Υπόθεση T-302/03

PTV Planung Transport Verkehr AG

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος map&guide — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»

Απόφαση του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Οκτωβρίου 2006 

Περίληψη της αποφάσεως

1.     Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Χωριστή εξέταση των διαφόρων λόγων απαραδέκτου

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1)

2.     Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Σήματα στερούμενα διακριτικού χαρακτήρα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχείο β΄)

1.     Καθένας από τους λόγους απαραδέκτου που απαριθμούνται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, είναι ανεξάρτητος των λοιπών και απαιτεί χωριστή εξέταση. Επιπλέον, αυτοί οι λόγοι απαραδέκτου πρέπει να ερμηνεύονται υπό το φως του γενικού συμφέροντος που δικαιολογεί καθέναν από αυτούς. Το γενικό συμφέρον που λαμβάνεται υπόψη κατά την εξέταση καθενός από τους λόγους αυτούς απαραδέκτου μπορεί, ακόμη και πρέπει, να αντικατοπτρίζει διαφορετικές εκτιμήσεις αναλόγως του προβαλλομένου λόγου απαραδέκτου. Πάντως, υφίσταται προφανής επικάλυψη των αντιστοίχων πεδίων εφαρμογής των λόγων που διαλαμβάνονται στα στοιχεία β΄ έως δ΄ της διατάξεως αυτής. Ειδικότερα, ένα λεκτικό σήμα που είναι περιγραφικό των χαρακτηριστικών των προϊόντων ή των υπηρεσιών, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94, στερείται οπωσδήποτε, ως εκ τούτου, διακριτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα ίδια αυτά προϊόντα ή υπηρεσίες, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του ίδιου κανονισμού.

(βλ. σκέψεις 33-34)

2.     Το λεκτικό σημείο map&guide, του οποίου ζητείται η καταχώριση για «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και για «προγραμματισμό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» που εμπίπτουν, αντίστοιχα, στις κλάσεις 9 και 42 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, στερείται διακριτικού χαρακτήρα ως προς τα οικεία προϊόντα, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, δεδομένου ότι, για τον μέσο καταναλωτή που προέρχεται από το αγγλόφωνο ευρύ κοινό, το σημείο είναι περιγραφικό των προϊόντων και των υπηρεσιών που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως. Συγκεκριμένα, στη γλωσσική ζώνη της Κοινότητας όπου ομιλούνται τα αγγλικά, το σημείο μπορεί να προσδιορίζει το λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις υπηρεσίες προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές των οποίων η λειτουργία συνίσταται στην παροχή χαρτών (πόλεων) και (ταξιδιωτικών) οδηγών. Συνεπώς, το σημειολογικό περιεχόμενο του σημείου map & guide καθιστά δυνατή στο ενδιαφερόμενο κοινό, ευθέως και χωρίς άλλη σκέψη, τη διαπίστωση της υπάρξεως άμεσης και συγκεκριμένης σχέσεως με το λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις υπηρεσίες προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές που παρέχουν χάρτες (πόλεων) και (ταξιδιωτικούς) οδηγούς.

(βλ. σκέψεις 47, 51)

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (δεύτερο τμήμα)

της 10ης Οκτωβρίου 2006 (*)

«Κοινοτικό σήμα – Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος map&guide – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»

Στην υπόθεση T‑302/03,

PTV Planung Transport Verkehr AG, με έδρα την Καρλσρούη (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον F. Nielsen, δικηγόρο,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), εκπροσωπούμενου από τους B. Müller και G. Schneider,

καθού,

με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 1ης Ιουλίου 2003 (υπόθεση R 1046/2001‑2), σχετικά με την αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος map&guide ως κοινοτικού σήματος,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (δεύτερο τμήμα),

συγκείμενο από τους J. Pirrung, Πρόεδρο, A. W. H. Meij και I. Pelikánová, δικαστές,

γραμματέας: I. Νάτσινας, υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 4 Σεπτεμβρίου 2003,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 26 Νοεμβρίου 2003,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 7ης Δεκεμβρίου 2005,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1       Στις 15 Φεβρουαρίου 2001, η προσφεύγουσα υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (στο εξής: ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.

2       Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σημείο map&guide.

3       Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση του σήματος εμπίπτουν στις κλάσεις 9, 41 και 42 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, σχετικά με τη διεθνή κατάταξη των προϊόντων και των υπηρεσιών για την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για κάθε μία από τις κλάσεις αυτές, στην εξής περιγραφή:

–       «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», που εμπίπτει στην κλάση 9·

–       «οργάνωση εκπαιδευτικών εκδηλώσεων σχετικά με το λογισμικό», που εμπίπτει στην κλάση 41·

–       «προγραμματισμός για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», που εμπίπτει στην κλάση 42.

4       Με απόφαση της 19ης Οκτωβρίου 2001, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος όσον αφορά το «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και τις υπηρεσίες «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», βάσει του άρθρου 38 του κανονισμού 40/94, με την αιτιολογία ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση ήταν περιγραφικό των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94 και στερούνταν παντελώς διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94. Αντίθετα προς την πιθανότητα που είχε αρχικώς εξετάσει, ο εξεταστής δεν απέρριψε την αίτηση καταχωρίσεως όσον αφορά τις υπηρεσίες «οργανώσεως εκπαιδευτικών εκδηλώσεων σχετικά με το λογισμικό».

