ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 14ης Φεβρουαρίου 2007

Υπόθεση T-65/05

Thomas Seldis

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλοι – Δόκιμοι υπάλληλοι – Επιστημονικός και τεχνικός κλάδος – Διορισμός εκτάκτου υπαλλήλου κατόπιν διαγωνισμού για μονιμοποίηση υπαλλήλων – Κατάταξη σε βαθμό και κλιμάκιο – Άρθρα 31 και 32 ΚΥΚ»

Αντικείμενο: Προσφυγή με αντικείμενο αίτημα για ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 5ης Απριλίου 2004, περί διορισμού του προσφεύγοντος ως δοκίμου υπαλλήλου, καθόσον τον κατατάσσει στον βαθμό Α 7, κλιμάκιο 5.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Διορισμός σε βαθμό και κατάταξη σε κλιμάκιο – Διορισμός στον ανώτερο βαθμό της σταδιοδρομίας

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 31 και 32, εδ. 3)

Το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), που επιτρέπει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, εντός ορισμένων ορίων, να παρεκκλίνει από τον κανόνα της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου, ότι ο προσλαμβανόμενος υπάλληλος κατατάσσεται στον βαθμό ενάρξεως της σταδιοδρομίας του, δεν αφορά την περίπτωση προσλήψεως ως μονίμων προσώπων που υπηρετούν ως έκτακτοι, για την κατάταξη των οποίων εφαρμόζεται, ως γενικός κανόνα, το άρθρο 32, τρίτο εδάφιο.

Και ναι μεν η γραμματική ερμηνεία της τελευταίας διατάξεως, κατά την οποία ο έκτακτος που διορίζεται μόνιμος υπάλληλος στον βαθμό τον οποίο κατείχε κατά τον χρόνο του διορισμού του διατηρεί την αρχαιότητά του σε κλιμάκιο την οποία είχε αποκτήσει ως έκτακτος υπάλληλος, δεν απαγορεύει, εξ αρχής, να καταταγεί, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 31, παράγραφος 2, σε βαθμό ανώτερο εκείνου που κατείχε ως έκτακτος υπάλληλος, μια τέτοια όμως ερμηνεία θα αντιστρατευόταν τη δομή και τον σκοπό των διαφορετικών αυτών διατάξεων, που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σωρευτικά για τον καθορισμό της κατάταξης εκτάκτου υπαλλήλου που μονιμοποιείται. Το άρθρο 32, τρίτο εδάφιο, του ΚΥΚ που προϋποθέτει ότι ο έκτακτος υπάλληλος θα διατηρήσει τον βαθμό του κατά τον διορισμό του ως μονίμου, ενέχει εξαίρεση του κανόνα ότι η πρόσληψη του υπαλλήλου γίνεται στον βαθμό ενάρξεως της σταδιοδρομίας και συνιστά ειδικό κανόνα, που έχει ως αποτέλεσμα, σιωπηρώς μεν αλλά κατ’ ανάγκην, να θέτει τους εκτάκτους υπαλλήλους εκτός πεδίου εφαρμογής του άρθρου 31 του ΚΥΚ, άρα και της παραγράφου 2 αυτού.

Υπέρ της ερμηνείας αυτής συνηγορεί αφενός μεν το γεγονός ότι, όταν έκτακτος υπάλληλος διορίζεται μόνιμος κατόπιν εσωτερικού διαγωνισμού για μονιμοποίηση, η δικαιολόγηση της ευχέρειας να προσφερθούν, κατ’ εξαίρεση, σε έναν εξαιρετικό υποψήφιο ελκυστικότεροι όροι, για να μη προτιμήσει αυτός άλλους δυνητικούς εργοδότες, δεν ισχύει, αφετέρου δε το γεγονός ότι ο βαθμός και το κλιμάκιο όπου έχει φτάσει ο έκτακτος υπάλληλος αντανακλούν ήδη την πείρα και τα προσόντα του κατά τον χρόνο της μονιμοποίησης, οπότε η εφαρμογή υπέρ αυτού του άρθρου 31, παράγραφος 2, του ΚΥΚ θα κατέληγε στο να ληφθούν υπόψη δυο φορές τα ίδια δεδομένα.

(βλ. σκέψεις 51 έως 57 και 59)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 13 Φεβρουαρίου 1998, T‑195/96, Αλεξοπούλου κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. I‑A‑51 και II‑117, σκέψη 37· ΠΕΚ, 6 Ιουλίου 1999, T‑203/97, Forvass κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1999, σ. I‑A‑129 και II‑705, σκέψη 44· ΠΕΚ, 15 Μαρτίου 2006, T‑411/03, Herbillon κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. Ι-Α-2-45 και ΙΙ-Α-2-193, σκέψη 77