1.10.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 290/7

1)

Έχει το όριο των 1 000 ειδικών τραβηκτικών δικαιωμάτων ανά επιβάτη που προβλέπεται στο άρθρο 22, παράγραφος 2, της Συμβάσεως του Μόντρεαλ του 1999 για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές που διέπει την ευθύνη του μεταφορέα σε περίπτωση καταστροφής, απώλειας ή βλάβης της αποσκευής, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 3, της ίδιας συμβάσεως, την έννοια ότι αποτελεί το ανώτατο όριο αποζημιώσεως ανά επιβάτη, στην περίπτωση κατά την οποία είναι περισσότερα τα πρόσωπα που συνταξιδεύουν και παραδίδουν κοινές αποσκευές στον έλεγχο και ανεξαρτήτως του αν ο αριθμός των αποσκευών που περνούν τον έλεγχο είναι μικρότερος από τον αριθμό των ταξιδιωτών;

2)

Σε αντίθετη περίπτωση, έχει το ανωτέρω όριο αποζημιώσεως που προβλέπει η διάταξη αυτή την έννοια ότι σε κάθε αποσκευή που παραδίδεται στον έλεγχο μπορεί να αντιστοιχεί μόνον ένας επιβάτης δικαιούμενος να αξιώσει αποζημίωση και ότι, ως εκ τούτου, πρέπει να εφαρμόζεται το ανώτατο όριο που αναλογεί σε έναν μόνο επιβάτη, ακόμα και αν αποδεικνύεται ότι η απολεσθείσα αποσκευή που εξατομικεύεται μέσω αναγνωριστικού αποκόμματος αντιστοιχεί σε περισσότερους του ενός επιβάτες;