5       Στις 19 Δεκεμβρίου 2001, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ, βάσει των άρθρων 57 ως 62 του κανονισμού 40/94, κατά της αποφάσεως του εξεταστή.

6       Με απόφαση της 1ης Ιουλίου 2003 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 4 Ιουλίου 2003, το δεύτερο τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή με την αιτιολογία ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στερούνταν παντελώς διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, διευκρινίζοντας ότι δεν ήταν αναγκαίο να αποφανθεί επί της υπάρξεως απόλυτου λόγου απαραδέκτου της καταχωρίσεως βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94.

 Αιτήματα των διαδίκων

7       Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

–       να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση·

–       να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

8       Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Πρωτοδικείο:

–       να απορρίψει την προσφυγή·

–       να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Σκεπτικό

 Επιχειρήματα των διαδίκων

9       Η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, που αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94.

10     Προς στήριξη του αιτήματός της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει, καταρχάς, ότι από το γράμμα του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, το οποίο αφορά τα «σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα», προκύπτει ότι ένας μικρός βαθμός διακριτικού χαρακτήρα αρκεί για να αποκλεισθεί ο απόλυτος λόγος απαραδέκτου που προβλέπεται από τη διάταξη αυτή.

11     Ακολούθως, ισχυρίζεται ότι από την απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Ιουλίου 2003 [T‑122/01, Best Buy Concepts κατά ΓΕΕΑ (BEST BUY), Συλλογή 2003, σ. II‑2235, σκέψη 21] προκύπτει ότι ένα σήμα είναι διακριτικό κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 όταν καθίσταται εξ αρχής αντιληπτό ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων ή υπηρεσιών που αφορά, προκειμένου να παράσχει στο ενδιαφερόμενο κοινό τη δυνατότητα να διακρίνει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του κατόχου του σήματος από εκείνα που έχουν άλλη εμπορική προέλευση. Στην προκειμένη περίπτωση, το σημείο map&guide επιτελεί, κατά την προσφεύγουσα, τη λειτουργία αυτή, διότι καθιστά δυνατή την ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές».

12     Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, πρώτον, κακώς έκρινε το ΓΕΕΑ ότι υφίσταται άμεση και συγκεκριμένη σχέση μεταξύ του σημείου map&guide και των εννοιών του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές».

13     Κατά την προσφεύγουσα, το ΓΕΕΑ δεν έλαβε επαρκώς υπόψη ότι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος δεν είναι χάρτες πόλεων ή τουριστικοί οδηγοί, αλλά «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και υπηρεσίες «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» που μπορούν να καλύψουν οποιαδήποτε θεματολογία. Συνεπώς, η σχέση μεταξύ αυτών και του σημείου map&guide είναι κατ’ ανάγκην γενική και υποθετική. Έτσι, σε αντίθεση με έναν τουριστικό οδηγό υπό μορφή βιβλίου, τον οποίο ο οποιοσδήποτε θα χαρακτήριζε ως τουριστικό οδηγό, κανείς δεν θα έκανε χρήση του όρου «map&guide» για να προσδιορίσει ένα «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές». Ούτε αποτελεί το σημείο map&guide άμεση ένδειξη της υπηρεσίας «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές». Επομένως, το ενδιαφερόμενο κοινό προσλαμβάνει το σημείο map&guide ως έκφραση ευρηματικότητας το οποίο συνιστά ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως. Δεν υφίσταται, επομένως, σχέση μεταξύ του σημείου map&guide και, αυτών καθαυτών, των οικείων υπηρεσιών και προϊόντων. Η σχέση μεταξύ, αφενός, του σημειολογικού περιεχομένου του σημείου map&guide και, αφετέρου, του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» θα μπορούσε να προκύψει μόνον από έναν επαγωγικό συλλογισμό. Συνεπώς, δεν πληρούται, κατά την προσφεύγουσα, η προϋπόθεση για να μην έχει το σημείο map&guide οποιαδήποτε δυνατότητα προστασίας λόγω ελλείψεως διακριτικού χαρακτήρα.

14     Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επίσης ότι η προσέγγιση της προσβαλλομένης αποφάσεως έχει ως συνέπεια ότι κανένα σήμα αποτελούμενο από «συγκεκριμένο όρο» δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί προκειμένου περί «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» ή υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», διότι θα είναι πάντα δυνατό να αποδειχθεί η ύπαρξη σχέσεως μεταξύ του σημειολογικού περιεχομένου που φέρει ο όρος αυτός –π.χ. «λέων» ή «αετός»– και του αντικειμένου ή του πεδίου χρήσεως του οικείου προϊόντος ή της οικείας υπηρεσίας.

15     Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το επίμαχο σημείο, θεωρούμενο συνολικά και σε σχέση με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται να χρησιμοποιηθεί, πρέπει να θεωρηθεί διακριτικό.

16     Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το σημείο map&guide διαθέτει οπωσδήποτε διακριτικό χαρακτήρα σε ορισμένο βαθμό, δεδομένου ότι ο εξεταστής, ο οποίος είχε αρχικά προτείνει την απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως όσον αφορά την υπηρεσία «οργανώσεως εκπαιδευτικών εκδηλώσεων σχετικά με το λογισμικό», δέχθηκε τελικώς την καταχώριση του επίμαχου σημείου όσον αφορά την υπηρεσία αυτή. Αν το σημείο map&guide στερούνταν παντελώς διακριτικού χαρακτήρα, ο εξεταστής δεν θα μετέβαλλε την αρχική του εκτίμηση.

