1

Με την προσφυγή της, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 18ης Ιουνίου 2012, για τον καθορισμό της θέσεως που θα ληφθεί εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά ορισμένα ψηφίσματα που θα τεθούν σε ψηφοφορία στο πλαίσιο του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (ΔΟΑΟ) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).

2

Κατά το άρθρο 1, παράγραφος 2, της Συμφωνίας για την ίδρυση του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου, που συνήφθη στις 3 Απριλίου 2001 (στο εξής: Συμφωνία ΔΟΑΟ), «[ο] [Δ]ΟΑΟ επιδιώκει τους στόχους [του] και ασκεί τις αρμοδιότητές [του] όπως ορίζονται στο άρθρο 2 ως διακυβερνητική οργάνωση επιστημονικού και τεχνικού χαρακτήρα, με αναγνωρισμένη αρμοδιότητα στον τομέα της αμπέλου, του οίνου, των ποτών με βάση τον οίνο, των επιτραπέζιων σταφυλιών και άλλων προϊόντων προερχόμενων από την άμπελο».

3

Το άρθρο 2 της Συμφωνίας ΔΟΑΟ ορίζει τα εξής:

«1.   Στον τομέα αυτών των αρμοδιοτήτων [του], οι στόχοι του [Δ]ΟΑΟ είναι οι ακόλουθοι:

2.   Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, ο [Δ]ΟΑΟ ασκεί τις παρακάτω αρμοδιότητες:

[…]

[…]».

4

Το άρθρο 8 της Συμφωνίας ΔΟΑΟ ορίζει ότι μια διεθνής διακυβερνητική οργάνωση μπορεί να συμμετέχει στις εργασίες του ΔΟΑΟ ή να είναι μέλος και να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση του οργανισμού σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που θα καθοριστούν, κατά περίπτωση, από τη γενική συνέλευση μετά από πρόταση της εκτελεστικής επιτροπής.

5

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 21 κράτη μέλη μετέχουν στον ΔΟΑΟ. Αντιθέτως, η Ένωση δεν είναι μέλος του. Εντούτοις, έχει την ιδιότητα «παρατηρητή» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του εσωτερικού κανονισμού του ΔΟΑΟ. Βάσει της ιδιότητας αυτής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτρέπεται να παρευρίσκεται στις εργασίες των ομάδων εμπειρογνωμόνων και των επιτροπών του ΔΟΑΟ και, στο πλαίσιο αυτό, να διατυπώνει τις απόψεις της σύμφωνα με τους όρους του προαναφερθέντος εσωτερικού κανονισμού.

6

Ο κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») (ΕΕ L 299, σ. 1), όπως έχει κατόπιν της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2010 (ΕΕ L 346, σ. 11, στο εξής: κανονισμός 1234/2007»), ορίζει, στο άρθρο 120στ, το οποίο επιγράφεται «Κριτήρια έγκρισης», τα εξής:

«Για την έγκριση των οινολογικών πρακτικών με τη διαδικασία του άρθρου 195, παράγραφος 4, η Επιτροπή:

[…]».

7

Το άρθρο 120ζ του κανονισμού 1234/2007, το οποίο φέρει τον τίτλο «Μέθοδοι ανάλυσης», ορίζει τα εξής:

«Οι μέθοδοι ανάλυσης που επιτρέπουν να διαπιστωθεί η σύσταση των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα και οι κανόνες που επιτρέπουν να διαπιστωθεί κατά πόσον τα προϊόντα αυτά έχουν αποτελέσει αντικείμενο επεξεργασιών κατά παράβαση των επιτρεπόμενων οινολογικών πρακτικών είναι εκείνες που συνιστώνται και δημοσιεύονται από τον [ΔΟΑΟ].

Όταν δεν υπάρχουν μέθοδοι και κανόνες συνιστώμενοι και δημοσιευμένοι από τον [ΔΟΑΟ], οι αντίστοιχες μέθοδοι και κανόνες θεσπίζονται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 195, παράγραφος 4.

Μέχρις ότου θεσπιστούν αυτοί οι κανόνες, οι μέθοδοι και οι κανόνες που πρέπει να χρησιμοποιούνται είναι εκείνοι που επιτρέπονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη.»

8

Το άρθρο 158α του κανονισμού 1234/2007, σχετικά με τις «[ε]ιδικές απαιτήσεις για την εισαγωγή οίνου», ορίζει, στις παραγράφους 1 και 2, τα εξής:

«1.   Πλην αντιθέτων διατάξεων, ιδίως σε συμφωνίες που συνήφθησαν δυνάμει του [άρθρου 218 ΣΛΕΕ], οι διατάξεις σχετικά με τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις και την επισήμανση που προβλέπονται στο μέρος ΙΙ, τίτλος II, κεφάλαιο Ι, τμήμα Ια, καθώς και στο άρθρο 113δ, παράγραφος 1, του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται στα προϊόντα των κωδικών ΣΟ 200961, 200969 και 2204 τα οποία εισάγονται στην Κοινότητα.

