Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014TN0258

    Υπόθεση T-258/14: Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2014 — Λουξεμβούργο κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 223 της 14.7.2014, p. 20–20 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    14.7.2014   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 223/20


    Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2014 — Λουξεμβούργο κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση T-258/14)

    2014/C 223/24

    Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγον: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωποι: L. Delvaux, επικουρούμενος από τους P.-E. Partsch, A. Steichen, D. Waelbroeck, δικηγόρους, και D. Slater, solicitor)

    Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

    Αιτήματα του προσφεύγοντος

    Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

    να κρίνει την παρούσα προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη,

    να ακυρώσει τη απόφαση της Επιτροπής της 24ης Μαρτίου 2014 με την οποία διατάσσεται το Λουξεμβούργο να παράσχει πληροφορίες σχετικά με την πρακτική των προληπτικών αποφάσεων στον τομέα της φορολογίας,

    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

    Με την παρούσα προσφυγή, το προσφεύγον ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C (2014) 1986 τελικό της Επιτροπής, με την οποία αυτή το διέταξε, βάσει του άρθρου 10, παράγραφος 3, του κανονισμού 659/1999 (1), να παράσχει τον πλήρη κατάλογο των προληπτικών αποφάσεων που ελήφθησαν το 2010, το 2011 και το 2012 υπέρ των λουξεμβουργιανών επιχειρήσεων που μετέχουν σε όμιλο ή σε νομική δομή στην οποία μετέχουν επίσης μία ή περισσότερες επιχειρήσεις εγκατεστημένες εκτός του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου.

    Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει τέσσερις λόγους.

    1.

    Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 10 του κανονισμού 659/1999 και από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, στον βαθμό που η Επιτροπή δεν διέθετε τις ελάχιστες πληροφορίες που απαιτούνται για να δικαιολογηθούν οι αιτήσεις παροχής πληροφοριών που περιέχονται στη διαταγή, ενώ οι εξουσίες της διενέργειας έρευνας εξαρτώνται από την προηγούμενη κατοχή επαρκών πραγματικών και αντικειμενικών στοιχείων, από τις οποίες να μπορεί να προκύψει εύλογη υπόνοια όσον αφορά την ύπαρξη παραβάσεως. Το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή απευθύνει έτσι στην πραγματικότητα μια «διερευνητική αίτηση παροχής πληροφοριών» που είναι ασύμβατη προς τα δικαιώματα άμυνας.

    2.

    Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, στον βαθμό που i) δεν υφίσταται σχέση μεταξύ των πληροφοριών που η Επιτροπή έχει ήδη στην κατοχή της και της φύσεως και του περιεχομένου των πληροφοριών που ζητήθηκαν από το προσφεύγον και ii) η διαταγή παροχής πληροφοριών υπερβαίνει τα όρια αυτού που θα ήταν πρόσφορο και αναγκαίο για την υλοποίηση των σκοπών που επιδιώκει η Επιτροπή.

    3.

    Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως επαρκούς αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή ούτε εξέθεσε τους λόγους που δικαιολογούν την προσβαλλόμενη διαταγή ούτε ανέφερε σαφώς τις εικασίες που θέλει να εξακριβώσει.

    4.

    Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 4 και 5 ΣΕΕ και από τον μη σεβασμό της αρμοδιότητας των κρατών μελών στον τομέα της άμεσης φορολογίας.


    (1)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).


    Top