17     Τέταρτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, μολονότι η κάθε περίπτωση πρέπει να εκτιμάται αυτοτελώς και μολονότι οι προγενέστερες καταχωρίσεις άλλων σημάτων στερούνται σημασίας προκειμένου να εκτιμηθεί αν ένα σήμα πρέπει να απολαύει προστασίας, το ΓΕΕΑ οφείλει πάντως να μεριμνά για την ομοιόμορφη εφαρμογή του δικαίου. Επομένως, ουδόλως δικαιολογείται, κατ’ ουσίαν, η προσβαλλόμενη απόφαση, εφόσον κατέστη δυνατή η καταχώριση ορισμένων σημάτων για προϊόντα ή υπηρεσίες με τις οποίες υφίστατο στενότερη σχέση από αυτή που υπάρχει μεταξύ, αφενός, του σημείου map&guide και, αφετέρου, του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές». Ως παράδειγμα, η προσφεύγουσα επικαλείται την καταχώριση των σημάτων LEICHT (εύκολο) για εντοιχισμένα έπιπλα κουζίνας, PRO CARE για προϊόντα περιποιήσεως σώματος και προϊόντα φροντίδας της ομορφιάς, POLY COLOR για προϊόντα περιποιήσεως μαλλιών, σαμπουάν και βαφές μαλλιών, GOLDEN CARE για ασφάλειες και χρηµατοπιστωτικές υποθέσεις, Safetytech προκειμένου περί εγκαταστάσεων για τη βιομηχανία συσκευασίας ή ακόμη RAPID για τρυπάνια.

18     Τέλος, στο δικόγραφο της προσφυγής, η προσφεύγουσα παραπέμπει κατά γενικό τρόπο στα υπομνήματα που κατέθεσε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του ΓΕΕΑ. Πάντως, η προσφεύγουσα ανέφερε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση ότι παραιτείται από την επίκληση, στο πλαίσιο της προκειμένης διαδικασίας, των υπομνημάτων που κατέθεσε ενώπιον του ΓΕΕΑ.

19     Το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι το σημείο map&guide στερείται διακριτικού χαρακτήρα και αμφισβητεί τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας.

20     Πρώτον, το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται κατ’ ουσίαν ότι ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, έγκειται στη συγκεκριμένη ικανότητα του σήματος αυτού να προσδιορίζει, ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως, τα διαλαμβανόμενα στην αίτηση προϊόντα και υπηρεσίες. Συναφώς, από τη νομολογία προκύπτει ότι το καθοριστικό στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η τεκμαιρόμενη αντίληψη του μέσου καταναλωτή, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση, είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος και ανήκει στο ενδιαφερόμενο κοινό (απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 1999, C‑342/97, Lloyd Schuhfabrik Meyer, Συλλογή 1999, σ.  ‑3819, σκέψη 26).

21     Εν προκειμένω, για να εκτιμηθεί ο διακριτικός χαρακτήρας του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, πρέπει να εξετασθεί η άποψη του αγγλόφωνου καταναλωτή. Συγκεκριμένα, αφενός, το σημείο map&guide αποτελείται από λέξεις της αγγλικής γλώσσας και, αφετέρου, από το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, προκύπτει ότι η καταχώριση ενός σημείου ως κοινοτικού σήματος αποκλείεται όταν το σημείο αυτό στερείται διακριτικού χαρακτήρα ακόμη και σε μια μόνον από τις γλώσσες που χρησιμοποιεί το κοινό στο έδαφος της Κοινότητας [απόφαση του Πρωτοδικείου της 30ής Μαρτίου 2000, T‑91/99, Ford Motor κατά ΓΕΕΑ (OPTIONS), Συλλογή 2000, σ. II‑1925, σκέψεις 25 και επ.].

22     Δεύτερον, το ΓΕΕΑ υποστηρίζει, αντίθετα προς ό,τι ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, ότι υφίσταται άμεση και συγκεκριμένη σχέση μεταξύ του σημείου map&guide και των υπηρεσιών και προϊόντων για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση του σημείου αυτού, σχέση η οποία στερεί από το σημείο αυτό οποιονδήποτε διακριτικό χαρακτήρα προκειμένου περί των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών.

23     Συναφώς, το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται ότι, όπως έκρινε το τμήμα προσφυγών, οι λέξεις «map» και «guide», οι οποίες σημαίνουν αντιστοίχως χάρτης ή χάρτης πόλεως και οδηγός ή ταξιδιωτικός οδηγός, στερούνται αμφότερες διακριτικού χαρακτήρα, καθόσον προσδιορίζουν μόνον αυτό τούτο το αντικείμενο του προϊόντος που ονομάζεται «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και της υπηρεσίας που ονομάζεται «προγραμματισμός για ηλεκτρονικούς υπολογιστές». Όπως επισημαίνεται με την προσβαλλόμενη απόφαση, ο μέσος καταναλωτής της οικείας κατηγορίας προϊόντων ή υπηρεσιών αγοράζει προγράμματα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές προκειμένου να εκμεταλλευθεί τα δεδομένα που περιέχουν και αντιλαμβάνεται, χωρίς νοητική επεξεργασία ή επαγωγικό συλλογισμό, ότι το πρόγραμμα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή η συναφής υπηρεσία αναπαράγει γεωγραφικούς χάρτες, χάρτες πόλεων ή ταξιδιωτικούς οδηγούς.

