Υπόθεση T-9/07

Grupo Promer Mon Graphic, SA

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει κυκλική διαφημιστική βάση – Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Λόγος ακυρότητας – Σύγκρουση – Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση – Έννοια της συγκρούσεως – Επίμαχο προϊόν – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Ενημερωμένος χρήστης – Άρθρα 10 και 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Σύγκρουση με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Έννοια – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση απ’ ό,τι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 10 και 25 § 1, στοιχείο δ΄)

2.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Αίτηση καταχωρίσεως – Προϋποθέσεις – Μνεία των προϊόντων

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 36 §§ 2 και 6)

3.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Σύγκρουση με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση απ’ ό,τι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Ενημερωμένος χρήστης – Έννοια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 10 και 25 § 1, στοιχείο δ΄)

4.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Σύγκρουση με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση απ’ ό,τι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Κριτήρια εκτιμήσεως

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 10 και 25 § 1, στοιχείο δ΄)

1.      Το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα έχει την έννοια ότι κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα συγκρούεται με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα σε περίπτωση κατά την οποία, λαμβανομένης υπόψη της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του εν λόγω κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, αυτό το σχέδιο ή υπόδειγμα δεν δημιουργεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη απ’ ό,τι το προβαλλόμενο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

Η ερμηνεία αυτή του εν λόγω άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, είναι η μόνη κατάλληλη να διασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων του δικαιούχου προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως περιγράφεται στη διάταξη αυτή, από κάθε προσβολή που οφείλεται στη συνύπαρξη με μεταγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο προκαλεί την ίδια συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη. Συγκεκριμένα, ελλείψει της ερμηνείας αυτής της εν λόγω διατάξεως, ο δικαιούχος προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος δεν θα είχε τη δυνατότητα να ζητήσει την κήρυξη της ακυρότητας τέτοιου μεταγενέστερου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος και δεν θα είχε την αποτελεσματική προστασία που παρέχει το σχέδιο ή υπόδειγμά του, σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού 6/2002 και το άρθρο 9 της οδηγίας 98/71 για τη νομική προστασία σχεδίων και υποδειγμάτων.

(βλ. σκέψεις 52-53)

2.      Κατά το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, καθόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα αποτελεί την εξωτερική εμφάνιση ενός προϊόντος, η αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος πρέπει, κατά το άρθρο 36, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, να περιλαμβάνει μνεία των προϊόντων στο οποία πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα. Εντούτοις, πρέπει να διευκρινισθεί ότι, μολονότι τα προϊόντα αυτά πρέπει να μνημονεύονται υποχρεωτικώς στην αίτηση καταχωρίσεως του σχεδίου ή υποδείγματος, η ένδειξη αυτή δεν θίγει, κατά το άρθρο 36, παράγραφος 6, του κανονισμού 6/2002, την έκταση της προστασίας του σχεδίου ή υποδείγματος αυτή καθαυτή.

Ως εκ τούτου, από το άρθρο 36, παράγραφος 6, του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι, για να καθορισθεί το προϊόν στο οποίο πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, πρέπει να ληφθεί υπόψη η σχετική ένδειξη που περιέχει η αίτηση καταχωρίσεως του σχεδίου ή υποδείγματος αυτού, καθώς και, ενδεχομένως, το ίδιο το σχέδιο ή υπόδειγμα, στο μέτρο που εξειδικεύει τη φύση του προϊόντος, τον προορισμό του ή τη λειτουργία του. Συγκεκριμένα, το να λαμβάνεται υπόψη το ίδιο το σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να καταστήσει δυνατή τη διάκριση του προϊόντος στο πλαίσιο ευρύτερης κατηγορίας προϊόντων, της οποίας έγινε μνεία κατά την καταχώριση, και, συνεπώς, καθιστά πράγματι δυνατό τον καθορισμό του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.

(βλ. σκέψεις 55-56)

3.      Ο ενημερωμένος χρήστης, κατά την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, επιδεικνύει ιδιαίτερη προσοχή και διαθέτει ορισμένη γνώση της προγενέστερης τεχνολογικής εξελίξεως, δηλαδή των μέχρι τούδε υφισταμένων σχεδίων ή υποδειγμάτων που αφορούν το επίμαχο προϊόν και τα οποία είχαν κυκλοφορήσει μέχρι την ημερομηνία καταχωρίσεως του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος ή, ενδεχομένως, μέχρι την ημερομηνία της προβαλλομένης προτεραιότητας.

(βλ. σκέψη 62)

4.      Ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος καθορίζεται ιδίως βάσει των περιορισμών που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά τα οποία επιβάλλει η τεχνική λειτουργία του προϊόντος ή ενός στοιχείου του προϊόντος ή επίσης με τις προδιαγραφές που επιβάλλονται εκ του νόμου και ισχύουν για το προϊόν. Οι περιορισμοί αυτοί έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένα χαρακτηριστικά να καθίστανται ο κανόνας και να είναι κοινά στα σχέδια ή υποδείγματα που αφορούν το οικείο προϊόν.

Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εκτιμήσεως της συνολικής εντυπώσεως που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη, ο οποίος γνωρίζει σε ορισμένο βαθμό την προγενέστερη τεχνολογική εξέλιξη, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Ως εκ τούτου, οι ομοιότητες μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, στο μέτρο που αφορούν κοινά χαρακτηριστικά, έχουν μικρή σημασία ως προς τη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη. Εξάλλου, όσο πιο περιορισμένη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος, τόσο πιθανότερο θα είναι διαφορές ελάσσονος σημασίας μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων να αρκούν προκειμένου να δημιουργηθεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

(βλ. σκέψεις 67, 72)

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πέμπτο τμήμα)

της 18ης Μαρτίου 2010 (*)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει κυκλική διαφημιστική βάση – Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Λόγος ακυρότητας – Σύγκρουση – Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση – Έννοια της συγκρούσεως – Επίμαχο προϊόν – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Ενημερωμένος χρήστης – Άρθρα 10 και 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Στην υπόθεση T‑9/07,

Grupo Promer Mon Graphic, SA, με έδρα το Sabadell (Ισπανία), εκπροσωπούμενη από την R. Almaraz Palmero, δικηγόρο,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τον A. Folliard-Monguiral,

καθού,

αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου:

PepsiCo, Inc., με έδρα τη Νέα Υόρκη της πολιτείας της Νέας Υόρκης (Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής), εκπροσωπούμενη από τους E. Armijo Chávarri και A. Castán Pérez-Gómez, δικηγόρους,

με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 27ης Οκτωβρίου 2006 (υπόθεση R 1001/2005-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Grupo Promer Mon Graphic, SA και της PepsiCo, Inc.,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),

συγκείμενο από τους Μ. Βηλαρά, πρόεδρο, M. Prek και V. M. Ciucă (εισηγητή), δικαστές,

γραμματέας: J. Palacio González, κύριος υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 9 Ιανουαρίου 2007,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 27 Απριλίου 2007,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 30 Απριλίου 2007,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 8ης Ιουλίου 2009,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Το νομικό πλαίσιο

1.     Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002

1        Οι διατάξεις περί κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων περιλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1).

2        Το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002 ορίζει ότι:

«Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

α)      “σχέδιο ή υπόδειγμα”: η εικόνα την οποία παρουσιάζει το σύνολο ή μέρος ενός προϊόντος η οποία προκύπτει από τα χαρακτηριστικά του, και ιδίως από τη γραμμή, το περίγραμμα, το χρώμα, το σχήμα, την υφή και/ ή τα υλικά του ίδιου του προϊόντος και/ ή της διακόσμησης που φέρει.»

3        Κατά το άρθρο 10 του κανονισμού 6/2002:

«1. Η προστασία που παρέχει το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα εκτείνεται σε οποιοδήποτε σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση.

