Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62006TN0025

    Υπόθεση T-25/06: Προσφυγή Alliance One International κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2006

    ΕΕ C 60 της 11.3.2006, p. 50–51 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    11.3.2006   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 60/50


    Προσφυγή Alliance One International κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2006

    (Υπόθεση T-25/06)

    (2006/C 60/93)

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγουσαt: Alliance One International, Inc. (Danville, ΗΠΑ) [εκπροσωπούμενη από τους δικηγόρους: C. Osti και A. Prastaro]

    Καθής:: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

    Να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο α', της από 20 Οκτωβρίου αποφάσεως της Επιτροπής C(2005) 4012 τελικό, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ (Υπόθεση COMP/C.38.281/B.2 — Τομέας του ακατέργαστου καπνού στην Ιταλία) καθόσον αφορά τις εταιρίες SCC, Dimon Inc. και Alliance One;

    Κατά συνέπεια, να μειώσει τα επιβληθέντα στις εταιρίες Transcatab και Dimon Italia-Mindo πρόστιμα, ούτως ώστε τα πρόστιμα να μην υπερβαίνουν το 10 % του κύκλου εργασιών τους κατά το τελευταίο οικονομικό έτος·

    Επικουρικώς, να μειώσει το επιβληθέν στις εταιρίες Transcatab και Dimon Italia- Mindo, εφόσον δεν εφαρμόζεται πολλαπλασιαστής·

    Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

    Με την προσβαλλομένη απόφαση, η Επιτροπή έκρινε ότι διάφορες εταιρίες, περιλαμβανομένων της προσφεύγουσας και θυγατρικών της, παρέβησαν το άρθρο 81, παράγραφος 1, EΚ μέσω συμφωνιών ή/και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα του ακατέργαστου καπνού στην Ιταλία.

    Η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση της εν λόγω αποφάσεως ισχυριζόμενη, πρώτον, ότι η Επιτροπή, θεωρώντας την αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπεύθυνη για την παράβαση που διέπραξαν οι θυγατρικές της, παραβίασε τους κανόνες που διέπουν την ευθύνη των μητρικών εταιριών. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί στο πλαίσιο αυτό τα επιχειρήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία που προβάλλει η Επιτροπή προς στήριξη των κρίσεών της.

    Η προσφεύγουσα θεωρεί επίσης ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003 (1) επιβάλλοντας πρόστιμα υπερβαίνοντα το 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών των θυγατρικών της.

    Τέλος, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η Επιτροπή δεν έπρεπε να εφαρμόσει πολλαπλασιαστή στις θυγατρικές της διότι τούτο δεν αιτιολογείται βάσει των κύκλων εργασιών των διαδίκων και της πρακτικής λήψεως αποφάσεων της Επιτροπής. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο πολλαπλασιαστής που εφαρμόστηκε στην περίπτωσή της είναι υψηλότερος από αυτόν που εφαρμόστηκε σε άλλη επιχείρηση, γεγονός το οποίο οδηγεί σε προφανή παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και μη τήρηση της υποχρεώσεως αιτιολογίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επίσης ότι η αιτιολογία για την εφαρμογή πολλαπλασιαστή στην Mindo δεν έχει συνοχή διότι εφαρμόζει διαφορετικά κριτήρια για τον καθορισμό του ιδίου προστίμου.


    (1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003, του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης, ΕΕ L 1, 04/01/2003, σ. 1.


    Top