24     Εξάλλου, όπως αναφέρει η προσβαλλόμενη απόφαση, ο απλός συνδυασμός των λέξεων «map» και «guide» ως «map&guide» δεν αποτελεί παρά το άθροισμα των στοιχείων αυτών στερούμενων διακριτικού χαρακτήρα. Η σύνδεση των δύο όρων με το τυπογραφικό σύμβολο «&», το οποίο σημαίνει «και», δεν είναι ασυνήθιστη από γραμματική άποψη. Η σύνθεση του σημείου map&guide δεν παρουσιάζει, επομένως, αισθητή απόκλιση από τους όρους που χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη, η οποία θα μπορούσε να προσδώσει στο σημείο διακριτικό χαρακτήρα κατά την έννοια της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2001 (C‑383/99 P, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2001, σ. I‑6251). Ερχόμενος σε οπτική επαφή με το σημείο map&guide στο πλαίσιο του λογισμικού και του προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ο καταναλωτής αντιλαμβάνεται αμέσως τη σημασία του και, χωρίς πνευματική προσπάθεια, το συσχετίζει κατά τρόπο συγκεκριμένο και άμεσο με τις υπηρεσίες και τα προϊόντα τα οποία φέρεται να προσδιορίζει.

25     Επιπλέον, ο εξεταστής απέδειξε προσηκόντως την άποψη του ενδιαφερομένου κοινού βάσει παραδειγμάτων. Επισήμανε επίσης ότι το λογισμικό υπό μορφή γεωγραφικού χάρτη που συνοδεύεται από οδηγό και προσφέρει δυνατότητες, όπως η εκπόνηση μιας εξατομικευμένης διαδρομής, που εκφεύγουν του πλαισίου του εντύπου οδηγού, είναι σύνηθες στην αγορά, ιδίως υπό μορφή CD-ROM. Οι διαπιστώσεις αυτές περί των πραγματικών περιστατικών δεν αμφισβητούνται, κατά το ΓΕΕΑ, από την προσφεύγουσα.

26     Όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι ουδείς περιγράφει ένα λογισμικό με την έκφραση «map&guide», ενώ ο ταξιδιωτικός οδηγός υπό μορφή βιβλίου περιγράφεται με τον όρο «ταξιδιωτικός οδηγός», το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται, κατ’ ουσίαν, ότι ένα λογισμικό μπορεί να υποκαταστήσει ένα βιβλίο, στο μέτρο που, στις αγγλόφωνες περιοχές της Κοινότητας, υπάρχουν εκδόσεις αναφοράς τόσο υπό μορφή βιβλίου όσο και υπό μορφή CD-ROM. Το ΓΕΕΑ προσθέτει ότι ένας καταναλωτής που διακρίνει την επιγραφή «map&guide» σε ένα βιβλίο σκέπτεται αυτομάτως ότι πρόκειται για ταξιδιωτικό οδηγό με γεωγραφικούς χάρτες ή χάρτες πόλεων και, συνεπώς, οι όροι «ταξιδιωτικός οδηγός», «map» [χάρτης], «guide» [οδηγός] ή ακόμη «map&guide» δεν είναι δυνατόν να απολαύουν προστασίας όσον αφορά τις εκδόσεις που περιλαμβάνονται στην κλάση 16. Συνεπώς, το αυτό ισχύει και προκειμένου περί του αντιστοίχου λογισμικού.

27     Όσον αφορά την επίκριση που διατύπωσε η προσφεύγουσα ότι αν ακολουθηθεί η προσέγγιση της προσβαλλομένης αποφάσεως τότε κανείς συγκεκριμένος όρος, όπως «λέων» ή «αετός», δεν θα μπορεί να τύχει προστασίας προκειμένου περί λογισμικού ή συναφών υπηρεσιών, το ΓΕΕΑ απαντά ότι, κατ’ ουσίαν, λαμβάνεται υπόψη η άποψη του καταναλωτή και ότι αυτή χαρακτηρίζεται κατά τρόπο καθοριστικό από τη συγκεκριμένη πρακτική του οικείου τομέα. Δεν διαφεύγει, όμως, την προσοχή του ευρέος κοινού, το οποίο είναι εν προκειμένω το ενδιαφερόμενο κοινό, ότι γεωγραφικοί χάρτες ή χάρτες πόλεων που συνοδεύονται από οδηγό διατίθενται στο εμπόριο υπό μορφή λογισμικού. Συνεπώς, όπως διαπίστωσε στην προκειμένη περίπτωση το τμήμα προσφυγών, όταν ο μέσος καταναλωτής διακρίνει την επιγραφή «map&guide» στη συσκευασία λογισμικού ή στο πλαίσιο αντίστοιχης υπηρεσίας, λαμβανομένης υπόψη της πρακτικής της αγοράς, σκέπτεται ότι πρόκειται για λογισμικό με τη μορφή ηλεκτρονικού ταξιδιωτικού οδηγού που συνοδεύεται από χάρτη πόλεως ή γεωγραφικό χάρτη. Αντιθέτως, το ΓΕΕΑ εκτιμά ότι, ενόψει λογισμικού που φέρει την ονομασία «λέων» ή «αετός» (ή «apple» [μήλο]), το ενδιαφερόμενο κοινό δεν θα θεωρήσει ότι πρόκειται για ονομασία του περιεχομένου του λογισμικού, αλλά θα αντιληφθεί την ονομασία αυτή ως σήμα.

