Προσφυγή Fjord Seafood Norway και λοιποί κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση T-113/06)

(2006/C 131/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Fjord Seafood Norway AS (Oslo, Noρβηγία), Fjord Seafood Scotland Farming Ltd (Νήσος Lewis, Ηνωμένο Βασίλειο), Alsaker Fjordbruk AS (Onarheim, Noρβηγία) (εκπρόσωποι: J. Juuhl-Langseth και P. Dyrberg, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες είτε εξάγουν σολομό εκτροφής από τη Νορβηγία στην Κοινότητα ή τον παράγουν στην Κοινότητα. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός επιβάλλει δασμούς αντιντάμπινγκ στον σολομό εκτροφής καταγωγής Νορβηγίας.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται κατ' αρχάς ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός προσδιορίζει και εφαρμόζει εσφαλμένως την έννοια της κοινοτικής βιομηχανίας. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός ορίζει ότι η κοινοτική βιομηχανία έχει υποστεί ζημίες ούτως ώστε κάλυψε λιγότερο του 5 % της συνολικής κοινοτικής παραγωγής, συγκεκριμένα λόγω του ότι άλλοι κοινοτικοί παραγωγοί ανήκουν ή έχουν σχέση με νορβηγικά συμφέροντα. Συνεπώς, ισχυρίζονται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παρέβη τη Συμφωνία ΕΟΧ, ειδικότερα προσέβαλε τις αρχές της ελευθερίας εγκαταστάσεως, της ελεύθερης κινήσεως των κεφαλαίων και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας, παρέβη τον βασικό κανονισμό (1), και το άρθρο 253.

Περαιτέρω, οι προσφεύγουσες αμφισβητούν το ότι, στον προσβαλλόμενο κανονισμό, η κοινοτική βιομηχανία ορίστηκε ούτως ώστε να καλύπτει μόνον τους παραγωγούς σολομού εκτροφής. Ισχυρίζονται ότι η βιομηχανία μεταποιήσεως έπρεπε να συμπεριληφθεί στον ορισμό καθόσον ο επίμαχος σολομός μεταποιείται και οι επιβαλλόμενοι δασμοί λαμβάνουν υπόψη τις δαπάνες μεταποιήσεως.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται επίσης ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εσφαλμένως εκτίμησε το ντάμπινγκ και τη ζημία βάσει των στοιχείων που αφορούν τα 25 κράτη μέλη της ΕΕ, μολονότι για το μεγαλύτερο μέρος της υπό εξέταση χρονικής περιόδου, η ΕΕ αποτελούνταν από 15 κράτη μέλη. Η συμπεριφορά των Νορβηγών εξαγωγέων εντός των αγορών των δέκα νέων κρατών μελών, που δεν διαθέτουν βιομηχανία σολομού εκτροφής, πριν από την 1η Μαΐου 2004, δεν πρέπει να αναλυθεί ως δημιουργούσα ζημία ντάμπινγκ στην κοινοτική βιομηχανία.

Περαιτέρω, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι οι χρησιμοποιηθείσες δειγματοληψίες των καταγγελόντων και των Νορβηγών εξαγωγέων δεν είναι αντιπροσωπευτικές, και ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν απέδειξε τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ νορβηγικών εισαγωγών και ζημίας, και δεν έκρινε μήπως η προκληθείσα από τις αμερικανικές και καναδικές εισαγωγές ζημία αποδίδεται στις νορβηγικές εισαγωγές. Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται επίσης ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι εσφαλμένος ως προς το ότι έκρινε αυτομάτως τα απωλεσθέντα μερίδια αγοράς της κοινοτικής βιομηχανίας ως ζημία, ότι η συναλλαγματική ισορροπία που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό των δασμών είναι εσφαλμένη, ότι η βάση των τιμών εισαγωγής των φιλέτων είναι εσφαλμένη και η συναφής πληροφόρηση ήταν ανεπαρκής. Τέλος, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι, ως προς την προσφεύγουσα Fjord Seafood Norway AS, υπολογίστηκαν εσφαλμένως οι δαπάνες παραγωγής.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 56, σ. 1)