2.   Πλην αντιθέτων διατάξεων σε συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του [άρθρου 218 ΣΛΕΕ], τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου παράγονται σύμφωνα με οινολογικές πρακτικές τις οποίες συνιστά και δημοσιεύει ο [ΔΟΑΟ] ή οι οποίες εγκρίνονται από την Κοινότητα δυνάμει του παρόντος κανονισμού και των μέτρων εφαρμογής του.»

9

Ο κανονισμός (ΕΚ) 606/2009 της Επιτροπής, της 10ης Ιουλίου 2009, για καθορισμό ορισμένων λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 479/2008 όσον αφορά τις κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων, τις οινολογικές πρακτικές και τους περιορισμούς στους οποίους υπόκεινται (ΕΕ L 193, σ. 1), όπως έχει κατόπιν της εκδόσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 315/2012 της Επιτροπής, της 12ης Απριλίου 2012 (ΕΕ L 103, σ. 38, στο εξής: κανονισμός 606/2009), ορίζει, στο άρθρο 9, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, τα εξής:

«Εφόσον δεν καθορίζονται στην οδηγία 2008/479/ΕΚ της Επιτροπής […], οι προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση των χρησιμοποιούμενων στις οινολογικές πρακτικές ουσιών, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 32 δεύτερο εδάφιο στοιχείο ε), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, είναι εκείνες που καθορίζονται και δημοσιεύονται στον Διεθνή Οινολογικό Κώδικα του [ΔΟΑΟ].»

10

Το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 606/2009 ορίζει τα εξής:

«Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σειρά C, τον κατάλογο και την περιγραφή των μεθόδων ανάλυσης που αναφέρονται στο άρθρο [120ζ, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 1234/2007] και περιγράφονται στη Συλλογή Διεθνών Μεθόδων Ανάλυσης Οίνου και Γλεύκους του [ΔΟΑΟ], οι οποίες εφαρμόζονται για τον έλεγχο των ορίων και των απαιτήσεων των κοινοτικών ρυθμίσεων για την παραγωγή αμπελοοινικών προϊόντων.»

11

Μέχρι τον Ιούνιο του 2010, τα κράτη μέλη συντόνιζαν με δική τους πρωτοβουλία τις θέσεις τους εντός της ομάδας εργασίας για τον οίνο και το αλκοόλ του ΔΟΑΟ.

12

Στις 16 Μαΐου 2011 η Επιτροπή, βάσει του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, υπέβαλε πρόταση αποφάσεως του Συμβουλίου για τον καθορισμό της θέσεως που θα λαμβανόταν εξ ονόματος της Ένωσης όσον αφορά ορισμένες συστάσεις που επρόκειτο να τεθούν σε ψηφοφορία στο πλαίσιο του ΔΟΑΟ. Εντούτοις, η πρόταση αυτή δεν έγινε δεκτή.

13

Στο πλαίσιο των συντονιστικών συσκέψεων που έλαβαν χώρα στο Πόρτο (Πορτογαλία) στις 22 και 24 Ιουνίου 2011, τα κράτη μέλη τα οποία μετέχουν επίσης στον ΔΟΑΟ συντόνισαν τις θέσεις τους όσον αφορά τις συστάσεις που περιλαμβάνονταν στην ημερήσια διάταξη της γενικής συνελεύσεως του οργανισμού αυτού. Η Επιτροπή έκανε γνωστό ότι τα εν λόγω κράτη μέλη δεν μπορούσαν να λάβουν θέση που θα έθιγε το κεκτημένο της Ένωσης και ότι, κατά συνέπεια, έπρεπε να απορρίψουν οποιαδήποτε σύσταση της οργανώσεως αυτής, η οποία θα μπορούσε να τροποποιήσει το εν λόγω κεκτημένο. Επίσης, έκανε αναφορά σε ενδεικτικό κατάλογο δεκατεσσάρων συστάσεων των οποίων η έγκριση από τη γενική συνέλευση θα έθιγε, κατά την άποψή της, το κεκτημένο της Ένωσης.