28     Επιπλέον, το ΓΕΕΑ προσθέτει ότι αν η προσφεύγουσα επιθυμούσε να διαθέσει στο εμπόριο με το σήμα map&guide λογισμικό που δεν έχει αντικείμενο τους γεωγραφικούς χάρτες ή τους οδηγούς, θα ήταν θεμιτό να περιορίσει τον κατάλογο των υπηρεσιών και των προϊόντων για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση, όπως της επιτρέπει το άρθρο 44, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94. Στην προκειμένη περίπτωση, η αίτηση καταχωρίσεως αφορούσε χωρίς διαφοροποίηση το σύνολο της κατηγορίας που φέρει την ονομασία «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και, ομοίως χωρίς διαφοροποίηση, το σύνολο της κατηγορίας που φέρει την ονομασία «προγραμματισμός για ηλεκτρονικούς υπολογιστές». Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει, κατά το ΓΕΕΑ, να επικυρωθεί η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών που αφορά το σύνολο των κατηγοριών αυτών [αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 7ης Ιουνίου 2001, T‑359/99, DKV κατά ΓΕΕΑ (EuroHealth), Συλλογή 2001, σ. II‑1645, σκέψη 33, και της 27ης Φεβρουαρίου 2002, T‑219/00, Ellos κατά ΓΕΕΑ (ELLOS), Συλλογή 2002, σ. II‑753, σκέψη 36].

29     Τρίτον, το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται ότι είναι αλυσιτελές το γεγονός της ανακλήσεως των αντιρρήσεων που είχε αρχικά προβάλει ο εξεταστής για το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, καθόσον αυτό κάλυπτε την υπηρεσία «οργανώσεως εκπαιδευτικών εκδηλώσεων σχετικά με το λογισμικό», η οποία εμπίπτει στην κλάση 41.

30     Τέταρτον, το ΓΕΕΑ υποστηρίζει ότι ο ισχυρισμός ότι έκανε δεκτή στο παρελθόν την καταχώριση σημάτων που εμφάνιζαν με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορούν σημαντικά στενότερη σχέση από αυτήν που υφίσταται μεταξύ του σημείου map&guide και των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών δεν ασκεί επιρροή στην υπό κρίση διαφορά. Συναφώς, το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται ότι, κατόπιν της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 27ης Φεβρουαρίου 2002 [T‑106/00, Streamserve κατά ΓΕΕΑ (STREAMSERVE), Συλλογή 2002, σ. II‑723, σκέψεις 66 έως 67], η προσφεύγουσα δεν μπορεί να επικαλείται την πλάνη στην οποία ενδεχομένως υπέπεσε το ΓΕΕΑ καταχωρίζοντας παρόμοια σήματα σε άλλες περιπτώσεις.

31     Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι το σημείο map&guide είναι, κατά το ΓΕΕΑ, ακατάλληλο ως ένδειξη της προελεύσεως του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές».

 Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

32     Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση, βάσει της διατάξεως αυτής, στοιχείο β΄, τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα και, βάσει της διατάξεως αυτής, στοιχείο γ΄, τα σήματα που αποτελούνται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις δυνάμενα να χρησιμεύσουν στο εμπόριο προς δήλωση του είδους, της ποιότητας, της ποσότητας, του προορισμού, της αξίας, της γεωγραφικής προελεύσεως ή του χρόνου παραγωγής του προϊόντος ή της παροχής της υπηρεσίας ή άλλων χαρακτηριστικών αυτών.

33     Καθένας από τους λόγους απαραδέκτου που απαριθμούνται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 είναι ανεξάρτητος των λοιπών και απαιτεί χωριστή εξέταση. Επιπλέον, αυτοί οι λόγοι απαραδέκτου πρέπει να ερμηνεύονται υπό το φως του γενικού συμφέροντος που δικαιολογεί καθέναν από αυτούς. Το γενικό συμφέρον που λαμβάνεται υπόψη κατά την εξέταση καθενός από τους λόγους αυτούς απαραδέκτου μπορεί, ακόμη και πρέπει, να αντικατοπτρίζει διαφορετικές εκτιμήσεις αναλόγως του προβαλλομένου λόγου απαραδέκτου (αποφάσεις του Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2004, C‑456/01 P και C‑457/01 P, Henkel κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. I‑5089, σκέψεις 45 και 46, της 16ης Σεπτεμβρίου 2004, C‑329/02 P, SAT.1 κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. Ι‑8317, σκέψη 25, και της 15ης Σεπτεμβρίου 2005, C‑37/03 P, BioID κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2005, σ. I‑7975, σκέψη 59).

34     Πάντως, υφίσταται προφανής επικάλυψη των αντιστοίχων πεδίων εφαρμογής των λόγων που διαλαμβάνονται στα στοιχεία β΄ έως δ΄ της διατάξεως αυτής (αποφάσεις του Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2004, C‑265/00, Campina Melkunie, Συλλογή 2004, σ. I‑1699, σκέψη 18, και C‑363/99, Koninklijke KPN Nederland, Συλλογή 2004, σ. I‑1619, σκέψη 67). Ειδικότερα, από τη νομολογία προκύπτει ότι ένα λεκτικό σήμα που είναι περιγραφικό των χαρακτηριστικών των προϊόντων ή των υπηρεσιών, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94, στερείται οπωσδήποτε, ως εκ τούτου, διακριτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα ίδια αυτά προϊόντα ή υπηρεσίες, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του ίδιου κανονισμού (προπαρατεθείσες αποφάσεις Campina Melkunie, σκέψη 19, και Koninklijke KPN Nederland, σκέψη 86).

