—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι η Επιτροπή, με την προσβαλλόμενη απόφαση, προέβη σε δημοσιονομική διόρθωση με βάση ορισμένες πλημμέλειες που διαπιστώθηκαν σε έναν επιτόπιο έλεγχο, ο οποίος διεξήχθη μόνο στις Περιφέρειες του Λατίου και του Abbruzzo. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη δυνατότητα επέκτασης των πορισμάτων του ελέγχου αυτού πέραν των εν λόγω περιφερειών και την ορθότητα του καθορισμού του ύψους της διόρθωσης στο ποσοστό του 5 %, διότι η πραγματικότητα στις διάφορες ιταλικές περιφέρειες παρουσιάζει πολύ μεγάλες διαφορές και διότι, εν πάση περιπτώσει, εμπλεκόταν ένας μόνον οργανισμός πληρωμών (η AGEA).

—

Η Επιτροπή, με την απόφασή της, καταλογίζει στην Ιταλική Δημοκρατία εσφαλμένη εφαρμογή της ρύθμισης για τα ειδικά δικαιώματα, ισχυριζόμενη ότι η εφαρμογή αυτή ενείχε κινδύνους για το Ταμείο. Κατά την προσφεύγουσα, τα άρθρα 43 και 48 του κανονισμού 1782/2003 δεν προβλέπουν καμία ιδιαίτερη μέθοδο ανακατανομής των ειδικών δικαιωμάτων στις περιπτώσεις που εξέτασε η Επιτροπή, η δε μέθοδος που επέλεξε η Ιταλία όχι μόνο είναι σύμφωνη με την εν λόγω ρύθμιση, αλλά ούτε ενέχει, αυτή καθαυτή, ιδιαίτερους κινδύνους για το Ταμείο.

—

Η Επιτροπή, με την απόφασή της, προέβη σε διόρθωση σχετικά με τα λειτουργικά κενά που βαρύνουν την ARBEA, έναν οργανισμό πληρωμών του οποίου η έγκριση ανακλήθηκε με διοικητική πράξη της 12ης Μαΐου 2010 από τις 16 Οκτωβρίου 2010, οπότε οι αρμοδιότητες της ARBEA μεταβιβάστηκαν στην AGEA. Η προσφεύγουσα βάλλει αφενός κατά της μεθόδου της Επιτροπής, η οποία επέκτεινε τη διόρθωση που είχε ήδη γίνει για τις οικονομικές χρήσεις 2007-2009, ώστε να καλυφθεί και το 2010, θεωρώντας δεδομένο ότι εξακολουθούσαν να υπάρχουν οι κίνδυνοι τους οποίους είχε διαπιστώσει και εφαρμόζοντας το ίδιο ποσοστό, και αφετέρου κατά της εφαρμογής της διόρθωσης στο χρονικό διάστημα μεταξύ της ανάκλησης της έγκρισης και της ανάληψης των αρμοδιοτήτων από την AGEA.