2. Προκειμένου να εκτιμάται η έκταση της προστασίας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.»

4        Το άρθρο 25 του κανονισμού 6/2002, όπως ίσχυε κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υποθέσεως, ορίζει ότι:

«1. Το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο μόνο εάν:

α)      δεν αντιστοιχεί στον ορισμό του άρθρου 3, στοιχείο α),

β)      δεν πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 έως 9,

γ)      βάσει δικαστικής αποφάσεως, ο δικαιούχος δεν έχει δικαίωμα επί του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 14,

δ)      το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα συγκρούεται με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που διατέθηκε στο κοινό μετά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για καταχώριση ή, εάν διεκδικείται προτεραιότητα, μετά την ημερομηνία προτεραιότητας του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος και του οποίου η προστασία αρχίζει πριν από την προαναφερθείσα ημερομηνία με καταχώριση κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος ή με κατάθεση αίτησης καταχώρισής του, ή με καταχώριση σχεδίου ή υποδείγματος σε κράτος μέλος, ή με κατάθεση αίτησης προς απόκτηση του σχετικού δικαιώματος.

ε)      σε μεταγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα γίνεται χρήση διακριτικού σημείου, ενώ το κοινοτικό δίκαιο ή η νομοθεσία του συγκεκριμένου κράτους μέλους που διέπει το σημείο αυτό, παρέχει στον δικαιούχο του εν λόγω διακριτικού σημείου δικαίωμα απαγόρευσης αυτής της χρήσης,

στ)      το σχέδιο ή το υπόδειγμα αποτελεί μη επιτρεπόμενη χρησιμοποίηση έργου προστατευόμενου από τη νομοθεσία περί του δικαιώματος του δημιουργού σε ένα κράτος μέλος,

ζ)      το σχέδιο ή το υπόδειγμα αποτελεί καταχρηστική χρησιμοποίηση ενός από τα στοιχεία τα απαριθμούμενα στο άρθρο 6β της Σύμβασης των Παρισίων για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας (εφεξής αποκαλούμενης “Σύμβασης των Παρισίων”), ή καταχρηστική χρησιμοποίηση διακριτικών σημείων, εμβλημάτων και θυρεών πέραν των προβλεπομένων στο άρθρο 6β της εν λόγω Συμβάσεως, τα οποία όμως έχουν ιδιαίτερη σημασία για το δημόσιο συμφέρον σε ένα κράτος μέλος.

[…]

3. Τους λόγους των στοιχείων δ), ε) και στ) της παραγράφου 1 δικαιούνται να επικαλεσθούν μόνον ο υποβάλλων την αίτηση ή ο δικαιούχος του προγενέστερου δικαιώματος.

[…]»

5        Το άρθρο 36 του κανονισμού 6/2002 ορίζει τα εξής:

«[…]

2. Επιπλέον, η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει μνεία των προϊόντων στο οποία πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα.

[…]

6. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και στην παράγραφο 3, στοιχεία α) και δ), δεν θίγουν την έκταση της προστασίας του σχεδίου ή υποδείγματος αυτή καθαυτή.»

6        Κατά το άρθρο 43 του κανονισμού 6/2002, «η ημερομηνία προτεραιότητας θεωρείται ως η ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την καταχώριση κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος για τους σκοπούς […] του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ) […]».

7        Το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 προβλέπει ότι, «με την επιφύλαξη του άρθρου 25, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, καθώς και κάθε δημόσια αρχή που νομιμοποιείται προς τούτο, μπορεί να υποβάλλει στο [ΓΕΕΑ] αίτηση [κηρύξεως] ακυρότητας καταχωρισμένου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος».

8        Βάσει του άρθρου 61, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, «ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μπορούν να ασκούνται προσφυγές κατά αποφάσεων του συμβουλίου προσφυγών».

9        Το άρθρο 62, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 6/2002 ορίζει ότι «οι αποφάσεις του [ΓΕΕΑ] είναι αιτιολογημένες».

2.     Οδηγία 98/71/ΕΚ

10      Το άρθρο 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 98/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1998, για τη νομική προστασία σχεδίων και υποδειγμάτων (ΕΕ L 289, σ. 28), ορίζει τα εξής:

«Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται ως:

α)      “σχέδιο ή υπόδειγμα”: η εμφάνιση του συνόλου ή μέρους ενός προϊόντος, η οποία προκύπτει από τα χαρακτηριστικά του, και ιδίως από τη γραμμή, το περίγραμμα, τα χρώματα, το σχήμα, την υφή και/ ή τα υλικά του ίδιου του προϊόντος και/ ή της διακόσμησης που φέρει.»

11      Κατά το άρθρο 9 της οδηγίας 98/71:

«1. Η προστασία που παρέχεται από ένα δικαίωμα [βάσει της καταχωρίσεως] σχεδίου ή υποδείγματος καλύπτει τα σχέδια ή υποδείγματα εκείνα που δεν προκαλούν στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση.

2. Προκειμένου να εκτιμηθεί η έκταση της προστασίας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.»

 Ιστορικό της διαφοράς

12      Στις 9 Σεπτεμβρίου 2003, η παρεμβαίνουσα PepsiCo, Inc. υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος ενώπιον του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), βάσει του κανονισμού 6/2002. Κατά την αίτηση καταχωρίσεως, προβλήθηκε προτεραιότητα επί του ισπανικού σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 157156, το οποίο κατατέθηκε στις 23 Ιουλίου 2003 και του οποίου η αίτηση καταχωρίσεως δημοσιεύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2003.

13      Το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίσθηκε με αριθμό 74463-0001 για τα εξής προϊόντα: «Διαφημιστικά είδη για παιχνίδια». Απεικονίζεται ως εξής:

14      Στις 4 Φεβρουαρίου 2004, η προσφεύγουσα, Grupo Promer Mon Graphic, SA, υπέβαλε αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 74463-0001 (στο εξής: σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση), βάσει του άρθρου 52 του κανονισμού 6/2002.

15      Η αίτηση κηρύξεως ακυρότητας στηριζόταν στο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που είχε καταχωρισθεί με αριθμό 53186-0001 (στο εξής: προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα), με ημερομηνία καταθέσεως τη 17η Ιουλίου 2003, και για το οποίο προβαλλόταν η προτεραιότητα του ισπανικού σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 157098, το οποίο κατατέθηκε στις 8 Ιουλίου 2003 και του οποίου η αίτηση καταχωρίσεως δημοσιεύθηκε την 1η Νοεμβρίου 2003. Το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίσθηκε για το εξής προϊόν: «Μεταλλικό έλασμα για παιχνίδια». Απεικονίζεται ως ακολούθως:

16      Οι λόγοι που προβλήθηκαν προς στήριξη της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας αντλούνταν από την έλλειψη νεωτερικού και ατομικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, καθώς και από την ύπαρξη προγενέστερου δικαιώματος, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του εν λόγω κανονισμού.

17      Στις 20 Ιουνίου 2005, το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ κήρυξε την ακυρότητα του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβλήθηκε η καταχώριση, βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002.

18      Στις 18 Αυγούστου 2005, η παρεμβαίνουσα άσκησε ενώπιον του ΓΕΕΑ προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων, βάσει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002.

19      Με απόφαση της 27ης Οκτωβρίου 2006 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων και απέρριψε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας. Αφού απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί κακής πίστης της παρεμβαίνουσας, το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση δεν συγκρουόταν με το προγενέστερο δικαίωμα της προσφεύγουσας και ότι, επομένως, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002. Το τμήμα προσφυγών έκρινε συναφώς ότι τα προϊόντα που συνδέονταν με τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα ενέπιπταν σε ειδική κατηγορία διαφημιστικών ειδών, δηλαδή τα «tazos» ή «rappers», και ότι, συνεπώς, η ελευθερία του δημιουργού στον οποίο είχε ανατεθεί ο σχεδιασμός τέτοιων διαφημιστικών ειδών ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη». Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε ότι η διαφορά ως προς την πλάγια όψη των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων αρκούσε για να συναχθεί ότι προκαλούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

 Διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων

20      Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

–        να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα κατά τη διαδικασία ενώπιον του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ.

