Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0241

    Υπόθεση C-241/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank te Rotterdam (Κάτω Χώρες) στις 18 Μαΐου 2012 — Ποινική δίκη κατά Shell Nederland Verkoopmaatschappij BV

    ΕΕ C 243 της 11.8.2012, p. 5–6 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.8.2012   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 243/5


    Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank te Rotterdam (Κάτω Χώρες) στις 18 Μαΐου 2012 — Ποινική δίκη κατά Shell Nederland Verkoopmaatschappij BV

    (Υπόθεση C-241/12)

    2012/C 243/09

    Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

    Αιτούν δικαστήριο

    Rechtbank te Rotterdam

    Ποινική δίκη κατά

    Shell Nederland Verkoopmaatschappij BV

    Προδικαστικά ερωτήματα

    1)

    Πρέπει ένα φορτίο ντίζελ να θεωρείται ως απόβλητο κατά την έννοια του (παλαιού (1) και του νέου (2)) κανονισμού, υπό τις ακόλουθες περιστάσεις:

    α)

    το φορτίο συνίσταται στο καύσιμο Ultra Light Sulphur Diesel, το οποίο αναμείχθηκε εκ παραδρομής με τερτ-βουτυλο-μεθυλικό αιθέρα,

    β)

    μετά την παράδοσή του στον αγοραστή, διαπιστώνεται ότι το φορτίο, λόγω της επίμαχης ανάμειξης, δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές του προϊόντος τις οποίες συνομολόγησαν πωλητής και αγοραστής (χαρακτηρίζεται δηλαδή ως «off-spec»),

    γ)

    κατόπιν ένστασης υποβληθείσας από τον αγοραστή στο πλαίσιο της σύμβασης πώλησης, το φορτίο επιστρέφεται στον αγοραστή και ο τελευταίος καταβάλλει στον αγοραστή το εισπραχθέν τίμημα,

    δ)

    ο αγοραστής προτίθεται να διαθέσει το φορτίο στην αγορά, κατόπιν ανάμειξής του με άλλο προϊόν ή χωρίς περαιτέρω ανάμειξη;

    2)

    Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο ερώτημα 1:

    α)

    Μπορεί, στο πλαίσιο των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών, να προσδιοριστεί ένα χρονικό σημείο από το οποίο το φορτίο αρχίζει να θεωρείται απόβλητο;

    β)

    Μπορεί να προσδιοριστεί ένα χρονικό σημείο μεταξύ της παράδοσης του φορτίου στον αγοραστή και της νέας ανάμειξής του από ή στο όνομα του πωλητή, κατά το οποίο το καθεστώς του εν λόγω φορτίου μετατρέπεται σε «μη απόβλητο», και αν ναι, ποιο ακριβώς είναι το σημείο αυτό;

    3)

    Ασκούν επιρροή για την απάντηση στο ερώτημα 1 οι ακόλουθες περιστάσεις:

    α)

    το αν το φορτίο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο ακριβώς όπως και το αμιγές ULSD, αλλά λόγω του χαμηλότερου σημείου του ανάφλεξης δεν πληρούσε πλέον τις απαιτήσεις ασφαλείας,

    β)

    το αν το φορτίο, δεδομένης της νέας του σύστασης, δεν μπορούσε να αποθηκευτεί από τον αγοραστή βάσει της περιβαλλοντικής άδειας του τελευταίου,

    γ)

    το αν το φορτίο δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τον αγοραστή για τον σκοπό για τον οποίο αγοράστηκε, ήτοι για την πώλησή του ως καυσίμου σε πρατήρια καυσίμων,

    δ)

    το αν η βούληση του αγοραστή ήταν όντως η επιστροφή του φορτίου στον πωλητή σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση της πώλησης,

    ε)

    το αν βούληση του πωλητή ήταν όντως η παραλαβή του επιστρεφόμενου φορτίου με σκοπό την επεξεργασία του μέσω ανάμειξης και την περαιτέρω διάθεσή του στην αγορά,

    στ)

    το αν το φορτίο μπορεί είτε να επανέλθει στην κατάσταση για την οποία προοριζόταν αρχικώς, είτε να μετατραπεί σε αντίστοιχο προϊόν υψηλής ποιότητας αντί τιμήματος που πλησιάζει την αγοραία αξία του αρχικού φορτίου ULSD,

    ζ)

    το αν η ανωτέρω διαδικασία μετατροπής συνιστά συνήθη διαδικασία παραγωγής,

    η)

    το αν η αγοραία αξία του φορτίου, στην κατάσταση στην οποία αυτό βρίσκεται κατά τον χρόνο επιστροφής του στον αγοραστή, ανταποκρίνεται (κατά προσέγγιση) στην αξία ενός προϊόντος το οποίο πληροί τις συνομολογηθείσες προδιαγραφές,

    θ)

    το αν το επιστραφέν φορτίο, στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται κατά τον χρόνο επιστροφής του, μπορεί να διατεθεί στην αγορά χωρίς περαιτέρω επεξεργασία,

    ι)

    το αν το εμπόριο προϊόντων όπως το φορτίο είναι σύνηθες και δεν θεωρείται στις συναλλαγές ως εμπόριο αποβλήτων.


    (1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 259/93 του Συμβουλίου, της 1ης Φεβρουαρίου 1993, σχετικά με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των μεταφορών αποβλήτων στο εσωτερικό της Κοινότητας καθώς και κατά την είσοδο και έξοδό τους (παλαιός κανονισμός) (ΕΕ L 30, σ. 1).

    (2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190, σ. 1).


    Top