ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 9ης Ιουνίου 2009

Υπόθεση F-12/08

Thierry Nardin

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Αποδοχές – Επίδομα αποδημίας – Άρνηση χορηγήσεως – Προϋπόθεση που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ – Αίτημα ακυρώσεως – Παράνομος χαρακτήρας της διαδικασίας προσλήψεως – Άνευ σημασίας για την επίλυση της διαφοράς – Αίτημα αποζημιώσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή, ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 EA, με την οποία ο Τ. Nardin ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, να ακυρωθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 2ας Απριλίου 2007, περί καθορισμού των «δικαιωμάτων του κατά την ανάληψη υπηρεσίας» και περί αρνήσεως καταβολής του επιδόματος αποδημίας και, αφετέρου, να υποχρεωθεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να του καταβάλει το οφειλόμενο από τον Απρίλιο 2007 επίδομα αποδημίας καθώς και το ποσό των 10 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης την οποία φέρεται ότι υπέστη.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Ο προσφεύγων-ενάγων και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα. Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, παρεμβαίνουσα υπέρ των αιτημάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Αποδοχές – Επίδομα αποδημίας – Αντικείμενο – Προϋποθέσεις χορηγήσεως – Έλλειψη συνήθους διαμονής ή κύριας επαγγελματικής δραστηριότητας στον τόπο υπηρεσίας πριν από την ανάληψη των καθηκόντων – Έννοια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VII, άρθρο 4 § 1, στοιχείο α΄)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Λόγοι – Λόγος στηριζόμενος στις παρατυπίες της διαδικασίας προσλήψεως του ενδιαφερομένου

1.      Ο λόγος υπάρξεως του επιδόματος αποδημίας, το οποίο προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4, παράγραφος 1, του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ), συνίσταται στην αντιστάθμιση των ιδιαίτερων επιβαρύνσεων και μειονεκτημάτων που συνεπάγεται η μόνιμη άσκηση των καθηκόντων του υπαλλήλου σε μια χώρα με την οποία ο εν λόγω υπάλληλος δεν είχε διαρκείς δεσμούς πριν από την εκ μέρους του ανάληψη καθηκόντων. Για να αποδειχθεί η ύπαρξη τέτοιων δεσμών, απαιτείται ο ενδιαφερόμενος να έχει εργασθεί σε διαρκή βάση και καθ’ όλη τη διάρκεια ορισμένης χρονικής περιόδου στη χώρα στην οποία πρόκειται να υπηρετήσει εντός των Κοινοτήτων, οπότε ο συνήθης χαρακτήρας της κύριας επαγγελματικής δραστηριότητας του υπαλλήλου στο κράτος στο οποίο εδρεύει η υπηρεσία του δεν μπορεί να ανατραπεί εξαιτίας της παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών σε άλλες χώρες στο πλαίσιο σποραδικών και σύντομων απουσιών εντός της εν λόγω περιόδου.

(βλ. σκέψεις 32 και 33)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 9 Οκτωβρίου 1984, 188/83, Witte κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1984, σ. 3465, σκέψη 11

ΠΕΚ: 14 Δεκεμβρίου 1995, T‑72/94, Διαμαντάρας κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1995, σ. I‑A‑285 και II‑865, σκέψη 51 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Ο υπάλληλος δεν μπορεί να στηριχθεί στον παράνομο χαρακτήρα της διαδικασίας προσλήψεώς του από κοινοτικό όργανο προκειμένου να ζητήσει την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία το όργανο καθόρισε τα δικαιώματα του υπαλλήλου κατά την ανάληψη των καθηκόντων του και του αρνήθηκε τη χορήγηση επιδόματος αποδημίας, δεδομένου ότι δεν υφίσταται επαρκής αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της διαδικασίας προσλήψεως του ενδιαφερομένου και της επίδικης αποφάσεως. Ο παράνομος χαρακτήρας της διαδικασίας προσλήψεως μπορεί να προβληθεί προς στήριξη αιτήματος ακυρώσεως της αποφάσεως περί προσλήψεως. Αντιθέτως, το ζήτημα της νομιμότητας της αποφάσεως περί καθορισμού των δικαιωμάτων του υπαλλήλου κατά την ανάληψη των καθηκόντων του διαφέρει από το ζήτημα της νομιμότητας της διαδικασίας προσλήψεως του ενδιαφερομένου από το εν λόγω όργανο.

(βλ. σκέψη 39)