21      Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να απορρίψει την προσφυγή·

–        να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Σκεπτικό

1.     Επί των στοιχείων που προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

22      Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν το παραδεκτό των εγγράφων που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα αριθ. 6 έως 9 του δικογράφου της προσφυγής και τα οποία δεν προσκομίσθηκαν σε προγενέστερο στάδιο της διαδικασίας. Το υπ’ αριθ. 6 στοιχείο αποτελείται από αποσπάσματα προερχόμενα από τον ιστότοπο του ΓΕΕΑ, τα οποία αφορούν δύο καταχωρίσεις κοινοτικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, που δημοσιεύθηκαν στις 9 Μαρτίου 2004 και απεικονίζουν εξαρτήματα παιχνιδιού σε σχήμα εξαγώνου. Το υπ’ αριθ. 7 στοιχείο είναι μερικό αντίγραφο ιδιωτικού συμφώνου το οποίο συνάφθηκε μεταξύ της προσφεύγουσας και άλλης εταιρίας. Το υπ’ αριθ. 8 στοιχείο είναι απόσπασμα προερχόμενο από ιστότοπο που περιέχει πληροφορίες για τα «pogs» και τα «tazos». Το υπ’ αριθ. 9 στοιχείο είναι έγγραφο στο οποίο εκτίθεται σειρά προϊόντων της προσφεύγουσας, η οποία ονομάζεται «BEYBLADE^TM SPINNERS».

23      Απαντώντας σε ερώτηση του Γενικού Δικαστηρίου, η προσφεύγουσα επιβεβαίωσε ότι τα υπ’ αριθ. 6 έως 9 στοιχεία προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιόν του, διευκρινίζοντας, πάντως, ότι προσκόμισε τα έγγραφα αυτά λαμβανομένων υπόψη του σκεπτικού και του διατακτικού της προσβαλλομένης αποφάσεως.

24      Τα έγγραφα αυτά, τα οποία προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη. Συγκεκριμένα, η προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αφορά τον έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών του ΓΕΕΑ κατά την έννοια του άρθρου 61 του κανονισμού 6/2002 και, ως εκ τούτου, το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να επανεξετάσει τα πραγματικά περιστατικά με γνώμονα τα έγγραφα που προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιόν του. Συνεπώς, τα ανωτέρω έγγραφα δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη, χωρίς να απαιτείται να εξετασθεί η αποδεικτική ισχύς τους [βλ., σχετικώς και κατ’ αναλογία, απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Νοεμβρίου 2005, T‑346/04, Sadas κατά ΓΕΕΑ – LTJ Diffusion (ARTHUR ET FELICIE), Συλλογή 2005, σ. II‑4891, σκέψη 19 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

25      Εξάλλου, η κρίση αυτή δεν τίθεται εν αμφιβόλω από το επιχείρημα που προέβαλε η προσφεύγουσα κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση περί του ότι τα εν λόγω έγγραφα προσκομίσθηκαν λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου της προσβαλλομένης αποφάσεως.

2.     Επί της ουσίας

26      Η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως που αντλούνται, πρώτον, από την κακή πίστη της παρεμβαίνουσας και από τη συσταλτική ερμηνεία του κανονισμού 6/2002 κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, δεύτερον, από έλλειψη νεωτερικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση και, τρίτον, από παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002.

 Επί του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από κακή πίστη της παρεμβαίνουσας και από τη συσταλτική ερμηνεία του κανονισμού 6/2002

27      Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την προσβαλλόμενη απόφαση για τον λόγο ότι το τμήμα προσφυγών ερμήνευσε συσταλτικά τον κανονισμό 6/2002, χωρίς να λάβει υπόψη την κακή πίστη της παρεμβαίνουσας. Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς ότι «δημοσιοποίησε» το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμά της στην παρεμβαίνουσα, υπό τη μορφή «ιδιωτικής και εμπιστευτικής γνωστοποιήσεως» με επιστολή της 21ης Φεβρουαρίου 2003 στο πλαίσιο εμπορικών επαφών, καθώς και ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση και το οποίο κατατέθηκε μεταγενέστερα συνιστά αντιγραφή των βασικών γραμμών του δικού της σχεδίου ή υποδείγματος. Ως εκ τούτου, η ημερομηνία δημοσιοποιήσεως του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος έχει μικρή σημασία και, λόγω του τυχαίου χαρακτήρα των ημερομηνιών δημοσιεύσεως, εν προκειμένω σημασία έχει μόνο το ζήτημα αν το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα κατατέθηκε πριν από το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση και το ζήτημα αν είναι προγενέστερη η ημερομηνία της προβαλλόμενης προτεραιότητας.

28      Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας.

29      Το τμήμα προσφυγών έκρινε, με το σημείο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επιχείρημα που αντλείται από την κακή πίστη του δικαιούχου του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση στερείται εν προκειμένω σημασίας, δεδομένου ότι το ζήτημα δεν είναι αν το ένα εκ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων συνιστά αντιγραφή του άλλου, αλλά αν προκαλούν την ίδια συνολική εντύπωση.

30      Το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει ότι το άρθρο 25, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 απαριθμεί τους λόγους ακυρότητας κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η απαρίθμηση αυτή είναι εξαντλητική, δεδομένου ότι το εν λόγω άρθρο ορίζει ότι σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να κηρυχθεί άκυρο μόνο για κάποιον από τους προβλεπόμενους σ’ αυτό λόγους. Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η κακή πίστη του δικαιούχου του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση δεν καταλέγεται μεταξύ αυτών.

31      Εξάλλου, πρέπει να υπομνησθεί ότι η προσφεύγουσα, με την αίτησή της κηρύξεως ακυρότητας, προέβαλε την έλλειψη νεωτερικού και ατομικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, καθώς και την ύπαρξη προγενέστερου δικαιώματος, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού αυτού. Ως εκ τούτου, κατά την εξέταση των λόγων ακυρότητας, πρέπει να γίνει δεκτό ότι το ζήτημα της προβαλλομένης κακής πίστης της παρεμβαίνουσας στερείται σημασίας, επειδή δεν απαιτείται να κριθεί η συμπεριφορά του δικαιούχου του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση.

32      Τέλος, αντιθέτως προς τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, η ημερομηνία δημοσιοποιήσεως του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου γίνεται επίκληση σε στήριξη της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας αποτελεί κριτήριο εφαρμογής του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και δ΄, του κανονισμού 6/2002. Η προσφεύγουσα, όμως, επισημαίνει ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα «δημοσιοποιήθηκε» στην παρεμβαίνουσα, «υπό τη μορφή ιδιωτικής και εμπιστευτικής γνωστοποιήσεως» με επιστολή της 21ης Φεβρουαρίου 2003, και δημοσιοποιήθηκε την 1η Νοεμβρίου 2003. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα δεν δημοσιοποιήθηκε την 21η Φεβρουαρίου 2003 και ότι δεν μπορεί να προβληθεί αυτή η «δημοσιοποίηση» προκειμένου να εφαρμοσθεί το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και δ΄, του κανονισμού 6/2002.

33      Συνεπώς, ο λόγος ακυρώσεως που αντλείται από κακή πίστη της παρεμβαίνουσας και από συσταλτική ερμηνεία του κανονισμού 6/2002 πρέπει να απορριφθεί.

34      Στη συνέχεια, πρέπει να εξετασθεί ο λόγος ακυρώσεως που αντλείται από παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002.

