3.8.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/9

α)

«η εγκατάσταση» στην οποία γίνεται αναφορά στο άρθρο 3.2 πρέπει να νοηθεί ως υποκατάστημα του οφειλέτη σε βάρος του οποίου έχει κινηθεί η κύρια διαδικασία και δεν επιτρέπει, στο πλαίσιο της ταυτόχρονης εκκαθάρισης περισσότερων εταιριών που ανήκουν στον ίδιο όμιλο, να αποτελέσουν οι τελευταίες αντικείμενο δευτερεύουσας διαδικασίας στο κράτος μέλος στο οποίο έχουν την έδρα τους, λόγω του ότι διαθέτουν νομική προσωπικότητα;

β)

το πρόσωπο ή η αρχή που νομιμοποιείται να ζητήσει την έναρξη δευτερεύουσας διαδικασίας πρέπει να έχει την κατοικία ή την έδρα του εντός του κράτους μέλους από τα δικαστήρια του οποίου ζητείται αυτή η διαδικασία ή αυτό το δικαίωμα πρέπει να επιφυλάσσεται για όλους τους υπηκόους της Ένωσης, στο βαθμό που αποδεικνύουν την ύπαρξη νομικού δεσμού με τη συγκεκριμένη επιχείρηση;

γ)

όταν η κύρια διαδικασία αφερεγγυότητας είναι διαδικασία εκκαθαρίσεως, η έναρξη δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας μιας επιχειρήσεως μπορεί να διαταχθεί μόνον εάν ανταποκρίνεται σε κριτήρια σκοπιμότητας τα οποία επαφίενται στην κρίση του δικαστηρίου του κράτους μέλους ενώπιον του οποίου εισάγεται η δευτερεύουσα διαδικασία;