35     Σε περίπτωση όπως η προκειμένη, στην οποία η προσβαλλόμενη απόφαση αρνήθηκε την αιτηθείσα καταχώριση σήματος εξαιτίας της υπάρξεως του απολύτου λόγου απαραδέκτου του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, πρέπει να εξετασθεί αν το ΓΕΕΑ απέδειξε ότι το σήμα αυτό στερούνταν διακριτικού χαρακτήρα.

36     Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι η έννοια του γενικού συμφέροντος που διέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 συμπίπτει, προφανώς, με τη βασική λειτουργία του σήματος, η οποία συνίσταται στην υπέρ του καταναλωτή ή του τελικού χρήστη εγγύηση της ταυτότητας προελεύσεως του φέροντος το σήμα προϊόντος ή υπηρεσίας, επιτρέποντάς του να διακρίνει, χωρίς κίνδυνο συγχύσεως, το προϊόν αυτό ή την υπηρεσία αυτήν από προϊόντα ή υπηρεσίες άλλης προελεύσεως (προπαρατεθείσες στη σκέψη 33 αποφάσεις SAT.1 κατά ΓΕΕΑ, σκέψεις 23 και 27, και BioID κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 60).

37     Προκειμένου περί σήματος που αποτελείται από λέξεις και από ένα τυπογραφικό σύμβολο, όπως το επίμαχο στην υπό κρίση διαφορά, είναι δυνατό να εξετασθεί, εν μέρει, η ενδεχόμενη ύπαρξη διακριτικού χαρακτήρα ως προς καθένα από τους όρους ή τα στοιχεία του ξεχωριστά, αλλά η διαπίστωση της υπάρξεως διακριτικού χαρακτήρα πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να εξαρτάται από μια εξέταση του συνόλου που αυτά συνθέτουν. Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι καθένα από τα στοιχεία αυτά, εξεταζόμενο ξεχωριστά, στερείται διακριτικού χαρακτήρα δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διαθέτει διακριτικό χαρακτήρα ο συνδυασμός που συνθέτουν τα στοιχεία (προπαρατεθείσες στη σκέψη 34 αποφάσεις Campina Melkunie, σκέψεις 40 και 41, και Koninklijke KPN Nederland, σκέψεις 99 και 100, και προπαρατεθείσα στη σκέψη 33 απόφαση SAT.1 κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 28).

38     Από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή για τον λόγο, μεταξύ άλλων, ότι, όσον αφορά το «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και τον «προγραμματισμό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», ο καταναλωτής θα εκλάβει οπωσδήποτε το σημείο map&guide ως ένδειξη σχετική με τις υπηρεσίες και τα προϊόντα αυτά καθαυτά και όχι ως ένδειξη της προελεύσεώς τους που καθιστά δυνατή τη διάκριση μεταξύ των προϊόντων και των υπηρεσιών μιας επιχειρήσεως και αυτών μιας άλλης.

39     Συνεπώς, το τμήμα προσφυγών, μολονότι ανέφερε ότι δεν ήταν αναγκαίο να εξετάσει τον απόλυτο λόγο απαραδέκτου που αντλείται από τον περιγραφικό χαρακτήρα του επίμαχου σημείου, έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι το σημείο map&guide στερούνταν διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, για τον λόγο ότι το ενδιαφερόμενο κοινό θα το εκλάμβανε ως περιγραφικό των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών.

40     Πρέπει, επομένως, να εξακριβωθεί αν η σχέση την οποία διαπίστωσε το τμήμα προσφυγών μεταξύ, αφενός, του σημειολογικού περιεχομένου του σημείου του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση και, αφετέρου, των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών είναι αρκούντως συγκεκριμένη και άμεση ώστε να καταδεικνύει ότι το σημείο καθιστά δυνατή στο ενδιαφερόμενο κοινό την άμεση αναγνώριση των προϊόντων και των υπηρεσιών αυτών και, επομένως, είναι περιγραφικό (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα στη σκέψη 28 απόφαση EuroHealth, σκέψεις 35 και 36).

41     Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία, ο περιγραφικός χαρακτήρας ενός σημείου, όπως ακριβώς και ο διακριτικός του χαρακτήρας, πρέπει να εκτιμάται, αφενός, σε σχέση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η καταχώρισή του και, αφετέρου, σε σχέση με την αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού (προπαρατεθείσα στη σκέψη 24 απόφαση Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 39, και απόφαση του Δικαστηρίου της 21ης Οκτωβρίου 2004, C‑64/02 P, ΓΕΕΑ κατά Erpo Möbelwerk, Συλλογή 2004, σ. I‑10031, σκέψη 43).

42     Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι το ενδιαφερόμενο κοινό, όσον αφορά τις υπηρεσίες και τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση του σήματος, αποτελείται από μέσους καταναλωτές προερχόμενους από το ευρύ κοινό. Εξάλλου, όπως ισχυρίζεται το ΓΕΕΑ, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, το ενδιαφερόμενο κοινό-στόχος ως προς το οποίο πρέπει να εξετασθεί ο απόλυτος λόγος απαραδέκτου είναι ο μέσος αγγλόφωνος καταναλωτής, δεδομένου ότι το επίμαχο σημείο αποτελείται από στοιχεία της αγγλικής γλώσσας.

