9.4.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 113/2

1)

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), την έννοια ότι οι νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις δεν υπόκεινται στις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας ούτε στην περίπτωση που ο επαγγελματίας παραπέμπει, με τους συμβατικούς όρους που καταρτίζει, σε διατάξεις που έχουν εκδοθεί για άλλη κατηγορία καταναλωτών και άλλο είδος συμβάσεων; Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η εφαρμογή της οδηγίας, αφορά αυτή η μη δυνατότητα εφαρμογής ακόμη και την προβλεπόμενη στο άρθρο 5 απαίτηση σαφούς και κατανοητής κατάρτισης των ρητρών;

2)

Έχουν το άρθρο 5, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και το άρθρο 3, παράγραφος 3, τέταρτο εδάφιο, της οδηγίας 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου (2), την έννοια ότι δεν πρόκειται για «σαφή και κατανοητή ρήτρα» ή ότι δεν διασφαλίζονται «υψηλά επίπεδα προστασίας των καταναλωτών, ιδίως όσον αφορά τη διαφάνεια σχετικά με τους συμβατικούς όρους και [τις συμβατικές] προϋποθέσεις», όταν ο επαγγελματίας επιδιώκει να θεμελιώσει δικαίωμα για μονομερή μεταβολή των τιμών παραπέμποντας συνολικά, με τους τυποποιημένους συμβατικούς όρους του, σε κανονιστική απόφαση που έχει εκδοθεί για άλλη κατηγορία καταναλωτών και άλλο είδος συμβάσεων και της οποίας, επιπλέον, η βασική διάταξη για το δικαίωμα μεταβολής της τιμής δεν ανταποκρίνεται στην αρχή της διαφάνειας;