 Επί του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002

 Επιχειρήματα των διαδίκων

35      Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα «tazos» ή τα «rappers» δεν αποτελούν αυτά καθαυτά κατηγορία προϊόντων, αλλά ανήκουν στην κατηγορία των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια. Η προσφεύγουσα προσάπτει στο τμήμα προσφυγών ότι, με τα σημεία 16 έως 18 της προσβαλλομένης αποφάσεως, παραπέμπει σε προϊόντα που είναι γνωστά με τα ονόματα «tazos», «pogs» ή «rappers» σαν να επρόκειτο για πανομοιότυπα προϊόντα, και ότι θεωρεί τη λέξη «tazos» μετάφραση στην ισπανική γλώσσα του αγγλικού όρου «rappers». Τα «pogs», όμως, η εμφάνιση των οποίων ανάγεται στη δεκαετία του 1920, είναι εντελώς επίπεδα δισδιάστατα αντικείμενα από χαρτόνι, τα οποία μπορεί κάποιος να κινήσει ή να στρίψει με μεγάλη δυσκολία. Αντιθέτως, τα «rappers» διαθέτουν μεταλλική επιφάνεια, η οποία καθιστά δυνατό στον χρήστη να τα κινεί ή να τα στρέφει ιδιαιτέρως ευχερώς. Το κεντρικό τμήμα τους και η μεταλλική τους σύσταση τα διαφοροποιεί σε μεγάλο βαθμό από τα «pogs» ή τα «tazos», τα οποία εμφανίστηκαν μεταξύ των ετών 1994-1998, και παρέχει δυνατότητα άλλου είδους παιγνίων με αυτά.

36      Δεύτερον, όσον αφορά την κατηγορία των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια, η προσφεύγουσα αμφισβητεί, ως εκ τούτου, την εκτίμηση, κατά το σημείο 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη».

37      Τρίτον, ο ενημερωμένος χρήστης είναι ένα παιδί ηλικίας περίπου 5 έως 10 ετών και όχι ένας διευθυντής μάρκετινγκ, όπως επισημαίνεται στο σημείο 16 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Ένας τέτοιος διευθυντής του κλάδου της βιομηχανίας τροφίμων δεν είναι τελικός χρήστης και έχει μεγαλύτερη εμπειρία και τεχνική εξειδίκευση απ’ ό,τι ο απλός χρήστης.

38      Τέταρτον, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα προκαλούν την ίδια συνολική εντύπωση, διότι, αντιθέτως προς τις κρίσεις που εκτίθενται στα σημεία 22 έως 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, οι διαφορές ως προς την πλάγια όψη των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν είναι προφανείς, καθόσον ο εντοπισμός τους απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και προσεκτική παρατήρηση του δίσκου. Η προσφεύγουσα, όμως, διατηρεί επιφυλάξεις για τον αν ένα μικρό παιδί θα τα εξέταζε ιδιαιτέρως προσεκτικά ως προς την πλάγια όψη τους προκειμένου να εντοπίσει τις διαφορές τους.

39      Πρώτον, το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι εναπόκειται στους διαδίκους να προσκομίσουν τα στοιχεία που αφορούν τη συγκεκριμένη φύση του επίμαχου προϊόντος, τις ιδιαιτερότητες της σχετικής αγοράς και το πώς αντιλαμβάνεται, εντός αυτής της αγοράς, τα σχέδια ή υποδείγματα ο ενημερωμένος χρήστης. Ενώπιον του τμήματος προσφυγών, όμως, η παρεμβαίνουσα προσκόμισε στοιχεία σχετικά με το επίμαχο προϊόν, «κατέστη δε αίφνης σαφές» ότι τα «pogs» αποτελούν ειδική κατηγορία προϊόντων με τη δική τους αγορά, των οποίων ο ιδιαίτερος τρόπος χρήσεως καθορίζει τη μορφή και τα χαρακτηριστικά. Παραπέμποντας στο σημείο 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι η παρεμβαίνουσα απέδειξε ότι ο ενημερωμένος χρήστης γνώριζε τα κυκλικά και επίπεδα εξαρτήματα παιχνιδιού, τα οποία διανέμονται συχνά ως διαφημιστικά είδη, ιδίως στον τομέα διατροφής.

40      Δεύτερον, το ΓΕΕΑ υπενθυμίζει ότι, κατά το σημείο 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, τα «pogs» που προσκομίσθηκαν από τους διαδίκους ενώπιον του τμήματος προσφυγών είναι όλα επίπεδοι δίσκοι από πλαστικό ή από χαρτόνι, επί των οποίων έχουν αποτυπωθεί παραστάσεις και των οποίων το υπερυψωμένο κεντρικό τμήμα έχει ως σκοπό να προκαλείται ήχος σε περίπτωση αγγίγματος του κέντρου του «pog». Το ΓΕΕΑ προσθέτει ότι αυτό το υπερυψωμένο κεντρικό τμήμα του δίσκου πρέπει να είναι μεταλλικό προκειμένου να προκαλεί θόρυβο, να αυξάνει την ικανότητά του να στρέφεται προκειμένου να εισάγεται το στοιχείο του τυχαίου στο παιχνίδι και του οποίου το σχήμα πρέπει να είναι κάποιο από τα βασικά για να μην παραμορφώνεται η παράσταση που καλύπτει τα «pogs». Για λόγους ασφάλειας, οι άκρες πρέπει να είναι στρογγυλές, ενώ η υπερυψωμένη κεντρική επιφάνεια δεν πρέπει να είναι πιο ψηλή, προκειμένου να είναι δυνατός ο χειρισμός των «pogs». Συνεπώς, η κρίση του τμήματος προσφυγών ότι η ελευθερία του δημιουργού υπέκειτο σε περιορισμούς ήταν δικαιολογημένη. Τέλος, το ΓΕΕΑ προσθέτει ότι το συμπέρασμα που αντλείται από το σημείο 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως είναι βάσιμο εάν δεχθεί το Γενικό Δικαστήριο ότι, κατά την ημερομηνία προτεραιότητας του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, ο ενημερωμένος χρήστης ανέμενε από προϊόν όπως το «pog» ή οποιοδήποτε άλλο προϊόν της ειδικής αυτής κατηγορίας να έχει σχήμα δίσκου, καθόσον αυτός είναι ο κανόνας στον οικείο τομέα της βιομηχανίας.

41      Τρίτον, ο ενημερωμένος χρήστης είναι πληροφορημένος, επομένως προσεκτικός, και διαθέτει ορισμένη γνώση των υφιστάμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων, καθώς και των τάσεων όσον αφορά το προϊόν στη σχετική αγορά. Εντούτοις, δεν είναι ούτε δημιουργός ούτε κατασκευαστής του επίμαχου προϊόντος. Έχει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα να προβεί σε άμεση σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Το ΓΕΕΑ επισημαίνει, σε αντίκρουση του επιχειρήματος της προσφεύγουσας, ότι, εν προκειμένω, ένα παιδί ηλικίας από 5 έως 10 ετών είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, προσεκτικό με οποιαδήποτε κατηγορία ενηλίκων.

42      Τέταρτον, κατά το ΓΕΕΑ, η προσφεύγουσα συντάσσεται με την ανάλυση που εκτίθεται στα σημεία 22 και 23 της προσβαλλομένης αποφάσεως, περί του ότι η σύγκριση των σχεδίων ή υποδειγμάτων πρέπει να περιορίζεται στις γραφικές παραστάσεις. Το γεγονός ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα προορίζονται να εφαρμοσθούν σε μεταλλικούς δίσκους στερείται εν προκειμένω σημασίας, ελλείψει σχετικής μνείας κατά την καταχώριση. Η προσβαλλόμενη απόφαση μνημονεύει τις διαφορές ως προς την πλάγια όψη, δεδομένου ότι η κάτοψη δεν καθιστά ορατή την προοπτική των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου βαθμού ελευθερίας του δημιουργού, ακόμη και διαφορές ελάσσονος σχετικά σημασίας αρκούν για να δημιουργηθεί διαφορετική συνολική εντύπωση. Τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, όμως, εμφανίζουν διαφορές ως προς τα δύο κύρια σημεία στα οποία υφίσταται ελευθερία του δημιουργού, δηλαδή την επιλογή του διακοσμητικού θέματος του κέντρου και τη θέση του επ’ αυτής της υπερυψωμένης επιφάνειας.