14

Κατά τη γενική συνέλευση του ΔΟΑΟ στις 24 Ιουνίου 2011, εγκρίθηκαν διάφορες συστάσεις με τη διαδικασία της συναινέσεως που προβλέπει το άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, της Συμφωνίας ΔΟΑΟ, ιδίως από τις αντιπροσωπείες των κρατών μελών.

15

Η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση αποφάσεως του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, ενόψει της έκτακτης γενικής συνελεύσεως του ΔΟΑΟ στις 28 Οκτωβρίου 2011 στο Μονπελιέ (Γαλλία). Εντούτοις, ούτε και αυτή η πρόταση έγινε δεκτή.

16

Ενόψει της γενικής συνελεύσεως του ΔΟΑΟ στις 22 Ιουνίου 2012 στη Σμύρνη (Τουρκία), η Επιτροπή, στις 27 Απριλίου 2012, διαβίβασε στο Συμβούλιο πρόταση αποφάσεως του Συμβουλίου για τον καθορισμό της θέσης που θα υιοθετηθεί εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά ορισμένα ψηφίσματα που θα τεθούν σε ψηφοφορία στο πλαίσιο του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (OIV) [COM(2012) 192 τελικό].

17

Δεδομένου ότι δεν επιτεύχθηκε πλειοψηφία υπέρ της προαναφερθείσας προτάσεως αποφάσεως, η προεδρεία της Ένωσης υπέβαλε διαδοχικά δύο προτάσεις συμβιβασμού. Η δεύτερη πρόταση, με ημερομηνία 6 Ιουνίου 2012, εγκρίθηκε με ειδική πλειοψηφία κατά τη σύσκεψη του Συμβουλίου «Γεωργία και Αλιεία» της 18ης Ιουνίου 2012 και αποτελεί την προσβαλλόμενη απόφαση.

18

Ορισμένα κράτη μέλη, μεταξύ των οποίων η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, ψήφισαν κατά της εν λόγω προτάσεως.

19

Κατά τις αιτιολογικές σκέψεις 5 και 7 της προσβαλλομένης αποφάσεως:

20

Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ως εξής:

«Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχοντας υπόψη τη [Συνθήκη ΛΕΕ], και ιδίως το άρθρο 43, σε συνδυασμό με το άρθρο 218, παράγραφος 9,

[…]

Άρθρο 1

Η θέση της Ένωσης κατά τη Γενική Συνέλευση του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (ΔΟΑΟ) που θα πραγματοποιηθεί στις 22 Ιουνίου 2012 είναι σύμφωνη με το παράρτημα της παρούσας απόφασης και εκφράζεται από τα κράτη μέλη τα οποία ανήκουν στον ΔΟΑΟ και τα οποία ενεργούν από κοινού για το συμφέρον της Ένωσης.

Άρθρο 2

1.   Όταν η θέση που αναφέρεται στο άρθρο 1 είναι πιθανό να επηρεαστεί από νέες επιστημονικές ή τεχνικές πληροφορίες οι οποίες παρουσιάζονται πριν ή κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του ΔΟΑΟ, τα κράτη μέλη που ανήκουν στον ΔΟΑΟ ζητούν την αναβολή της ψηφοφορίας στη Γενική Συνέλευση του ΔΟΑΟ έως ότου η Ένωση διαμορφώσει θέση με βάση τα νέα στοιχεία.

2.   Ύστερα από συντονισμό, επιτόπιο ιδίως, και δίχως άλλη απόφαση του Συμβουλίου για τον καθορισμό της θέσης της Ένωσης, τα κράτη μέλη που ανήκουν στον ΔΟΑΟ, ενεργώντας από κοινού προς το συμφέρον της Ένωσης, δύνανται να συμφωνήσουν για τροποποιήσεις στα σχέδια ψηφισμάτων τα απαριθμούμενα στο παράρτημα της παρούσας απόφασης, οι οποίες δεν αλλοιώνουν την ουσία τους.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.»

21

Το παράρτημα της εν λόγω αποφάσεως απαριθμεί τα σχέδια ψηφισμάτων τα οποία αφορά η θέση της Ένωσης που διαλαμβάνεται στο άρθρο 1 της ίδιας αποφάσεως.

22

H Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ζητεί από το Δικαστήριο να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

23

Το Συμβούλιο ζητεί την απόρριψη της προσφυγής και την καταδίκη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα. Επικουρικώς, σε περίπτωση ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, ζητεί από το Δικαστήριο να διατηρήσει τα αποτελέσματα της αποφάσεως αυτής.

24

Υπέρ των αιτημάτων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας επετράπη να παρέμβουν η Τσεχική Δημοκρατία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, η Ουγγαρία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Δημοκρατία της Αυστρίας, η Σλοβακική Δημοκρατία καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, ενώ υπέρ των αιτημάτων του Συμβουλίου επετράπη να παρέμβει η Επιτροπή.

