EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CN0182

Υπόθεση C-182/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Απριλίου 2014 η Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 4 Φεβρουαρίου 2014 στις υποθέσεις T-604/11 και T-292/12: Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

ΕΕ C 223 της 14.7.2014, p. 3–3 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

14.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/3


Αναίρεση που άσκησε στις 11 Απριλίου 2014 η Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 4 Φεβρουαρίου 2014 στις υποθέσεις T-604/11 και T-292/12: Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-182/14 P)

2014/C 223/03

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Mega Brands International, Luxembourg, Zweigniederlassung Zug (εκπρόσωποι: A. Nordemann, M.C. Maier, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση T-292/12,

εάν κρίνει αναγκαίο, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,

να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει, προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, έναν μόνο λόγο αναιρέσεως, αντλούμενο από παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου (1), της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα.

Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο διότι:

1)

δεν έλαβε υπόψη και δεν ανέφερε καν, στο πλαίσιο της συνολικής αξιολόγησης, ότι το προγενέστερο σήμα, MAGNET 4, αποτελείται από τον αριθμό 4,

2)

έκρινε, στις σκέψεις 22 και 25 της αποφάσεώς του, ότι το στοιχείο MAGNET ήταν το κυρίαρχο στοιχείο του προγενέστερου σήματος, MAGNET 4,

3)

εφάρμοσε, στη σκέψη 25, διαφορετικούς κανόνες για την αξιολόγηση των οπτικών και ηχητικών ομοιοτήτων των σημείων MAGNET 4 και MAGNEXT,

4)

δεν έλαβε υπόψη, στη σκέψη 35, στο πλαίσιο της συνολικής αξιολόγησης του κινδύνου συγχύσεως, την αλληλεξάρτηση των σχετικών παραγόντων, και ιδίως το χαμηλό επίπεδο του διακριτικού χαρακτήρα του προγενέστερου σήματος, MAGNET 4, την έλλειψη εννοιολογικής ομοιότητας των σημείων MAGNET 4 και MAGNEXT, και τον ελάχιστο βαθμό φωνητικής και οπτικής ομοιότητας των σημείων,

5)

δεν αιτιολόγησε βασίμως, στη σκέψη 35, την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των σημείων MAGNET 4 και MAGNEXT.


(1)  ΕΕ L 78, σ. 1


Top