43      Κατά την παρεμβαίνουσα, πρώτον, τα «tazos» ή τα «rappers» αποτελούν ειδική κατηγορία διαφημιστικών ειδών, στην οποία ανήκουν τα μεταλλικά «tazos» ή «rappers». Διαθέτει στο εμπόριο αυτό το είδος προϊόντων από δεκαετίας και πλέον. Επιπλέον, η κατασκευή από μέταλλο στερείται σημασίας, καθώς προτιμάται για λειτουργικούς λόγους.

44      Δεύτερον, όλα τα δείγματα «tazos» ή «rappers» που προσκόμισαν οι διάδικοι ενώπιον του ΓΕΕΑ καταδεικνύουν ότι τα προϊόντα που διαθέτουν στο εμπόριο η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα είναι επίπεδα, κυκλικού σχήματος, με στρογγυλεμένη άκρη και με έγχρωμες παραστάσεις. Ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού είναι πολύ μικρός όσον αφορά τα επίμαχα προϊόντα, οπότε μικρές λεπτομέρειες αρκούν για να δημιουργήσουν διαφορετική συνολική εντύπωση.

45      Τρίτον, όσον αφορά τον ενημερωμένο χρήστη, είτε πρόκειται για παιδί είτε για διευθυντή μάρκετινγκ, το ουσιώδες είναι να έχει επίγνωση του φαινομένου των «tazos» ή των «rappers», όπως επισημαίνει το τμήμα προσφυγών στα σημεία 17 και 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Καθόσον ο εν λόγω χρήστης είναι σε θέση να διακρίνει όλες τις μικρές διαφορές μεταξύ των διαφόρων τύπων «tazos» ή «rappers» που αποκλίνουν από το σύνηθες, οι εταιρίες μάρκετινγκ διαθέτουν όλο και πιο τελειοποιημένα είδη στην αγορά.

46      Τέταρτον, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δημιουργούν διαφορετική συνολική εντύπωση, όπως κατέδειξε το τμήμα προσφυγών με τα σημεία 21 έως 26 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Οι άνω όψεις των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, δηλαδή οι πλέον ορατές στους χρήστες, εμφανίζουν ουσιώδεις διαφορές, στοιχείο που υποδηλώνει ότι οι διαφορές αυτές δεν είναι αμελητέες, ιδίως όσον αφορά τον ενημερωμένο χρήστη.

 Εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου

47      Κατά το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002, κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να κηρυχθεί άκυρο εφόσον συγκρούεται με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που δημοσιοποιήθηκε μετά την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως για καταχώριση ή, εάν προβάλλεται προτεραιότητα, μετά την ημερομηνία προτεραιότητας του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος το οποίο προστατεύεται πριν από την προαναφερθείσα ημερομηνία, με καταχώριση κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος ή με κατάθεση αιτήσεως καταχωρίσεώς του, ή με καταχώριση σχεδίου ή υποδείγματος σε κράτος μέλος, ή με κατάθεση αιτήσεως προς απόκτηση του σχετικού δικαιώματος.

48      Δεδομένου ότι ο κανονισμός 6/2002 δεν ορίζει την έννοια της συγκρούσεως αυτή καθαυτή, απαιτείται να διευκρινισθεί η έννοια αυτή. Με τα σημεία 14 και 15 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε, όπως και το τμήμα ακυρώσεων, ότι υφίσταται σύγκρουση μεταξύ δύο σχεδίων ή υποδειγμάτων οσάκις αυτά προκαλούν την ίδια συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη και εφόσον πρέπει να ληφθεί υπόψη σχετικώς ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

49      Όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002, πρέπει να υπομνησθεί ότι, βάσει του άρθρου 10 του κανονισμού 6/2002, προκειμένου περί κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, και, βάσει του άρθρου 9 της οδηγίας 98/71, προκειμένου περί σχεδίου ή υποδείγματος καταχωρισθέντος εντός κράτους μέλους, η προστασία που παρέχεται βάσει της καταχωρίσεως σχεδίου ή υποδείγματος αφορά κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση, ενώ, για να εκτιμηθεί η έκταση της προστασίας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.

50      Συναφώς, πρέπει να επισημανθεί καταρχάς ότι το γράμμα του άρθρου 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, όπως και του άρθρου 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/71, στη μεγάλη πλειονότητα των αποδόσεων του κειμένου στις διάφορες γλώσσες, κάνει λόγο για «διαφορετική συνολική εντύπωση». Το κείμενο σε δύο γλώσσες (δηλαδή τη γαλλική και τη ρουμανική), όσον αφορά το άρθρο 10 του κανονισμού 6/2002, και σε μία μόνο (δηλαδή τη γαλλική), όσον αφορά το άρθρο 9 της οδηγίας 98/71, κάνει λόγο για «διαφορετική συνολική οπτική εντύπωση». Εντούτοις, δεδομένου ότι, κατά το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002 και το άρθρο 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 98/71, ένα σχέδιο ή υπόδειγμα είναι απλώς η εμφάνιση την οποία έχει το σύνολο ή μέρος ενός προϊόντος, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η συνολική εντύπωση, κατά το άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 και το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/71, μπορεί να είναι μόνον οπτική. Ως εκ τούτου, η διαφορά ως προς τη διατύπωση μεταξύ των γλωσσικών αποδόσεων του κειμένου δεν συνεπάγεται, συναφώς, διαφορά ως προς το σημασιολογικό περιεχόμενο της διατάξεως αυτής.

51      Εν συνεχεία, από το άρθρο 10, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002 και από το άρθρο 9, παράγραφος 2, της οδηγίας 98/71 προκύπτει ότι, προκειμένου να εκτιμηθεί αν ένα σχέδιο ή υπόδειγμα έρχεται σε σύγκρουση με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, πρέπει να ληφθεί υπόψη η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.

52      Κατά συνέπεια, το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002 έχει την έννοια ότι κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα συγκρούεται με προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα σε περίπτωση κατά την οποία, λαμβανομένης υπόψη της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του εν λόγω κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, αυτό το σχέδιο ή υπόδειγμα δεν δημιουργεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη απ’ ό,τι το προβαλλόμενο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Ορθώς, επομένως, προέκρινε την ερμηνεία αυτή το τμήμα προσφυγών.

53      Πρέπει να επισημανθεί ότι η ερμηνεία αυτή του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002 είναι η μόνη κατάλληλη να διασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων του δικαιούχου προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως περιγράφεται στη διάταξη αυτή, από κάθε προσβολή που οφείλεται στη συνύπαρξη με μεταγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο προκαλεί την ίδια συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη. Συγκεκριμένα, ελλείψει της ερμηνείας αυτής του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002, ο δικαιούχος προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος δεν θα είχε τη δυνατότητα να ζητήσει την κήρυξη της ακυρότητας τέτοιου μεταγενέστερου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος και δεν θα είχε την αποτελεσματική προστασία που παρέχει το σχέδιο ή υπόδειγμά του, σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού 6/2002 και το άρθρο 9 της οδηγίας 98/71.