25

Η προσφυγή στηρίζεται σε ένα μοναδικό λόγο ακυρώσεως ο οποίος αφορά τη μη εφαρμογή στην υπό κρίση υπόθεση του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ.

26

Επιπλέον, στα υπομνήματα παρεμβάσεως που κατέθεσαν, η Ουγγαρία και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών προβάλλουν λόγους ακυρώσεως στηριζόμενους στην παράβαση διατάξεων της Συνθήκης ΛΕΕ διαφορετικών από τις διατάξεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο πλαίσιο του μοναδικού λόγου ακυρώσεως που μνημονεύθηκε στην προηγούμενη σκέψη.

27

Εντούτοις, ο παρεμβαίνων σε δίκη ενώπιον του Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 40 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να μεταβάλει το αντικείμενο της διαφοράς, όπως αυτό έχει οριοθετηθεί με τα αιτήματα και τους ισχυρισμούς ή λόγους που έχουν προβάλει οι διάδικοι. Επομένως, παραδεκτά είναι μόνο τα επιχειρήματα του παρεμβαίνοντος τα οποία εντάσσονται στο πλαίσιο που έχει καθοριστεί με τα εν λόγω αιτήματα και ισχυρισμούς ή λόγους.

28

Συνεπώς, οι μνημονευόμενοι στη σκέψη 26 της παρούσας αποφάσεως λόγοι ακυρώσεως που έχουν προβάλει η Ουγγαρία και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών πρέπει να απορριφθούν ευθύς εξαρχής ως απαράδεκτοι.

29

Στο πλαίσιο του μοναδικού λόγου ακυρώσεως που έχει προβάλει με την προσφυγή της, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, υποστηριζόμενη από την Τσεχική Δημοκρατία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, την Ουγγαρία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, τη Δημοκρατία της Αυστρίας, τη Σλοβακική Δημοκρατία καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο, διατείνεται, κατά πρώτο λόγο, ότι το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ δεν τυγχάνει εφαρμογής στο πλαίσιο διεθνούς συμφωνίας, όπως είναι η Συμφωνία ΔΟΑΟ, η οποία έχει συναφθεί από τα κράτη μέλη και όχι από την ίδια την Ένωση.

30

Ειδικότερα, από το γράμμα του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ προκύπτει ότι η διάταξη αυτή αφορά μόνον τις θέσεις που πρέπει να λαμβάνονται «εξ ονόματος της Ένωσης», πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η Ένωση, στο πλαίσιο του οικείου διεθνούς οργάνου, πρέπει να διαθέτει δικαίωμα εκπροσωπήσεως ή ψήφου.

31

Η όλη οικονομία του άρθρου 218 ΣΛΕΕ επιβεβαιώνει ότι η παράγραφος 9 αυτού εφαρμόζεται μόνο στο πλαίσιο συμφωνιών που συνάπτει η Ένωση.

32

Η ως άνω ερμηνεία επιρρωννύεται από το ιστορικό θεσπίσεως και από τη λειτουργία του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ. Η διάταξη αυτή, η οποία επαναλαμβάνει σχεδόν αυτολεξεί το άρθρο 300, παράγραφος 2, ΕΚ, προβλέπει μια ειδική διαδικασία που καθιστά δυνατή την ταχεία αντίδραση της Ένωσης σε περίπτωση παραβιάσεως, από άλλα συμβαλλόμενα μέρη, μιας διεθνούς συμφωνίας στην οποία μετέχει και η Ένωση.

33

Η προβλεπόμενη στο άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2, ΣΕΕ αρχή της δοτής αρμοδιότητας, η οποία διέπει την οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης, απαγορεύει την αναλογική επέκταση του διαδικαστικού μηχανισμού του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ στην εφαρμογή διεθνών συμφωνιών που συνάπτουν τα κράτη μέλη.

34

Επιπλέον, οι πρακτικές και οι κανόνες που περιλαμβάνονται στις συστάσεις του ΔΟΑΟ δεν εμπίπτουν σε τομέα της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ένωσης, αλλά στον τομέα της γεωργίας, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, ΣΛΕΕ, ο οποίος αποτελεί τομέα συντρέχουσας αρμοδιότητας της Ένωσης και των κρατών μελών της.

35

Κατά δεύτερο λόγο, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και τα κράτη μέλη που έχουν παρέμβει υπέρ αυτής υποστηρίζουν ότι μόνον οι δεσμευτικές για την Ένωση πράξεις του διεθνούς δικαίου συνιστούν «πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα» κατά την έννοια του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ. Η ερμηνεία αυτή απορρέει από το γράμμα της εν λόγω διατάξεως και επιρρωννύεται από την όλη οικονομία των διατάξεων στο πλέγμα των οποίων εντάσσεται το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ.

