Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-198/08)

(2008/C 197/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: W. Mölls)

Καθής: Δημοκρατία της Αυστρίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Τα επεξεργασμένα καπνά αποτελούν μία από τις τρεις ομάδες προϊόντων που υπόκεινται, σε κοινοτικό επίπεδο, σε εναρμονισμένη ρύθμιση του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Η οδηγία 95/59/ΕΚ περιέχει μερικές γενικές διατάξεις που εφαρμόζονται σε όλα τα επεξεργασμένα καπνά και ρυθμίζει επιπλέον τη διάρθρωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης που εφαρμόζεται στα τσιγάρα. Το άρθρο 9, παράγραφος 1, διατυπώνει την αρχή ότι οι καπνοβιομήχανοι όπως και οι εισαγωγείς έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν ελεύθερα τις ανώτερες τιμές των επεξεργασμένων καπνών. Η διάταξη αυτή δεν διασφαλίζει μόνον ότι η φορολογική βάση διέπεται από τις ίδιες αρχές εντός όλων των κρατών μελών αλλά, ταυτόχρονα, εμποδίζει επίσης τις κρατικές κανονιστικές ρυθμίσεις των τιμών, που βλάπτουν τον ανταγωνισμό και την εσωτερική αγορά, να ματαιώσουν την επίτευξη των στόχων της οδηγίας.

Η θεσπισθείσα στην Αυστρία το 2006 ρύθμιση, δυνάμει της οποίας οι κατώτερες τιμές των τσιγάρων και του λεπτοκομμένου καπνού που προορίζεται για την κατασκευή χειροποίητων (στριφτών) τσιγάρων καθορίζονται από τις κρατικές αρχές, αντιβαίνει προς την προπαρατεθείσα διάταξη της οδηγίας 95/59/ΕΚ. Ο καθορισμός κατωτέρων τιμών εξαφανίζει τις διαφορές τιμών μεταξύ των διαφορών προϊόντων οι οποίες θα μπορούσαν να υπάρχουν λόγω των διαφορετικών παραγόντων διαμορφώσεως των τιμών, ανεβάζοντας άμεσα τις τιμές λιανικής πωλήσεως της κατώτερης κλίμακας τιμών σε ένα ελάχιστο επίπεδο. Αυτός ο μηχανισμός οδηγεί ασφαλώς σε στρεβλώσεις των εμπορικών ρευμάτων μεταξύ των κρατών μελών, ακόμη και αν η κατωτάτη τιμή, όπως στην Αυστρία, συνάγεται από τις μέσες τιμές της αγοράς.

Μεταξύ των συμφερόντων που τα κράτη μέλη μπορούν να επιδιώκουν μέσω της εμπορικής και φορολογικής πολιτικής τους συγκαταλέγεται φυσικά και το συμφέρον για την προστασία της δημόσιας υγείας. Αυτό περικλείει επίσης τον στόχο διατηρήσεως σε υψηλό επίπεδο των τιμών για τα προϊόντα του καπνού. Επειδή όμως τα κράτη μέλη μπορούν πλήρως να ανταποκριθούν στον στόχο αυτό χάρις στα φορολογικά μέσα, δεν είναι δυνατόν να επικαλούνται τέτοια συμφέροντα για να αποκλίνουν από την επίδικη διάταξη της οδηγίας δεδομένου ότι θα έθιγαν με τον τρόπο αυτό τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Κατά την Επιτροπή, η φορολογία αποτελεί αποτελεσματικό και επαρκές μέσο από απόψεως τιμής. Παραδείγματα άλλων κρατών μελών δείχνουν επίσης ότι τα επεξεργασμένα καπνά μπορούν να ακριβύνουν μόνο με τη φορολογική πίεση, δεδομένου ότι το φορολογικό επίπεδο μπορεί κατά βούληση να ποικίλει προς τα πάνω, για να ωθηθεί η τελική τιμή στα ύψη, ανεξαρτήτως του περιθωρίου κέρδους των οικείων επιχειρήσεων και/ή κατά πόσον αυτές είναι διατεθειμένες να πωλήσουν χωρίς κέρδος ή ακόμη και με ζημία. Η προσέγγιση αυτή, κατά την οποία η φορολογία λειτουργεί ως αντικειμενικός παράγοντας κόστους, δεν εμποδίζει μόνον τις αρνητικές επιπτώσεις των κατωτέρων τιμών επί του ανταγωνισμού της εσωτερικής αγοράς, αλλά εμποδίζει επίσης ένα άλλο μειονέκτημα που συνδέεται με τις κατώτερες τιμές, ήτοι τη διασφάλιση των περιθωρίων των παρασκευαστών προϊόντων καπνού. Το αποτέλεσμα αυτό ουδόλως συμβάλλει στην προστασία της υγείας και είναι μάλλον αντιπαραγωγικό. Η Επιτροπή είναι επομένως πεπεισμένη ότι η επιθυμητή προστασία της δημόσιας υγείας μπορεί να διασφαλίζεται από μια ενεργό και αποτελεσματική φορολογική πολιτική χωρίς να είναι αναγκαίο να προσφύγει κανείς σε κατώτερες τιμές ασύμβατες με το άρθρο 9 της οδηγίας 95/59/ΕΚ.

(1)  ΕΕ L 291, σ. 40.