–       Επί του προϊόντος στο οποίο προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το προσβαλλόμενο σχέδιο ή υπόδειγμα

54      Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως για τον λόγο ότι το τμήμα προσφυγών καθόρισε την κατηγορία προϊόντων τα οποία αφορούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα ως αυτή των «pogs», των «rappers» ή των «tazos», μολονότι τα προϊόντα αυτά δεν αποτελούν ομοιογενή κατηγορία. Κατά την προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών έπρεπε να λάβει υπόψη την κατηγορία των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια.

55      Πρέπει να επισημανθεί συναφώς ότι, κατά το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002, καθόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα αποτελεί την εξωτερική εμφάνιση ενός προϊόντος, η αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος πρέπει, κατά το άρθρο 36, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, να περιλαμβάνει μνεία των προϊόντων στο οποία πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα. Εντούτοις, πρέπει να διευκρινισθεί ότι, μολονότι τα προϊόντα αυτά πρέπει να μνημονεύονται υποχρεωτικώς στην αίτηση καταχωρίσεως του σχεδίου ή υποδείγματος, η ένδειξη αυτή δεν θίγει, κατά το άρθρο 36, παράγραφος 6, του κανονισμού 6/2002, την έκταση της προστασίας του σχεδίου ή υποδείγματος αυτή καθαυτή.

56      Ως εκ τούτου, από το άρθρο 36, παράγραφος 6, του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι, για να καθορισθεί το προϊόν στο οποίο πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, πρέπει να ληφθεί υπόψη η σχετική ένδειξη που περιέχει η αίτηση καταχωρίσεως του σχεδίου ή υποδείγματος αυτού, καθώς και, ενδεχομένως, το ίδιο το σχέδιο ή υπόδειγμα, στο μέτρο που εξειδικεύει τη φύση του προϊόντος, τον προορισμό του ή τη λειτουργία του. Συγκεκριμένα, το να λαμβάνεται υπόψη το ίδιο το σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να καταστήσει δυνατή τη διάκριση του προϊόντος στο πλαίσιο ευρύτερης κατηγορίας προϊόντων, της οποίας έγινε μνεία κατά την καταχώριση, και, συνεπώς, καθιστά πράγματι δυνατό τον καθορισμό του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.

57      Πρέπει να επισημανθεί ότι, με τα σημεία 16 έως 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι τα προϊόντα στα οποία πρόκειται να ενσωματωθούν ή να εφαρμοσθούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα καλούνται «pogs» ή «rappers», στα αγγλικά, ή «tazos», στα ισπανικά, ενώ το τμήμα ακυρώσεων είχε λάβει υπόψη την κατηγορία των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια.

58      Εν προκειμένω, το προσβαλλόμενο σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίσθηκε για τα εξής προϊόντα: «Διαφημιστικά είδη για παιχνίδια».

59      Μολονότι οι διάδικοι δεν αμφισβητούν ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση προορίζεται να εφαρμοσθεί σε διαφημιστικά είδη για παιχνίδια, όπως και το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, από την ίδια την εξέταση του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος προκύπτει ότι πρόκειται για ειδική κατηγορία διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια. Εξάλλου, όπως επεσήμανε το τμήμα προσφυγών με το σημείο 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η παρεμβαίνουσα προσκόμισε, ενώπιον του τμήματος προσφυγών, στοιχεία σχετικά με τα επίμαχα προϊόντα, ειδικότερα δε στοιχεία σχετικά με τα «tazos», τα οποία διαθέτει στο εμπόριο από το 1995. Επομένως, ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι η παρεμβαίνουσα κατέστησε δυνατό τον καθορισμό στη συγκεκριμένη περίπτωση του είδους και της λειτουργίας των προϊόντων, τα οποία είναι παιχνίδια γνωστά με τα ονόματα «pogs», «rappers» ή «tazos». Επιπλέον, με το σημείο 16 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών διευκρίνισε ότι αυτά τα διαφημιστικά είδη για ειδικά παιχνίδια προορίζονταν για μικρά παιδιά και ότι χρησιμοποιούνταν εν γένει για την προώθηση μπισκότων ή προϊόντων από πατάτες για πρόχειρα γεύματα, στοιχείο το οποίο δεν αμφισβητούν οι διάδικοι.

60      Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι το επίμαχο προϊόν υπαγόταν, στο πλαίσιο της ευρείας κατηγορίας των διαφημιστικών ειδών για παιχνίδια, σε ειδική κατηγορία, δηλαδή σ’ αυτήν των παιχνιδιών που είναι γνωστά με τα ονόματα «pogs», «rappers» ή «tazos».

–       Επί του ενημερωμένου χρήστη

61      Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι ο ενημερωμένος χρήστης μπορεί να ήταν και διευθυντής μάρκετινγκ, ενώ επρόκειτο, εν προκειμένω, για παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου.

62      Πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο ενημερωμένος χρήστης δεν είναι ούτε κατασκευαστής ούτε πωλητής των προϊόντων στα οποία πρόκειται να ενσωματωθούν ή να εφαρμοσθούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα. Ο ενημερωμένος χρήστης επιδεικνύει ιδιαίτερη προσοχή και διαθέτει ορισμένη γνώση της προγενέστερης τεχνολογικής εξελίξεως, δηλαδή των μέχρι τούδε υφισταμένων σχεδίων ή υποδειγμάτων που αφορούν το επίμαχο προϊόν και τα οποία είχαν κυκλοφορήσει μέχρι την ημερομηνία καταχωρίσεως του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος ή, ενδεχομένως, μέχρι την ημερομηνία της προβαλλομένης προτεραιότητας.

63      Διαπιστώνεται συναφώς ότι, μολονότι το τμήμα προσφυγών δεν καθόρισε επακριβώς τον ενημερωμένο χρήστη εν προκειμένω, δεν απέκλεισε, αντιθέτως προς ό,τι διατείνεται η προσφεύγουσα, την περίπτωση να πρόκειται για παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου.

64      Ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών, με τα σημεία 16 και 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι ο ενημερωμένος χρήστης θα μπορούσε να είναι τόσο ένα παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου όσο και ένας διευθυντής μάρκετινγκ εταιρίας που κατασκευάζει προϊόντα των οποίων η προώθηση διενεργείται μέσω της προσφοράς «pogs», «rappers» ή «tazos». Συγκεκριμένα, από τον ορισμό του ενημερωμένου χρήστη, όπως διευκρινίσθηκε με την ανωτέρω σκέψη 62, προκύπτει ότι, εν προκειμένω, δεδομένου ότι τα προϊόντα στα οποία πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα είναι «rappers» ή «tazos», πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο ενημερωμένος χρήστης διαθέτει ορισμένη γνώση της προγενέστερης τεχνολογικής εξελίξεως όσον αφορά τα προϊόντα αυτά. Εξάλλου, όσον αφορά τα παιχνίδια που προορίζονται ειδικότερα για παιδιά, ο χρήστης αυτός μπορεί να είναι, όπως επεσήμανε το τμήμα προσφυγών με την προσβαλλόμενη απόφαση, παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου, στοιχείο που δεν αμφισβητούν ούτε το ΓΕΕΑ ούτε η παρεμβαίνουσα. Εντούτοις, όσον αφορά διαφημιστικό είδος, ο ενημερωμένος χρήστης μπορεί να είναι, εν προκειμένω, και ο διευθυντής μάρκετινγκ εταιρίας που χρησιμοποιεί αυτό το είδος προϊόντος για τη διαφημιστική προώθηση των προϊόντων της.

65      Όπως επεσήμανε το τμήμα προσφυγών με τα σημεία 16 και 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, μικρή σημασία έχει αν ο ενημερωμένος χρήστης είναι παιδί ηλικίας 5 έως 10 ετών περίπου ή ο διευθυντής μάρκετινγκ εταιρίας που κατασκευάζει προϊόντα των οποίων η προώθηση γίνεται με την προσφορά «pogs», «rappers» ή «tazos», ενώ το ουσιώδες είναι ότι οι δύο αυτές κατηγορίες ατόμων γνωρίζουν το φαινόμενο των «rappers».