36

Εν προκειμένω, οι συστάσεις του ΔΟΑΟ δεν ανήκουν στην κατηγορία των πράξεων που διαλαμβάνονται στο άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ. Ειδικότερα, αφενός, οι συστάσεις αυτές στερούνται δεσμευτικού χαρακτήρα στο διεθνές δίκαιο. Αφετέρου, οι αναφορές που κάνουν τα άρθρα 120στ, στοιχείο αʹ, 120ζ και 158α, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 1234/2007 καθώς και το άρθρο 9 του κανονισμού 606/2009 στις συστάσεις του ΔΟΑΟ είναι αποτέλεσμα μονομερούς πράξεως του νομοθέτη της Ένωσης, η οποία εκ φύσεως δεν μπορεί να προσδώσει στις συστάσεις αυτές τον χαρακτήρα πράξεως του διεθνούς δικαίου με δεσμευτικό χαρακτήρα έναντι, ιδίως, τρίτων κρατών.

37

Κατά τρίτο λόγο, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών υποστηρίζει ότι η μη εφαρμογή στην υπό κρίση υπόθεση του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, κατά την ημερομηνία εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν υπήρχε απόλυτη βεβαιότητα ως προς το ποιες συστάσεις επρόκειτο πράγματι να τεθούν σε ψηφοφορία στη γενική συνέλευση του ΔΟΑΟ της 22ας Ιουνίου 2012.

38

Το Συμβούλιο, υποστηριζόμενο από την Επιτροπή, διατείνεται, κατά πρώτο λόγο, ότι, όταν ο επίμαχος τομέας εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ένωσης, το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ τυγχάνει εφαρμογής για τον καθορισμό των θέσεων που πρόκειται να ληφθούν εξ ονόματος της Ένωσης στο πλαίσιο οργανισμού όπως ο ΔΟΑΟ, ο οποίος έχει συσταθεί με διεθνή συμφωνία που έχουν συνάψει τα κράτη μέλη και καλείται να εκδώσει πράξεις παράγουσες έννομα αποτελέσματα.

39

Η γραμματική ερμηνεία του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ καθιστά δυνατή τη διαπίστωση ότι, ελλείψει διευκρινίσεως περί του αντιθέτου, η εν λόγω διάταξη τυγχάνει εφαρμογής και στο πλαίσιο συμφωνιών στις οποίες η Ένωση δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος, αναφορικά με τομείς που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της.

40

Όσον αφορά το πλαίσιο εντός του οποίου εντάσσεται το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να συναχθεί κανένα συμπέρασμα από τα άρθρα 216 ΣΛΕΕ και 218, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι οι διατάξεις αυτές αφορούν τη σύναψη διεθνών συμφωνιών από την Ένωση, ενώ το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ αφορά όχι τη διαδικασία διαπραγματεύσεως ή συνάψεως τέτοιων συμφωνιών, αλλά την εφαρμογή συμφωνίας που μπορεί να έχει έννομα αποτελέσματα εντός της Ένωσης.

41

Από απόψεως τελολογικής ερμηνείας, σκοπός του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ είναι η διαμόρφωση ενός διαδικαστικού πλαισίου που θα καθιστά δυνατό τον καθορισμό της θέσεως της Ένωσης στους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών συμφωνιών στις οποίες αυτή δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος, όταν οι προς έκδοση πράξεις προορίζονται να ενσωματωθούν σε μεταγενέστερο χρόνο στο δίκαιο της Ένωσης.

42

Δεν συνιστά οικειοποίηση των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών η εκ μέρους της Ένωσης άσκηση, σε διεθνές επίπεδο, των αρμοδιοτήτων που της έχουν ανατεθεί βάσει του άρθρου 43 ΣΛΕΕ σε τομείς όπως οι οινολογικές πρακτικές και οι μέθοδοι αναλύσεως των προϊόντων του οινολογικού τομέα.

43

Κατά τα λοιπά, η Ένωση, δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, διαθέτει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα στους τομείς οι οποίοι καλύπτονται από τα σχέδια συστάσεων που διαλαμβάνονται στο παράρτημα της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεδομένου ότι τα σχέδια αυτά ενδέχεται να θίγουν τους κοινούς κανόνες της Ένωσης. Ειδικότερα, τα εν λόγω σχέδια αφορούν οινολογικές πρακτικές και μεθόδους αναλύσεως οι οποίες, κατά τα άρθρα 120στ, στοιχείο αʹ, 120ζ και 158α, παράγραφος 2, του κανονισμού 1234/2007, καθώς και κατά τον κανονισμό 606/2009, πρόκειται να αποτελέσουν βάση για την κατάρτιση της σχετικής νομοθεσίας της Ένωσης ή να καταστούν εφαρμοστέες δυνάμει της νομοθεσίας αυτής.

