Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CA0180

    Υπόθεση C-180/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2012 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (πρώην Fővárosi Bíróság) (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bericap Záródástechnikai bt κατά Plastinnova 2000 kft (Οδηγία 2004/48/ΕΚ — Διατάξεις διέπουσες την εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο διαφοράς ενώπιον εθνικού δικαστηρίου επιληφθέντος αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας του παρέχοντος την προστασία υποδείγματος χρησιμότητας — Εξουσίες του εθνικού δικαστηρίου — Σύμβαση των Παρισίων — Συμφωνία για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου)

    ΕΕ C 9 της 12.1.2013, p. 13–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    12.1.2013   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 9/13


    Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2012 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (πρώην Fővárosi Bíróság) (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bericap Záródástechnikai bt κατά Plastinnova 2000 kft

    (Υπόθεση C-180/11) (1)

    (Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Διατάξεις διέπουσες την εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο διαφοράς ενώπιον εθνικού δικαστηρίου επιληφθέντος αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας του παρέχοντος την προστασία υποδείγματος χρησιμότητας - Εξουσίες του εθνικού δικαστηρίου - Σύμβαση των Παρισίων - Συμφωνία για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου)

    2013/C 9/19

    Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

    Αιτούν δικαστήριο

    Fővárosi Törvényszék (πρώην Fővárosi Bíróság)

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Bericap Záródástechnikai bt

    κατά

    Plastinnova 2000 kft

    παρισταμένου του: Magyar Szabadalmi Hivatal

    Αντικείμενο

    Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Fővárosi Bíróság — Ερμηνεία της συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα 1Γ της Συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, της Συμβάσεως για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας, η οποία υπογράφηκε στο Παρίσι στις 20 Μαρτίου 1883, και της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ L 157, σ. 45) — Διατάξεις διέπουσες την εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο διαφοράς ενώπιον εθνικού δικαστηρίου επιληφθέντος αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας του παρέχοντος την προστασία υποδείγματος χρησιμότητας — Εξουσίες του εθνικού δικαστηρίου

    Διατακτικό

    Στο μέτρο που οι διατάξεις των άρθρων 2, παράγραφος 1, και 3, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την [προστασία] των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, ερμηνευόμενες υπό το πρίσμα του άρθρου 2, παράγραφος 1, της Συμβάσεως για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας, η οποία υπογράφηκε στο Παρίσι στις 20 Μαρτίου 1883, αναθεωρήθηκε εσχάτως στη Στοκχόλμη στις 14 Ιουλίου 1967 και τροποποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1979, και του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, της Συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα 1Γ της Συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) που υπογράφηκε στο Μαρακές στις 15 Απριλίου 1994 και εγκρίθηκε με την απόφαση 94/800/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που απέρρευσαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994), καθόσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της, δεν έχουν εφαρμογή στην περίπτωση διαδικασίας κηρύξεως της ακυρότητας, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι οι διατάξεις αυτές αποκλείουν το ενδεχόμενο, σε περίπτωση σχετικής δίκης, το δικαστήριο:

    να μη δεσμεύεται από τα αιτήματα και τις λοιπές δηλώσεις των διαδίκων, αλλά να δύναται να διατάξει αυτεπαγγέλτως την προσκόμιση των αποδεικτικών στοιχείων που κρίνει απαραίτητα,

    να μη δεσμεύεται από διοικητική απόφαση εκδοθείσα επί αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας ούτε από τα πραγματικά περιστατικά που διαπιστώθηκαν με την απόφαση αυτή, και

    να μην μπορεί να εξετάσει εκ νέου αποδεικτικά στοιχεία που είχαν προσκομισθεί στο πλαίσιο προγενέστερης αιτήσεως για την κήρυξη της ακυρότητας.


    (1)  ΕΕ C 232 της 6.8.2011.


    Top