραιτήσεως και, εν απουσία αιτημάτων ως προς τα δικαστικά έξοδα, κάθε διάδικος φέρει τα έξοδά του.

64

Δεδομένου ότι δεν διατυπώθηκε κανένα αίτημα ως προς τα δικαστικά έξοδα που αφορούν την αίτηση παρεμβάσεως της Canadian Solar, πρέπει να οριστεί ότι η Canadian Solar φέρει τα δικαστικά έξοδά της και ότι κάθε διάδικος φέρει τα σχετικά με την εν λόγω αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά του.

65

Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα κράτη μέλη και τα όργανα που παρεμβαίνουν στη δίκη φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. Πρέπει, συνεπώς, να οριστεί ότι η Επιτροπή θα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

66

Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει ότι ο παρεμβαίνων, ακόμα και όταν είναι άλλος από τους αναφερόμενους στις παραγράφους 1 και 2, του ίδιου άρθρου, θα φέρει τα δικαστικά έξοδά του. Πρέπει, συνεπώς, να οριστεί ότι το CCCME θα φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα)

διατάσσει:

Λουξεμβούργο, 1 Φεβρουαρίου 2016