44

Κατά δεύτερο λόγο, το Συμβούλιο, υποστηριζόμενο από την Επιτροπή, διατείνεται ότι το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ απλώς επιτάσσει να έχουν οι πράξεις που καλείται να εκδώσει το διεθνές όργανο έννομα αποτελέσματα στην έννομη τάξη της Ένωσης, χωρίς να είναι αναγκαίο οι πράξεις αυτές να παράγουν έννομα αποτελέσματα στη διεθνή έννομη τάξη.

45

Κατά συνέπεια, η εν λόγω διάταξη καλύπτει την περίπτωση διεθνών συστάσεων οι οποίες, μολονότι στερούνται δεσμευτικού χαρακτήρα, εντούτοις παράγουν έννομα αποτελέσματα στην Ένωση δυνάμει των εξαναγκαστών διατάξεων της Ένωσης.

46

Εν προκειμένω, οι συστάσεις που εκδίδονται στο πλαίσιο της γενικής συνελεύσεως του ΔΟΑΟ αναφορικά με τις οινολογικές πρακτικές και τις μεθόδους αναλύσεως έχουν έννομα αποτελέσματα στην Ένωση λόγω της επιλογής του νομοθέτη της Ένωσης να τις ενσωματώνει στη νομοθεσία της Ένωσης.

47

Κατά τρίτο λόγο, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι το επιχείρημα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών, που μνημονεύεται στη σκέψη 37 της παρούσας αποφάσεως, δεν λαμβάνει υπόψη το γράμμα και τον σκοπό του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ.

48

Κατά το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, «[τ]ο Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής […], εκδίδει απόφαση για […] τον καθορισμό των θέσεων που θα πρέπει να ληφθούν, εξ ονόματος της Ένωσης, σε όργανο που συνιστάται από δεδομένη συμφωνία, όταν το εν λόγω όργανο καλείται να θεσπίσει πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα, με εξαίρεση τις πράξεις που συμπληρώνουν ή τροποποιούν το θεσμικό πλαίσιο της συμφωνίας».

49

Επισημαίνεται καταρχάς, αφενός, ότι η ως άνω διάταξη αναφέρεται σε όργανο που συνιστάται από «δεδομένη συμφωνία», χωρίς να διευκρινίζει αν η Ένωση πρέπει να είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία αυτή. Ομοίως, η αναφορά που κάνει η εν λόγω διάταξη στις θέσεις που θα πρέπει να ληφθούν «εξ ονόματος της Ένωσης» δεν σημαίνει ότι η Ένωση πρέπει να είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία που συνέστησε το επίμαχο διεθνές όργανο.

50

Επομένως, το γράμμα του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ δεν εμποδίζει την Ένωση να λαμβάνει απόφαση με την οποία να καθορίζει τη θέση που θα ληφθεί εξ ονόματός της σε όργανο που συνιστάται από διεθνή συμφωνία στην οποία η ίδια δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος.

51

Αφετέρου, υπογραμμίζεται ότι η υπό κρίση υπόθεση αφορά τον τομέα της κοινής γεωργικής πολιτικής και, συγκεκριμένα, την κοινή οργάνωση των αμπελοοινικών αγορών, δηλαδή τομέα τον οποίο έχει ρυθμίσει σε πολύ μεγάλη έκταση ο νομοθέτης της Ένωσης κατ’ ενάσκηση της αρμοδιότητάς του βάσει του άρθρου 43 ΣΛΕΕ.

52

Όταν ο επίμαχος τομέας εμπίπτει σε μία από τις αρμοδιότητες της Ένωσης, όπως είναι η αρμοδιότητα που μνημονεύθηκε στην προηγούμενη σκέψη, η μη συμμετοχή της Ένωσης στη σχετική διεθνή συμφωνία δεν την εμποδίζει να ασκεί την αρμοδιότητα αυτή και, ειδικότερα, να καθορίζει, στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων της, τη θέση που θα ληφθεί εξ ονόματός της ενώπιον του οργάνου που έχει συστήσει η εν λόγω συμφωνία, ιδίως μέσω των μετεχόντων στη συμφωνία κρατών μελών που ενεργούν αλληλεγγύως προς το συμφέρον της Ένωσης (βλ. απόφαση Επιτροπή κατά Ελλάδας, C‑45/07, EU:C:2009:81, σκέψεις 30 και 31· βλ. επίσης, επ’ αυτού, γνωμοδότηση 2/91, EU:C:1993:106, σκέψη 5).