–       Επί του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού

66      Στηριζόμενη στο γεγονός ότι το προσβαλλόμενο σχέδιο ή υπόδειγμα συνδέεται με τη γενική κατηγορία των διαφημιστικών ειδών, η προσφεύγουσα αμφισβητεί την προσβαλλόμενη απόφαση, για τον λόγο ότι το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε, με τη σκέψη 20 της αποφάσεως αυτής, ότι, εν προκειμένω, η ελευθερία του δημιουργού ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη».

67      Πρέπει να επισημανθεί συναφώς ότι ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος καθορίζεται ιδίως βάσει των περιορισμών που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά τα οποία επιβάλλει η τεχνική λειτουργία του προϊόντος ή ενός στοιχείου του προϊόντος ή επίσης με τις προδιαγραφές που επιβάλλονται εκ του νόμου και ισχύουν για το προϊόν. Οι περιορισμοί αυτοί έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένα χαρακτηριστικά να καθίστανται ο κανόνας και να είναι κοινά στα σχέδια ή υποδείγματα που αφορούν το οικείο προϊόν.

68      Στο σημείο 18 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών επεσήμανε ότι όλα τα «rappers» ή «tazos» που εξετάσθηκαν εν προκειμένω ήταν μικροί επίπεδοι ή ελαφρώς κυρτοί δίσκοι, που μπορεί να είναι κατασκευασμένοι από πλαστικό ή από μέταλλο. Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε, με τη σκέψη 20 της αποφάσεως αυτής, ότι η ελευθερία του δημιουργού στον οποίο ανατέθηκε ο σχεδιασμός ενός τέτοιου προϊόντος ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη», επειδή, όσον αφορά αυτό το είδος προϊόντος, «κανόνας είναι ο μικρός επίπεδος ή σχεδόν επίπεδος δίσκος στο οποίο μπορούν να εκτυπωθούν έγχρωμες παραστάσεις και ο οποίος είναι συχνά κυρτός στο κέντρο, έτσι ώστε να παράγεται ήχος όταν ένα παιδί αγγίζει το κέντρο του δίσκου», ενώ διευκρινίζεται ότι «θα υπήρχαν μικρές πιθανότητες να δεχθεί η αγορά ένα “rapper” χωρίς τα χαρακτηριστικά αυτά».

69      Πρέπει να διαπιστωθεί συναφώς ότι τα «pogs», τα «rappers» ή τα «tazos» έχουν κυκλικό σχήμα και, κατά την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος, εν προκειμένω κατά την ημερομηνία της προτεραιότητας που προβάλλεται επί του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος, τα «pogs», τα «rappers» ή τα «tazos» είχαν κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία όφειλε να λάβει υπόψη ο δημιουργός, όπως περιγράφηκαν στα σημεία 18 έως 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως και υπομνήσθηκαν με την ανωτέρω σκέψη 68. Οι διάδικοι δεν αμφισβητούν τη διαπίστωση αυτή.

70      Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι, κατά την ημερομηνία της διεκδικούμενης προτεραιότητας για το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, η ελευθερία του δημιουργού ήταν «ιδιαιτέρως περιορισμένη», καθόσον αυτός έπρεπε να ενσωματώσει στο σχέδιο ή υπόδειγμά του για το επίμαχο προϊόν τα κοινά χαρακτηριστικά αυτά. Επιπροσθέτως, όπως υπογράμμισε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η ελευθερία του δημιουργού περιοριζόταν επίσης από την ανάγκη τα είδη αυτά να έχουν χαμηλή τιμή, να πληρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας για παιδιά και να μπορούν να συνδέονται με τα προϊόντα τα οποία διαφημίζουν.

–       Επί της συνολικής εντυπώσεως που προκαλούν στον ενημερωμένο χρήστη τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα

71      Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της κρίσεως, στην οποία προέβη το τμήμα προσφυγών με την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα προκαλούν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

72      Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εκτιμήσεως της συνολικής εντυπώσεως που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη, ο οποίος γνωρίζει σε ορισμένο βαθμό την προγενέστερη τεχνολογική εξέλιξη, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος. Ως εκ τούτου, όπως επεσήμανε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως, οι ομοιότητες μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, στο μέτρο που αφορούν κοινά χαρακτηριστικά, όπως αυτά περιγράφηκαν στη σκέψη 67 ανωτέρω, έχουν μικρή σημασία ως προς τη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη. Εξάλλου, όσο πιο περιορισμένη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος, τόσο πιθανότερο θα είναι διαφορές ελάσσονος σημασίας μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων να αρκούν προκειμένου να δημιουργηθεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

73      Όπως υπενθυμίσθηκε ανωτέρω με τη σκέψη 68, το τμήμα προσφυγών, αφού καθόρισε, με τα σημεία 18 έως 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, τους περιορισμούς στους οποίους υπέκειτο ο δημιουργός κατά την εκπόνηση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος, έκρινε ότι η ελευθερία του δημιουργού ήταν, εν προκειμένω, «ιδιαιτέρως περιορισμένη».

74      Με το σημείο 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών διευκρίνισε επίσης ότι, όσον αφορά την εκτίμηση της συνολικής εντυπώσεως που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη, ο χρήστης αυτός δεν θα ελάμβανε αυτομάτως υπόψη τα στοιχεία «που είναι εντελώς συνηθισμένα και κοινά σε όλα τα παραδείγματα του επίμαχου είδους προϊόντος» και θα εστίαζε την προσοχή του στα χαρακτηριστικά «που είναι αυθαίρετα ή διαφοροποιούνται από τον κανόνα».

75      Στα σημεία 21 έως 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών συνέκρινε ακολούθως τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, περιγράφοντας το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα και, έπειτα, το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, για να αποφανθεί ότι υφίσταται «διαφορά ως προς το περίγραμμα του υπερυψωμένου τμήματος στο κέντρο των δίσκων». Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών έκρινε, με το σημείο 24 της αποφάσεως αυτής, ότι, λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος, αυτή η διαφορά ως προς την πλάγια όψη αρκούσε για να γίνει δεκτό ότι δημιουργούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

76      Τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα πρέπει να εξετασθούν υπό το πρίσμα των κριτηρίων που καθορίσθηκαν με τη σκέψη 72 ανωτέρω, εξετάζοντας τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, προκειμένου να διακριβωθεί, λαμβανομένου υπόψη του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος, αν το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη αποφαινόμενο ότι δημιουργούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

77      Όσον αφορά τις ομοιότητες μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, πρώτον, το τμήμα προσφυγών επεσήμανε, με το σημείο 22 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι και στις δύο περιπτώσεις επρόκειτο για σχεδόν επίπεδο δίσκο. Εντούτοις, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, κατά την ημερομηνία της προτεραιότητας που προβάλλεται επί του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση, προκειμένου περί κοινού χαρακτηριστικού των σχεδίων ή υποδειγμάτων που αφορούν το επίμαχο είδος προϊόντος, όπως επεσήμανε το τμήμα προσφυγών με τα σημεία 18 και 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η ομοιότητα αυτή δεν θα επηρεάσει τη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη.

