ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 27ης Απριλίου 2009

Υπόθεση T-272/08 P

R

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προθεσμία ασκήσεως αναιρέσεως – Χρόνος ενάρξεως της προθεσμίας – Καθυστερημένη άσκηση – Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη»

Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 6ης Μαρτίου 2008, F‑105/07/06, R bis κατά Επιτροπής (που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή).

Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Ο R φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Επιδόσεις – Επίδοση με τηλεομοιοτυπία – Δυσλειτουργία του τηλεομοιοτυπικού μηχανήματος του παραλήπτη – Προσφυγή στην ταχυδρομική αποστολή με παράλληλη τηλεφωνική ειδοποίηση

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 99 §§ 1, πρώτη περίπτωση, και 2)

2.      Διαδικασία – Επιδόσεις – Επίδοση με τηλεομοιοτυπία – Δυσλειτουργία του τηλεομοιοτυπικού μηχανήματος του παραλήπτη – Προσφυγή στην ταχυδρομική αποστολή χωρίς παράλληλη τηλεφωνική ειδοποίηση

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 35 § 4)

3.      Διαδικασία – Επιδόσεις – Προσφυγή στην ταχυδρομική αποστολή – Αμάχητος χαρακτήρας του τεκμηρίου του άρθρου 99, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 99 § 2)

4.      Διαδικασία – Προθεσμίες – Εκπρόθεσμη άσκηση – Ανωτέρα βία – Έννοια

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 45 και παράρτημα I, άρθρο 9, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 99 § 2)

1.      Όταν ο προσφεύγων δεν έχει ορίσει τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο για τις ανάγκες της ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης δίκης, έχει όμως δηλώσει αριθμό τηλεομοιοτυπικού μηχανήματος καθώς και αριθμό τηλεφώνου για τις επιδόσεις που αφορούν τη δίκη αυτή, η νομότυπη επίδοση της αποφάσεως ή της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης που τερματίζει τη δίκη λογίζεται, δυνάμει του άρθρου 99, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, ότι έγινε την ημερομηνία η οποία εμφαίνεται στην απόδειξη παραλαβής της συστημένης ταχυδρομικής αποστολής κεκυρωμένου αντιγράφου αυτής της αποφάσεως ή διατάξεως, αν ο προσφεύγων ειδοποιήθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 99, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, για την αποστολή αυτή από τη Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και δεν ενημέρωσε τη Γραμματεία, εντός τριών εβδομάδων από την ειδοποίηση αυτή, ότι δεν του περιήλθε το προς επίδοση έγγραφο. Η εν λόγω ειδοποίηση μπορεί να γίνει τηλεφωνικώς στον αριθμό που έχει δηλώσει για τις επιδόσεις ο προσφεύγων όταν, λόγω δυσλειτουργίας του τηλεομοιοτυπικού μηχανήματος που έχει δηλώσει για τις επιδόσεις ο προσφεύγων, όλες οι απόπειρες της Γραμματείας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης να αποστείλει την εν λόγω ειδοποίηση στο εν λόγω τηλεομοιοτυπικό απέβησαν άκαρπες και ο προσφεύγων, που ενημερώθηκε για τη δυσλειτουργία αυτή, δεν προέβη στην αποκατάσταση της λειτουργίας του τηλεομοιοτυπικού.

(βλ. σκέψεις 21 έως 23)

2.      Σε περίπτωση μη αποκατασταθείσας δυσλειτουργίας του τηλεομοιοτυπικού μηχανήματος που έχει δηλώσει ο προσφεύγων για τις επιδόσεις, αν αυτός δεν ειδοποιήθηκε τηλεφωνικώς ότι η Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης του απέστειλε, με συστημένη ταχυδρομική αποστολή, κεκυρωμένο αντίγραφο της αποφάσεως ή της διατάξεως που τερματίζει τη δίκη, η επίδοση της εν λόγω αποφάσεως ή διατάξεως λογίζεται, δυνάμει του άρθρου 35, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, ότι έγινε με την κατάθεση του αποστελλομένου εγγράφου στο λουξεμβουργιανό ταχυδρομείο.