53

Οι ανωτέρω εκτιμήσεις δεν ανατρέπονται από τα επιχειρήματα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας κατά την οποία, πρώτον, οι διατάξεις που προηγούνται του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ και περιλαμβάνονται στον τίτλο V του πέμπτου μέρους της Συνθήκης ΛΕΕ αφορούν αποκλειστικώς τις συμφωνίες μεταξύ της Ένωσης και ενός ή περισσότερων τρίτων κρατών ή μεταξύ της Ένωσης και διεθνών οργανισμών και, δεύτερον, η έκδοση από την Ένωση αποφάσεως περί αναστολής της εφαρμογής ορισμένης συμφωνίας, που επίσης προβλέπεται από το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, είναι δυνατή μόνον όταν πρόκειται για διεθνή συμφωνία που έχει συνάψει η Ένωση.

54

Πράγματι, επισημαίνεται συναφώς ότι οι διατάξεις που μνημονεύονται στην προηγούμενη σκέψη, πλην του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, έχουν ως αντικείμενο τη διαπραγμάτευση και τη σύναψη συμφωνιών από την Ένωση. Αντιθέτως, το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ αφορά τον καθορισμό των θέσεων οι οποίες πρόκειται να υποστηριχθούν εξ ονόματος της Ένωσης σε όργανο που συνιστάται από διεθνή συμφωνία και οι οποίες, σε αντίθεση με τις αποφάσεις της Ένωσης περί αναστολής της εφαρμογής ορισμένης συμφωνίας, μπορούν, στην περίπτωση που μνημονεύεται στη σκέψη 52 της παρούσας αποφάσεως, να υιοθετούνται και στο πλαίσιο συμφωνίας στην οποία η Ένωση δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος.

55

Επομένως, το γεγονός ότι η Ένωση δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Συμφωνία ΔΟΑΟ δεν την εμποδίζει να εφαρμόζει, ως Ένωση, το άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ.

56

Στη συνέχεια, πρέπει να εξεταστεί αν οι επίμαχες εν προκειμένω συστάσεις που θα εκδώσει ο ΔΟΑΟ συνιστούν «πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα» κατά την έννοια της προαναφερθείσας διατάξεως.

57

Όπως προκύπτει συναφώς από τις αιτιολογικές σκέψεις 5 έως 7 της προσβαλλομένης αποφάσεως καθώς και από το παράρτημά της, οι συστάσεις του ΔΟΑΟ που θα τεθούν σε ψηφοφορία στη μνημονευόμενη από την απόφαση αυτή γενική συνέλευση του εν λόγω οργανισμού αφορούν νέες οινολογικές πρακτικές, μεθόδους αναλύσεως που καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό της συνθέσεως των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα ή ακόμη προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση των χρησιμοποιούμενων στις οινολογικές πρακτικές ουσιών.

58

Κατά συνέπεια, οι εν λόγω συστάσεις εμπίπτουν στους τομείς δραστηριότητας που προβλέπονται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της Συμφωνίας ΔΟΑΟ, πράγμα το οποίο δεν αμφισβητεί εξάλλου κανένας από τους μετέχοντες στην παρούσα δίκη.

59

Πάντως, κατά το άρθρο 2, παράγραφοι 1, στοιχεία βʹ και γʹ, και 2, της Συμφωνίας ΔΟΑΟ, οι συστάσεις που εκδίδει ο ΔΟΑΟ στους ως άνω τομείς έχουν ως σκοπό να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων του εν λόγω οργανισμού οι οποίοι συνίστανται ιδίως στην παροχή συνδρομής σε άλλους διεθνείς οργανισμούς, ιδίως όσους ασκούν δραστηριότητες ρυθμιστικού περιεχομένου, καθώς και στη συμβολή στη διεθνή εναρμόνιση των υφιστάμενων πρακτικών, προτύπων και κανόνων και, εν ανάγκη, στην επεξεργασία νέων διεθνών προτύπων και κανόνων.

60

Σημειωτέον επίσης ότι, κατά το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της Συμφωνίας ΔΟΑΟ, ο ΔΟΑΟ είναι επιφορτισμένος με την παρακολούθηση της εφαρμογής των προαναφερθεισών συστάσεων, σε συνεργασία με τα μέλη του.

