Προσφυγή της 26ης Αυγούστου 2008 — Atlantean κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-368/08)

(2008/C 301/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Atlantean Ltd (Killybegs, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: M. Fraser, D. Hennessy, Solicitors, G. Hogan SC, E. Regan και C. Toland, Barristers)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στην υπό κρίση υπόθεση, η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3236 της Επιτροπής, της 26ης Ιουνίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της Ιρλανδίας για αύξηση της χωρητικότητας του σκάφους της προσφεύγουσας Atlantean βάσει του τετάρτου πολυετούς προγράμματος προσανατολισμού (ΠΠΠ IV) προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι βελτιώσεις στον τομέα της ασφάλειας, της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας, της υγιεινής, της ποιότητας των προϊόντων και των συνθηκών εργασίας για σκάφη ολικού μήκους άνω των 12 μέτρων. Η πρώτη απόφαση 2003/245/ΕΚ της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2003 (1), περί απορρίψεως της αιτήσεως της Ιρλανδίας ακυρώθηκε, κατά το μέτρο που είχε εφαρμογή στο σκάφος Atlantean της προσφεύγουσας, με την απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Ιουνίου 2006 (2).

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν εκδόθηκε βάσει των κριτηρίων που καθορίζει η απόφαση 97/413/ΕΚ (3), η οποία συνιστά, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, την προσήκουσα νομική βάση, αλλά κατ' εφαρμογήν του άρθρου 11, παράγραφος 5, του κανονισμού 2371/2002/ΕΚ (4). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή όχι μόνο δεν ήταν αρμόδια να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, αλλά παραβίασε και τις αρχές της μη αναδρομικότητας, της ασφάλειας δικαίου, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει από το άρθρο 253 ΕΚ και προσέβαλε τόσο το δικαίωμα ακροάσεως όσο και τα περιουσιακά δικαιώματα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η Επιτροπή ενήργησε κακόπιστα και, με την απόφασή της, υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας και σε πρόδηλο και αδικαιολόγητο σφάλμα εκτιμήσεως. Επιπλέον, προσάπτει στην Επιτροπή ότι υπερέβη τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας.

Τέλος, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν ενήργησε καλόπιστα, καθόσον επιδίωξε, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, να καταστήσει άνευ αντικειμένου το συναφές αίτημα αποζημιώσεως που έχει προβάλει η προσφεύγουσα (ως ενάγουσα) στην υπόθεση Τ-125/08 (5), η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Πρωτοδικείου.

(1)  ΕΕ 2003 L 90, σ. 48.

(2)  Απόφαση της 13ης Ιουνίου 2006, Τ-192/03, Atlantean Ltd κατά Επιτροπής (Συλλογή 2006, σ. ΙΙ-42).

(3)  Απόφαση 97/413/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1997, σχετικά με τους στόχους και τους λεπτομερείς κανόνες για την αναδιάρθρωση, για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 1997 έως 31 Δεκεμβρίου 2001, του τομέα της κοινοτικής αλιείας με σκοπό την επίτευξη μιας διαρκούς ισορροπίας μεταξύ των πόρων και της εκμετάλλευσής τους (ΕΕ L 175, σ. 27).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΕΕ L 358, σ. 59).

(5)  Τ-125/08, Atlantean Ltd κατά Επιτροπής, ΕΕ C 116, σ. 28.