43     Συναφώς, το τμήμα προσφυγών ανέφερε, χωρίς να αντικρουσθεί από την προσφεύγουσα, ότι το επίμαχο σημείο αποτελείται ιδίως από δύο ουσιαστικά της αγγλικής γλώσσας, τα «map» και «guide», τα οποία σημαίνουν αντίστοιχα χάρτης ή χάρτης πόλεως και οδηγός ή ταξιδιωτικός οδηγός.

44     Το τμήμα προσφυγών, εξάλλου, αποφάνθηκε ρητώς ότι ο απλός συνδυασμός των όρων «map» και «guide» με το τυπογραφικό σύμβολο «&», το οποίο σημαίνει «και», δεν είναι, από γραμματική άποψη, καθόλου πρωτότυπος και ότι, επομένως, η έννοια των όρων αυτών παραμένει αναλλοίωτη. Επομένως, κατέληξε ότι το σημείο του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση δεν αποτελεί, θεωρούμενο στο σύνολό του, κάτι περισσότερο από το άθροισμα των στοιχείων που το συνθέτουν.

45     Επιπροσθέτως, όπως ισχυρίζεται το ΓΕΕΑ, πρέπει να θεωρηθεί ότι η σύνθεση του σημείου map&guide, θεωρούμενου στο σύνολό του, δεν παρουσιάζει αισθητή απόκλιση από τους όρους που χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη του ενδιαφερομένου κοινού, η οποία θα μπορούσε να προσδώσει στο σημείο διακριτικό χαρακτήρα κατά την έννοια της προπαρατεθείσας στη σκέψη 24 αποφάσεως Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ (σκέψη 40).

46     Επομένως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών, κατ’ ουσίαν, ότι το σημείο, θεωρούμενο στο σύνολό του, σημαίνει «map and guide», δηλαδή χάρτης (πόλεως) και (ταξιδιωτικός) οδηγός.

47     Όσον αφορά τη σχέση μεταξύ του σημειολογικού περιεχομένου του σημείου map&guide και των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών, ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι το σημείο αυτό περιορίζεται στην περιγραφή του ιδίου του αντικειμένου ορισμένων προϊόντων («λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές») και ορισμένων υπηρεσιών («προγραμματισμός για ηλεκτρονικούς υπολογιστές»). Συγκεκριμένα, στη γλωσσική ζώνη της Κοινότητας όπου ομιλούνται τα αγγλικά, το σημείο αυτό μπορεί να προσδιορίζει το λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις υπηρεσίες προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές των οποίων η λειτουργία συνίσταται στην παροχή χαρτών (πόλεων) και (ταξιδιωτικών) οδηγών. Συνεπώς, το σημειολογικό περιεχόμενο του σημείου map&guide καθιστά δυνατή στο κοινό τη διαπίστωση της υπάρξεως άμεσης και συγκεκριμένης σχέσεως με το λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τις υπηρεσίες προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές που παρέχουν χάρτες (πόλεων) και (ταξιδιωτικούς) οδηγούς.

48     Δεδομένου ότι η αίτηση καταχωρίσεως αφορούσε την κατηγορία, χωρίς διαφοροποίηση, του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και την, επίσης χωρίς διαφοροποίηση, κατηγορία των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», πρέπει να επιβεβαιωθεί η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών σχετικά με το σύνολο των υπηρεσιών αυτών (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα στη σκέψη 28 απόφαση EuroHealth, σκέψη 33).

49     Αντίθετα προς ό,τι υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το γεγονός ότι το «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και οι υπηρεσίες «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» μπορούν να καλύψουν οποιαδήποτε θεματολογία δεν αντιβαίνει στη διαπίστωση ότι το σημειολογικό περιεχόμενο του επίμαχου σημείου περιγράφει το αυτό τούτο αντικείμενο ορισμένων από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως. Συγκεκριμένα, ισχυριζόμενη ότι τα προϊόντα και η υπηρεσία που αφορά η αίτηση αυτή καλύπτουν οποιαδήποτε θεματολογία, η προσφεύγουσα παραδέχεται έμμεσα ότι, μεταξύ του «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και των υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», ορισμένα έχουν ως λειτουργία την παροχή χαρτών (πόλεων) και (ταξιδιωτικών) οδηγών.

50     Εξάλλου, μια προσέγγιση όπως αυτή του τμήματος προσφυγών δεν έχει ως συνέπεια, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, να καθιστά πλέον αδύνατη την καταχώριση σημάτων που αποτελούνται από ένα «συγκεκριμένο όρο» προκειμένου περί «λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» ή περί υπηρεσιών «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», για τον λόγο ότι θα είναι πάντα δυνατή η διαπίστωση της υπάρξεως σχέσεως μεταξύ του σημειολογικού περιεχομένου του σημείου και των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών. Συγκεκριμένα, το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94 απαγορεύει την καταχώριση ενός τέτοιου σημείου μόνο στο μέτρο που η σχέση αυτή είναι άμεση και συγκεκριμένη.