78      Δεύτερον, το τμήμα προσφυγών επεσήμανε επίσης με το σημείο 22 της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα περιλαμβάνουν αμφότερα έναν ομόκεντρο κύκλο πολύ κοντά στην περιφέρεια, ο οποίος έχει ως σκοπό να προκαλέσει την εντύπωση ότι ο δίσκος είναι κυρτός καθ’ όλο το μήκος της περιφέρειας. Πρέπει, όμως, να επισημανθεί ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα μπορούν να εφαρμοσθούν σε προϊόν κατασκευασμένο από μέταλλο, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητούν η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα. Το προϊόν προοριζόταν κυρίως για παιδιά, συνεπώς αυτή η κυρτή περιφέρεια μπορεί να αποτελεί για τον δημιουργό περιορισμό που σχετίζεται με τις απαιτήσεις ασφάλειας, έτσι ώστε η περιφέρεια να μην είναι αιχμηρή σε περίπτωση κατά την οποία το προϊόν είναι κατασκευασμένο από μέταλλο, ενδεχομένως από πλαστικό ή ακόμη και από χαρτόνι. Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, καθόσον αυτή η διαφορά μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, ως προς ένα από τα χαρακτηριστικά τους, μπορεί να οφείλεται σε περιορισμό στον οποίο υπόκειται ο δημιουργός, δεν πρόκειται να προκαλέσει την προσοχή του ενημερωμένου χρήστη.

79      Τρίτον, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα περιλαμβάνουν αμφότερα ομόκεντρο κύκλο ευρισκόμενο στο ένα τρίτο περίπου της αποστάσεως μεταξύ της περιφέρειας και του κέντρου του δίσκου. Στο σημείο 22 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών επεσήμανε τη διαφορά αυτή, κρίνοντας ότι είχε ως σκοπό να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το κεντρικό τμήμα είναι ελαφρώς υπερυψωμένο. Εντούτοις, πρέπει να γίνει δεκτό ότι αυτό το κεντρικό τμήμα θα μπορούσε να οριοθετηθεί βάσει άλλου σχήματος από τον κύκλο. Τούτο καταδεικνύεται από το γεγονός ότι, από την αίτηση καταχωρίσεως του προσβαλλομένου σχεδίου ή υποδείγματος, η οποία περιλαμβάνεται στον φάκελο του ΓΕΕΑ που διαβιβάσθηκε στο Γενικό Δικαστήριο, προκύπτει ότι το προσβαλλόμενο σχέδιο ή υπόδειγμα προβάλλει την προτεραιότητα του ισπανικού σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 157156, το οποίο περιλαμβάνει τρεις παραλλαγές, όπου αυτό το υπερυψωμένο κεντρικό τμήμα οριοθετείται, αναλόγως της παραλλαγής, από κύκλο, τρίγωνο ή εξάγωνο. Εξάλλου, η κρίση αυτή δεν τίθεται εν αμφιβόλω από το επιχείρημα που προέβαλε το ΓΕΕΑ κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να έχει κάποιο από τα βασικά σχήματα για να μην παραμορφώνει την παράσταση που μπορεί να καλύπτει τον δίσκο, δεδομένου ότι το τριγωνικό και εξαγωνικό σχήμα, ενδεχομένως και το κυκλικό ή το ωοειδές σχήμα, αντί του κυκλικού, δεν θα προκαλούσαν μεγαλύτερη παραμόρφωση της παραστάσεως. Επίσης, η κρίση αυτή δεν μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλω από το επιχείρημα του ΓΕΕΑ ότι έπρεπε να επρόκειτο για κύκλο έτσι ώστε αυτό το υπερυψωμένο κεντρικό τμήμα να μπορεί να είναι κυρτό, διότι θα μπορούσε να πρόκειται, μεταξύ άλλων, και για ωοειδές σχήμα.

80      Τέταρτον, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα εμφανίζουν ομοιότητα ως προς το ότι η κυρτή περιφέρεια του δίσκου είναι υπερυψωμένη σε σχέση με το ενδιάμεσο τμήμα του, το οποίο βρίσκεται μεταξύ της περιφέρειας και του υπερυψωμένου κεντρικού τμήματος.

81      Πέμπτον, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα εμφανίζουν ομοιότητα ως προς τις αναλογίες, αντιστοίχως, του υπερυψωμένου κεντρικού τμήματος και του ενδιάμεσου τμήματος του δίσκου, το οποίο βρίσκεται μεταξύ της περιφέρειας και του υπερυψωμένου κεντρικού τμήματος.

82      Ελλείψει ιδιαίτερου περιορισμού στον οποίο υπόκειται ο δημιουργός, οι ομοιότητες που επισημάνθηκαν με τις ανωτέρω σκέψεις 79 έως 81 αφορούν στοιχεία ως προς τα οποία υφίστατο ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση. Ως εκ τούτου, θα προκαλέσουν την προσοχή του ενημερωμένου χρήστη, τούτο δε κατά μείζονα λόγο καθώς, όπως επεσήμανε η ίδια η παρεμβαίνουσα, η άνω όψη είναι η πλέον ορατή στον χρήστη αυτόν.

83      Όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, όπως επεσήμανε το τμήμα προσφυγών με το σημείο 23 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση περιλαμβάνει, εξεταζόμενο σε κάτοψη, δύο επιπλέον ομόκεντρους κύκλους απ’ ό,τι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Από πλάγια όψη, τα δύο σχέδια ή υποδείγματα διαφέρουν καθόσον το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου προσβάλλεται η καταχώριση είναι περισσότερο κυρτό. Εντούτοις, πρέπει να διαπιστωθεί ότι, καθόσον ο βαθμός κυρτότητας είναι πολύ μικρός, λαμβανομένου υπόψη του επίσης μικρού πάχους των δίσκων, το στοιχείο αυτό δεν είναι ευχερώς αντιληπτό από τον ενημερωμένο χρήστη, εξεταζόμενο ιδίως σε κάτοψη, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο, όπως προκύπτει από τον φάκελο του ΓΕΕΑ που διαβιβάσθηκε στο Γενικό Δικαστήριο.

84      Λαμβανομένων υπόψη των ομοιοτήτων που επισημάνθηκαν ανωτέρω, με τις σκέψεις 79 έως 81, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι διαφορές τις οποίες διαπίστωσε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 23 της προσβαλλομένης αποφάσεως (βλ. σκέψη 83 ανωτέρω) δεν αρκούν προκειμένου το προσβαλλόμενο σχέδιο ή υπόδειγμα να προκαλέσει στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από αυτήν του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος.

85      Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι κακώς έκρινε το τμήμα προσφυγών με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα προκαλούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη και ότι δεν συγκρούονταν, κατά την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 6/2002. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση της διατάξεως αυτής και πρέπει, επομένως, να ακυρωθεί, χωρίς να απαιτείται να εξετασθεί ο τελευταίος λόγος ακυρώσεως που προβάλλει η προσφεύγουσα.

 Επί των δικαστικών εξόδων

86      Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου (νυν Γενικού Δικαστηρίου), ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Εξάλλου, κατά το ίδιο άρθρο, όταν οι ηττηθέντες διάδικοι είναι περισσότεροι του ενός, το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει για την κατανομή των εξόδων.

87      Εν προκειμένω, δεδομένου ότι το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ηττήθηκαν, πρέπει, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της προσφεύγουσας, να καταδικασθούν στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα κατά τη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

88      Εξάλλου, η προσφεύγουσα ζήτησε την καταδίκη του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας στα έξοδα στα οποία αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ. Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι, δυνάμει του άρθρου 136, παράγραφος 2, του κανονισμού Διαδικασίας, τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβάλλονται οι διάδικοι στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας θεωρούνται ως αποδοτέα έξοδα. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ηττήθηκαν, πρέπει να καταδικασθούν και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών, σύμφωνα με το σχετικό αίτημά της.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα)

αποφασίζει:

1)      Ακυρώνει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 27ης Οκτωβρίου 2006 (υπόθεση R 1001/2005-3).

2)      Το ΓΕΕΑ και η PepsiCo, Inc. φέρουν τα έξοδά τους, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Grupo Promer Mon Graphic, SA στο πλαίσιο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας.

3)      Το ΓΕΕΑ και η PepsiCo φέρουν τα έξοδά τους, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Grupo Promer Mon Graphic στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας.

Βηλαράς

Prek

Ciucă

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 18 Μαρτίου 2010.

(υπογραφές)

---

* Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.