(βλ. σκέψεις 28 και 29)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 3 Ιουλίου 2008, C‑84/08 P, Πιτσιόρλας κατά Συμβουλίου και ΕΚΤ, δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψεις 5 έως 13

3.      Μετά την εκπνοή της προθεσμίας των τριών εβδομάδων την οποία προβλέπει το άρθρο 99, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, το τεκμήριο που θεσπίζει η διάταξη αυτή καθίσταται αμάχητο. Στην περίπτωση αυτή, η εκ μέρους του προσφεύγοντος αμφισβήτηση της υπογραφής που περιέχεται στην απόδειξη παραλαβής της συστημένης ταχυδρομικής αποστολής της αποφάσεως ή διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης που τερματίζει τη δίκη δεν μπορεί να ανατρέψει το συμπέρασμα ότι η επίδοση της εν λόγω αποφάσεως ή διατάξεως έγινε κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στην εν λόγω απόδειξη παραλαβής.

(βλ. σκέψεις 23 έως 27)

4.      Δεν χωρεί παρέκκλιση από την εφαρμογή των κοινοτικών διατάξεων περί δικονομικών προθεσμιών παρά μόνον υπό περιστάσεις εντελώς εξαιρετικές, τυχαίου συμβάντος ή ανωτέρας βίας, κατά το άρθρο 45, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου, δεδομένου ότι η αυστηρή εφαρμογή των κανόνων αυτών ανταποκρίνεται στην επιταγή της ασφάλειας δικαίου και στην ανάγκη αποφυγής κάθε δυσμενούς διακρίσεως ή κάθε αυθαίρετης μεταχειρίσεως κατά την απονομή της δικαιοσύνης. Η κατά το άρθρο 45 του Οργανισμού του Δικαστηρίου έννοια του όρου «ανωτέρα βία» εμπεριέχει ένα αντικειμενικό στοιχείο, το οποίο σχετίζεται με μη φυσιολογικές και ξένες προς τον ενδιαφερόμενο περιστάσεις, και ένα υποκειμενικό στοιχείο, το οποίο συνδέεται με την υποχρέωση του ενδιαφερομένου να προφυλαχθεί από τις συνέπειες του μη φυσιολογικού γεγονότος λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα χωρίς να υποβληθεί σε υπερβολικές θυσίες. Ειδικότερα, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά την εξέλιξη της διαδικασίας και, ιδίως, να επιδεικνύει επιμέλεια όσον αφορά την τήρηση των προβλεπομένων προθεσμιών. Συνεπώς, η έννοια της ανωτέρας βίας δεν έχει εφαρμογή σε καταστάσεις όπου ένα επιμελές και ενημερωμένο πρόσωπο θα ήταν αντικειμενικά σε θέση να αποφύγει την εκπνοή της προθεσμίας ασκήσεως ένδικης προσφυγής.

Επομένως, είναι απαράδεκτη η αίτηση αναιρέσεως κατά διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, η οποία ασκήθηκε εκπροθέσμως από τον αναιρεσείοντα του οποίου ο δικηγόρος, καίτοι ενημερώθηκε τηλεφωνικώς από τη Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης για την αποτυχία των προσπαθειών διαβιβάσεως της εν λόγω διατάξεως με τηλεομοιοτυπία, παρέμεινε αδρανής επί χρονικό διάστημα άνω των δύο μηνών και δεν επικοινώνησε με τη Γραμματεία παρά μόνο μετά την εκπνοή τόσο της προθεσμίας των τριών εβδομάδων την οποία προβλέπει το άρθρο 99, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης όσο και της προθεσμίας ασκήσεως αναιρέσεως, χωρίς να γίνεται επίκληση κανενός ιδιαιτέρου λόγου ή περιστάσεως που να εξηγεί αυτήν την κατάσταση.

(βλ. σκέψεις 31, 32 και 35)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 7 Μαΐου 1998, C‑239/97, Ιρλανδία κατά Επιτροπής, Συλλογή 1998, σ. I‑2655, σκέψη 7· ΔΕΚ, 19 Φεβρουαρίου 2004, C‑369/03 P, Forum des migrants κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. I‑1981, σκέψη 16· ΔΕΚ, 18 Ιανουαρίου 2005, C‑325/03 P, Juazaga Meabe κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2005, σ. I‑403, σκέψη 25 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· ΠΕΚ, 21 Νοεμβρίου 2005, T‑426/04, Tramarin κατά Επιτροπής, Συλλογή 2005, σ. II‑4765, σκέψη 60