61

Εξάλλου, στο πλαίσιο της κοινής οργανώσεως των αμπελοοινικών αγορών, ο νομοθέτης της Ένωσης ενσωματώνει τις εν λόγω συστάσεις στη θεσπιζόμενη σχετική νομοθεσία. Πράγματι, όπως προκύπτει από τα άρθρα 120ζ και 158α, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 1234/2007 καθώς και από το άρθρο 9, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 606/2009, οι συστάσεις του ΔΟΑΟ εξομοιώνονται ρητώς προς κανόνες του δικαίου της Ένωσης, κατά το μέρος που αφορούν τις μεθόδους αναλύσεως που καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό της συνθέσεως των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα, τις ειδικές απαιτήσεις που ισχύουν, από απόψεως οινολογικών πρακτικών, για την εισαγωγή οίνου προελεύσεως τρίτων χωρών, καθώς και τις προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση των χρησιμοποιούμενων στις πρακτικές αυτές ουσιών.

62

Το δε άρθρο 120στ, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1234/2007, το οποίο ορίζει ότι η Επιτροπή «βασίζεται» στις συστάσεις του ΔΟΑΟ όσον αφορά την έγκριση οινολογικών πρακτικών, συνεπάγεται κατ’ ανάγκην ότι οι εν λόγω συστάσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προς τον σκοπό της καταρτίσεως των σχετικών κανόνων του δικαίου της Ένωσης.

63

Επομένως, οι επίμαχες στην υπό κρίση υπόθεση συστάσεις, οι οποίες, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 57 της παρούσας αποφάσεως, αφορούν νέες οινολογικές πρακτικές, μεθόδους αναλύσεως που καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό της συνθέσεως των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα ή προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση των χρησιμοποιούμενων στις οινολογικές πρακτικές ουσιών, επηρεάζουν με καθοριστικό τρόπο το περιεχόμενο των ρυθμίσεων που θεσπίζει ο νομοθέτης της Ένωσης στον τομέα της κοινής οργανώσεως των αμπελοοινικών αγορών.

64

Από τις εκτιμήσεις που παρατίθενται στις σκέψεις 57 έως 63 της παρούσας αποφάσεως έπεται ότι οι συστάσεις αυτές, λόγω ιδίως της ενσωματώσεώς τους στο δίκαιο της Ένωσης δυνάμει των άρθρων 120στ, στοιχείο αʹ, 120ζ και 158α, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 1234/2007 καθώς και του άρθρου 9, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 606/2009, έχουν έννομα αποτελέσματα, κατά την έννοια του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, στον προαναφερθέντα τομέα και ότι η Ένωση, μολονότι δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Συμφωνία ΔΟΑΟ, εντούτοις έχει την εξουσία να καθορίζει τη θέση που θα ληφθεί εξ ονόματός της σε σχέση με τις ως άνω συστάσεις, δεδομένου ότι αυτές έχουν άμεσο αντίκτυπο στο κεκτημένο της Ένωσης στον εν λόγω τομέα.

65

Το επιχείρημα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών που εκτίθεται στη σκέψη 37 της παρούσας αποφάσεως έρχεται σε αντίθεση τόσο με το γράμμα όσο και με τον σκοπό του άρθρου 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ, επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του οποίου είναι να μπορεί μια θέση που έχει καθοριστεί εκ των προτέρων εξ ονόματος της Ένωσης να διατυπώνεται σε διεθνές όργανο που «καλείται» να θεσπίσει πράξεις παράγουσες έννομα αποτελέσματα, ανεξαρτήτως του αν οι πράξεις τις οποίες αφορά η καθορισθείσα κατ’ αυτόν τον τρόπο θέση τεθούν τελικώς σε ψηφοφορία στο αρμόδιο όργανο.

66

Κατόπιν των ανωτέρω εκτιμήσεων, ορθώς κατά νόμο το Συμβούλιο στηρίχθηκε στο άρθρο 218, παράγραφος 9, ΣΛΕΕ για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

67

Επομένως, ο μοναδικός λόγος ακυρώσεως που έχει προβάλει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προς στήριξη της προσφυγής της δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.

68

Ως εκ τούτου, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

69

Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι το Συμβούλιο ζήτησε την καταδίκη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα και η τελευταία ηττήθηκε, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα. Σύμφωνα με το άρθρο 140, παράγραφος 1, του ίδιου Κανονισμού, δυνάμει του οποίου τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα που έχουν παρέμβει στη δίκη φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, αποφασίζεται ότι η Τσεχική Δημοκρατία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, η Ουγγαρία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Δημοκρατία της Αυστρίας, η Σλοβακική Δημοκρατία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) αποφασίζει: