7.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 260/22

α)

να ακυρωθεί η απόφαση της 10ης Απριλίου 2013, η οποία κοινοποιήθηκε στις 11 Απριλίου 2013, του πέμπτου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-360/11 και, ως εκ τούτου, να ακυρωθεί η απόφαση που εξέδωσε το δεύτερο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Απριλίου 2011, υπόθεση […] R 2355/2010-2, στη διαδικασία περί κηρύξεως της ακυρότητας κοινοτικού σήματος 2004 C, επίσης σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου.

β)

να διατηρηθεί σε ισχύ και να κριθεί νόμιμο το σήμα της αναιρεσείουσας.

γ)

να καταδικασθεί το αντίδικο κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα της δίκης.

—

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το άρθρο 60 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) ορίζει ότι η προσφυγή πρέπει να ασκηθεί εγγράφως ενώπιον του Γραφείου εντός προθεσμίας δύο μηνών και ότι εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης της απόφασης, πρέπει να κατατεθεί γραπτώς υπόμνημα που να εκθέτει τους λόγους της προσφυγής.

—

Μολονότι εστάλη στις 27 Ιανουαρίου 2011, οι λόγοι της προσφυγής περιήλθαν στις 2 Φεβρουαρίου 2011, ήτοι, μετά την εκπνοή της τετράμηνης προθεσμίας που προβλέπει το άρθρο 60 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

—

Ο υπολογισμός των προθεσμιών και των μέσων κοινοποιήσεως διέπονται από τον Κανονισμό (ΕΚ) 2868/95, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 303, σ. 1).

—

Όταν οι προθεσμίες υπολογίζονται σε ημέρες, εβδομάδες, μήνες ή έτη, η προθεσμία θεωρείται ότι αρχίζει την επόμενη της ημέρας κατά την οποία έλαβε χώρα η επίδοση και αυτή λαμβάνει χώρα κατά την ημέρα της παραλαβής του επιδοθέντος εγγράφου, δυνάμει του κανόνα 70, περιπτώσεις 1 και 2, του κανονισμού.

—

Όταν η προθεσμία υπολογίζεται σε μήνες, όπως οι προθεσμίες εν προκειμένω, η προθεσμία λήγει την ημέρα του τέταρτου μήνα που αντιστοιχεί σε ίδιο αριθμό με την ημέρα κατά την οποία συνέβη το γεγονός (περίπτωση 4 του κανόνα 70).

—

Η εν λόγω προθεσμία διακόπτεται όταν συντρέχουν έκτακτες περιστάσεις και ανωτέρα βία οι οποίες δεν μπορούν να αποδοθούν σε κανένα από τα μέρη.

—

Δεδομένου ότι η απόφαση κοινοποιήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2010 και ότι αυτή είχε στη διάθεσή της τέσσερις μήνες προκειμένου να καταθέσει το υπόμνημα με τους λόγους της προσφυγής, η εν λόγω προθεσμία άρχισε να τρέχει από τις 28 Σεπτεμβρίου 2010 και έληξε τέσσερις μήνες μετά, κατά την ημέρα που αντιστοιχούσε στον ίδιο αριθμό, ήτοι στις 28 Ιανουαρίου 2011.

—

Αυτό σημαίνει ότι η αναιρεσείουσα έπρεπε να ενεργήσει εντός της εν λόγω προθεσμίας, διότι αλλιώς θα διέθετε συντομότερη προθεσμία αντί της τετράμηνης.

—

Η αναιρεσείουσα απέστειλε ταχυδρομικώς το υπόμνημα στις 27 Ιανουαρίου 2011, ήτοι, μία ημέρα πριν την τελευταία ημέρα της προθεσμίας.

—

Η επιστολή περιήλθε στην αναιρεσείουσα στις 2 Φεβρουαρίου 2011, επειδή παρεμβαλλόταν σαββατοκύριακο.

—

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι ενήργησε νομίμως και εντός της ταχθείσας προθεσμίας, λόγο για τον οποίο η προσφυγή έπρεπε να γίνει δεκτή.

—

Υπό την εν λόγω έννοια εκθέτει ότι η προσφυγή ασκήθηκε εντός της δίμηνης προθεσμίας που ορίζει το πρώτο τμήμα του άρθρου 60 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

—

Προσθέτει ότι το υπόμνημα που εκθέτει τους λόγους της προσφυγής υποβλήθηκε εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών.

—

Υπενθυμίζει ότι το προαναφερθέν υπόμνημα υποβλήθηκε ταχυδρομικώς, εκφεύγοντας, ως εκ τούτου, του ελέγχου της αναιρείουσας.

—

Η «κατάθεση» που μνημονεύεται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ουδόλως μπορεί να λογίζεται –λαμβανομένης πάντοτε υπόψη τυχόν διαφορετικής ερμηνείας και θέσεως– ως παραλαβή από το αντίδικο κατ’ αναίρεση, εκτός και αν η αναιρεσείουσα δεν ενεργήσει εντός της προθεσμίας που της έχει ταχθεί νομίμως.

—

Ωστόσο, αντιθέτως προς την ερμηνεία που σκιαγραφήθηκε και έγινε δεκτή στην προσβαλλόμενη απόφαση, το άρθρο 60 του κανονισμού 207/2009 ορίζει ότι «εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης της απόφασης, […] πρέπει να κατατεθεί γραπτώς υπόμνημα που να εκθέτει τους λόγους της προσφυγής», αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι το προαναφερθέν υπόμνημα πρέπει να παραληφθεί εντός της συγκεκριμένης προθεσμίας, καθότι τα έγγραφα που κατατίθενται δεν παραλαμβάνονται ταυτοχρόνως.

—

Η αναιρεσείουσα πρέπει να εκπληρώσει την εν λόγω υποχρέωση εντός της προθεσμίας, πράγμα που έπραξε, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι κρίσιμη είναι η ημερομηνία παραλαβής, δεδομένου ότι τούτο θα συνεπαγόταν παραβίαση της αρχής της ισότητας, λαμβανομένης υπόψη της ποικολομορφίας των χωρών και του γεγονότος ότι τα μέσα δεν είναι διαθέσιμα και απαιτητά, κατά τα οριζόμενα στον κανονισμό 2868/95.

—

Η αναιρεσείουσα θεωρεί ότι ο αναιρεσείων πρέπει να αποστέλλει, παραλαμβάνει κ.λπ. εντός της συγκεκριμένης τετράμηνης προθεσμίας, τούτο δε κατά μείζονα λόγο όταν έχει ήδη γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να ασκηθεί προσφυγή, λόγο για τον οποίο η κατάθεση του υπομνήματος δεν συνιστούσε είδηση, δεν επρόκειτο περί μη αναμενόμενης καταθέσεως.

—

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι καθόσον απορρίφθηκε η προσφυγή στο σύνολό της, το αντίδικο κατ’ αναίρεση παρέβη τα προβλεπόμενα στο άρθρο 60 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα και στους κανόνες 61, 62, 63, 64, 65 και 70 του κανονισμού 2868/95.