51     Ως εκ τούτου, ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι, ως προς το ενδιαφερόμενο κοινό, δηλαδή τον μέσο καταναλωτή που προέρχεται από το αγγλόφωνο ευρύ κοινό, το σημείο είναι περιγραφικό των προϊόντων και των υπηρεσιών που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως. Συνεπώς, σύμφωνα με τη νομολογία κατά την οποία οποιοδήποτε περιγραφικό σημείο στερείται κατ’ ανάγκη διακριτικού χαρακτήρα (προπαρατεθείσες στη σκέψη 34 αποφάσεις Campina Melkunie, σκέψη 19, και Koninklijke KPN Nederland, σκέψη 86), ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι το σημείο map&guide στερείται διακριτικού χαρακτήρα.

52     Επιπλέον, στο μέτρο που το τμήμα προσφυγών στήριξε επίσης την προσβαλλόμενη απόφαση στη διαπίστωση ότι το σημείο, θεωρούμενο στο σύνολό του, μπορεί να χρησιμοποιείται κοινώς για την παρουσίαση των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών (σκέψεις 15 και 16 της αποφάσεως αυτής), πρέπει να υπομνησθεί ότι, όπως προκύπτει από τη νομολογία του Δικαστηρίου, το εν λόγω κριτήριο δεν είναι αυτό βάσει του οποίου πρέπει να ερμηνευθεί το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 και ότι το γενικό συμφέρον που υπαγορεύει τη διάταξη αυτή δεν επιτάσσει την ελεύθερη χρήση από όλους των σημείων που αφορά (προπαρατεθείσα στη σκέψη 34 απόφαση SAT.1 κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 36).

53     Πάντως, δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται στην ορθή εκτίμηση ότι το σημείο map&guide στερείται διακριτικού χαρακτήρα λόγω της υπάρξεως άμεσης και συγκεκριμένης σχέσεως μεταξύ του σημειολογικού περιεχομένου της και των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών, πρέπει να θεωρηθεί ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη αποφαινόμενο ότι υφίσταται απόλυτος λόγος απαραδέκτου ως προς την καταχώριση του σημείου map&guide.

54     Εξάλλου, από την προαναφερθείσα στη σκέψη 41 νομολογία προκύπτει ότι ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σήματος πρέπει να εκτιμάται ως προς τις υπηρεσίες και τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση. Ως εκ τούτου, αντίθετα προς ό,τι υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το γεγονός ότι ο εξεταστής δέχθηκε τον διακριτικό χαρακτήρα του σημείου map&guide ως προς τις υπηρεσίες «οργανώσεως εκπαιδευτικών εκδηλώσεων σχετικά με το λογισμικό» δεν ασκεί επιρροή για την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα του σημείου αυτού όσον αφορά διαφορετικά προϊόντα και υπηρεσίες όπως το «λογισμικό για ηλεκτρονικούς υπολογιστές» και οι υπηρεσίες «προγραμματισμού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές».

55     Τέλος, αντίθετα προς ό,τι υποστηρίζει η προσφεύγουσα, μολονότι το ΓΕΕΑ φέρεται να επέτρεψε την καταχώριση σημάτων για προϊόντα και υπηρεσίες που είχαν με τα σήματα αυτά στενότερη σχέση από αυτήν που υφίσταται μεταξύ του σημείου map&guide και των υπηρεσιών και των προϊόντων για τα οποία ζητείται η καταχώριση του σημείου αυτού, ουδόλως προκύπτει εξ αυτού ότι η ομοιόμορφη εφαρμογή του κανονισμού 40/94 επιβάλλει την καταχώριση του εν λόγω σημείου ως κοινοτικού σήματος για τα οικεία προϊόντα και υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, οι αποφάσεις που καλούνται να λάβουν τα τμήματα προσφυγών, βάσει του κανονισμού 40/94, όσον αφορά την καταχώριση σημείου ως κοινοτικού σήματος, εμπίπτουν στη σφαίρα της ασκήσεως δέσμιας αρμοδιότητας και όχι διακριτικής ευχέρειας. Επομένως, η νομιμότητα των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών πρέπει να εκτιμάται αποκλειστικά με βάση τον κανονισμό αυτό, όπως ερμηνεύεται από τον κοινοτικό δικαστή, και όχι με βάση προγενέστερη πρακτική ως προς τη λήψη αποφάσεων (προπαρατεθείσα στη σκέψη 33 απόφαση BioID κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 47, και η εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Επιπροσθέτως, τα προβαλλόμενα σήματα και οι υπηρεσίες και τα προϊόντα με τα οποία συνδέονται δεν είναι ανάλογα ούτε του επίμαχου σημείου ούτε των οικείων στην προκειμένη περίπτωση προϊόντων και υπηρεσιών. Συνεπώς, λαμβανομένης υπόψη της υπομνησθείσας στη σκέψη 41 νομολογίας, η καταχώριση των σημάτων τα οποία επικαλείται η προσφεύγουσα στερείται σημασίας ως προς την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα του σημείου map&guide για τα επίμαχα στην υπό κρίση υπόθεση προϊόντα και υπηρεσίες.

56     Κατόπιν όλων των προεκτεθέντων, πρέπει να συναχθεί ότι ορθώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι το σημείο map&guide στερείται διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94.

57     Συνεπώς, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

 Επί των δικαστικών εξόδων

58     Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με τα αιτήματα του καθού.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (δεύτερο τμήμα)

αποφασίζει:

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Pirrung

Meij

Pelikánová

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 10 Οκτωβρίου 2006.

Ο Γραμματέας                                               Ο Πρόεδρος

E. Coulon                                                       J. Pirrung

---

* Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική.